Salta al contenuto principale
Tempio

Nd'arribbat s'acua (e mancu mali!) e ndi sartant is primus partidas: nudda giogus po is de su Tèmpiu e is de su Bosa

E duncas, de su chi ndi potzu cumprendi, castiendi su tialu de su calerndàriu (chi est sa primu cosa chi m'acucat in conca de fai, candu mi setzu po trabballai, ca ddu tèngiu apicau pròpriu ainnantis a su tialu de computer) seus lòmpius puru a s'ùrtima dì de su mesi de friàrgiu, ca cust'annu si serrat de bintinoi, e no de bintotu: e duncas, cumenti eis a sciri giai (a mei mi ddu at arregodau "Google" puru, cumenti apu obertu sa tialu de tasinanta de pagina chi manigiaus po giriotai in internet, chi mi cumprendeis ita seu circhendi de si nai) su duamilla e binticuatru est annu biestu, cumenti apu sèmpiri intèndiu nai de is bècius de bidda (chi est Bidd'e Sorris, innoi in su Campidanu de mesu).

Apu sèmpiri intèndiu nai, puru, chi is annus bisestus funt carrigus (ddi nau diaici) de maba sorti, ma po su chi mi pertocat, a su mancu po immoi, a su mancu po is primus duus mesis, is cosas no mi funt andendi mabi (est a nai ca apu tentu prus strobbus, e prus dannus puru, in su duamilla e bintiduus, ca de seguru no fiat bisestu, tanti po si fai un esèmpiu) e immoi no biu s'ora de mi nci fuiai, a fundu e susu, cumenti si narat, torra, in bidda mia, in su mesi de martzu puru.
«E ita depis fai in su mesi de martzu», s'at a megai calincunu de bos'atrus, «ca no biis giai giai s'ora de nci lompi?».

Po primu cosa nc'at a essi, mi parit craru puru, de sighiri totus is giogus acapiaus a is campionaus de is diletantis, partendi de is scuadras de s'Ecellenza, chi tra is atras cosas (e si promitu chi nd'apa a chistionai mellus tra pagu, cumenti acabbu de mi stròllicai) pròpriu ariseu a su merì funt torradas in campu po giogai sa de bintises giorronadas; ma nc'at a essi de sighiri, mi parit craru, puru, is giogus acapiaus a is campionaus de sa Promotzioni, de sa Primu e de sa Segunda Categoria. Custu po su chi pertocat su mundu de sa bòcia, chi est, de su restu, sa chistioni de importu prus mannu po su giàssu cosa nosta.

Ma po s'artìculu de su giòbia, su chi ndi pesu in sardu, duncas, mi praxit, unu pagheddeddu, a chistionai de atras legas puru (chentza, mancai, si ndi furai tropus fitas de su tempus chi, mancai no teneis nemmancu, chi mi permiteis de giogai unu paghededdu a fai su poeta), isperendi ca su chi scriu potzat benni a essi de importu puru po totus cussas personas chi, mancai, no funt acapiadas a strintu cun is resultaus de is partidas e cun totu cussu chi nd'arribat avatu.

E duncas, torraus a s'ùrtima dì de su mesi de friàrgiu, e a s'incumintzu de su mesi de martzu: chi no incarreraus a ddu scroxai (ddi nau diaici), mi parit craru, no podeus arribbai a sa dì de Pasca Manna (o Pasca Mazore, cumenti si iat a podi narai puru), chi at a essi, tra is atras cosas, s'ùrtimu domìnigu de su mesi, e duncas, su trintunu.

E ddu sciu chi, a nci pentzai giai de oi, si benit fintzas su dabori de conca, pruschetotu poita, ainnantis de cussa dì, no nc'ant a essi atras festas (e nemmancu diis de pàsiu, chi no su domìnigu, po chini si pasiat su domìnigu, est craru): e po su chi mi pertocat, intzandus, apa a depi abarrai citiu, e cuncentrau apitzus de is fainas chi megu a sighiri.

