Salta al contenuto principale
villamassargia esultanza

Is giòvunus bolint torrai in campu, sa LND at a fai de totu po ndi pesai is giogus nous

Nc'est su perìgulu, e dhu scieus beni, poita in totus custas cidas eus tentu sa possibbilidadi de nd'arraxionai meda bortas, chi su sport (e duncas no feti su giogu de sa bòcia) d'acabbit a essi, sighendi diaici, una faina feti po pagu genti, po is prus fortunaus, dhi naraus diaici, o mancai, feti po is prus arricus. Fintzas a s'annu passau, is fainas acapiadas a su sport fiant una de is cosas chi agiudànt sa genti, de dònnia edadi, est a nai mannus e piticus, mascus e feminas, a nci passai su tempus, in allirghia e saludi, chi funt duas tra is cosas de importu prus mannu in custa vida. Dhu scieus beni: chentza saludi, e chenza allirghia, is diis si faint prus trumentosas e grais. Scieus cumenti andant is cosas, poita nosu de su Diario Sportivo, po trabballu, e cun prexei mannu, contaus is contixedhus de sa truma manna de giogadoris diletantis chi, in donnia bidha de sa Sardìnnia, currint avatu a una bòcia, no po dinai, ma po si spreviai unu paghedhu de is daboris de sa vida: po annus e annus, ominis e feminedhas, partendi de cussus prus pitichedhus, mancai de cincu o ses annus, fintzas a arribbai a is prus mannus de coranta e prus annus, abertànt su domìnigu po cabai in campu e giogai una partida. A calincunu at a parri una brulla, ma no po nosu che in custu mundu, e de custu mundu, nci biveus: noranta minudus de giogu tenint un importu mannu, diaici mannu chi is fuedhus fortzis no bastant po dhu spiegai mellus; cussus noranta minudus, su domìnigu a merì, a solus bastant po ndi fai scaresci totus is trumentus bodhitus aintru de sa cida. S'atobiu cun is cumpangius, sa possibbilidadi de batallai po sa pròpriu scuadra, po sa genti de sa bidha tua, mancai contras a sa scuadra de sa bidha acanta, po cussus chi, mancai pitichedhus, funt sèmpiri "derby", cumenti dhu sus tzerriant is ingresus, est a nai una partida tra scuadras de sa pròpria bidha o de sa pròpria citadi; no ant a essi is partidas de is grandus campionis de sa Sèrie A, cussas chi castiaus, cun spantu mannu, a sa televisioni, ma faint su tanti insoru. Po annus e annus is giogadoris diletantis ant abertau su domìnigu cun s'afrodhiu de is pipius in sa dì de festa: su domìnigu fiat dì de festa pròpriu gràtzias a su giogu de sa bòcia. E dhu scieus chi is tifosus me is campus de Segunda e de Primu Categoria no funt medas cumenti cussusu chi andant a su Stadio Olimpico in Roma, po nd'arremonai unu, a castiai is partidas de sa Lazio, ma mancai cun pagu genti, is campioaus de is diletantis funt sèmpiri andaus ainnantis, in d'unu modu o in d'un antru. Sa cosa chi est de importu est su prexu chi ndi bessit aforas me is facis de is giogadoris, sa cosa prus bella de su mundu est biri unu giogadori prexau apustis de essi fatu unu gol; sa cosa prus bella de su mundu est sa passiòni chi custus piciochedhus nc'ant sèmpiri postu, partendi de is allenamentus aintru de sa cida, mancai proi proi, o asuta a su sobi diaici callenti chi iat a podi scallai fintzas is perdas. Is diletantis funt una truma de erois, po totus is sacrifìcius chi ant sèmpiri depiu fai, mancai chentza biri mancu un arriabi, o mancai feti po cuatru francus, chi serbiant pruschetotu po cussus giogadoris chi lompint de atesu, in machina, e bolint agiudaus cun su dinai po sa benzina. Totu custu mundu mannu de genti, totu su giogu de sa bòcia po is diletantis, iat a podi sparessi, o mellus, iat a podi acabbai a essi una cosa meda prus pitica de su chi festus costumaus a biri. Eus giai fatu is contus: in totu Italia nci funt una pariga de milionis de giogadoris de bòcia, ma po unu bellu otanta po centu, custus giogadoris funt frimus, e ant a depi abarrai frimus, a castiai is atrus, no si sciri fintzas a cantu. Is de sa Federatzioni (est a nai sa FIGC, chi est sa Federatzioni de su giogu de sa bòcia in Italia), impari a is de sa LND, funt giai chistionendi (a nai sa beridadi est una chistioni chi seu intendendi giai de su mesi de Martzu) e arraxonendi apitzus a is campionaus de su benidori: est craru chi, apustis de una stagioni legia meda, fortzis sa prus legia de candu funt partius is giogus, cun feti cincu-ses giorronadas fatas (candu is cosas funt andadas beni) me in s'urtimu annu, no si cumprendit ancora cumenti ant a podi andai is cosas me in su duamilla e bintunu \ duamilla e bintiduus. Su budrellu chi nd'at portau su tialu de su Covid est stètiu mannu meda, podeus pentzai, po nd'arremonai una, a cussu chi est sucèdiu a su mundu de sa scola, chi est stètiu sciusciau (cumenti est sucèdiu a su mundu de sa bòcia, prus o mancu), cun is piciochedhus chi ant depiu incumentzai a sighiri is letzionis acapiaus a is computer, est a nai in DAD ("didattica a distanza", dha tzerriant diaici in italianu), dònnia unu in s'aposentu cosa sua, atesu de totus is atrus cumpàngius. Bai circa chi, in su benidori, is cosas ant a torrai a essi cumenti fiant ainnantis de totu custu dannu lègiu. Chi po sa scola ant depiu agatai un arrangiu, po su mundu de su sport is cosas parint prus tostadas; sa scola est una faina de importu mannu, chentza su sport, narat giai calincunu, podeus bivi a su pròpriu, ma scieus puru chi su coru, sa conca e, duncas, totu su corpu cosa nosta tenit bisòngiu de si movi, de fai atividadi sportiva. Scieus giai chi torrai a partiri e ndi torrai a pesai is cosas cumenti fiant me is annus passaus, peròu, no at a essi facili: bastat feti pentzai, po nd'arremonai una, a cussu chi est sucèdiu a is giogus de is Olimpiadis, chi fortzis (chi no si ndi arregodaus mabi), po sa primu borta in totu sa storia (chi ndi bogaus de su contu is giogus chi funt sartaus po crupa de is duas guerras mundialis), funt stètius sciusciaus, pròpriu s'annu passau, po crupa de su tialu de su Covid, chi at firmau giai totus is fainas de is cristianus in totu sa Terra, est craru. Sighendi is bideas (e is bisus) de is chi cuncodrant is giogus de is Olimpiadis, s'editzioni chi depiàt partiri in su mesi de Trìulas de s'annu passau (po essi pretzisus, de su binti-cuatru fintzas a su noi de su mesi de Agustu), est a nai su duamilla e binti, funt stètias postas po s'istadi de s'annu avatu, est a nai de su duamilla e bintunu, cun s'incumentzu de is giogus chi, a cantu parit, iat a depi essi po su binti-tres de su mesi de Trìulas, fintzas a s'otu de su mesi de Agustu. Ma is dudas, in su mesi de Maju, est a nai candu mancant prus pagu de centu diis, funt medas, cumenti medas funt is riscus chi is giogus torrint a sartai po su segundu annu de sighiu, cumenti est sucèdiu, de su restu, po su "Trofeo delle Regioni", chi funt, dhas podeus tzerriai diaici, is Olimpiadis de is piciochedhus piticus italianus diletantis chi giogant a bòcia.

