Arregodus : Nunzio Falco torrat a partiri e a binci impari e is de sa Gioventudi de Sarroch

E duncas, cun s'artìculu de custa cida (chi est su chi nd'at a bessiri, chi est bessendindi aforas, po ddu narai mellus puru, su dexesseti de su mesi de Treulas), incumentzu a si chistionai de totus is scuadras, otu in totu, chi ant bintu su campionau cosa insoru in su mundu de sa Segunda Categoria, ca, ddu eis a sciri mellus de mei puru (ma chi nc'est calincunu, o calincuna, tra bosatrus, chi ancora no ddu sciit, deu seu innoi pròpriu po custu puru, po si arregodai cumenti funt cuncodradas is cosas in su mundu de su càlciu de is giogadoris, e de is allenadoris, diletantis sardus), cust'annu, pròpriu cumenti est sucèdiu in totus custus ùrtimus annus de su restu, est stètiu pretziu in otu listas, e duncas, eia, est facìli a ddu cumprendi, de sa Lista A fintzas a lompi, fintzas a nc'arribbai a sa Lista H. 

E fadendi su contu ca sa cida passada apu serrau, apu acabbau de si chistionai de is scuadras chi ant bintu su campionau, chi nd'ant cassau su primu postu de sa lista (cumenti si iat a podi narai, puru) in su torneu cosa insoru, arraxonendi, impari, apitzus a sa stagioni de oru ca funt arrannèscius a ndi pesai is de su Campanedda, e fadendi su contu ca sa cida passada (cumenti podeis castiai a solus, ca no seu narendusì o contendusì brullas, custu est pagu ma seguru) s'apu fatu sa conca a acua, no cun is strollichiminis e is contixeddus chi tèngiu sèmpiri badda badda in conca (e chi eis lìgiu a su mancu unu de is artìculus chi ndi funt bèssius aforas in custus ùrtimus mesis, in custus ùrtimus duus annus, mancai puru, intzandus cumprendeis beni su chi seu circhendi de si narai), ma cun una surra manna, cumenti si iat a podi narai, de numerus e de resultaus de partidas (e chi si ddu arregodais, sa cida passada eus serrau is contus po su chi pertocat sa Primu Categoria, po su chi pertocat su mundu de sa Primu Categoria, po ddu narai a trassa de poeta, prus ca de giornalista, cun is tattaresus de su Campanedda), duncas po custa cida, ainanntis de atacai cun is contus acapiaus a is de sa Gioventudi de Sarroch (chi funt stètius cussus chi ant bintu su campionau po su chi pertocat sa Lista A de sa Segunda Categoria, cumenti si fia arremonendi ainnantis), mi iat a praxi, mancai, a mi strollicai unu pagheddeddu cun bosatrus, ma feti unu pagheddeddu, si cumprendit, ca no ia a bolli mai arriscai (apu fatu sa rima puru! Acataus si ndi seis?) de si ndi furai su tempus chi mancai nemmancu teneis. 

Ma a sa fini, deu creu ca nci stichiri una parighedda de contixeddus chi mancai no nci brintant nudda cun su mundu de su càlciu (chi, est craru, est sa lega de importu prus mannu po su giàssu innoi scriu, e seu chistionendi de su Diàriu Sportivu, nc'est pagu de si cunfundi, berus est?) potzat essi una cosa bona (mancai siat unu pagheddeddu stramba, e mi ndi rendu contu a solu), po prus de unu motivu: e duncas, po primu cosa ddu fatzu po no m'arrosci tropu, ca a fueddai sèmpiri e feti de càlciu, nc'est s'arriscu de ndi bessiri aforas de conca, e chistionu mescamente de mei. Ca a sa fini su càlciu m'est sèmpiri praxu, a ddu sighiri e a ddu castiai mescamente in sa televisioni; antzis, chi pròpriu si depu narai sa beridadi, est stètiu babbu miu a mi intregai(chi mi permiteis de manigiai custu fueddu, e chi si cumprendit su chi si bollu narai, su chi seu circhendi de si narai) custa passioni (ddu naru a trassa de cumenti si iat a podi narai in italianu etotu); antzis, potzu narai ca su de castiai is partidas de is grandus scuadras de sa Sèrie A a sa televisioni est stètia una de is cosas chi s'est capitau de fai impari po annus e annus; una de is ùnicas cosas chi eus fatu impari in custa vida, potzu narai custu puru. 