E in sa caresima, is fainas chi sigu funt dietas e esercìtzius; dietas e esercìtzius, duncas, a trassa de cussas chi sighint (chi iant a depi sighiri...po ddu nai mellus) is giogadoris de bòcia in s'interis de sa stagioni de giogus, de sa stagioni de is campionaus. E si cumprendit beni, ca unu giogadori (mescamente candu tenit una partida de importu de giogai) no si podit imbriagai (turrai, puru, si narat in bidda mia) dònnia dì, e mescamente, no si podit imbriagai su sabudu, o su cenabara, pruschetotu chi sa dì apustis ndi depit cabai in campu; e no si podit nemmancu satzai a tipu procu (cumenti si narat, sèmpiri, in bidda mia), poita desinò, arribbat a sa dì de sa partida chi, mancai, no arrannescit nemmancu a si troddi (po manigiai unu fueddu chi apu sèmpiri intèndiu, mescamente de piciocheddu, e chi festus costumaus a imperai tra piciocheddus etotu, e a nci pentzai immoi mi fait arriri, puru, cumenti sonat); e duncas, po unu giogadori, sa dieta est una de is cosas de importu prus mannas chi nci podint essi, sèmpiri chi bolis fai su tanti de su trabballu chi ti pertocat in campu, e sèmpiri chi noi bolis abarrai prantau a terra, a tipu pau, a tipu matta de ollastru.

E duncas, a parti is chistionis acapiadas a sa dieta, unu giogadori depit sighiri is allenamentus, po su chi est possibbili, a su mancu: cumenti scieis (e chi no ddu scieis deu seu pròpriu innoi po custu) is giogadoris s'atobiant aintru de sa cida po si cuncodrai po sa partida de su domìnigu, in cussus chi, furendindi su fueddu de s'italianu etotu, tzerriaus allenamentus; e chentza de allenamentu, no podis giogai beni, mi parit craru.

E duncas, torru a su stròllichimini cosa mia: deu puru, me is cincuanta diis ainnantis de sa Pasca, circu de sighiri sa dieta cosa mia; est a nai: nudda cafei, nudda tzucuru,  nudda petza, chi giai peròu no ndi papu, nudda casu, nudda ous, e nemmancu pisci, ca giai ndi papu pagu e nudda, cumenti si narat, e nudda alcolu puru, ca giai no buffu, comentecasiat. E totu custu ddu fatzu po mi limpiai unu pagheddeddu su corpus, apustis de is festas de su Carrasciale (ma no si pentzeis, peròu, ca po su Carrasciale fatza machiminis, antzis, mi parit mi parit ca seu piciocheddu prus bonu po fai is dietas de sa Caresima ca po fai is festas bistiu a màschera, cumenti si iat a podi narai); e impari a totu custu, circu de fai is esercìtzius cosa mia puru (a trassa de unu giogadori etotu): e duncas circu de fai calincuna dì in silèntziu puru, fadendi su contu ca in domu mia ddoi est sèmpiri, a totu dì, a totus is oras, sa tialu de sa musica alluta, cumenti si iat a podi narai e cumenti naràt sa bon'anima de mamma mia (e me in totus is annus chi eus bìviu impari ddi depu ai fatu sa conca a acua, cun musica etotu, pobera issa chi m'at dèpiu sumportai!); e duncas circu de fai a bonu, est a nai: nudda festas, pagu bessidas, abarrai selenus e mancai, unu pagheddeddu a solus, po cumprendi mellus cali funt is cosas chi si podint aderetzai (chistionu de su carateri cosa mia etotu, est craru) e is cosas chi, invècias, iant a podi andai beni cumenti funt etotu.
E chi si depu narai sa beridadi, mi praxit custa cosa de fai is esercìtzius: custu est su periodu prus tostau de s'annu, custu est pagu ma seguru (cumenti iat a podi essi sa preparatzioni, cumenti si narat in italianu puru, chi is scuadras faint in s'istadi, ainnantis de incumentzai cun is campionaus), ma est su periodu ca mi serbit po mi torrai a ponni paris, est a nai ca mi serbit po mi cuncodrai concas a su beranu, chi at a brintai, tra is atras cosas, tra bintiduus diis (est a nai, duncas: tres cidas, po fai is contus impari).

E immoi chi apu arremonau su beranu, potzu narai, puru, ca (e fiat ora! s'at megai calincunu de bosatrus) at incumentzau a proi, a proi unu bellu pagheddeddu, e chentza fai dannus, chi est sa cosa de importu prus mannu: e duncas, in totu custas diis (est proendi giai giai de una cida), candu andu a passillai me is sartus chi ddoi funt totu a giru a giru de bidda etotu, mi parit ca sa natura siat torrendi a respirai (diaici mi parit de podi narai, e mescamente, de podi pentzai, gioghendi, torra, a fai unu pagheddeddu su poeta e gioghendi a fai su romànticu, cumenti si narat in italianu etotu), e deu respiru cun issa, ca mi bastat pagu, a bortas, po mi intendi beni, selenu e prexau. E gratzias a su Cielu. Nc'aciungu puru. Gràtzias a su Cielu chi mi bastat diaici pagu po mi intendi biu. E gràtzias a su Cielu (seu giai po dda acabbai, cun totus custus strollichiminis) ca no tèngiu daboris nemmancu oi, e gràtzias a su Cielu ca oi puru seu de bonu apetitu.

