Setzu, sa promotzione de s'iscuadra de “calcetto” Sant'Ignazio in sèrie C2

 Setzu est una bidda pitica. A como ddi ant a bìvere unas 180 personas. Tenet sa memòria de una bomba arruta in sa segunda gherra mondiale, de sa domo de Marchesi, òmine de ispetàculu mannu meda, e de su traballu sena pasu de fèminas e òmines chi ant surcadu sa terra pro annos. Oe podet bantare un'àtera cosa chi at a abarrare in sa memòria de sos pitzinnos chi dd'ant bìvida (e non solu): sa promotzione de s'iscuadra de “calcetto” Sant'Ignazio in sèrie C2. Calicunu at a nàrrere: e ite cheres chi siet? Ma no est gasie. Sos pitzinnos de custa iscuadra sunt traballadores, gente chi sa vida si dda gherrat onni die foras dae cussu retàngolu de giogu e chi in cussu sintèticu, in cussas règulas, a bortas, chircat sa mesura de una vida difìtzile. Ca in Marmilla, in cussas biddas piticas, no est fàtzile nudda e abarrare a chircare de nàrrere sa pròpia balet prus de si nche fuire foras a chircare mègius fortuna. E issaras tocat a ddu nàrrere: sa vitòria de cussos pitzinnos, chi sunt finas genuresos e de àteras biddas a làcana, est sa vitòria de una bidda, de una generatzione chi in onni manera chircat de abarrare, de fàghere, aguantende paris. Custa promotzione est infines sa bìnchida de s'allenadore, Sandro Palla, chi est gherrende finas in àteros frontes, cun s'ispera chi sa salude torret a lestru. Custa vitòria at a serbire a isse e a totu sos pitzinnos pro chi cussa ispera, in su pallone comente in sa vida (chi a tretos assimìgiat meda a cussa isfera in su campu), non si perdat mai, prus che totu in custas biddas nostras, piticas o mannas chi sient.