Salta al contenuto principale
ossese coppa italia

Is de s'Ossese bincint sa Copa Italia de Ecellenza: Chelo e Madeddu afundant is de su Castiadas

Cun su mesi de Friàrgiu ge si acoitat, est a nai chi su giogu est fàcili: no acudeus a si papai duas tzipulas (chi funt unu de is drucis prus saborius chi si coxinant in custu perìudu) e duus parafritus (a segunda de su chi si praxit de prus, est craru) e seus giai arribbaus a sa metadi de su mesi, giai giai chentza de si ndi acatai. De su restu, ndi chistionamu pròpriu sa cida passada cun un'amiga mia, in una litera chi d'apu scritu e spediu: po mei est unu de is Friàrgius prus togus e prus saborius e prus drucis (prus druci de su tzùcuru, si narat diaici, berus?) chi apu mai biviu in custa vida, e totu poita, de unu pagheddu de cidas, mi parit de podi andai ainnantis gràtzias, pruschetotu, a sa gentilesa, a su scancèriu chi m'arribbat de is personas chi atobiu dònnia dì, e nc'est de nc'aciungi puru chi is personas chi atobiu in una cida no funt medas, ma ballint prus de s'oru, po su chi mi donant e mi torrant. Est a nai ca, mi parit diaici a su mancu, chi mi bastat diaderus pagu po mi fai intendi beni e prexau: mi bastat feti una castiada bona e prena, mancai, de arrespetu; un arregaleddu, mancai piticheddu, ma fatu cun su coru, ballit prus de unu millioni de euros; candu calincunu mi contat una storia apitzus de sa vida cosa sua est cumenti chi mi regalessit una barca de dinai; mancai nci funt diis e diis chi abarru a solu, me in su logu innoi bivu, a scriri e pruschetotu a studiai apizus de is librus, e duncas una pimpirilla de amistadi mi parit una fortuna foras de contu; mi bastat puru unu mesu saludu bonu e sìntzeru po mi fai intendi prandiu e cuntentu, cumenti chi fessi totu boba boba in su cielu, a tipu arrùndibi.
Su bellu de fai sa dieta est pròpriu custu: apustis, candu d'acabbas, est cumenti chi arrannesciast a gosai mellus de dònnia arroghededdu de cosa de papai (ballit po su cropus, est craru, ma puru po sa conca, su coru e duncas po s'ànima) chi su mundu (ddi nau diaici) ti regalat, ma de custu nd'eus a chistionai mellus candu at a incumentzai sa carèsima.

Po custa cida fia pentzendi de mi strollicai meda prus pagu de su chi mi capitat de fai, pruschetotu poita is nobas chi nd'arribbant de su mundu de sa bòcia de is diletantis sardus funt medas; ma deu pentzu, e creu, chi nci siat su tanti, puru, po nc'aciungi feti una cosa, apitzus de su chi apu nau immoi: de pagu m'est capitau de liggi unu libru scritu de Seneca, chi fiat unu de is filosufus de importu prus mannu chi nci funt stètius, in Roma, in su primu sèculu apustis de sa nàscida de Gesu Cristu: mancai no tenessit un'opinioni bona apitzus de is feminas (chi est sa cosa chi odiu de prus de su chi pentzàt e, duncas, de sa filosofia cosa sua), est gràtzias a issu, pruschetotu, chi si funt arribbaus is insegnamentus de Epicuro, chi est stètiu unu de is filosofus de importu prus mannu de cussa chi tzerriaus Grecia antiga: e duncas, Epicuro (e Seneca apustis de issu) pentzàt e naràt (e at lassau scritu me is librus chi nd'ant pesau) chi una persona sabida podit bivi, chentza domandai nudda de atru in prus, gràtzias a sa gràtzia (scusaimì po su giogu de fueddus...) chi arricit e chi nd'arribbat de is atrus. E duncas, candu s'amiga mia (otanta-cuatru annus e unu coru mannu cumenti a su mundu) chi mi bendit sa fruta de s'ortu cosa sua m'arregalat un arangiu, o fintzas una pariga de cachi, mi benit giai giai de prangi; su pròpriu mi capitat, mancai, candu sa cummissa chi trabballat in domu de su paneteri, chi nc'est pròpriu acanta de domu mia (e pròpriu po custu mi connoscint de candu seu pipieddu), m'arregalat unu drucixeddu, unu panìneddu cun su ciuculati o su chi siat, mi fait "prangi su coru de su prexiu" (chi mi cumprendeis su chi bollu nai), chi no sciu totu cumenti fai a ddi torrai gràtzias.
Deu pentzu chi custa siat una de is cosas prus bellas chi podint capitai a una persona: s'acuntentai de su chi arribbat, de su chi t'arregalat su cielu, ddi nau diaici, e si bivi sa vida cumenti chi fessit unu giogu bellu, unu giogu innoi no podeus sciri ita at a sutzedi sa dì avatu, ma pròpriu po custu podis feti circai de essi prontu po arriciri totu s'amori chi custu mundu, aici mi parit a su mancu, arrannescit a sforrai. Sciu beni, puru, chi sa vida est una faina marigosa, a bortas, e chi in custu mundu nci funt medas ma medas cosas chi funt andendi trotas (e de unu bellu pagheddu de tempus, a nai sa beridadi) e po crupa nosta etotu (a bortas mi benit de pentzai chi eus arrogau su logu innoi biveus, a cropus de incuinamentu e de tontesas, me is urtimus duuscentus o trescentus annus, apustis chi s'omi at biviu in armonia cun sa nadura po calincuna cosa cumenti a dexi milas annus, chi no de prus puru), ma po oi no mi bollu imbrutai sa conca cun custus pentzametus lègius e si lassu cun unu fueddu bonu: chi sa vida bosta si potzat parri (mellus: chi sa vida bosta potzat essi) cumenti un arregalu, cumenti parit a mei in custu mesi de Friàrgiu, e custu augùriu chi si fatzu, isperu chi si potzat durai, a su mancu, fintzas a su duus de su mesi de Màrtzu.