Candu chistionu cun is allenadoris (chi m'at a abarrai unu stìddiu de tempus, mi iat a praxi a si contai ita m'at scoviau, apitzus de custa chistioni etotu, Luca Melis, chi est s'allenadori chi sighit is fainas de s'Isili), no ammancant mai de mi fai sa lista de totus is strobbus chi tenint, tra giogadoris chi si ingollint e giogadoris chi si strupiant, e mabi puru (e calincunu de bosatrus s'at a megai: e cali est sa diferèntzia tra s'ingolli e si strupiai? E mi parit craru: in sa conca mia, a su mancu, candu ti ingollis, ndi sanas chitzi; candu ti strupias, abarras strupiau po meda tempus, o po totu vida puru, cumenti si megàt babbu miu candu, de pipieddu, mi strunciàt e si megàt: la ca ti strupias!!!).

Pròpriu ariseu, si nau custa cosa e poi dda acabbu po diaderus de mi stròllicai, apu biu una piciochedda giòvunedda meda, chi bivit in bidda cosa mia etotu, e chi est cumbatendi cun "cussa mobadia", cumenti dda tzerriant is bècius (ca timint giai giai a dda arremonai, de cantu est lègia e fait a timi...), e mi nd'est partu diaici mabi (cumenti si narat) ca seu de ariseu ca abarru totu pentzendinci. Fintzas a una pariga de annus fait sa Sardìnnia fiat connota po essi s'isula de is chentenarius (est a nai, si cumprendit, de is personas chi lompint a centu e prus annus de edadi), ca sa callidadi de sa vida, diaici mi parit a su mancu de podi narai, fiat arta meda, in su sensu ca no ddu fiant medas mobadias de cumbati, o po ddu nai mellus ancora, is mobadias chi ddoi fiant (me in totus is annus passaus, est craru) arrannescestus a ddas cumbati cun is mexinas chi "tenestus in domu etotu", partendi de is erbas (e su mundu de sa mexina antiga sarda est incumintzendi a mi interessai, e meda puru, mancai in dì de oi is mobadias chi teneus de cumbati siant meda ma meda diferentis de is chi ddoi fiant me is tempus antigus, mi nd'acatu beni a solu). E duncas, chi me is tempus passaus seus stètius s'isula de is chentenarus (no sciu cumenti siant cuncodradas is cosas in dì de oi, ma si potzu narai, tra is atras cosas, chi in su bixinau cosa mia puru, ddoi est una tziedda ca, pròpriu una pariga de mesis fait, at fatu centu annus, immoi si ndi seus acatendi ca is giòvunus funt cussus chi s'amobadiant de prus, e mi parit craru puru, fadendi su contu de totu is porcherias chi eus fuiau in giru in custus ùrtimus cincuanta-sessant'annus, e fadendi su contu de totus is porcherias chi si ghetaus in brenti (mescamente de candu eus incumentzau a papai is cosas fatas me is fabbricas, cumenti si iat a podi narai), fadendi su contu, pruschetotu, ca s'acua chi si buffaus no est pulida, custu est pagu ma seguru, cumenti fiat pulida s'acua chi, mancai, bufanta is nonnus cosa nosta (is ajajus cosa nosta, chi si praxit de prus cumenti sonat), e sa pròpriu chistioni, ballit, de su restu, po s'aria chi respiraus.

E duncas, po dda serrai diaici, no potzu ca pregai (po su chi serbit), po totus cussus chi funt serraus e acorraus in un aposentu me is uspidalis, e po totus cussus chi funt cumbatendi po ndi sanai, po si ndi scabulli de unu mabi o de un antru, ca is mabis no ammancant de seguru, chi Deus potzat tenni piedadi de nosu.
Ca prus nci pentzu, e prus mi parit ca custu corpus chi mi potu avatu, dònnia dònnia dì, si iat a podi arrogai in milli arrogus, de unu momentu a s'atru, partendi de su coru (chi est una de is cosas chi donat is strobbus prus mannus, mescamente in custus ùrtimus cincuanta-sessant'annus, a is bècius cumenti a is prus giòvuneddus puru), passendi po su stògumu, fintzas a arribbai a is ossus, a sa schina e a sa conca e a totu su restu.


