Salta al contenuto principale
virtus villamar fotofesta

Arragodus: is de sa Virtus Villamar funt stètius is primus in s'isula a ndi cassai sa bìncida de su campionau

Cumenti s'apu giai promìtiu me is cidas passadas, is artìculus chi ant a bessiri in s'istadi (e megu a chistionai mescamente de is artìculus chi ndi pesu in su sardu chi si chistionat innoi in su Campidanu de mesu) ant a percotai totus is scuadras chi ant bintu is campionaus cosa insoru, partendi de is assotzius de sa Segunda Categoria (chi funt stètias spratas, cumenti scieis beni e fortzis mellus de mei puru, in otu listas), fintzas a sighiri, fintzas a andai ainnantis cun is scuadras chi ant bintu is campionaus de sa Primu Categoria (cuatru listas in totu) e cun is scuadras chi nd'ant cassau su primu postu in su campionau de sa Promotzioni (po sa Lista A eus a chistionai de is campidanesus de su Muristeni; po su chi pertocat sa Lista B invècias, at a tocai a chistionai de is de sa Nuorese, chi funt torraus a nd'artziai in su campionau de s'Ecellenza, chi est su prus mannu tra totus cussus chi si giogant in Sardìnnia, apustis de feti un annu), fintzas a arribbai a sa scuadra chi at bintu su campionau, sa cursa de s'Ecellenza (e megaus a chistionai, est craru, de is de s'Ilva de Sa Madalena): in totu, duncas, ant a bessiri cuindixi artìculus chi eus a tzerriai, po su chi pertocat su titulu: arragodus. 

E su poita ddus tzerriu diaici si cumprendit beni, deu creu (ma a nci bogai aforas una pariga de fueddus apitzus de sa chistioni nci poneus pagu meda): is giogus funt acabbaus in sa prima metadi de su mesi de maju e in dì de oi is assòtzius funt giai trabballendi po cuncodrai is rosas po sa stagioni chi at a benni (ca, cumenti scieis beni, at a essi sa de su duamilla e binticuatru – duamilla e binticincu), ma si parit giustu (cumenti si narat) a si torrai a contai is storias prus togas de sa stagioni passada: at a essi berus, puru, ca is diletantis (cumenti s'arrapitu fatu fatu) ndi cabant in campu feti po si spreviai, po si spassiai unu pagheddeddu apustis de una cida de trabballu, ma iat a fai a narai ca, a sa fini, a binci praxit a totus, e no feti, duncas, a is grandus campionis de sa Sèrie A, chi bideus curri giai dònnia dònnia dì, mancai feti a sa televisioni (e nc'est de narai, puru, chi mi permiteis de nc'aciungi unu consideru, ca in dì de oi ddoi funt partidas giai a dònnia ora, e giai dònnia dì: e chi no funt is partidas de su campionau funt is partidas de is copas europeas, e chi no funt is partidas po is copas europeas, intzandus ddoi funt is partidas po sa copa italia, cumenti dda tzerriaus; e ant a essi prexaus is tifosus, mi megu a solu a solu, ca tenint totu custu muntoni de partidas de sighiri). 

Ainnantis de incumentzai cun is chistionis acapiadas a sa scuadra chi apu scerau po oi (e tra unu pagheddeddu si naru puru de chini eus a chistionai), deu creu de nci podi stichiri, mancai feti unu stìddiu pitichinninniu de cussus chi mi praxit a tzerriai stròllichiminis; gei ddu scieis beni, de su restu, cumenti dda pentzu: candu is personas chi connosciu mi domandant de ita chistionu me is artìculus in sardu, chi ndi bessint aforas in su giàssu de is amigus de su Diàriu Sportivu dònnia dònnia giòbia, dònnia cida de su mesi, e dònnia mesi de s'annu, arraspundu ca mi praxit a chistionai unu pagheddeddu de totu cussu chi m'agatu badda badda in conca, e gràtzias a Deus, is chistionis, is legas, no m'ammancant mai. Cun custus stròllichiminis, duncas, sa bidea cosa mia a su mancu est custa, circu (si iat a podi narai, puru: isperu, ca fortzis cratzat mellus puru) de ndi cassai s'atentzioni de totus cussas personas (mancai, mescamente, de is femineddas) chi no funt acapiadas a strintu cun is fainas de is scuadras de càlciu de su mundu de is diletantis sardus, ma chi mancai tenint agradessu de lìgi calincuna frasia in sardu campidanesu. Chi est berus ca po is artìculus chi ndi pesu in italianu sigu sèmpiri su pròpriu arrastu (est a nai, mellus, ca chistionu feti, e diaderus si naru feti, de resultaus e de partidas) po is artìculus chi scriu in sardu mi pigu calincuna libertadi in prus, est a nai ca si ndi furu mancai cussu tanti de minudus (isperendi de no si strobbai) po arraxonai impari a bosatrus (si cumprendit) puru de atras legas. Su giogu chi mi praxit a fai de prus, e si ndi apu chistionau giai meda bortas, chi no mi sbàlliu (e no megu a mi sbàlliai...) est cussu de circai de cumprendi chi, me is cosas chi mi torrant a contai is allenadoris (ca intendu apustis de is partidas, o apustis chi bincint su campionau cosa insoru, est a nai, apustis chi ndi cassant su primu postu de sa lista) apitzus de sa stagioni e apitzus de sa scuadra cosa insoru, nci funt e s'agatant cosas de importu po su chi pertocat sa vida cosa nosta de dònnia dì; est a nai, duncas, po manigiai atrus fueddus, ca nc'est una genia de filosofia acapiada a su giogu de sa bòcia, chi peròu ballit po totus cussus chi, mancai, a bòcia no ant mai giogau. Boleis un esèmpiu? E immoi chi nci seu si ddu fatzu puru, nci iat a mancai atru puru. 