E intzandus, po oi puru, a cantu parit, apu acabbau de mi stròllicai, ma mi praxit custa cosa, de chistionai unu pagheddu de atru puru, mancai feti po manigiai una pariga de fueddus diversus de is chi manigiu po si contai cumenti funt andadas is partidas de is scuadras sardas, chi est sa cosa de importu prus mannu po su giassu de su DiarioSportivo, chi est, de su restu, su trabballu miu, e deu torru gràtzias a Deus, dònnia dònnia dònnia dì, po tenni sa possibbilidadi de mi guadangiai su pani cun su chi scriu, poita cumprendu beni chi in custu mundu nci funt trabballus meda ma meda prus fadiosus (e fastidiosus puru) de su chi fatzu deu de prus de dexi annus, est a nai de candu ndi seu bessiu a foras de sa Facultadi de Filosofia de s'Universidadi de Casteddu.

E duncas, mi parit chi siat arribbada s'ora (e fiat ora puru, s'at a megai calincunu de bosatrus) de si nci ghetai a chistionai e a arrexonai apitzus de is nobas de custa cida.
Pròpriu ariseu, su sexi de su mesi de Friàrgiu, si funt giogadas tres partidas po su chi pertocat is scuadras sardas: duas ballint po su campionau de Sèrie D, e ant biu, in campu, is de su Murera e is tattaresus de su Latte Dolce, chi depiànt recuperai is partidas contras a is de su Vis Artena e a is de su Giugliano; s'atra, de importu mannu meda, fiat sa partida de sa finali de sa Copa Italia, tra is de su Castiadas e is de s'Ossese de Ossi.
Parteus, duncas, pròpriu de custa, fadendi su contu chi, po crupa de cussu tialu de Covid e de totu su budrellu chi nd'est bessiu a foras de candu si nd'est protziu in conca custu arrori mannu (po arremonai unu de is dannus chi si podint capitai in custa vida, po torrai a sa chistioni chi apu pigau ainnantis...), cun su spaniamentu de sa mobadia chi ancora no s'at lassau (bivi) in paxi (mi parint pròpriu is fueddus prus giustus de manigiai), de duus annus no nci fiant partidas de Copa: su chi est sutzediu ariseu, duncas, cun is duas scuadras chi si funt atobiadas in su campu de su Centru Federali "Tino Carta" in Aristanis, est stètiu cumenti a si ndi scirai apustis de unu bisu lègiu.
S'ùrtima partida de sa finali de Copa Italia, duncas, fiat stètia cussa tra is de su Crabònia e is de s'Atletico Uri, cun is mineràrius chi fiant arrannèscius a binci cun su resultau de unu a zeru. Po is de su Castiadas, diaici cumenti po is de s'Ossese, nc'aciungeus custu puru, fiat sa primu finali de Copa, mancai is primus currant in su campionau de s'Ecellenza de dexi annus (e tengiant puru duus annus fatus in su campionau de sa Sèrie D); is tattaresus invecias giogant in Ecellenza de tres annus, e duncas currint po sa Copa de duus annus. Sa situatzioni chi funt bivendi is duas scuadras est meda diferenti: is biancus-nieddus sighius de mister Loriga funt andendi beni meda po su chi pertocat su campionau (in dì de oi s'agatant a su de duus postus in sa lista, cun coranta e duus puntus allogaus in buciaca, impari a is de su Taloro de Gavoi chi, peròu, tenint ancora una partida de recuperai, cun is primus de sa lista, is de sa Ferrini de Casteddu, chi