E immoi chi apu, po diaderus, acabau de mi strollicai (e fiat ora puru, s'at a megai calincunu de bosatrus) podeus incarrerai cun is chistionis acapiadas a su mundu de is diletantis sardus, partendi, pròpriu, de is de s'Ecellenza (cumenti s'apu promìtiu ainnantis, de su restu); e apustis (chi apa a tenni su logu e su tempus po ddu fai), cumenti a dònnia dònnia cida, de su restu, s'apa a torrai a contai is cosas de importu prus mannu chi m'ant scoviau is allenadoris chi intendu po ndi pesai is ciaciarradas e po cumprendi cumenti ddis funt andendi is cosas; e su giogu chi circu de fai, dònnia dònnia cida (e de su restu, chi seis costumaus a ligi is artìculus chi ndi pesu in sardu su giòbia, scieis beni cumenti andant is cosas), est cussa de cumprendi, impari a bosatrus etotu (diaici, a su mancu, mi praxit a dda pentzai), chi su chi mi contant apitzus de is partidas potzat balli, puru, po sa vida de dònnia dì, e duncas, mancai, cun is stròllichiminis chi nci cravu dònnia, dònnia borta me is artìculus etotu, ainnantis de mi ponni a chistionai de bòcias e de resultaus.

E dònnia borta no sciu mai chi nc'apa a arrannesci o no, ma dònnia borta nc'arrannèsciu (a su mancu, mi parit de podi narai diaici), e custu mi fait prexei meda: dda pigu a trassa de giogu, e arraxonai impari a bosatrus de sa vida (e de totus is cosas acapiadas a sa vida, is cosas bellas cumenti is cosas lègias, si cumprendit) mi prenit su coru de afròddiu, pròpriu cumenti capitat a is allenadoris etotu candu sa scuadra cosa insoru giogat beni (e mancai bincit) una partida de importu.

Ma po primu cosa, incumentzaus andendi a castiai is resultaus de is de s'Ecellenza, ca in s'interis, funt arribbaus (cumenti s'apu arremonau ainnantis etotu) a sa de bintises giorronadas, chi est, puru (chi dda boleus biri diaici) sa de noi giorronadas de sa torrada.
E duncas, podeus narai custu puru, immoi chi nci seus: po serrai su campionau de importu prus mannu chi teneus in Sardìnnia, mancant feti (o ancora, dipendit de sa passièntzia chi si intendeis apitzus custu mengianu...e megu a brullai, si cumprendit!) otu partidas, e a fai is contus, nci poneus pagu meda: is scuadras de s'Ecellenza ant a torrai a cabai in campu domìnigu chi at a benni, e chi est su tres de su mesi de martzu (tra is atras cosas, po s'acapiai a sa chistioni chi apu pigau ainnantis, at a essi su de tres dominigus de sa caresima puru...e si podit narai ca seus giai giai arribbaus a sa metadi de su tretu), apustis, sèmpiri po su chi pertocat su de tres mesis de s'annu, ant a torrai a giogai su dexi, su dexesseti, e apustis ant a torrai in campu su tres de su mesi de Abrili, chi at a essi, torra, de mèrcuis; e cussas cuindixi diis de pàsiu si ddas pigant poita ddoi at a essi torra su "Trofeo de is Regionis", est a nai su campionau, ddu tzerriaus diaici, chi is de sa Lega Natzionale de is Diletantis ndi pesant po is piciocheddus prus piticheddus de dònnia regioni, e duncas, dònnia regioni (cumenti scieis beni, e chi no ddu scieis deu seu innoi pròpriu po custu puru) nd'at a pesai is scuadras cosa sua, cun is giogadoris prus fortis chi ddoi funt (e de totu custu, si ddu promitu, nd'eus a chistionai, mellus, mancai, me is cidas chi ant a benni, fadendi su contu ca po cust'annu no ddu apu ancora fatu, est a nai ca no apu scritu nemmancu unu fueddu apitzus de sa chistioni, ma m'apa a fai balli acoitu!).

Duncas, apustis de is partidas de su tres de Abrili, is scuadras de s'Ecellenza ant a torrai in campu su seti, su catodixi, su bintunu e su bintotu; e duncas, si cumprendit, ant a essi is primus, tra totus is campionaus chi si giogant in Sardìnnia, a serrai is chistionis, fadendi su contu, mescamente, chi cumenti sucedit dònnia dònnia annu, de su restu, sa scuadra chi at a lompi a su segundu postu de sa lista at a tenni sa possibbilidadi de ndi cassai s'artziada in sa Sèrie D andendi a giogai is partidas contras a is scuadras chi ant arribbai a su segundu postu de sa lista me is campionaus de s'Ecellenza de is atras regionis etotu.

