Salta al contenuto principale
lanteri

Is de sa Lanteri tra prexus e daboris: bincint sa segunda partida de sighiu ma prangint po Andrea Cossu, chi s'est ingotu in s'ùrtima bessida

Chi eis sighiu e chi eis lìgiu is ùrtimus articulus, est a nai cussus chi nd'apu pesau in su mesi de Donniàsantu, de seguru no si eis a spantai prus de su tanti, chi si nau ca seu contendi is diis chi ammancant po arribbai a s'ùrtimu mesi de s'annu, est a nai su de Idas. S'apu giai contau, medas medas bortas, chi su mesi de Donniàsantu po mei, a su mancu, est totu trobeddau, giai de una bella pariga de annus a nai sa beridadi: est a nai, mellus, chi is arroris prus mannus, aintru de s'annu, nd'arribbant pròpriu in custas trintas diis e duncas, potzu giai giai nai, castiendi su calendàriu, chi po una bella metadi, antzi, calincuna cosa in prus puru, si ddu seus giai scroxau, si dda imboddiu diaici, e duncas immoi no abarrat che donai is ùrtimus cropiteddus a is ùrtimas fainas, e apustis eus a podi pentzai a unu de is mesis prus drucis, arricu de festas e, isperaus, de prexus. Ma po oi, nc'est ancora de trabballai: duncas parteus diaici, fadendi su contu chi oi est su dexiaseti, chi est unu nùmeru chi, diaici pentzant in medas, a su mancu, est acapiau cun sa isfortuna: no sciu chi bosatrus credeis a custas cosas, deu unu pagheddu nci creu e po un'antru pagheddu circu de no nci pentzai meda. Si potzu nai, feti, (tanti po nci fichiri, in s'artìculu de custa cida puru, una pariga de cussus contixeddus e de cussus stròllichiminis chi mi praxint de ammachiai e chi mi andant meda meda,cumenti si narat innoi in bidda mia) chi me is tempus passaus sa genti, mancai, fiat prus acapiada a custas chistionis, a custas credentzas. Seu ligendi, pròpriu in custas notis, unu bellu libbru, scritu de sa bon'anima de Ugo Dessy, chi si tzerriat “Su tempus chi passat”: est facili duncas a cumprendi cumenti, in su passau, sa genti fessit prus acapiada a is majinzus, ddus tzerriaus diaici, de su chi mancai, sucedit in dì de oi; apustis nd'est arribbada sa iscièntzia moderna, e duncas is mexinas modernas, est mudau, est cambiau su modu de pentzai e de bivi sa vida e duncas, su modu de cracullai is fortunas e is isfortunas, una chistioni, chi, tra is atras cosas, eus pigau puru sa cida passada. E duncas, me is tempus antigus (podeus nai, po si cumprendi mellus, fintzas a sa metadi de su milli e noicentus, chi no calincuna cosa de prus puru), ddoi fiant totu una cantidadi manna de mexinas, de ritus (mi benit de ddus tzerriai diaici, a su mancu) chi serbiant, pròpriu, po si ndi scabulli de is cosas mabas (po nd'arremonai unu: s'ogu liau) e po circai de ndi cassai is fortunas e is cosas bellas. A nci pentzai in dì de oi, a ligi cumenti si cumportànt is personas in su passau, s'iat a podi benni de arriri, a fai su contu de totus is cosas chi pentzànt, a totus is cosas chi crediànt e chi in dì de oi si parint feti una surra manna de tontesas (chi mi permiteis de manigiai custus fueddus), pruschetotu in dì de oi, chi seus totus istudiaus, cumenti si narat in bidda mia (una cosa chi pertocat, mescamente, is prus giòvunus). Ma si podit nai puru (e cun custu incumentzu a m'acapiai a is chistionis chi pertocant su mundu de sa bòcia de is diletantis sardus, chi, de su restu, est su pani chi sforraus e