tenint feti unu puntixeddu in prus), is de su Castiadas invecias, eus tentu su modu, sa possibbilidadi, de ndi chistionai giai, e meda, me is cidas passadas, no funt annadendi in acuas bonas (chi fait a ddu nai diaici...), de candu su presidenti beciu at lassau sa scuadra, cun sa rosa chi si nd'est sciuciada (est a nai chi medas giogadoris si ndi funt fuius po andati a giogai in atras scuadras); po cumprendi de ita seus chistionendi bastat a pentzai chi de sa rosa becia (sa chi at incumentzau su campionau de s'Ecellenza, po si cumprendi mellus, e puru is primus partidas chi pertocànt sa Copa Italia) funt abarraus feti in duus: is difensoris Zugliani e Brondani. Puru s'allenadori, in s'interis, est cambiau, poita mister Virgilio Perra at fatu is bagàglius (cumenti si narat) e at saludau a totus pròpriu me is diis passadas; a su postu sùu nd'est lòmpiu Carlu Deriu, chi immoi, tra is atras cosas, at a depi circai de sarvai sa scuadra, chi s'agatat me is ùrtimus postus de sa lista, cun feti sexi puntus, impari a is tattaresus de is de su Li Punti, cun feti duas scuadras a is pabas: is de su Gùspini (cuindixi puntus in totu, est a nai unu in mancu de is biancu-birdis) e is de s'Asseminese (chi tenint doxi puntus).
Is duas scuadras, duncas, funt arribbadas a sa partida de ariseu in cunditzionis meda diversas, e in campu sa diferèntzia s'est bida. Is de s'Ossese ant atacau de is primus minudus de giogu, cun su primu gol, duncas, chi est arribbau apustis de feti undixi minudus, gràtzias a su tiru, cun su pei mancu, fatu de Chelo, chi at arriciu sa bòcia de Dettori, cun Zarzo chi no nc'at potziu fai nudda. Is de su Castiadas no funt stètius bonus a nd'artziai sa conca e funt arrannescius feti a aguantai, cun su resultau de unu a zero, gràtzias pruschetotu a is paradas bellas meda de Zarzo, fintzas a sa metadi de su segundu tempus, est a nai a su de trintaduus minudus, candu Gadau si nc'est fuiu in sa metadi de campu de su Castiadas e at donau sa bòcia a Chelo, apustis Scognamillo est brintau in area e at donau sa bòcia a Madeddu chi dda at scuta cun su pei mancu e, pruschetotu gràtzias a una istrissiada de un aversariu, est arrannesciu a binci sa batalla contras a su portieri aversariu Zarzo. Me is ùrtimus cuindixi minudus de giogu, is de s'Ossese ant circau de cassai su de tres gol puru, ma sa partida s'est serrada cun su resultau de duus a zeru, po su prexiu de totus is tifosus biancus-nieddus chi ndi funt aproillaus in Aristanis po sighiri e pruschetotu po fai su tifu po is de s'Ossese. E duncas, cumenti podeis cumprendi beni a solus, po is piciocus de Loriga est stètia festa manna. Immoi, is de s'Ossese ant a podi curri po is partidas de cussa chi tzerriant sa "fase natzionali de sa Copa Italia: Chelo e is cumpàngius si dda ant a depi biri contras a sa scuadra chi at a binci sa partida de sa finali po su chi pertocat su campionau de su Lazio, tra is de su Civitavècchia e is de su Tivoli, chi s'at a giogai pròpriu mèrcuis chi at a benni. Custu, duncas, po su chi pertocat sa Copa Italia de s'Ecellenza.