Po su chi pertocat is Olimpiadis, duncas, chi funt sa faina (una festa, eus a podi nai diaici) de importu prus mannu po su sport in totu su mundu, is strobus no funt pagus: a su primu postu de sa lista nci poneus is timorias de sa genti, partendi de is pentzamentus lègius de is giaponesus atotu chi, a cantu parit ligendi is resultaus de una cumproa chi ant fatu me is mesis passaus, iant a preferri a lassai is cosas frimas e studadas po su duamilla e bintunu puru: tropu is timorias chi nci funt ancora, difatis, de si ndi pigai su puntori e sa mobadia e cun totu sa genti chi nd'iat a arribbai po is giogus, is riscus iant a essi medas prus artus. Diaici po su setanta-duus po centus de is giaponesus is giogus, chi in s'interis, dhu arregodaus, funt arribbaus a sa de trinta-duus editzioni (po su chi pertocat is giogus modernus, chi funt incumentzaus cun is Olimpiadis de su milli e otucentus noranta-ses, in Atene) iant a depi essi sciusciaus, po si torrai a biri, diaici, fra cuatru annus. Nci funt cussus puru chi pentzant chi s'iat mellus a dhus cuncodrai po s'annu chi at a benni, est a nai in s'istadi de su duamilla e binti-duus. Sa duda de Toshihiro Nikai, chi est su segretariu de su partidu liberal-democratico, tenit su sapori de una bussinada in faci: «Chi sa situatzioni acapiada a sa saludi de sa genti e a sa batalla contras a su Covid at a abarrai diaici legia e tostada, eus a depi pigai una decisioni crara, mancai marigosa. Cali at a essi, difatis, su significadu de is Olimpiadis chi, in s'interis de is giogus, spaniaus su virus a una biga manna de personas?». Po imoi scieus giai ca, chi s'ant a fai, is giogus de is Olimpiadis in Tokio ant a essi serradas po is tifosus chi ndi benint de totus is natzionis de su mundu; abarrat ancora in peis sa chistioni chi pertocat is personas chi bivint in Giappone atotu, poita ancora no scieus cantu personas ant a podi tenni su prexu de andai a dhus castiai. Po fai un esèmpiu, scieus giai chi in Italia, candu ant a torrai a oberri is stadius (calincunu chistionat giai de sa primu dì de su mesi de Làmpadas), nc'ant a podi capi feti su binti-cincu po centus de is personas chi nci capiant a su normali; in Giappone, duncas, po is giogus, is logus iant a podi abarrai sbuidus, pròpriu cumenti sucèdit imoi me is istàdius in totu Europa, de su restu. In Giappone, dhu arregodaus, funt cumbatendi contras a sa de cuatru unda de su spaniamentu de su virus, cun prus de trinta-ses milla personas apuntoradas e is uspidalis chi funt trabballendi meda po acudi totus is mobadius. Nc'at a essi de cumbatti, duncas, ballit po s'Itallia e po su giogu de sa bòcia de is diletantis, cumenti po is giogus de is Olimpiadis. Ma po imoi, boleus torrai a is fainas e a is contus chi si pertocant de prus, e chi pertocant, est craru, is piciochedhus e totus is giogadoris chi nci funt innoi in Sardìnnia.