Ma de totu custu, puru, eus a tenni modu de ndi chistionai mellus candu at a arribbai su momentu sù (o candu at a arribbai s'ora sua, cumenti si iat a podi narai, puru).
E duncas, su chi podeus fai in dì de oi, custu est pagu ma seguru, est cussu de andai a castiai cumenti funt cuncodradas is cosas me in sa lista. Ma ainnantis de incarrerai cun sa lega, cun sa chistioni, si naru acoitu ca is de su Tèmpiu, ca s'agatant in dì de oi a su de tres postus in sa lista, cun unu puntixeddu in mancu de is chi tenint is biancus-nieddus de s'Ossese, ariseu no ant potziu giogai sa partida, in domu cosa insoru etotu, contras a is de su Bosa, e custu po crupa de su tempus mau.

E duncas, chi de una parti est una cosa bona, su chi est torrendi a proi in totu s'isula, de s'atra nd'arribbant acoitus is strobbus po is scuadras de bòcia: nc'est, difatis, chini no arrannescit a ndi pesai is allenamentus (po crupa, pròpriu, de su tempus mau) e nc'est puru chini no agatat su spàssiu chi mancai fiat abertendi. A narai sa beridadi, a su mancu est cussu chi pentzant medas tifosus chi ariseu funt andaus a su campu de is de su Tèmpiu po castiai sa partida, no ddoi fiat su tanti po ndi fai sartai sa isfida, est a nai ca, de su chi ant potziu biri issus, a su mancu, is cosas no fiant postas diaici mabi, ma su chi pigat is decisionis, a sa fini de sa chistioni, est s'arbitru, e s'arbitru at decidiu chi no si ndi podiat fai nudda.
E si cumprendit: su strobbu, su dannu prus mannu ddu tenint is de sa scuadra allena, chi si fait totu cussa biga de tretu po nudda (e sa benzina, si cumprendit, chi serbit po nc'arribbai no est gratis de seguru, antzis, est cara cumenti a su fogu, cumenti apu sèmpiri intèndiu narai de is bècius de bidda mia e fintzas de sa bon'anima de nonna mia). Ma custa vida, serru sa chistioni, est prena fintzas a cucuru de cosas trotas, e a bortas s'ùnica cosa chi podeus fai est cussa de sumportai, est a nai (po fai sa rima puru!), ca tocat a tenni passièntzia.

E duncas, a su primu postu de sa lista agataus is de s'Ilvamaddalena (sa scuadra chi nd'ant pesau, est craru, in Sa Maddalena), cun cincuantacuatru puntus in totu, chi nd'ant cassau gràtzias a sexi partidas bintas e a ses partidas chi ant serrau cun su resultau in paridadi; is de s'Ilvamaddalena fintzas a ariseu iant pèrdiu feti una partida, a sa torrada in campu apustis de is festas po su Nadali e po Annu Nou, e duncas, fiat su ses de gennàrgiu (sa dì innoi fadeus sa festa po sa Befana, po si cumprendi mellus), e is primus de sa lista nc'ant lassau is pinnas (furendindi su modu de nai de s'italianu etotu) in domu de is de s'Ossese, cun is biancus-nieddus (chi eus arremonau, tra is atras cosas, pròpriu ainnantis) chi fiant stètius bonus a binci cun su resultau de duus a unu. Is de s'Ilvamaddalena, duncas, nci funt torraus a arrui ariseu puru (ca in su mundu de sa bòcia, e sa chistioni ballit po sa vida cosa nosta puru, sa de dònnia dì, po dda tzerriai diaici, no ti podis abertai de binci dònnia dònnia borta chi ndi cabas in campu, fadendi su contu ca in campu ndi cabant is aversàrius cosa tua puru, cumenti arrapitint fatu fatu is allenadoris etotu), contras a is tattaresus de su Li Punti, chi tenint giai calincuna cosa cumenti a binti puntus in mancu de is chi tenint is maddaleninus, ma in su giogu de su càlciu (ma ballit po sa vida puru, torra!) no podis mai sciri cumenti ant a andai is cosas, e pròpriu po custu, deu creu, ca sa genti tenit su coru prenu de afròddiu candu sighit is partidas: poita est cumenti a castiai unu film, ddi nau diaici, chentza podi sciri cumenti ant a acabbai is giogus.