E duncas, chi pròpriu si ddu depu narai, deu apu acabbau de sighiri su càlciu a sa televisioni (est a nai, is partidas de is professioneris), pròpriu cumenti apu incumentzau a trabballai (ca bollit narai: a scriri) po is amigus de su Diàriu Sportivu, ca me is primus tempus mescamente, candu ancora  no fia costumau a sighiri totu custu muntoni de partidas, e a scriri totu su muntoni de artìculus (pruschetotu in italianu) ca mi spetant de scriri dònnia dònnia cida, fia diaici stracu, e mi intèndia sa conca diaici grai ca s'ùrtima cosa chi bolliat, po mi pasiai, fiat cussa de abarrai apicigau a sa televisioni a biri bintiduus giogadoris curri avatu de sa bòcia. Chi mi cumprendeis po su chi si bollu narai, e sa cosa no mi dispraxit prus de su tanti, chi pròpriu si depu narai sa beridadi. 
Ant a essi, duncas (a fai is contus nci pongiu pagu, pagu meda) calincuna cosa cumenti a dexi annus (fadendi su contu ca apu incumentzau a scriri po is amigus de su Diàriu Sportivu candu fiat su mesi de Donniasantu de su duamilla e undixi, e fait a narai, puru, deu creu, ca de acua asuta de is pontis nd'est passada, in s'interis), e duncas, eia, seu da dexi annus ca no perdu (manigiu custu fueddu, chi mi ddu permiteis, e no ia a bolli ofendi nesciunus cun cussu chi megu a narai, est craru) nemmancu unu segundu avatu de is partidas de is grandus campionis de sa Sèrie A (ma sa cosa ballit po is scuadras chi ndi lompint de is atras natzionis puru, est craru, berus?). E sa cosa no mi dispraxit (si ddu torru a narai), e sa cosa no mi mancat nemmancu po nudda, cumenti si iat a podi narai. Ma cun custu no bollu narai ca cussus chi abarrant a totu dì (e a totu noti, puru) a castiai is partidas a sa televisioni (cumenti fait babbu miu, de su restu, e po su chi mi pertocat podit sighiri a ddu fai po atrus centus annus) siant fuiendinci (cumenti si narat in Bidd'e Sorris, cumenti apu sèmpiri intèndiu narai, a su mancu, mancai su fueddàriu mi consillit de scriri fuliai, cun sa L ca deu no nc'apu postu. Diaici fadeus puru unu pagheddeddu de gramatica, immoi chi nci seu) su tempus cosa insoru, ca dònnia unu de nosu podit scerai su modu mellus po nci passai su tempus, e de seguru no apa a essi deu a si narai cumenti si depeis bivi sa vida. 

E duncas, eia, si fia narendu ca a scriri totus custus artìculus chi pertocant is giogus de is assòtzius de bòcia chi ddoi funt spratus in totu sa Sardìnnia, e chi currint po is campionaus pesaus de sa Federatzioni Italiana de su Giogu de su Càlciu, apustis de unu pagheddeddu m'arrosciu puru (e megu a brullai, si cumprendit, ma no diaici meda cumenti si iat a podi pentzai), e duncas, si naru puru, immoi chi nci seu, ca chi teneis su disìgiu de ligi novas e contus chi nd'arribbant de su mundu de sa bòcia, intzandus si ndi podeis prandi (nci nd'est cantu ndi boleis) cun totus is artìculus chi pesaus in italianu (sa cosa ballit po mei, est craru, ma po totus is collegas cosa mia, e ddis torru gràtzias po totu su trabballu chi faint po su giàssu) e chi ndi bessint dònnia, dònnia dì, chentza de ndi sartai nemmancu unu. 

E invècias, megamu a narai, po is artìculus chi ndi bessint su giòbia (dònnia giòbia de s'annu, mancai siat festa, o mancai si ndi siat sciusciendi su mundu, bosatrus podeis abarrai segurus de su fatu ca, eia, eis agatai is trintamillas corpus a sa tastiera, in sardu campidanesu, chi andant a fai parti de is artìculus, a trassa de custu chi teneis immoi asuta de is ogus, e chi ballint po is Novas de su Diàriu Sportivu). 
E duncas, e cun custu circu de serrai sa chistioni (chi nc'arrannèsciu, ca candu mi carrigat su strollichimini bèngiu a essi una bèstia maba, cumenti si iat a podi narai), chi mi strollicu unu pagheddeddu impari a bostrus, ddu fatzu mescamente po manigiai cussus cuatru o cincu (ma mancai ant a essi coranta o cincuanta, chi no de prus puru) fueddus in prus (e diversus) de su chi ia a fai chi depessi abarrai innoi a ciaciarrai feti de bòcias. Ca a sa fini chi ndi seus pesendi cust'artìculus, sighendi su bandu chi nd'ant pesau is de sa Regioni de Sardìnnia, est poita nc'est s'arriscu ca sa lingua sarda ndi potzat morri, e sparessi, fadendi su contu ca cussus chi dda chistionant (chi dda sciint chistionai, po ddu narai mellus puru), e chi dda cumprendint, e chi mancai dda sciint ligi e fintzas scriri, funt sèmpiri prus pagu, e duncas, sa ispera cosa mia est cussa ca, gràtzias a custas rigas, calincunu (o calincuna, e nci iat a mancai atru puru) de bosatrus potzat fai unu pagheddeddu de esercìtziu, eia, a trassa de is allenamentus ca is giogadoris faint po si cuncodrai po is partidas chi giogant, po otu-noi mesis de sighiu, dònnia dònnia annu. 
E duncas, eia, sa ispera cosa mia est cussa de ndi cassai s'atentzioni, puru, de totus cussas personas chi, mancai, no funt acapiadas a strintu cun is chistionis chi pertocant su mundu de is diletantis sardus, ma mancai tenint prexei a ligi calincuna riga scrita in sardu campidanesu. E duncas, innoi seus. 