papaus dònnia dònnia dì de s'annu in su giassu de su Diàriu Sportivu) chi calincuna de cussas credentzas (po no nai medas, ma no teneus miga su tempus po abarrai a ddas contai a una a una) si funt abarradas, prantadas, est a nai, mellus, cravadas aintru de su coru, de sa conca e, fintzas, de sa brenti, cumenti chi custus sentidus, custus pentzamentus fatzant parti de s'omini, de s'anima cosa sua. Megu a nai ca, in dì de oi puru, mancai totu is cosas nobas chi teneus e mancai totus is cosas nobas chi si connoscint e chi connosceus, medas de nosu si cumportant, ancora, chentza mancai de si ndi acatai, cumenti chi is majintzus, unu pagheddeddeddu, funtzionint e ballant ancora. E duncas, nci funt mancai allenadoris chi no chistionant cun nosu chi scrieus me is giornalis, ainnantis de is partidas de importu prus mannu, poita timint (bai e circa su poita) chi is cosas potzant andai mabi; ddoi funt duncas allenadoris, ma sa chistioni ballit aguali po is giogadoris, e mancai po calincunu tifosu puru, chi funt acapiaus a cussus chi podeus tzerriai, chentza bregùngias, ritus: est a nai chi mancai si bistint sèmpiri cun is pròprius bistiris, o mancai tenint sèmpiri calincuna cosa avatu ca, diaici creint, iat a depi portai fortuna (calincuna cosa a cabori birdi, o arrubiu, po fai un esèmpiu); medas giogadoris puru si cumportant diaici, e mancai apustis chi faint unu gol torrant gràtzias a calincuna anima bona chi tenint in cielu, o mancai si cuncodrant sèmpiri in su pròpriu modu, mancai ponendusì apitzus calincuna collanedda, o un aneddu chi basant apustis chi cassant unu gol. Si nau totu custu po si nd'arregodai, impari, chi sa vida est unu giogu strambecu meda: is cosas si podint andai beni meda (chistioni chi ballit po su trabballu, po is fainas chi sigheus dònnia dì, po sa saludi o, fintzas po unu viàgiu) o mabi, cumenti, mancai, no podestus nemmancu immaginai. Is antigus, pròpriu po custu, narànt chi dònnia dì si dda depeus bivi cumenti chi si ndi potzat proi apitzus de totu, ddi nau diaici: is cosas bellas e is cosas trotas e marigosas puru. Su giogu, sèmpiri sighendi su chi narànt is antigus, e mescamente is chi fiant prus sàvius, est cussu de no si fai pigai tropu de su prexu candu is cosas si parit chi funt andendi beni meda e, duncas, iat a tocai a no si fai pigai tropu de su disisperu candu no andant, mancai, cumenti bisastus. Sa cida passada, chi si ddu arregodais (e desinò seu innoi puru po custu), s'apu chistionau de duus giogadoris chi si funt strupiaus in s'interis chi fiant in campu po giogai sa partida; unu giogadori depit fai sèmpiri su contu chi si podit ingolli, ma, po giogai beni, depit circai puru de no nci pentzai, a totus is arroris chi ddi podint sucedit, a curri avatu a sa bòcia, impari a totus is atrus, chi cun totus cussas carvadas de pei chi unu ndi arregollit (a bortas po unu sbàlliu, a bortas poita s'avèrsariu arribat a fai tontesas, puru, po sa gana chi tenit de ti firmai) nci bolit pagu pagu, diaderus, po dda acabbai a s'uspidali. Duncas, no ia a bolli mai chi s'artìculu chi ndi pesu su giòbia d'acabbit a essi una lista de nominis de giogadoris chi si funt ingotus su domìnigu ainnantis, poita, cumenti apu scritu pròpriu sa cida passada, dònnia giorronada nc'est calincunu chi si fait mabi. Po custa cida, duncas, po circai de