E duncas, una de is cosas chi is allenadori m'arrapitint fatu fatu est ca sa cosa de importu prus manna, candu nd'arruis, candu mancai perdis una partida (o una pariga de partidas s'una avatu de s'atra) est cussa de circai de si ndi torrai a strantaxai allestru, acoitu; sa pròpriu cosa, deu creu, ballit po sa vida cosa nosta de dònnia dì. De su restu, apu lìgiu in unu libbru de unu cinesu chi fiat tra is prus sabius de su tempus cosa sua (e si tzerriàt Zhuang-zi, po essi pretzisus, e ddu cumprendeis a solus puru ca chi unu giornalista bolit fai beni su trabballu cosa sua depit circai de essi pretzisu, a su mancu po su chi fait, est craru) ca su de fai is cosas, in custa vida, in custu mundu, portat mancai a fai sbàllius puru; cumenti si narat: chini si pigat sa responsabbilidadi de tirai unu tiru de is undixi metrus (su chi in italianu si tzerriat "calcio di rigore", po si cumprendi mellus), arriscat puru, est craru, de ddu sbàlliai. Ma chi nemmancu nci provas, intzandus no nc'as mai a arrannesci, mi parit craru. E a bortas funt pròpriu totus is timòrias chi teneus aintru de sa conca cosa nosta etotu chi funt su strobbu prus mannu: e bai e circa, mi domandu immoi deu, mancai a solu a solu, chi nc'est unu modu po si limpiai sa conca de totus is spramas chi teneus e chi si portaus avatu, a bortas chentza nemmancu de ddu sciri. De seguru, su de sighiri a nci provai, mancai fetzast sbàllius, mancai nd'arruast, est una de is crais de sa chistioni: tocat a tenni passièntzia e coru forti po si bivi custa vida, ma sa pròpriu cosa si iat a podi narai, e iat a podi balli, po su giogu de sa bòcia puru. 

E po custu, duncas, ca fatu fatu is allenadoris narant ca prus de is cambas, depint circai de cuncodrai sa conca de is giogadoris cosa insoru, sèmpiri chi bolint binci is partidas. Po arrannesci a fai is cosas serbit unu pagheddeddu de cunvintzioni apitzus de nosu etotu, unu pagheddeddu de cunvintzioni apitzus de su chi scieus (e podeus, duncas) fai; e candu si nd'acataus ca, mancai, una cosa no si bessit beni cumenti festus isperendi, intzandus tocat a nci provai torra, e in s'interis, mancai, si iant a podi (si iant a depi? Si sonat mellus?) fai puru de is esercìtzius, cumenti ddus tzerriaus. 

Po bivi custa vida, duncas, serbit gana bella (chi est sa pròpriu cosa chi si iat a podi narai, puru, po su giogu de sa bòcia, e mescamente, po torrai a pigai sa chistioni chi festus sighendi ainnantis, serbit gana bella candu ses unu diletanti, est a nai candu ndi cabas in campu no po guadangiai barcas e barcas de dinai, e biaus is grandus campionis de sa Sèrie A chi diventant arricus gràtzias a unu giogu), e candu sa gana bella s'ammancat, intzandus depeus circai de essi fortis, de ndi bogai aforas de su coru cosa nosta totus is isperas. 

