Salta al contenuto principale
codaruina festas

In Segunda Categoria sighit su bisu a ogus obertus de is de su Codaruina

E duncas, su mesi de Friàrgiu puru est bellu ca brintau, e custu de una pariga de oras, giai, de candu seu incumintzendi a scriri s'artìculu chi ndi pesu, cumenti dònnia, dònnia cida, in su sardu chi si fueddat in su Campidanu de mesu e, mescamente, in Bidd'è Sorris, chi est su logu innoiu seu nasciu e pasciu, cumenti si narat. Chi si nd'arregodais beni (e chi no si ddu arregodais, deu seu innoi, puru, pròpriu po custu) sa cida passada eus chistionau de una biga, manna meda, a nai sa beridadi, de resultaus de is partida: fadendi su contu de totus cussas chi ndi fiant sartadas po crupa de sa nì e de su tempus mau, seus arribbaus a chistionai, e a arraxonai, de cumenti funt andendi is cosas in dònnia lista, partendi de is tres de su campionau de sa Promotzione, passendi po is cincus chi pertocant sa Primu Categoria, e fintzas a nd'arribbai a is otu listas chi faint parti de is campionaus de sa Segunda Categoria. Ddu scieis, de su restu (chi eis ai lìgiu a su mancu unu de is artìculus chi ndi bessint aforas po is Novas de is amigus de su giassu de su Diàriu Sportivu) chi mi praxit, e meda puru, est a nai ca mi praxit fintzas a m'ammachiai, a ammesturai is chistionis, est a nai is novas chi nd'arribbant de is campus innoi si giogat a bòcia, in Sardìnnia (e seus chistionendi, scieis custu puru, de is giogus de is diletantis, ddus tzerriaus diaici, furriendindi su fueddu de s'italianu, po ddus distìnghiri de is giogadoris professioneris, chi funt cussus, est craru, chi currint avatu de sa bòcia no feti po su prexei e su spàssiu, ma puru e pruschetotu po su dinai chi guadangiant fadendiddu), e funt medas, cumenti eus potziu biri impari, candu eus chistionau e fatu su contu de totus is biddas (fintzas cussas prus pichinninnias) chi tenint una scuadrixedda de càlciu, impari a totus is atras chistionis, est a nai, ammesturai impari sa bòcia (ddi nau diaici) cun totus is novas chi nd'arribbant de su restu de s'Italia, e mancai de su mundu, e chi pertocant atras chistionis puru, e no feti cussas acapiadas a su giogu de su càlciu.