In s'atobiu chi is de su Cunsillu Diretivu de sa LND ant pesau su sexi de su mesi de Abrili, nci funt stètius medas arraxonamentus apitzus de sa chistioni chi pertocat is campionaus po totus is diletantis e, mescamente, is campionaus po is piciochedhus prus giòvunus, ma nesciunu ancora podit sciri cumenti ant a andai is cosas me in su benidori. Su chi apoderaus me is manus, in dì de oi, funt is bisus de is de sa LND, cumenti si cumprendit de is fuedhus de Cosimo Sibilia, candu narat ca «M'auguru chi sa pregunta de su Cunsillu Diretivu, impari a totus is sacrifìcius chi is sociedadis ant fatu e ant fai puru in su benidori, ndi seu seguru, potzant tenni una arrespusta bona, unu signali forti ainnantis de sa fini de custa stagioni, diaici po essi giai prontus po ndi cuncodrai sa stagioni chi at a benni. Nosu isperaus chi is giogus, mescamente cussus chi pertocant is prus giòvunedhus, potzant torrai a partiri chitzi, cun totu is segurantzas po is piciocus chi cabant in campu e po is tifosus chi andant a biri is partidas». Chi est, si cumprendit, sa pròpriu cosa chi funt circhendi de fai po is Olimpiadis de Tokyo. Est a nai, est craru, chi is strobus funt sèmpiri is pròprius, po is professionistas diaici cumenti po is diletantis. Nc'at a essi de cumbatti e eus a biri cumenti ant a andai is cosas.