In sa vida, ma ballit puru po una partida de bòcia, est craru, no si podit torrai agoa: podeus feti andai ainnantis, chi est cussu ca m'arrapitu dònnia dònnia dì; e chi pròpriu no nci dda fadeus a andai ainnantis a solus, intzandus podeus pediri una manu de agiudu a sa famìllia (po chini tenit cusa bina sorti), a is amigus (ca si sciit, ballint prus de s'oru), o a su Cielu e a Deus (po chini nci creit, est craru). 

Duncas, a bortas nci pentzu, a totu sa gana chi serbit a unu giogadori diletanti, po ndi cabai in campu, dònnia dònnia domìnigu, po calincuna cosa cumenti a otu-noi mesis de sighiu, e a su contu de is partidas tocat a nc'aciungi puru su tempus chi serbit po is allenamentus cun sa scuadra, in truma manna, chi si faint aintru de sa cida, po duas e fintzas po tres bortas. E serbit gana bella (e ndi serbit meda, si cumprendit!) po abarrai a curri avatu de sa bòcia (e avatu de is aversàrius puru) mancai protzat, o candu fait basca meda. E bai e circa chini si ddu fait fai, si iat a podi megali calincunu. Bai e circa innoi dda agatant sa gana, totus cussus piciocheddus chi su domìnigu a su megama si isfidant, po un'ora e mesu, po circai de nci spundi sa bòcia a is pabas de su portieri aversàriu; e biaus issus, de totu sa gana chi tenint (sigu a giogai a fai unu pagheddeddu su poeta, chi no si dispraxit tropu, e megu a brullai, gei si cumprendit, berus est?) de si imbrutai de ludu, de dda acabbai sudaus coba coba (cumenti si megàt sa bon'anima de mamma mia, ca mi naràt diaici mescamente candu fia unu pipieddu piticu) e de si pigai totu cussu febi candu, mancai, no arrannèscint a binci una partida de importu, cumenti invècias isperànt. Ma si cumprendit puru (e is allenadoris mi ndi chistionant fatu fatu de custa cosa): su giogu de sa bòcia, a trassa de sa vida etotu, est craru, fatu fatu (o calincuna borta, chi si praxit de prus cumenti torrat, cumenti sonat) s'arregallat prexus mannus: est custa, deu creu, sa cosa de importu prus mannu. Candu una scuadra bincit su campionau, intzandus nd'arribbat sa festa po totus is giogadoris (chi a sa fini funt cussus chi ndi cabant in campu e si pigant, puru, tra is atras cosas, is carvadas de pei a is cambas, chi funt una de is cosas prus lègias, tra is cosas chi increscint de prus), po s'allenadori, chi est cussu chi tenit, fortzis, su trabballu prus mau, fadendi su contu chi depit circai de guidai una rosa chi podit arribbai a tenni puru binticincu – bintises piciocus, e no funt pagus de seguru, e nd'arribbat sa festa puru po is dirigentis (chi funt cussus chi, fatu fatu, nci ponint su dinai de buciaca po circai de ndi pesai un assòtziu de bòcia, ca si cumprendit, po curri in unu campionau serbit unu bellu tanti de arriabis, po si comperai is camiseddas e totu su restu de is cosas chi serbint po si bistiri e po ndi cabai in campu, siat po is partidas e siat po is allenamentus, e apustis tocat a spendi puru po ponni su gasòliu me is machinas, po portai sa scuadra, e duncas is giogadoris cosa tua in giru, a giogai is partidas in domu allena), ma sa festa pertocat puru, e nci iat a mancai atru, is tifosus e totus is personas de sa bidda etotu. 

Su giogu de sa bòcia, duncas, benit a essi una chistioni de prexu mannu, cumenti iat a depi essi sa vida etotu. Pecau feti ca in campu, e custu puru me is partidas tra is diletantis (e no feti me is partidas de importu chi giogant is grandus scuadras de Italia e de totu su restu de s'Europa puru), is giogadoris si fatzant pigai de su nervosu, cumenti si narat, e arribbint fintzas a si pigai a pari po unu gol, chi parit una tontesa, chi parit una cosa de macus, e invècias est pròpriu cussu chi sucedit. 