serrai sa chistioni chi apu pigau (si nau sa beridadi: ainnantis de mi ponni a scriri no sciu mai calli arrastu ant a pigai is chistionis chi sigu) si bollu contai, cun una pariga de fueddus, su chi est sucèdiu, in s'ùrtima bessida, a Andrea Cossu, su portieri de sa Lanteri, chi est una scuadra de bòcia de Tàttari, chi currit in su campionau de sa Promotzioni, in sa Lista C, po essi prus pretzisus. E duncas a su de dexiotu minudus de su segundu tempus, prus o mancu, Cossu nd'est bessiu a foras de sa porta cosa sua (una cosa chi is portieris faint fatu fatu po circai  de ndi firmai is aversàrius) e si nc'est acutu po ndi cassai sa bòcia, ma at pigau unu cropu; candu giogas a bòcia, funt cosas chi podint sucedit, e ddu scieus beni (po s'acapiai a su chi fia narendi ainnantis); in unu primu momentu, duncas, pariat pròpriu chi Cossu no si fessit fatu giai nudda, ma apustis de una pariga de minudus su dabori lègiu no ddi fiat ancora passau, e duncas ddu ant dèpiu acumpangiai a s'uspidali: is dotoris chi ddu ant visitau ant scrobertu chi fiat ingotu prus de su tanti chi si podiat pentzai e timi e, duncas, ddi ant agatau unu dannu mannu a unu arrigu, est a nai una ferida; duncas ant dèpiu firmai su sangui chi ndi fiat bessendi (e po fortuna cosa sua nci funt arrannescius chentza tropus strobbus o trumentus) e apustis circai de cumprendi sa cantidadi de su dannu; po fortuna, torra, a cantu parit s'arrigu at a podi sanai a solu e no nc'at a essi bisòngiu, duncas, de si ddu bogai, ma, est craru, Cossu at a depi abarrai chentza bòcias e chentza campu de giogu po unu bellu pagheddu de tempus; nosu, de su restu, no podeus fai atru, po immoi, chi isperai chi is cosas ddi potzant andai beni, chi ndi potzat sanai allestru duncas e torrai, chitzi, a fai cussu chi ddi donat su prexu prus mannu. Si contu totu custu po si nai ca, a bortas, bastat una tontesa po si ghetai a pari sa vida, cumenti, ballit aguali, bastat unu regalleddu, mancai piticu puru, o una noba bona, po arrannesci a ndi artziai torra sa conca candu invècias ti parit chi sa luxi no potzat arribbai mai prus. In su giogu de sa bòcia sucedit sa pròpriu cosa: arremonaus, po fai un esèmpiu, torra is tàttaresus de sa Lanteri, chi me is primus seti partidas ant perdiu po tres bortas; de seguru s'allenadori de sa truma, Giuliano Robbi, no s'aspetàt de tenni totus is strobus chi ddi funt protzius apitzus, est a nai, una biga de giogadoris chi si funt ingotus e si funt strupiaus. E duncas, cumenti m'at contau issu etotu, in una ciaciarrada chi nd'eus pesau pròpriu custa cida, candu no podis contai apitzus de totus is giogadoris chi tenis, mescamente chi seus chistionendi de is prus fortis chi nci funt in sa rosa, est craru chi is resultaus bonus, est a nai is partidas bintas, trigant a nd'arribbai. Me in s'ùrtimu periudu, peròu, is cosas funt torrendi a girai beni, ddi naraus diaici, e duncas is de sa Lanteri nd'ant cassau duas partidas bintas de sighiu, una cosa chi, de su restu, no fiat ancora sucèdia cust'annu: duncas, castiendi beni cumenti funt andadas is cosas, is tàttaresus ant bintu po unu a zeru in domu de is de su Thiesi, e in sa bessida de sa cida apustis ant torra cassau is tres puntus prenus bincendi, cun unu tres a zeru tundu tundu, contras a is de s'Oschirese, sa scuadra, si cumprendit, de