E immoi chi nci seu, sigu a mi strollocai, ma feti po un'antra parighedda de minudus. 

E duncas, si contu, ainnantis de mi nci fuiai a fundu e susu me is chistionis chi pertocant is giogus e is partidas e is campionaus e totu cantu, de cumenti mi seu intèndiu stracu e totu ghetau a pari me is ùrtimas cidas de su mesi de maju (e mancu mali, mi megu a solu a solu, ca seu arrannèsciu a mi ddu lassai a is pabas, e megu a chistionai, est craru, de su de cincu mesis de s'annu, fadendi su contu, e no mi parit nemmancu berus de si ddu podi narai, ca seus arribbaus a su de seti mesis), ca candu ti intendis cun pagu gana (o peus ancora, si iat a podi narai, cun gana maba) intzandus is cosas benint a essi prus trumentosas, prus fadiosas puru de su chi no funt, giai, a su nadurali. E me in cussas diis, innoi su Cielu fiat sèmpiri prenu de nuis, e dònnia tanti fadiat puru una bella passadedda de acua (cumenti si iat a podi narai, e cumenti apu sèmpiri intèndiu narai innoi in Bidd'e Sorris, de su restu), mi seu intèndiu dèbbili (a bortas is diis trotas nd'arribbant, e sa cosa ballit po totus) e duncas, mi seu agatau a pentzai cumenti mi ndi scabulli, cumenti mi ndi strantaxai. E no nc'eis a crei, ma mi seu postu a pentzai a totu su chi mi contant is allenadoris, candu ddus intendu po ndi pesai is ciaciarradas apustis de is partidas (o apustis ca bìncint su campionau): eia, deu intendu is allenadoris, a su telefunu, dònnia cida, poita fait parti de su trabballu cosa mia, ma a sa fini mi fait prexei a ddus intendi (si iat a podi narai, puru, ca a ddus intendi, a intendi su chi mi contant, mi fait beni meda), e si naru de prus puru, si naru custu puru, immoi chi nci seu: ddus pigu (seu chistionendi de is allenadoris, si cumprendit, berus est?) cumenti chi fessint is dotoris de sa conca cosa mia, poita su chi mi contant, e chi ballit pruschetotu po is giogadoris de sa rosa cosa insoru, iat a podi balli (cumenti ballit, de su restu) po is dannus chi mi proint in conca in sa vida de dònnia dì; e no est sa primu borta, de su restu, ca fatzu custu giogu, est a nai, su de cumprendi chi su chi mi contant is allenadoris apitzus de sa stagioni de giogus cosa insoru potzat balli, mi potzat donai calincunu consillu, po is strobbus chi tèngiu de sighiri in sa vida mia. 
E duncas, eia, torrendi a nosu, is allenadoris mi contant, fatu fatu, ca no esistit una stagioni chentza de strobbus, ca duncas tocat a fai su contu ca is momentus marigosus nd'arribbant sèmpiri, mancai tui tèngiast sa scuadra prus forti, sa rosa cuncodrada cun totus is giogadoris prus fortis chi nci funt, eia, depis fai su contu ca ndi iant a podi arribbai diis lègias. E sa chistioni ballit po totus, e est giai giai aguali, mi parit de podi narai diaici: ballit po is giogadoris, po is allenadoris e po is cristianus; si nd'eus a depi arregodai, sèmpiri, ca su de si bivi custa vida cumportat, puru, a si bivi periodus dificilis, chi mi sigheis, chi cumprendeis su chi si bollu narai. E duncas, me in cussas diis de maju ca mi pariant nieddas cumenti a sa pixi (cumenti apu sèmpiri intèndiu narai), apu circau de sighiri is consillus de is allenadoris, ca mi contant, fatu fatu, ca candu is cosas ddis anadant mabi, intzandus no podint fai atru ca chistionai cun is piciocus cosa insoru (aiuntru de su spolladroxu, si cumprendit, berus est?) po cumprendi ita funt sballiendi. E duncas, fadendi diaici, circant de sighiri a andai ainnantis; si iat a podi narai ca candu is cosas ti andant mabi (o, mancai feti, peus de su chi ti podiast abertai) intzandus s'ùnica cosa chi podis fai est cussa de t'arramangai is manigas e circai de di ndi scabulli de is dannus. Ca, ddu sciu, est una cosa chi benit prus facili a dda narai che a dda fai, ca candu ti intendis sganiu sa cosa chi ti benit de fai est cussa de ti lassai andai, ca mancai iast a fai oras e oras (chi no diis e diis de sighiu) crocau a letu (a dromiri prus de su letu, cumenti si megàt sa bon'anima de mamma mia etotu), chentza de papai, chentza de nci bessiri de domu, chentza de t'atobiai cun nesciunu. 