E duncas, torrendi a nosu, e mescamente torrendi a mei, no apu mai provau, in custa vida, s'afròddiu chi nd'arribbat de su de giogai in una scuadra de bòcia impari a is amigus cosa tua (apu sèmpiri giogau in sa bia, e custu, feti, candu fia unu notzenteddu, candu andamu ancora a is scolas elementaris, po si cumprendi mellus), ma si potzu narai ca mi praxit, e meda puru, custa cosa de intendi, po is ciaciarradas, is allenadoris e is giogadoris apustis chi bincint unu campionau: su trabballu miu, de su restu, est cussu de si torrai a contai totu su chi mi scoviant, e s'afròddiu chi nci ponint issus, in campu, circu de nci ddu ponni, de nci ddu stichiri deu puru, me is artìculus chi ndi pesu. 

Chi est berus, duncas, ca, cumenti naràt sèmpiri su capu chi tèngiu in su trabballu cosa mia (su chi in italianu si tzerriat "caporedattore", e chi est sa persona, duncas, chi narat, chi decidit chi su chi scriu podit andai beni o est de sciusciai e de torrai a fai de nou), ca chi tui tenis sa bona sorti de podi trabballai cun sa faina chi ti praxit a fai de prus in custa vida, intzandus est cumenti chi tui no depast trabballai mai. E si cumprendit, sa cosa ballit po totus is fainas chi fais cun gana bella: candu fais is fainas cosa tua cun gana bella, siat puru su de curri avatu de una bòcia, intzandus su trumentu benit a essi prus pagu meda de su chi iat a podi essi chi fais is cosas chentza gana, est a nai cun gana lègia. 

E duncas, arribbaus a custu puntu de sa chistioni, si podeis immaginai a solus de totu su trabballu chi is giogadoris, is allenadoris, is dirigentis depint fai chi ndi bolint cassai su primu postu de sa lista; unu trabballu mannu, chi andat ainnantis po otu-noi-dexi mesis de sighiu; e si cumprendit, chi tui depis sighiri is fainas, is partidas de sa scuadra cosa tua, ndi depis bogai cussu tempus de is atras fainas, partendi de sa famìllia cosa tua. At a essi pròpriu po custu, duncas, ca is allenadoris, candu serrant is ciaciarradas, mescamente cussas chi ndi pesaus apustis chi bincint su campionau, no ammancant mai de arremonai is famìllias cosa insoru, partendi de is pobiddas, de is sposas, de is piciocas, ca funt cussas ca tenint sa passièntzia prus manna, e si cumprendit. 

E duncas, si potzu narai ca po oi puru apu acabbau cun is stròllichiminis e duncas, si nci podeus ghetai, a fundu 'e susu (e fiat ora puru! S'at a megai calincunu de bosatrus) cun is chistionis chi pertocant su mundu de sa bòcia de is diletantis, e duncas, andaus a castiai (immoi nci seus!) cumenti funt andadas is cosas in sa Lista A de su campionau de sa Segunda Categoria. A su primu postu, duncas, agataus is de sa Virtus de Mara Arbarei, una bella biddixedda chi fait calincuna cosa cumenti a duamilla e cuatrucentus cuindixi animas e chi s'agatat in sa parti a Sud de sa Sardìnnia; duncas, is partidas po sa stagioni de su duamilla e bintitres – duamilla e binticuatru po is scuadras de sa Segunda Categoria funt stètias bintises in totu, e is biancus-birdis (diaici ddus tzerriaus, poita custus funt is caboris de is camiseddas chi imperant, chi manigiant po ndi cabai in campu, mescamente me is partidas chi giogant in domu cosa insoru) funt arrannèscius a ndi binci calincuna cosa cumenti a binti, e duncas nd'ant serrau tres (feti tres, si iat a podi narai puru) cun su resultau siddau in paridadi, e in totus custus mesis ndi funt arrutus po tres bortas. 