Oscheri. Is de sa Lanteri immoi funt currendi a forti, fadendi su contu chi nd'ant cassau seti puntus me is ùrtimas tres bessidas (ainnantis de is duas partidas bintas, chi s'apu arremonau pròpriu immoi, nd'iant arregotu unu bellu puntixeddu puru in sa partida, tostada meda, in domu de is de su Bonorva, chi, a su mancu a castiai, a ligi totus is nòminis de is giogadoris chi tenint in sa rosa cosa insoru, funt una de is scuadras prus fortis de sa lista) e duncas immoi podint sighiri a trabballai cun sa conca, e su coru puru, prenus de isperas bonas. «Cussa de domìnigu passau — m'at scoviau Giulianu Robbi est stètia, fortzis, sa primu partida de s'annu innoi no apu tentu tropus strobus cun su chi pertocat is giogadoris strupiaus; est a nai, mellus, chi po sa segunda giorronada de sighiu seu arrannesciu a fai cabai in campu, a su mancu po su chi pertocat is chi partint de su primu minudu, is undixi giogadoris chi iant fatu a biri cosa togas medas in sa partida ainnantis, contras a is de su Thiesi. Immoi seus incumentzendi a curri prus allestru, mancai is ominis chi teneus ancora ingotus, e duncas chi depint ancora abarrai a foras, no funt pagus, de seguru». Robbi m'at contau cumenti funt andadas is cosas in sa partida contras a is de s'Oschirese: «Seus arrannèscius, e fiat ora puru, mi megu a solu a solu, a giogai una partida de importu mannu, chentza sballiai giai nudda; eus giogau, duncas, cumenti scieus e podeus fai, cun su carateri chi teneus, cun totu sa gana chi seus arrannescius a nci fuiai in campu po sa partida, de su primu a s'ùrtimu minudu. Eus lassau feti is pimpirillas a is de s'Oschirese, est a nai chi su portieri cosa nosta no at dèpiu fai isfortzus tropu mannus po sarvai su resultau. Po cumprendi mellus su chi ti seu narendu — at sighiu a mi contai Robbi — ti potzu nai ca, in su segundu tempus, seus arrannescius a ndi pesai atrus duus gol; eus pigau puru una traversa, in prenu, e in prus su portieri cosa insoru est stètiu bravu meda a ndi cassai sa bòcia candu, po una bella pariga de bortas, eus circau de fai un antru gol». S'allenadori tenit su coru prenu de prexu e de afròddiu, e su motivu si cumprendit beni. «Immoi, po nosu, is cosas si funt fatas prus drucis, e ti ddu megu a nai in s'interis chi tocu su ferru e fatzu is corrus». Custu po s'acapiai a sa chistioni chi eus pigau ainnantis, apitzus, duncas, de is majinzus chi fadeus, chi sigheus, chentza, a bortas, nemmancu de si nd'acatai beni. Apustis Robbi aciungit: «Seus de duas partidas, est a nai de centu e otanta minudus de sighiu chi no incasciaus nemmancu unu gol; est una cosa chi si fait prexei meda, est craru, e s'agiudat a sighiri a trabballai cun su coru lèbiu; custu dipendit, pruschetotu, de su fatu chi seu arrannesciu a fai giogai, in custas duas ùrtimas bessidas, tous is giogadoris, is difensoris prus fortis chi tengiu in sa rosa. Seu prexau, est craru. In prus, ndi funt arribbaus is primus duus gol fatus de Carlo Pintus, chi est unu de is ominis de importu prus mannus chi ddoi teneus in sa rosa. Nc'est pagu de nai, domìnigu eus biviu, diaderus, una dì toga e selena». A fai sa lista de totus is giogadoris chi si funt ingotus, in domu de sa Lanteri, arriscaus de no acabbai prus. «Andrea Usai, po nd'arremonai unu — m'at scoviau torra Robbi — no at potziu giogai is