E duncas, is meris de domu de su Li Punti nd'ant cassau is tres puntus cun su resultau de duus a unu, e immoi ndi funt artziaus a su de ses postu in sa lista, impari a is de sa Monteponi de Bidd'e Cresia, ca ant bintu in domu cosa insoru sa partida, de importu mannu meda, contras a is casteddaius de sa Ferrini, sighius (de una bella pariga de annus, a narai sa beridadi) de un allenadori bravu cumenti a Sebastiano Pinna. Is casteddaius, duncas (ca fintzas a oi ant pèrdiu cuatru partidas, fadendi su contu de cussa de ariseu puru, est craru) abarrant frimus a corantaduus puntus, chi ballint po su de cincu postus in sa lista. Is de s'Ossese (chi seus sighendi a arremonai), invècias, si funt depius acuntentai feti de unu puntixeddu, chi nd'ant cassau in sa partida in domu de is de su Biddacidru, cun sa isfida chi s'est serrada cun su resultau de unu a unu: tra is atras cosas, nc'est de narai, puru, ca s'assotziu de su presidenti Matteu Marrocu,  me is ùrtimas diis nd'at sciusciau s'acapiu chi teniant cun Grazianeddu Mannu; antzis, a nai sa beridadi, est stètiu pròpriu s'allenadori a pigai is bagàglius e a saludai a totus (cumenti si narat in italianu etotu), poita is resultaus chi bisàt no fiant arribbendi. E duncas, a bortas,  po su beni de sa scuadra etotu, s'allenadori si ndi andat, isperendi, diaici, chi is cosas potzant andai mellus.

Is de su Biddacidru tenint allogaus in buciaca dexesseti puntus, chi funt su pròpriu tanti de puntus chi tenint, in dì de oi, is cuartesus de su Sant'Aleni, chi pròpriu ariseu ndi funt arrutus po sa de sexi bortas in custa stagioni, in domu cosa insoru etotu, contras a is de su Taloro de Gavoi, chi nd'ant cassau is tres puntus gràtzias cun su resultau de unu a zeru.
Is de su Taloro, duncas, tenint trintatres puntus in totu, chi ballint po su de dexi postus in sa lista.

Tra is scuadras chi funt currendi prus a forti, ddoi funt, custu est pagu ma seguru, is de su Crabonaxa, chi pròpriu ariseu ant bintu sa de doxi partidas po su chi pertocat su campionau de custa stagioni, gràtzias a su tres a unu chi nd'ant pesau in domu de is de su Crabònia; is piciocus sighius de un allenadori giòvunu, ma giai àbbili meda, cumenti a Manunza, tenint calincuna cosa cumenti a corantatres puntus allogaus in buciaca, chi funt su pròpriu tanti de puntus, si ddu arregodu (a bortas chi no si ndi seis giai scarèscius...ca a bortas sa conca fait dannus), chi tenint is de su Tèmpiu, chi peròu ant a depi recuperai sa partida chi nd'est sartada ariseu.
Giorronada trota (fait a ddi narai diaici) puru po is de su Ilartzi, chi ant pèrdiu sa partida de importu mannu in domu de is aristanesus de sa Tharros, chi funt arrannèscius a si ndi scabulli de is aversàrius cun su resultau de duus a unu; is biancus-arrùbius, duncas, tenint in dì de oi trintaduus puntus, chi ndi funt arribbaus gràtzias a noi partidas bintas e a cincu partidas chi ant serrau cun su resultau in paridadi. Cun trintatres puntus, invècias, agataus is de su Santu Tiadoru, chi peròu ariseu si funt pigaus una dì de pàsiu, cumenti depint fai totus is scuadras, una borta po su chi pertocat sa lista de partidas de s'andada e una borta, puru, est craru, po su chi pertocat sa lista de partidas de sa torrada, fadendi su contu ca cust'annu su campionau de s'Ecellenza est stètiu pesau cun dexesseti scuadras, po noi partidas in dònnia giorronada; serraus is contus cun is de su Barisardo (sa scuadra de Barì, mi parit craru) chi ariseu a su merì ant pèrdiu sa partida, in domu cosa insoru etotu, contras a is de su Calanzanos, cun su resultau de unu a zeru; e duncas is grogus-arrùbius s'agatant cun bintotu puntus in buciaca, chi funt tres in mancu de is chi tenint is ollastrinus.
E po su chi pertocat s'Ecellenza, si podit nai ca s'apu contau totu is nobas, friscas friscas (o callentis callentis, a segunda de cumenti si praxit de prus), chi ddoi fiant badda badda in sa conca cosa mia.