Diaici, is piciocus sighius de Bibi Casula, chi est s'allenadori de sa scuadra, si cumprendit beni, funt stètius bonus a ndi cassai calincuna cosa cumenti a sessantatres puntus, chi funt undixi in prus (e no funt pagus, si cumprendit) de cussus chi nd'ant cassau is de s'Atleticu FC de Seddori, chi ant serrau sa stagioni a su segundu postu de sa lista. Duncas, iat a fai a narai puru, e acoitu, ca is de sa Virtus de Mara Arbarei funt stètius sa primu scuadra, tra totus cussas chi ddoi funt in Sardìnnia in dì de oi e currint, est craru, me is campionaus pesaus de sa Federatzioni Italiana de su Giogu de su Càlciu, de sa Lega Natzionali de is Diletantis e de su Cumitau Regionali Sardu, a binci su campionau cosa insoru, e chistionaus, duncas, de totus is scuadras chi ddoi funt, partendi de cussas chi currint in su campionau de sa de Tres Categoria, fintzas a arribbai a is de s'Ecellenza. Po custu, deu creu, is biancus-birdis funt stètius prexaus cumenti a Pascas, cumenti si narat, po torrai a sa chistioni de s'afròddiu chi apu pigau ainnantis. E de su restu, custa est stètia sa primu cosa chi Fabio 'Bibi' Casula m'at contau, candu si seus intèndius a su telèfunu po ndi pesai sa ciaciarrada, apustis de nd'essi cassau sa bìncida de su campionau. E duncas, Casula s'est acutu a mi nai: «Depu partiri, po fortza, cun unu consideru: sesu stètius is primus, tra totus is scuadras sardas chi currint me is giogus pesaus de sa Federatzioni Italiana de su Giogu de su Càlciu, a binci su campionau cosa nosta e, duncas, a ndi cassai su primu postu de sa lista. Cumenti mi intendu? Stau e mi intendu beni meda, est craru; seus arrannèscius a ndi pesai una cosa de importu mannu meda, poita no est mai una cosa facili su de abarrai a su primu postu de sa lista de s'incumentzu de sa stagioni fintzas a sa fini, e nci seus arrannèscius feti poita eus fatu una cursa toga meda, chentza de si pasiai nemmancu po unu segundu, chi cumprendeis su chi seu circhendi de si nai. Sa scuadra cosa mia, duncas, at trabballau a totu coddu fintzas de is primus segundus de sa stagioni noba, una cosa chi ballit siat po is allenamentus chi fadestus aintru de sa cida e ballit, puru, est craru, e mescamente, po is partidas chi si tocàt a giogai su domìnigu. Is cosas si funt andadas beni meda, nareus, puru, ca is strobbus, is dannus, is arroris, funt stètius pagus meda, po no narai giai nudda, si cumprendit ca chi bolis binci, e chi bolis binci cun totus custus puntus in prus de is chi tenint is aversàrius prus mannus cosa tua, intzandus serbit ca totus is cosas andint in sa bia giusta. Chi est una cosa chi peròu no est segura; est a nai ca tocat a biri, in campu, cumenti andant is cosas, ma ddu cumprendeis a solus puru, funt medas, ma medas, is cosas chi podint andai a trotas». 

Sa cosa chi si podit narai, puru, est ca is de sa Virtus de Mara Arbarei funt stètius bonus a sforrai (ddi nau diaici, chi mi permiteis de manigiai custu fueddu) una prima parti de sa stagioni toga meda, est a nai ca in totus is partidas chi ballint po s'andada ant fatu a biri a totus cantu fiant fortis. Custu, duncas, est su chi m'at scoviau Casula apitzus de sa chistioni. «Apustis chi seus arrannèscius a binci is primus dexi partidas, s'una avatu de s'atra, intzandus si seus agataus cun sa cunvintzioni de essi fortis, de essi diaderus fortis. Duncas, eus cumprèndiu de podi fai una cursa manna, de podi giogai una stagioni de importu, fadendi su contu ca giai me is primus partidas chi eus giogau cust'annu seus arrannèscius a si stesiai de totus is scuadras aversàrias, e in su contu nci poneus, est craru, totus is scuadras prus fortis»