Immoi chi nci seus, cumenti s'apu giai arremonau (e promìtiu) andaus a castiai puru ita ant cumbinau is de su Murera e is de su Crabònia. In sa partida chi ballit po sa de sexi giorronadas, is de su Latte Dolce ndi torrant a domu cun unu puntu de oru (fait a ddi nai diaici), apustis de sa batalla contras a is de sa Nuova Florida, chi s'agatat a su de tres postus in sa lista e est circhendi de ndi cassai is primus duas scuadras in sa lista, chi funt is de su Giugliano e is sardus de sa Torres. Is piciocus sighius de mister Scotto funt stètius bonus a giogai una partida toga meda, chentza nesciuna timoria de is aversarius (mancai tra is duas scuadras nci siat una forada de binti-tres puntus, chi no funt pagus, de seguru, ma in campu sa diferèntzia no s'est bida), circhendi de ndi ingolli is tres puntus e, cosa de importu ancora prus mannu, funt arrannescius a apoderai aranti a is atacus de is biancus-arrubius de domu, gràtzias pruschetotu a is giogadas de su portieri cosa insoru, Carboni, chi at fatu una partida toga e bona meda. Me is ùrtimus minudus, is tattaresus si funt agataus cun feti dexi ominis in campu, apustis de su cartellineddu arrubiu ingotu de Medico, candu peròu mancànt (e mancu malli, nc'aciungu deu!) feti otu minudus po acabbai sa partida, chi s'est serrada, duncas, cun su resultau de zeru a zeru.
Is cosas funt stètias unu pagheddeddu prus marigosas po is de su Murera, chi depiànt recuperai sa partida contras a is meris de domu de su Vis Artena, chi ballit po sa de trexi giorronadas. Po is de su Murera, peròu, is giogus si fiant postus beni meda, gràtzias a su gol pesau de Nurchi, apustis de feti tres minudus, chi est stètiu bonu a scudi sa bòcia a is pabas de su portieri aversariu Manni apustis de su passàgiu fatu de Demontis. A su de cuindixi minudus, peròu, is meris de domu aciapant su gol chi ballit po s'unu a unu: Capodaglio (chi pròpriu ariseu at giogau sa de cincucentus partidas, po si fai cumprendi s'esperièntzia manna de su giogadori), cun unu tiru de sa bandieredda, at piscau Paolacci chi, in su segundu pau, est stètiu bravu a scudi sa bòcia de conca a is pabas de su portieri de is grogus-brau Mau. Ma is de su Murera no ant perdiu sa conca e, antzis, apustis de feti duus minudus de su gol fatu de is de su Vis Artena, aciapant su duus a unu, ancora gràtzias a sa giogada de Nurchi chi at scutu sa bòcia in sa porta de Manni cun una bella carvada cun su pei deretu. Is piciocus sighius de mister Loi sighint a giogai beni meda e a su de trinta minudus aciapat puru su de tres gol, cun Bregasi chi, cun unu bellu corpu de conca, si fait agatai scidu e prontu po arriciri su passàgiu fatu de Demontis. A su de trintaseti minudus (est a nai a dexi minudus de sa fini de su primu tempus) is de su Vis Artena agatanat su segundu gol, gràtzias a sa giogada de Capodaglio chi piscat Di Vico in mesu a s'area de rigori de is de su Murera, sa bòcia andat a sbàtiri apitzus de sa traversa e ndi torrat in campu, cun Carbone chi est su prus lestu de totus e scudit sa bòcia in fundu a sa porta, a is pabas de Mau. In su segundu tempus, is meris de domu sighius de mister Perrotti aguantant su gol de su tres a tres, cun Capodaglio (sèmpiri issu!) chi arregalat una bòcia de oru a Contucci, chi est bravu a si fai agatai prontu. Is de su Murera tenint, comentecasiat, sa fortza po sighiri a atacai: a su de binti minudus (sèmpiri in su segundu tempus, est craru) Demontis scudit unu bellu tiru cun su pei deretu, de a foras de s'area de rigori de is de su Vis Artena, ma sa bòcia andat a sbatiri, in prenu, contras a sa linna de sa traversa de sa porta difendia de Manni; unu pecau mannu po is de su Murera, est craru. Apustis de cincu minudus, is de su Vis Artena ndi boddint sa traversa, apustis de sa giogada, toga meda, tocat a ddu nai, de Lucchese, apustis de su tiru de sa bandieredda, ancora una borta, scutu de Capodaglio, chi est stètiu, impari a Nurchi, unu de is giogadoris chi at giogau mellus. Me is ùrtimus minudus de sa partida, Del Gaudio ndi boddit su segundu cartellineddu grogu de sa partida cosa sua e lassat is de su Murera cun feti dexi ominis in campu; mister Loi, intzandus, ndi bogat Mancosu, chi est un atacanti, e nci ghetat Satta, ma is de su Vis Artena cassant su gol chi ballit po is tres puntus pròpriu a su de corantacincu minudus, cun Lucchese, apustis de su passàgiu fatu de Odianose. Puru su Vis Artena abarrat in dexi ominis, po su cartellineddu arrubiu bodditu de Taviani, ma is sarrabesus no nc'arrannescint a cassai su gol de su cuatru a cuatru; is meris de domu bincint, diaici, sa de cuatru partidas de sighiu.


Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna. IMPRENTAS 2021-2022. LR 22/2018 art. 22

In questo articolo
Campionato:
Argomenti:
Stagione:
2021/2022
Tags:
Eccellenza