E immoi (no sciu mai cali arrastu ant a sighiri is legas chi ndi bogu aforas po s'artìculu de su giòbia, ainnantis de mi ponni a ddu fai) mi iat a praxi a si chistionai, unu pagheddeddu, de su chi m'at contau Albertu "Bebo" (diaici ddu tzerriant, puru, mescamente is amigus) Antinori, chi est unu de is allenadoris cun s'esperièntzia prus manna chi teneus in dì de oi in Sardìnnia e chi de calincuna cosa cumenti a dexi partidas, est sighendi (est a nai, puru e mellus: est trabballendi impari) is fainas de is de s'Atleticu de Casteddu, chi funt currendi in su campionau de sa Promotzioni, po su chi pertocat sa Lista A. E duncas, is casteddaius in dì de oi tenint allogaus in buciaca calincuna cosa cumenti a binticincu puntus, chi ndi funt arribbaus gràtzias a seti partidas binatas e a cuatru partidas chi ant serrau cun su resultau in paridadi; me is primas cincu partidas chi ballint po sa torrada (cumenti si iat a podi narai), is biancus-arrùbius-brau funt stètius bonus a ndi cassai otu puntus apitzus de is cuindixi chi ddoi fiant in su pratu: est a nai ca nd'ant cassau unu puntixeddu apustis de su zeru a zeru chi nd'ant pesau in sa partida de su bintotu de su mesi de gennàrgiu, contras a una scuadra forti e in saludi cumenti a is de s'Idolo de Arthana, sighida de Simoni Podda; sa giorronada avatu, ndi funt arrutus, ma gioghendi beni meda, in domu de is casteddaius de su Cus (chi est sa scuadra pesada de s'Universidadi), cun is piciocus sighius de Meloni chi s'agatant in dì de oi a su de tres postus, po si fai a cumprendi cantu funt currendi a forti; e intzandus, contras a is de s'Universidadi, is de s'Atleticu nd'ant ingotu unu gol feti, ma funt stètius bonus a si ndi strantaxai acoitu (chi est sa cosa de importu prus mannu tra totus cussas chi podis fai apustis chi nd'arruis), fadendi su contu chi in sa giorronada avatu, sa segunda de su mesi de friàrgiu, funt arrannèscius a binci in sa partida, in domu cosa insoru etotu, contras a is de su Pirri, cun su resultau, togu e de importu mannu, de duus a unu.

Apustis (chistionaus, est craru, de sa partida chi ant giogau su dexiotu de su mesi de friàrgiu) funt andaus a giogai in domu allena, est a nai contras a is de su Bidda Matzràxia, e nd'ant cassau unu puntixeddu, cun sa isfida (dda podeus tzerriai diaici puru) chi s'est serrada cun su resultau in paridadi, e siddau, duncas, in su zeru a zeru. Custu domìnigu passau, is de s'Atleticu ant torra bintu, in una partida de importu mannu meda cumenti fiat cussa contras a is serramannesus de sa Gialeto, cun su resultau de duus a unu. Sa partida, cumenti fia narendusì, fiat de importu mannu poita siat is casteddaius e siat is serramannesus funt currendi po circai de ndi cassai sa sarversa, est a nai, est craru, sa possibbilidadi de giogai po s'annu chi benit (chi at a benni, mellus, chi Deus at a bolli) in su campionau de sa Promotzioni.

E duncas, de totu custu, e de atru puru, nd'apu chistionau cun Antinori, poita, de su restu (cumenti m'arrapitu a solu fatu fatu), chini mellus de s'allenadori de sa scuadra sciit cumenti funt andendi is cosas in "domu sua"?
«Is de sa Gialeto — m'at scoviau Bebo Antinori — teniant unu puntu in prus de nosu in sa lista, e duncas fiat su tipu, sa genia de partida chi no podis sballiai, e custu bolit nai, pruschetotu, ca chi no arrannescis a dda binci, a su mancu iast a depi circai de no dda perdi. Candu bincis partidas de importu diaici mannu, est craru, is tres puntus chi ndi boddis ballint cumenti chi fessint ses, est a nai, duncas, ca ballint giai giai su dòpiu. Deu pentzu — at sighiu a mi contai Antinori — ca siat una bìncida de importu po sa situatzioni cosa nosta in sa lista, est craru, ma si fait beni, e meda puru, po su chi pertocat s'umori».
E de su restu, nc'aciungu deu, ddu scieus beni de s'importu chi tenit sa conca, a bortas prus de is cambas, in su giogu de sa bòcia.
Ma est una cosa chi ballit, puru (e incumentzu a fai su giogu cosa mia) po sa vida cosa nosta de dònnia dì.
Ca mancai tui ti podis agatai chentza daboris, po su chi pertocat su cropus, ma totu sganiu (est a nai, est craru, chentza gana), o totu tristu (chi est peus puru, fortzis), cun nemmancu is fortzas, o s'afròddiu, de ti ndi pesai de su letu su mengianu. E si sciit, su de essi tristus (s'avvilimentu, cumenti si iat a podi narai, puru) est una de is mobadias prus mannas chi podint carriai (e carriant!) siat is prus matucus de edadi ma mescamente is prus giòvuneddus, e duncas, a bortas bastat puru unu stìddiu de afròddiu, unu fueddu druci e bonu, unu regallu, po si ndi torrai a strantaxai; e in su mundu de sa bòcia, si cumprendit beni custu puru, a bortas bastat a binci una partida po torrai in sètiu (cumenti apu sèmpiri intèndiu narai innoi in bidda etotu).