ùrtimas duas partidas chi eus fatu e timeus, puru, chi no nc'at a podi essi nemmancu po cussa de sabudu chi benit, in domu de is de su Sennori. At pigau unu cropu chi ddu at ingotu meda, e duncas immoi depeus abertai de cumprendi mellus cumenti stait. A su contu nci depeus aciungi, puru, Delogu, Rodelli e Sotgiu, mancai custu siat torrendi a curri impari a is cumpàngius cosa sua. De seguru is cosas de fai e, pruschetotu, is cosas de pentzai, no mi funt ammancadas». De su chi est sucèdiu a Andrea Cossu, de su restu, si nd'apu giai chistionau. «Pariàt unu dannu de pagu, e invecias s'est ingotu prus de su chi podestus pentzai». Candu is cosas andant mabi o, mellus, no andant cumenti mancai iast a bolli, no nc'est atru chi podis fai: s'unica cosa est a apoderai, a aguantai po su chi est possibbili, a s'arramangai is maigas, duncas, e a sighiri a cumbati. Robbi cuncodrat sa chistioni diaici: «Apu tentu s'ocasioni de fai giogai totus cussus piciocheddus chi, mancai, fintzas a oi fiant agatendi pagu logu, est a nai cussus chi fiant cabaus in campu giai nudda. Depu nai, puru, chi si funt fatus agatai prontus: po un allenadori est una cosa de importu mannu, una de cussas cosas chi ti faint a cumprendi chi ses fadendi unu trabballu bonu e, duncas, podis sperai de sighiri a ndi pesai cosas togas. De su restu, candu andu a castiai cumenti funt andendi is cosas po is atras scuadras, mi nd'acatu chi cussas chi funt currendi prus a forti, giogant sèmpiri cun is pròprius undixi giogadoris, cun is giogadoris prus fortis chi tenint, duncas. Fortzis cussus chi funt trumentendi de prus funt is de su Logusantu, chi funt sighius de un amigu miu, Pasquale Mannu, chi intendu, de su restu, fatu fatu». Mancai totus is dannus chi ant tentu fintzas a immoi, is de sa Lanteri funt arrannescius a fai a biri a totus su chi ballint: a sa segunda bessida de su campionau, po nd'arremonai feti una de importu mannu meda, is tàttaresus funt arrannescius a binci, cun su resultau de duus a unu, in domu de una scuadra forti cumenti a cussa de su Istintinu. Custus funt is fueddus chi m'at regalau Robbi apitzus, pròpriu, de sa chistioni: «Mancai eus giogau sa partida chentza podi fai su contu apitzus de una biga manna de giogadoris, seus arrannescius a su pròpriu a ndi pesai una gara toga meda e seus arrannescius a ndi cassai totus is tres puntus. De su restu seus chistionendi de una scuadra chi, in domu cosa sua, at lassau feti is pimpirillas a is aversàrius; funt fadendi, a su mancu po su chi eus potziu biri fintzas a immoi, una stagioni de importu mannu meda e seu seguru chi ant a arribbai, a sa fini, me is primus postus de sa lista». Robbi serrat: «Nosu invecias no depeus perdi tempus a castiai sa lista, poita po immoi eus cumprendiu beni cumenti andant is cosas: bincis una partida e t'agatas in artu impari a is scuadras prus fortis, ma chi po unu domìnigu abarras a manus sbuidas, ddi nau diaici, ndi cabas in mesu a is scuadras chi funt currendi po abarrai, a su mancu po un antru annu, in su campionau de sa Promotzioni, est a nai chi funt currendi po circai de no ndi arrui, torra, in sa Primu Categoria».
 

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna. IMPRENTAS 2021-2022. LR 22/2018 art. 22

In questo articolo
Squadre:
Allenatori:
Campionato:
Argomenti:
Stagione:
2022/2023