E duncas, torrendi a mei, e a sa pagu gana, sa cosa chi apu circau de fai, est stètia cussa de cumprendi ita fiat andendimì a trotu: e duncas, eia, si cumprendit, a bortas sa vida cosa nosta pigat unu tastu marigosu (po unu motivu o po un antru; a bortas, si iat a podi narai, puru, ca no si ndi ammancant mai); e po su chi mi pertocat, eia, su mesi de maju s'est obertu, est incumentzau cun una nova lègia meda (candu un'amiga cosa tua lassat custu mundu, si cumprendit, ti lassat in su coru unu bellu tantixeddu de dabori), e is cosas no funt sighidas a andai diaici beni cumenti podia isperai, fadendi su contu ca, eia, nc'apu postu unu bellu pagheddu a mi torrai a strantaxai, a ndi sanai de cussu dabori (e po custus daboris, mannus o piticus, sa mexina mellus chi nc'est est su tempus. E duncas, eia, sa passièntzia de atendi ca is daboris passint, impari a su mabi chi intendis puru, est craru). E diaici apu fatu. E mi pariat giai giai de nci dda essi fata, ma apustis, a sa metadi de su mesi de Maju, apu tentu un antru daboreddu a su coru, ma una cosa de pagu, chi pròpriu si depu narai sa beridadi, ma a sa fini totus custus daboreddus (mancai piticheddus), postus s'unu apitzu de s'atru, mi nd'ant furau unu bellu tantixeddu de energias, cumenti si iat a podi narai. Ca no est sa primu borta, custu est pagu ma seguru, ca in custa vida mi seu intèndiu diaici sgàniu, chentza fortzas; e s'ùnica cosa chi potzu fai est cussa de abertai chi is tempus si fatzant torra bonus, circhendi de mi cuncentrai (cumenti si narat, cumenti si iat a podi narai) apitzus de is cosas, de is fainas cosa mia, de is fainas chi mi pertocant prus de acanta (e a su primu postu de sa lista de is fainas, de is passionis cosa mia, nci pongiu, de seguru, sa filosofia, o mellus, su de studiai sa filosofia, chi est sa passioni prus manna chi tèngiu, chi m'est abarrada in custa vida. E chi est sa cosa, mi praxit a dda pentzai diaici, a su mancu, chi m'at sarvau sa vida, est a narai, chi m'at agiudau a arribbai a custu puntu de sa partida, po manigiai un esèmpiu ca mi parrit potzat cratzai beni meda cun su giàssu de su Diàriu Sportivu, e megu a brullai, si cumprendit, berus est?). 