E a fai is contus, a andai a castiai cumenti funt andadas is cosas a is biancu-birdis, nci poneus pagu meda. E duncas, immoi incarreraus a castiai unu pagheddeddu de numerus e de resultaus, sèmpiri chi seis de acòrdiu cun mei. Duncas, in sa primu bessida de su campionau nou, chi s'est giogada sa prima dì de su mesi de ladàmini, is de sa Virtus de Mara Arbarei si dda funt depia biri contras a is de sa Burcerese, sa scuadra chi nc'ant pesau in Brucei (si cumprendit), e nd'ant cassau is tres puntus gràtzias a su resultau, togu e bonu meda, de duus a zeru. In sa partida avatu, cussa de s'otu (e chistionaus sèmpiri de su mesi de ladàmini, mi parit craru), is biancus-birdis ant bintu torra, cun su resultau de duus a unu, contras a is meris de domu de is de s'Havana de Santu Basibi; sa partida de su cuindixi, invècias, s'est giogada torra in domu de is de su Mara Arbarei, chi si dda funt giogada contras a is de sa Virtus de Futei, chi s'est serrada, togu, cun sa bìncida de is allenus, e torra cun su resultau de duus a unu. Su bintiduus de su mesi de ladàmini is de sa Virtus de Mara Arbarei ant giogau in domu de is de su Sinnai Calcio a undixi, una de is duas scuadras chi ddoi funt in dì de oi in Sìnnia, e nd'ant cassau is tres puntus gràtzias a su resultau finali de cincu a cuatru, po una de is isfidas prus tostadas e fadiosas chi ant dèpiu giogai cust'annu, e si cumprendit beni. In sa partida de sa cida avatu, cussa de su bintinoi (ancora po su chi pertocat su mesi de ladàmini), is de sa Virtus ant bintu, cun su resultau de duus a unu, sa partida contras a is de s'Orione norantases, una de is scuadras chi s'agatant, chi ddoi funt in dì de oi in Ceraxius. Su mesi de Donniassantu, invècias, si fiat obertu cun sa bìncida, una de is prus togas, mescamente po is tifosus chi ant sighiu sa scuadra, cun su resultau de cuatru a unu, contras a is de su Patiolla. Su doxi de su mesi de Donniassantu, is de sa Virtus funt stètius bonus a scudi in faci cincu bussinadas a is casteddaius de Su Planu; apustis, in sa partida de su dexennoi, sèmpiri po su chi pertocat su mesi de Donniassantu, est craru, ant bintu, ma feti cun su resultau de unu a zeru, in domu de is de Arixi de Santa Lucia. S'ùrtima bessida puru po su chi pertocat su mesi de Donniassantu, chi fiat cussa chi s'est giogada su bintises, is de Mara Arbarei ant bintu, cun su resultau de duus a zeru, contras a is de s'Atleticu FC de Seddori, in una de is partidas de importu prus mannu chi ant giogau cust'annu. A sa de dexi giorronadas, est a nai, duncas, in sa primu bessida po su chi pertocat su mesi de Idas, chi s'est giogada su tres, is de sa Virtus de Mara Arbarei ant allentau unu pagheddeddu sa cursa cosa insoru, chi est berus chi si funt dèpius acuntentai (ddi naraus diaici) de feti unu puntixeddu, chi nd'ant bodditu in sa partida chi ant giogau, in domu cosa insoru etotu, contras a is de sa Monreale de Santu 'Engiu, e chi s'est serrada cun su resultau de unu a unu. A sa de undixi giorronadas, cussa chi s'est giogada su dexi de su mesi de Nadali, est arribbada sa primu partida pèrdia de s'annu: est tocau, duncas, a is de La Pineta, s'atra scuadra de Sìnnia, a ndi sciusciai a terra is primus de sa classi, chi si funt dèpius arrendi, cumenti si narat, cun su resultau finali de unu a zeru. Sa cida apustis peròu (pròpriu po su chi festus narendi ainnantis, ca una de is cosas de importu prus mannu est cussa de arrannèsci a si ndi strantaxai, mancai acoitu, apustis chi nd'arruis) is biancu-birdis ant bintu, cun su resultau finali togu meda de otu a duus, contras a is cuartesus de sa Ferrini. S'ùrtima partida po su chi pertocat su duamilla e bintitres, chi s'est giogada su trinta de su mesi de Idas, at biu is de sa Virtus binci, cun su resultau de unu a zeru, in domu de is de su Sardara, chi funt una de is scuadras prus fortis de sa Lista A, fadendi su contu chi is biancus-asullus (custus funt is caboris de is camiseddas chi manigiant mescamente po is partidas in domu cosa insoru) ant serrau sa stagioni a su de cuatru postus in sa lista. E duncas, si cumprendit, candu bincis is partidas, intzandus ti benit mellus a curri po is allenamentus puru, est a nai ca tenis prus afròddiu, e sa gana bella aumentat e crèsciri, mancai, cun su prexu chi tenis, chi ti intendis in su coru. 
Si iat a podi narai sa pròpriu cosa po sa vida: candu is cosas ti andant beni, intzandus ti parrit totu de bobai, ti parrit, cumenti narat sa cantzoni etotu, de podi tocai, mancai, su cielu cun unu didu. Ma is ominis fortis (ma sa chistioni ballit, puru, est craru, po is femineddas puru, e nci iat a mancai atru puru) si biint mescamente candu is cosas andant trotas, chi est unu pagheddeddu cumenti a narai ca is cuaddus bonus si biint a sa torrada. «Seus bènius a essi dònnia dì, dònnia giorronada prus fortis – at sighiu a mi contai Casula – poita eus cumprendiu, cun cussas primus otu partidas bintas, de tenni totus is cartas po podi fai una cursa de importu. Eus cumprèndiu, pròpriu gràtzias a totus cussas partidas bintas, de essi forti cantu, chi no de prus puru, totus is atras scuadras chi curriant, impari a nosu etotu, po ndi cassai su primu postu de sa lista. Me is partidas de sa torrada puru seus stètius bonus a giogai beni e seus stètius bonus a ndi cassai una biga manna de puntus. Peròu mi dispraxit, e meda puru, e si cumprendit, su de essi pèrdiu sa partida in domu de is de sa Monreale, ma chi nd'est arribada apustis chi nd'estus giai cassau s'artziada in su campionau de sa Primu Categoria, passendi de sa porta prus manna, cumenti si narat, e duncas, gràtzias a su primu postu in sa lista». 