Ma torraus a Bebo Antinori e a is fainas acapiadas a is de s'Atleticu de Casteddu:
«Sa partida contras a is serramannesus de sa Gialeto — m'at contau Antinori — no est stètia diaici bella, cumenti invècias megastus a bisai, est a nai ca su spàssiu est stètiu pagu meda, pruschetotu poita sa dì ddoi fiat bentu meda e duncas, candu su tempus est mau, is giogadas de is piciocus in campu no bessint beni, e si cumprendit ca su strobbu chi ti donat su bentu no est pagu. Ma sa bìncida si dda seus guadangiada in su campu, nc'est pagu de narai, e seu prexau meda po cumenti si funt cumportaus is piciocus cosa mia».

Antinori tenit fueddus prenus de tzucuru po sa scuadra de sa Gialeto puru. «Si seus agataus a giogai contras a un aversàriu forti meda, chi nd'est cabau in campu cun su gorteddu tra is dentis, cumenti si narat; ma est sa pròpriu cosa chi eus fatu nosu puru, de su restu. E duncas nd'eus cassau su primu gol de sa partida gràtzias a sa giogada de Mattia Pinna, chi est stètiu bonu a ndi furai sa bòcia de is peis de unu giogadori aversàriu e duncas, apustis, si nd'est fuiu concas a sa porta de Boassa. A nai sa beridadi, fortzis nci fiat puru su tanti po firmai s'atzioni, fadendi su contu ca Pinna fortzis at fatu unu fallu (cumenti si tzerriant is atzionis chi no podis fai in su mundu de sa bòcia, cumenti su de donai una carvada de pei a sa gamba de s'aversàriu etotu invècias chi a sa bòcia ndr), ma s'arbitru no si dda est intèndia de frussiai, poita fortzis sa cosa no fiat bastanti crara. Poi seus stètius bonus a giogai sa partida chentza donai sa possibbilidadi a is de sa Gialeto de s'acostai a sa porta cosa nosta; s'ùnica cosa trota de sa partida chi eus fatu, fortzis, est stètia ca, apustis de nd'essi cassau su gol de su duus a zeru, eus lassau tropu campu a is aversàrius, chi ant incumentzau a si serrai, a s'acorrai in s'area de rigori cosa nosta; in prus ddi eus regalau una biga de tirus de frimu, cumenti si narat, acanta acanta de s'area cosa nosta etotu; diaici is de sa Gialeto nd'ant cassau su gol de su duus a unu, chi at torrau a oberri sa chistioni, sa partida, po ddu nai mellus, e duncas me is ùrtimus ses minudus eus dèpiu sunfriri, e meda puru, po circai de no ndi ingolli su segundu gol. Ma po bona sorti, is cosas funt andadas beni meda e no podeus ca essi prexaus meda».
Prexaus cumenti sa Pasca chi nd'arribbat apustis de sa Caresima, nc'aciungu deu immoi chi nci seu.

«Deu creu — s'est megau Antinori — ca no at a essi una cosa facili po nesciunu su de arrannesci a binci contras a is serramannesus».
Antinori apustis m'at contau, puru, ca sa primu cosa chi at dèpiu fai candu est arribbau po sighiri sa scuadra, est stètia cussa de torrai a cuncodrai sa difesa, fadendi su contu chi me in sa primu parti de sa stagioni ndi boddiant, dònnia giorronada, una biga, una zuba manna de gol.
«Immoi arrannesceus a si cumportai mellus, e su de pigai prus pagu gol est sa cosa de importu prus mannu, chi bolis diaderus fai beni. Immoi, peròu — at sighiu a mi contai — depeus circai de mellorai po su chi pertocat is gol chi fadeus, fadendi su contu chi s'atacu cosa nosta est unu de is peus chi ddoi funt, tra totus is scuadras chi currint impari a nosu. Po ndi cassai sa sarvesa serbit a binci is partidas, custu est pagu ma est seguru, e de su restu is bìncidas immoi funt arribbendindi, duncas podeus sighiri a curri cun su coru selenu e cun gana bella».

 

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna - IMPRENTAS 2023-2024. LR 22/2018, art. 22

In questo articolo
Campionato:
Argomenti:
Stagione:
2023/2024
Tags:
novas