E duncas, is allenadoris m'ant sèmpiri contau (e mi ddu ant contau diaici meda bortas chi apu imparau beni sa letzioni) ca candu t'agatas a annadai in acua lègias, totu su chi podis fai est sighiri a trabballai e pentzai a is cosas tuas; e depis feti tenni sa passièntzia ca is tempus lègius ndi passint, mancai su de tenni passièntzia no siat una cosa facili, ca cumenti si narat, est una cosa prus facili a dda narai ca a dda fai. Ma a sa fini, deu creu puru ca su de tenni passièntzia (su de nci provai, a su mancu, a tenni passièntzia) siat unu de is esercìtzius de importu prus mannu chi nci siant in custa vida, chi mi cumprendeis po su chi si bollu narai. E no sciu de bosatrus, ita fadeis candu no si intendeis beni, ma una de is cosas chi fatzu deu (e cun custu seu giai giai po serrai cun is strollichiminis, a su mancu po custa cida) est cussa de pregai, eia, de domandai s'agiudu a su Cielu, chi a bortas custa vida mi parit diaici marigosa, e diaici grai, ca a solu mi parit totu de no nci dda fai. 
E duncas, si potzu narai ca nc'est stètiu unu periodu, in sa vida cosa mia etotu, innoi mi bèniat facili meda a pregai (e megu a chistionai, mescamente, de candu fia unu pipieddu piticu meda), ma apustis, cumenti seu bènniu a essi unu pagheddeddu prus mannu, nareus de is catodixi annus, fortzis calincuna cosa in mancu puru, apu spaciau de pregai a su Cielu. 
E sa cosa est andada ainnantis po calincuna cosa cumenti a binti annus, chi no de prus puru; e immoi no si sciu narai, beni, cun sa pretzisioni chi mi iat a praxi, candu apu torrau a domandai agiudu a su Cielu (o, ballit aguali, a torrai gràtzias a su Cielu candu is cosas mi andant beni), ma fortiz est stètiu de candu seu bènniu a essi prus matucheddu de edadi, est a narai, de candu apu fatu corant'annus. E duncas, eia, deu creu ca sa cosa de importu prus manna siat cussa de si scanceriai unu pagheddeddu candu stadeus mabi, e sa cosa mellus chi podeus fai (a su mancu, deu dda pentzu diaici) est circai de si ndi scabulli de is dannus a solus, e custu bollit narai, duncas, chentza de abertai s'agiudu de is atrus, mancai su de arriciri s'agiudu chi ti nd'arribbat de is atrus (amigus, maistus, e a sa lista nci podeis aciungi totus is chi boleis) siat una cosa bona, e toga meda; ma nc'est de narai, puru, ca in custa vida arribbant puru momentus innoi t'agatas a solu, e ses tui, su Cielu prenu fintzas a cucuru de isteddas, e su dannu chi ti intendis in su coru. 

E duncas, eia, tocat a sanai (atra bia de sighiri deu creu ca no nci siat) e tocat a essi, mancai, is dotoris de nosu etotu. Tocat a sighiri a andai ainnantis, a trabballai, a studiai (po su chi mi pertocat), e tocat, mancai (deu creu ca sa crai de totu sa chistioni potzat essi custa) si iat a depi imparai a no tenni disìgius, est a narai, duncas, a no s'abertai nudda de s'incras; ca is dannus nd'arribbant candu tui bisas, e t'abertas una cosa chi, mancai, apustis no benit a essi cumenti dda sonnast; ca a bortas est bellu meda, candu is bisus chi fais benint a essi sa realtadi chi tenis sa fortuna de ddi bivi, ma a bortas is bisus abarrant bisus, e su disprexei chi si ndi brintat in su coru benit a essi mannu meda. Cumenti cussas scuadras chi, mancai, cuncodrant sa rosa cosa insoru cun sa ispera de ndi cassai su primu postu de sa lista e sa bìncida de su campionau, ma apustis, a sa fini de sa stagioni, depint, invècias, abarrai a buca asciuta. Chi est su chi sucedit fatu fatu, po no narai sèmpiri, po no narai dònnia, dònnia annu, me is campionaus de bòcia. E duncas, eia, de su mundu de su càlciu, cumenti podeis cumprendi, mi nd'arribbant (e chistionu po mei, ca de bosatrus, cumenti si pigat sa cosa no ddu sciu e no ddu potzu sciri) letzionis de importu mannu meda chi, apustis, circu de furriai in consillus chi potzant balli po sa vida mia, po sa vida chi mi depu scroxai (ddi naru diaici, mancai su fueddu no siat diaici galanti, diaici diosu), dònnia, dònnia dì chi su Cielu m'arregalat.
 E cun custu serru. Narendusì ca, eia, diaici apu fatu, e immoi chi seus arribbaus a sa metadi de su mesi de Treulas, potzu feti torrai gràtzias a su Cielu po nci dda essi fata a mi lassai a is pabas (po custa borta puru) is momentus lègius. Ca is momentus lègius ant a torrai, e deu depu feti pentzai a mi fai aturai prontu, po candu at a torrai a lompi su momentu de is oras marigosas. 