E de su restu, a su mancu custu est su parri miu, apustis chi curris po una stagioni intera (e depeus fai su contu, puru, ca sa stagioni po is scuadras, po is assòtzius de bòcia partit, prus o mancu, a sa metadi de su mesi de Agustu, cun is primus allenamentus, cumenti si tzerriant, po si cuncodrai is cambas, su coru, is prumonis, in cussa chi, furriendi sa cosa de s'italianu etotu, iat a bessiri cumenti "preparatzioni atletica"), e apustis, mescamente e pruschetotu, chi ndi cassas sa bìncida de su campionau, apustis de ddu essi bisau dònnia dònnia domìnigu, po calincuna cosa cumenti a otu-noi mesis, intzandus est craru ca ndi iast a podi cabai in campu po is ùrtimas partidas chentza cuss'afròddiu chi mancai teniàst, o as tentu, po totus is isfidas chi as giogau ainnantis. 

A mei fait sa pròpriu cosa (nci sticu unu strollichimini puru, immoi chi nci seu, a bortas calincunu, o calincuna de bosatrus no si siat giai arròscendi de ligi feti contixeddus apicaus a su mundu de sa bòcia) candu, po si ndi bogai un esèmpiu, acabbant is festas po su Nadali e po sa Pasca Manna puru: at a essi ca fatzu cidas e cidas chi no biu s'ora chi nd'arribbint, e a pustis, candu funt giai bellas ca spaciadas, mi intendu a trassa de sacu sboidu, chi giai giai no arrannèsciu a abarrai in peis, e de seguru s'umori cosa mia s'abasciat, e meda puru, chi giai giai parit chi ndi potzat arribbai fintzas a terra. Duncas, su de si pigai unu pagheddeddu de pàsiu, apustis chi curris diaici a forti, est una cosa chi serbit a sa conca e a su corpus puru. At a essi po custu ca, in dì de oi puru, esistint is vacantzas, no feti po is giogadoris de bòcia, si cumprendit, ma puru po totus is atrus trabballadoris. 

Torrendi a nosu, o po ddu nai mellus, torrendi a is contus chi pertocant sa Virtus de Mara Arbarei, tocat a narai puru chi pròpriu s'annu passau ndi iant buscau (ddi nau diaici, isperendi chi si cumprendat su chi seu circhendi de si nai, e isperendi ca su fueddu chi apu scerau no si sonit tropu mabi) sa cabada in Segunda Categoria, est a nai ca in su campionau de sa Primu Categoria de s'annu duamilla e bintiduus – duamilla e bintitres no fiant arrannèscius a fai unu trabballu bonu cumenti, mancai, isperànt, e duncas si funt agataus a is ùrtimus postus de sa lista, a sa fini de un annu cun pagu spàssiu e meda (fintzas tropus) dannus. Duncas, Casula m'at scoviau, puru, ca no est mai una cosa facili cussa de ndi torrai a partiri apustis chi ingollis una surra cumenti sucedit candu serras sa stagioni me is ùrtimus postus, e si cumprendit beni. S'arrori prus mannu chi ti podit capitai est cussu de trabballai cun una scuadra chi tenit s'umori diaici bàsciu chi ti ddu iast a podi agatai asuta de is peis etotu (megu a brullai, si cumprendit, ma a nai sa beridadi est diaici chi si narat, in italianu etotu, candu no tenis sa gana bella po torrai a atacai cun is fainas chi ti pertocant, mancai apustis de nd'essi tentu calincunu dannu, calincunu strobbu). 