Po imoi, is piciochedhus si depint acuntentai de giogai a bòcia me in sa bia, me is corratzedhus de is domus, me is pratzas, cumenti si fadiat coranta o cincuanta annus fait, cumenti fadiant is babbus nostus. Pròpriu po custu, is giogadoris chi giogant me is otu scuadras chi funt currendi in su campionau de s'Eccellenza, si parint fortunaus meda. Biaus issus, duncas, chi podint sighiri a nci passai su tempus, e is domìnigus, avatu de sa bòcia e duncas, avatu de sa passioni prus manna chi tenint. Eus giai chistionau de totus is motivus chi ant portau is doxi scuadras de s'Eccellenza (seus chistionendi, est craru, de cussas chi ant scerau, est a nai ant preferriu, de ndi bessiri aforas de is giogus e de no torrai a incumentzai cun su campionau) a tenni is piciocus de is pròprias rosas firmus po, a su mancu, otu-noi mesis in su duamilla e bintunu, prus is duus mesis (est a nai, su mesi de Dònniasantus e su mesi de Idas) in su duamilla e binti, e no obeus fai critigas nè ponni tàcias (o puncias me is arrodas de is atrus), poita poi, a sa fini, dònnia unu, in domu sua, fait cumeti mellus dhi parit. Po imoi podeus feti isperai, cumenti funt fadendi, de su restu, totus is giogadoris de bòcia innoi in Sardìnnia (ma seus segurus chi est una cosa chi ballit puru po is atras regionis in Italia), chi in su mesi de Cabudanni su campionau potzat torrai a partiri, ballit po cussu de s'Eccellenza, est craru, ma ballit, puru e pruschetotu, po su campionau de Primu e de Segunda Categoria, chentza de si ndi scaresci de is campionaus po is pipius (e is pipias puru, est craru!). Diaici, nosu credeus chi is otus scuadras chi ant scerau de sighiri a curri, mancai nci siant una biga manna de strobus e de perìgulus e de riscus, siant de bantai. Certu, dhu scieus beni, chini arribat a su primu postu de sa lista nd'at artziai in Sèrie D, chi est una cosa de importu mannu po una sociedadi, chi de unu campionau regionali passat a curri cun is scuadras de is atrus logus de Italia, ma is trumentus po is dirigentis (e po is presidentis) no funt pagus, est craru. Is de su Cunsillu Federali de sa FIGC, intzandus, apustis de sa pregunta de is de sa Lega Natzionali de is Diletantis, ant scerau de allonghiai su tempus po is trasferimentus de is giogadoris de una scuadra a un'antra (sa chi tzerriant, e tzerriaus nosu puru diaici, "fentana de su mercau"), in s'atobiu chi nc'est stètiu su trexi de su mesi de Abrili. Po is piciochedhus prus piticus, invècias, (cussus chi tzerriant "giòvunus diletantis", chi funt, duncas, a sa primu esperièntzia cun d'una scuadra de mannus o funt stètius libberaus de sa scuadra innoi giogànt in su passau) is trasferimentus funt abarraus obertus fintzas a su trintunu de su mesi de Maju; totu custu, est craru, po donai sa possibbilidadi a su numeru prus artu de giogadoris de torrai a cabai in campu. Diaici, fortzis po brulla, o fortzis feti po gelosia, calincunu pentzat chi su campionau nou de s'Eccellenza a otu scuadras siat cumenti unu giogu tra amigus a su bar, cumenti at arregodau, tra is atrus, su presidenti de su Cumitau Regionali, Gianni Cadoni: «Su fatu chi calincunu apa nau chi iat a essi stètiu unu campionau de is bar — scoviat Cadoni chistionendi de su campionau nou de s'Eccellenza — m'at fatu benni sa gana, e sa bidea, de dhu torrai a pesai, de dhu torrai a portai asuta de sa luxi, poita me is primus duus mesis eus potziu biri una batalla bella meda. Pròpriu po custu, deu pentzu chi custu est su modu prus togu chi eus agatau po acabbai is giogus, e pentzu puru chi nc'at a essi spàssiu meda po totus; pròpriu po custu, depeus respetai, e meda puru, totus is scuadras chi ant decìdiu de torrai in campu po giogai. Deu apu tentu su prexei de castiai sa partida tra is de su Castiadas e de sa San Marco, duas scuadras bellas e fortis chi si dha funt giogada fintzas a s'urtimu segundu; pròpriu po custu seu seguru chi is cosas ant a andai ainnantis, e beni, fintzas a sa fini. Si depeus arregodai puru — sighit a contai Cadoni — chi is Comitaus Regionalis chi no ant sighiu a ndi pesai is campionaus de s'Eccellenza, est a nai cussus Cumitaus chi no ant agatau scuadras po sighiri cun is giogus, ant a mantenniri is uficius cosa insoru serraus fintzas, a su mancu,a su trinta de su mesi de Làmpadas. Apustis de una istadi prena fintzas a cucuru de trumentus, cumenti est stètia cussa de su duamilla e binti, a nosu de su Cumitau de Sardìnnia si pariàt una cosa tropu lègia de fai. Seus trabballendi po agiudai is sociedadis; po tenni, de su Guvernu, un antru paghedhu de agiudus in dinai po su benidori e seus trabballendi giai, pruschetotu, po ndi pesai is campionaus po su duamilla e bintunu, ma seu prexau meda, po imoi, de essi biu torra una partida de càlciu. Teneus su coru prenu de prexu e imoi speraus totu su beni po su benidori».


 

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna. IMPRENTAS 2020-2021. LR 22/2018 art. 22

In questo articolo
Campionato:
Argomenti:
Stagione:
2020/2021
Tags:
Seconda Categoria