E duncas, eia, nci dda apu fata, po oi puru, po custa cida puru, a nci fuiai aforas de sa conca cosa mia (ca si cumprendit, benit a essi unu bellu budrellu, chi mi permiteis de manigiai custu fueddu) cussus tres o cuatru chilus de strollichiminis chi tènia badda badda. E mancai, si potzu promitiri giai de oi ca po s'artìculu de sa cida chi at a benni (sèmpiri chi su Cielu at a bolli custu beni po mei puru) m'apa a strollicai meda ma meda prus pagu de su chi apu fatu oi. Ca si iat a podi narai ca, eia, po custa cida mi seu fatu pigai sa manu, fintzas tropu, fintzas prus de su chi mi spetàt. 

E duncas, eia, immoi podeus andai a castiai cumenti funt andadas is cosas a is de sa Gioventudi de Sarroch, chi in sa Lista A de su campionau de sa Segunda Categoria funt arrannèscius a ndi pesai una stagioni de oru (diaici si iat a podi narai), e sa cosa si cumprendit (sa cosa si cumprendit mellus, a su mancu) chi andaus a castiai is numerus chi funt stètius bonus a ndi pesai: e duncas, si potzu narai feti ca apitzus de bintotu bessidas, is de sa Gioventudi de Sarroch funt stètius bonus a ndi cassai calincuna cosa cumenti a binticincu bìncidas, e in prus si potzu narai ca ant serrau po tres bortas (po tres bortas feti, si iat a podi narai diaici puru) sa partida cun su resultau in paridadi, e custu bollit narai, puru (e de su restu a fai is contus nci poneus pagu meda) ca is de sa Gioventudi de Sarroch no ant mai pèrdiu nemmancu una partida, e po custu, duncas, ca podeus chistionai de stagioni de oru. Ca a bortas is cosas andant beni, pròpriu cumenti ti ddas bisàst; antzis, fait a narai, puru, ca in custa vida nci funt bortas ca is cosas andand mellus puru de su chi podiast bisai e sonnai (ma a bortas podint andai peus, ma meda peus, de su chi podiast timi). 
E duncas, sighendi a castiai is numerus, si potzu narai, puru, immoi chi nci seu, ca is de sa Gioventudi de Sarroch funt stètius is prus fortis, fadendi su contu ca funt arrannèscius a ndi pesai calincuna cosa cumenti a centuses gol, e no funt pagus de seguru, e nd'ant bodditu sa bòcia de sa porta cosa insoru (chi cumprendeis su chi si bollu narai) feti po cuindixi bortas (eia, megu a si narai ca ant incasciau, nd'ant ingotu feti cuindixi gol in bintotu bessidas, chi benint a essi giai giai mesu gol a partida). E duncas, eia, fait a narai ca is piciocus sighius de Nunzio Falco (chi in dì de oi est, de seguru, unu de is allenadoris cun s'esperièntzia prus manna a is pabas, e duncas unu de is allenadoris prus bravus chi nci funt in su mundu de is diletantis sardus) ant lassau a is aversàrius feti is pimpirillas; e duncas, immoi chi nci seu, immoi chi seu arribbau a custu puntu de sa chistioni, deu creu ca sa cosa mellus chi si potzat fai siat cussa de si intregai (cumenti mi ddas regaladas issu etotu) totus is fueddus, totus is cosas chi m'at contau pròpriu Nunzio Falco candu ddu apu intèndiu a su telefunu po chistionai de cumenti ddis fiant andadas is cosas (chistionu de issu e de is giogadoris chi at sighiu, mi parit craru, berus est?), una bella pariga de cidas fait. 
«Po nosu est stètia una stagioni toga meda – s'est acutu a mi contai Nunzio Falco – chi s'est serrada cun sa bincida de su campionau candu ammancànt ancora unu mesi de partidas; deu no potzu ca tenni su coru prenu, fintzas a cucucu, de prexu po su chi seus stètius bonus a fai, e immoi chi is giogus funt spàciaus, a su mancu po su chi pertocat a cursa po ndi cassai su primu postu de sa lista, mi ndi seu acatau ca pesu calincuna cosa cumenti a dexi chilus in mancu. Deu creu ca su chi at fatu sa diferèntzia tra nosu e is scuadras de is aversàrius siant stètias, propriu, is partidas chi eus giogau contras de s'Accademia Sulcitana e contras a is de La Salle, ca funt stètias is duas scuadras chi s'ant fatu trumentai de prus, chi cumprendeis su chi si bollu narai, a su mancu fintzas a tres-cuatru cidas fait. Eus tentu sèmpiri is aversàrius apicigaus a is carronis, e fortzis custa cosa s'at agiudau a curri prus forti de su chi, mancai, estus potziu fai chi no nci fessint stètius issus. Me is partidas de s'andada seus arrannèscius a binci contras a totu e duas; po su chi pertocat sa torrada, invècias, is cosas si funt andadas beni meda in sa partida contras a is de s'Accademia Sulcitana, e invècias contras a is de La Salle si seus dèpius acuntentai, ddi naru diaici, de unu puntixeddu feti, ma fait a narai ca in custas cuatru partidas seus stètius bonus a ndi cassai dexi puntus apitzus de is doxi chi ddoi fiant». 