Duncas, sa primu cosa chi s'allenadori de is biancu-birdis at dèpiu fai est stètiu cussu de torrai a portai unu pagheddeddu de afròddiu; e duncas, prus de allenai is cambas, ddoi fiat de torrai a ponni in sètiu sa conca, su crobeddu, cumenti si iat a podi narai, puru. «Cust'annu duncas – at sighiu a mi contai Casula – seu stètiu fortunau meda, poita apu agatau una truma de giogadoris chi m'ant sighiu de s'incumintzu de sa stagioni e fintzas a sa fini, chentza perdi nemmancu unu fueddu de totu cussu chi ddis apu narau, chentza perdi nemmancu unu consillu. Is de sa sociedadi puru, tocat a narai custu puru, partendi de is dirigentis e fintzas a arribbai, est craru, a su presidenti, funt sèmpiri abarraus a su costau de sa scuadra, chi est una cosa de importu mannu chi tui tenis diaderus sa bidea de binci unu campionau». 

Parit una brulla, una de cussas cosas chi no arrannescis a crei candu dda intendis, ma po sa stagioni de su duamilla e bintitres – duamilla e binticuatru, Casula fiat giai giai pentzendi de abarrai frimu a castiai is atrus; e invècias (ddu cumprendeis a solus de cantu podit essi machillota sa vida, e no feti po su chi pertocat su mundu de sa bòcia, mi parit craru), cumenti m'at contau issu etotu, «su presidenti de s'assòtziu at incumentzau a mi circai e a mi domandai chi tenessi sa gana de trabballai cun s'assòtziu cosa sua; depu narai, puru, ca s'afròddiu chi teniant fiat mannu meda, e funt arrannèscius a mi du trasmitiri, cumenti si iat a podi narai, e duncas, a mi ddu apicigai apitzus. Duncas, a cussu puntu, diaderus, no apu potziu fai atru ca ddis donai sa disponibbilidadi cosa mia. Si potzu scoviai puru, immoi chi nci seu, ca sa bidea chi teniànt is dirigentis de s'assòtziu no fiat de seguru cussa de binci su campionau, ma boliant feti circai de torrai a partiri apustis de sa stagioni prena de dannus chi si fiant lassaus a is pabas de pagu mesis. Po primu cosa, duncas, ddoi fiat de ndi torrai a pesai sa rosa de sa scuadra, circhendi, mancai, de fai cresci, de fai giogai, impari a is giogadoris prus mannus, prus matucus e cun unu bellu tanti de esperièntzia, calincunu piciocheddu de sa bidda etotu. In prus, is dirigentis e su presidenti teniànt sa bidea de circai de ndi torrai a portai a su campu sa genti de sa bidda etotu, e duncas, est a nai, mellus, is tifosus de sa Virtus, chi s'annu ainnantis iant passau is domìnigus a biri sa scuadra de su coru cosa insoru perdi e pigai surras giai giai in dònnia campu, e contras totus is atrus aversàrius». Is cosas, duncas, fait a ddu nai chentza timi de nai una tontesa, funt andadas mellus meda de su chi is de sa Virtus de Mara Arbarei si podiant abertai. E custu si nd'arregodat, duncas, ca sa vida podit essi prena, fintzas a cucuru, de regalus, chi nd'arribbant, mancai, pròpriu candu no nci creis prus nemmanci tui. «In totus custus ùrtimus annus apu sèmpiri sighiu scuadras chi curriànt in su campionau de sa Promotzioni, duncas candu seu arribbau in domu, ddi nau diaici, de is de sa Virtus de Mara Arbarei mi seu postu acoitu a circai giogadoris chi si podessint donai una manu de agiudu, e fiant totus giogadoris chi iant giai trabballau cun mei e chi sciiant giai cumenti mi praxit a cuncodrai is cosas po is allenamentus e totu cantu. Abellu abellu, duncas, seus arannèscius a ndi pesai una rosa de importu, ma no pentzastus de arrannesci a fai una cursa, unu campionau diaici bonu, chi pròpriu si depu narai sa beridadi. Apu bìviu dònnia partida cumenti chi fessit una finali; no apu mai fatu programmas, o sa lista pretzisa de puntus chi ndi depestus cassai, giorronada po giorronada. Duncas no nc'est stètia una partida, una isfida chi s'apat donau s'afròddiu prus mannu. Totus is partidas chi eus giogau funt stètias de importu mannu, custu bolemu narai; apustis chi eus bintu is primus dexi partidas, eus cumprèndiu chi podestus, po diaderus, cassai su primu postu e duncas sa bìncida de su campionau». 
 

 

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna - IMPRENTAS 2023-2024. LR 22/2018, art. 22

In questo articolo
Campionato:
Argomenti:
Stagione:
2023/2024
Tags:
novas