Is de sa Gioventudi de Sarroch nd'ant cassau sa bìncida de su campionau apustis de essi bintu sa partida contras a is fradibis de s'Audax de Cabuderra, chi s'est serrada (si ddu naru po essi prus pretzisu puru) cun su resultau de seti a zeru. «Ndi seus cabaus in campu cun sa gana bella chi eus tentu po totus is atras partidas, cun sa gana de si dda batallai, de si dda gherrai in dònnia atzioni, in dònnia bòcia, chi mi cumprendeis po su chi megu a si narai. E de su restu sciestus ca podestus serrai is giogus po sa cursa a su primu postu giai de custa partida, e duncas seus partius forti meda (forti a totu coddu, cumenti si narat innoi in Bidd'e Sorris, ndr), cun Suella e Ojeda chi nd'ant cassau, allestru, duus fallus in s'area de rigori de is aversàrius, cun s'arbitru chi s'at donau duus tirus de is undixi metrus, chi funt tocaus a Giuseppi Mura, chi est su giogadori chi at fatu sa cantidadi prus manna de gol, no feti po su chi pertocat sa scuadra cosa nosta, ma tra totu is scuadras de sa Lista A».

Apustis, Falco m'at contau custu puru: «Seus partius cun sa bidea, custu est craru, de binci su campionau, nc'est pagu de cuai, a narai sa beridadi, ma puru is de s'Academia Sulcitana, fortzis prus de is de La Salle, funt partius cun sa pròpriu bidea. Issus puru teniant, in sa rosa cosa insoru, cussus cuatru o cincu giodaris fortis meda, chi podiant fai beni in su campionau de sa Promotzioni, figuraisì ita totu ant potziu fai in su campionau de sa Segunda Categoria, cumenti si narat. Po nosu, duncas, benit a essi unu prexu mannu meda su de essi arrannèscius a serrai sa stagioni cun dexi puntus in prus de su tanti chi nd'ant cassau issus, e si cumprendit beni. Si iat a podi narai, duncas, ca no eus sballiau nudda, fadendi su contu ca contras de issus seus stètius bonus a ndi cassai ses puntus apitzus de is ses chi ddoi fiant in su pratu. E deu creu ca is duas partidas chi eus bintu, chi seus arrannèscius a binci contras de issus apant fatu sa diferèntzia, a sa fini. No pentzastus, comentecasiat, de arrannèsci a serrai is giogus trinta diis ainnantis de sa fini de su campionau». 

E duncas, cun Nunzio Falco apu tentu s'ocasioni, puru, tra is atras centu (mila) cosas, de arraxonai apitzus de is motivus chi ddu ant portau a si cojai (chi mi permiteis de manigiai custu fueddu, chi mi permiteis de ndi pesai custa metafora, chi sonat mellus puru) cun is de sa Gioventudi de Sarroch, fadendi su contu, pruschetotu, ca issu me is ùrtimus annus issu iat allenau, iat sighiu, po ddu narai mellus puru, feti scuadras chi curriant in su campionau de sa Promotzioni e in su campionau de s'Ecellenza; e invècias est torrau a partiri cun is de su Sarroch candu s'assòtziu s'agatàt a curri in su campionau de sa de Tres Categorias. 

«Depu torrai gràtzias – m'at contau Nunzio Falco – a Mirko Dentoni e a Rocco Canepa, ca s'annu passau (est a nai, duncas, in sa stagioni de su duamilla e bintitres – duamilla e binticuatru) m'ant agiudau, m'ant permìtiu de mi torrai a ghetai in su giogu, est a narai, ca m'ant donau sa possibbilidadi de torrai a partiri. E duncas, si contu cumenti funt andadas is cosas: mi dispraxit po issu, est craru, ma deu seu lòmpiu, ddi naru diaici, in sa panchina de is de sa Gioventudi de Sarroch candu si fiant lassaus, de una pariga de diis (eia, sa chistioni benit a essi cumenti is cojas chi nci funt tra cristianus, feti ca innoi seus chistionendi de sa coja tra un assòtziu de bòcia e unu allenadori, e sa cosa fait arriri, mi ndi rendu contu a solu, ca parit giai giai una brulla ndr) cun Saul Cherchi, ca fiat s'allenadori chi at sighiu sa scuadra de su Sarroch in sa primu parti de sa stagioni; e immoi chi nci seu, nd'aprofitu, puru, po ddu saludai e po ddi fai is cumplimentus po su trabballu, bonu meda, chi at fatu cun is giogadoris. E duncas, apustis de nd'essi segau s'acàpiu cun Cherchi, is dirigentis de s'assòtziu ant pentzau de donai is crais de sa scuadra a mei, e deu nd'arribbammu pròpriu apustis de un annu chi apu fati impari a is de s'Arborea, in su campionau de sa Promotzioni, e mi iat a fai prexei a arregodai a totus ca is de s'Arborea mi nc'ant bogau candu fia, impari a sa scuadra cosa mia, est craru, a cincu puntus de is primus de sa lista. Si depu scoviai, immoi chi nci seu, ca fia unu pagheddu inchietu po cumenti fiant andadas is cosas, po cumenti si funt serradas is cosas cun is dirigentis de s'Arborea, e si cumprendit beni, deu creu: seu abarrau frimu po cincu mesis, intzandus m'est arribbada custa ocasioni e mi nci seu fuliau in sa cosa, in custa aventura nova, cun su coru prenu de affroddiu. Ma si naru puru, e ddu eis a podi cumprendi mancai a solus puru, ca su de torrai a partiri de sa de Tres Categorias no est stètia una cosa facili; ma is dirigentis m'ant fatu a cumprendi ca teniant bisus mannus in conca, e apu cumprèndiu ca su trabballu chi ndi boliant pesai, su progetu, fiat bonu meda. E duncas, nc'apu pentzau po binticuatru oras, fortzis calincuna cosa in mancu puru, e ddis apu narau ca, eia, nci fiat su tanti, de parti mia, po sighiri sa scuadra. Candu seu arribbau in sa panchina de is de sa Gioventudi de Sarroch tenestus una bella biga de puntus in mancu de is chi teniant allogaus in buciaca is scuadras chi s'agatànt in su primu postu de sa lista, ma gràtzias a totus is partidas chi seus arrannèscius a binci, e beni meda, in sa torrada, est a narai, duncas, in sa segunda parti de su campionau, seus arrannèscius a is pabas de is primus duas scuadras, chi fiant is de s'Academia Sulcitana e is de s'Isuledda. E po si fai a cumprendi mellus de totu su bonu chi nd'eus pesai, si potzu narai, feti, ca eus pèrdiu feti una partida. E duncas, eia, seus arrannèscius a ndi cassai s'artizada in su campionau de sa Segunda Categoria, e po custa stagioni, po cust'annu (seus chistionendi de su duamilla e binticuatru – duamilla e binticincu ndr) eus incumentzau a trabballai chitzi meda, est a nai, acoitu apustis chi est acabbau su campionau, po circai de cuncodrai sa rosa cun totus is giogadoris prus fortis chi ddoi fiant. E duncas, apu pòtziu trabballai, apu tentu sa fortuna de trabballai a su costau de Mirko Dentoni, chi est su chi estus a podi tzerriai, a trassa de cumenti si narat in italianu etotu, su Diretori Sportivu de su Sarroch; e nd'aprofitu puru, immoi chi nci seu, po ddi fai is cumplimentus po su trabballu bonu chi at fatu e chi est sighendi a fai; est feti a s'incumintzu de sa carriera cosa sua, ma deu creu chi at a podi mellorai meda, cumenti si narat. E duncas, sa primu cosa chi eus fatu est stètia cussa de circai de cunfirmai torra totus is giogadoris chi tenestus giai in sa rosa e chi iant giogau cun nosu in su campionau de sa de Tres Categorias, partendi, po nd'arremonai unu, de su capitanu cosa nosta, chi est Diegu Strazzera, chi s'at fatu a biri, s'at fatu a cumprendi totu sa passioni chi tenit in su coru po cust'assòtziu, abarrendi cun nosu puru candu is acuas fiant lègias e no bonas. Ed in prus, seus arrannèscius a agatai s'acòrdiu cun una bella pariga de giogadoris de importu mannu, est a narai, cun giogadoris fortis meda, chi peròu ant giogau in su campionau de sa Segunda Categoria cumenti chi fessint currendi in su campionau de s'Ecellenza, chi cumprendeis su chi si bollu narai, e megu a chistionai, tra is atrus, de Mura e de Recano, ca funt is giogadoris cun s'esperièntzia prus manna a is pabas tra totus cussus chi teneus in sa rosa cosa nosta». 




Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna. IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018 art. 22