E duncas, torraus a nosu, sa cida passada, fia meghendi a si contai, nc'apu stichiu pagu stròllichiminis (giai giai nudda, a bolli essi santzerus) e duncas, m'iat a praxi a recuperai cun is rigas chi seu pesendindi oi. E duncas, m'iat a praxi a partiri cun un arraxonamentu: pròpriu sa cida passada m'est capitau de ligi (e duncas: m'est passau asuta de is ogus) un artìculu chi chistionat de sa tialu de guerra chi is de s'Ucraina funt cumbatendi contras a is de sa Russia, una cosa chi est sighendi a andai ainnantis giai giai de un annu e chi, a cantu parit, a su mancu, no est arribbendi de seguru a sa fini. Nc'est una cosa chi, chi nci pentzu (e mi iat a praxi, pròpriu, a ndi chistionai e a nd'arraxonai cun bosartrus), mi fait brintai su frius in cropus (cumenti narat sa bon'anima de mamma mia): nci funt giornalistas chi, de cussu chi potzu biri, abarrant fadendu su contu de cantus sordaus (pruschetotu su contu de is sordaus russus) funt mortus in una dì, est a nai, mellus (fortzis...), cantu sordaus funt stètius spèrdius, est a nai bocius de su nemigu; is tìtulus de is artìculus no potant meda sentidu (ddi nau diaici, isperendi chi si potzat cumprendi beni su chi si bollu nai), est a nai ca si podint ligi cosas tipu custa: "ariseu funt mortus seticentus sordaus russus"; "ariseu funt mortus otucentus e coranta sordaus russus"; e is cosas andant ainnantis diaici, dònnia dònnia dì. Custus giornalistas, duncas, chistionant de su numeru de is sordaus chi funt mortus sa dì ainnantis, in sa pròpria manera cosa mia candu chistionu de cantu gol si funt fatus, s'unu contras a is atrus, is de su Setimu (po arremonai una de is centus scuadras chi sigheus cun is fainas de su Diàriu Sportivu) contras a is de su Biddamanna Strisàili, po nd'arremonai una (chi de su restu, e po diaderus, est stètia una de is partidas de importu prus mannu chi si funt giogadas custu fini de cida in sa Lista A de su campionau de sa Segunda Categoria) tra is dexinas e dexinas de partidas chi si funt giogadas, in s'isula cosa nosta, in s'ùrtimu sàbudu e in s'ùrtimu domìnigu de su mesi de Gennàrgiu. Sa cosa chi mi lassat, giai giai chentza fueddus (ma poi, cumenti bieis beni, is fueddus m'arribbant sèmpiri, mancai no potzu sciri su chi apa a scriri me is artìculus, ainnantis de ddu fai, ca s'ispirascione, est a nai is cosas chi mi benint in conca e chi nci pongiu me is artìculus, est una faina, est unu giogu bellu cantu strambu meda, e bai circa cumenti funtzionant is cosas, mi megu a solu a solu fatu fatu) est ca sa guerra est anendi ainnantis de unu bellu pagheddu de tempus (mesis e mesis de sighiu) e nesciunu, a cantu parit, est arrannèsciu a agatai un acordiu tra is duas partis chi funt totu certa certa (ddi naraus diaici, cumenti chi siat a trassa de unu certidu tra piciocheddus, ma in una guerra si manigiant pistolas, e fosilis, e bombas, a aereus po fai sa guerra, e carru armaus, cumenti ddus tzerriaus, furriendindi su fueddu de s'italianu) e duncas no seus chistionendi de seguru de duas bussinadas e de duas carvadas de pei (cumenti cussas chi si donant is piciocheddus candu funt inchietus, is unus cun is atrus, mancai a sa bessida de sa scola, cumenti festus costumaus a fai candu festus notzenteddus, e chistionu po mei, est craru), ma seus chistionendi de una biga manna de mortus, no feti tra is sordaus, ma puru tra sa genti chi cun sa guerra no ci brintat nudda e no nci iat a depi brintai po nudda. Chistionaus de motus cumenti chi seus chistionendi de is giogadoris chi faint gol; est custa, prus de totus is atras cosas, sa chistioni chi mi fait pentzai ca, fortzis fortzis, custu mundu no est su logu mellus innoi podeus bivi (cumenti naràt Leibniz, tra is atrus, chi fiat unu filosofu tedescu chi est nasciu a sa metadi de su milli e ses-centus, aici nci sticheus (nci tzacaus, cumenti si narat in bidda) unu pagheddu de filosofia puru, chi est una cosa chi mi andat meda meda, (cumenti apu sèmpiri intendiu nai ) ma fortzis, assimbillat de prus a una càbbia de macus, cumenti si narat. E a nosu, parit una brulla (una brulla chi fait arriri pagu e nudda, ma peròu), no s'abarrat atru de fai ca fai su tifu po una parti o po s'atra, o po nesciuna de is duas, iat andai beni a su pròpriu, deu creu, ma si ndi estus sèmpiri depi arregodai ca no seus gioghendi a Risiko (ddu connosceis cussu giogu chi si fait in sa mesa, cun su mundu fatu a trassa de tabèlloni, ddi nau diaici, e is pedinas fatas a trassas de carru armaus e de aereus e de bandiereddas, e is dadus po decidiri chini bincit) o, po ddu nai mellus, ca Russia e Ucraina no funt gioghendi, cumenti faint is pipius e is pipias cun is nonnus e is nonnas, mancai, su megama de sa dì de Nadali, ma badda badda ddoi funt una surra manna de mortus, e de domus sciusciadas, e de làgrimas, e de genti strupiada a totu vida, e de disisperu. Ma s'omini (ballit po is femineddas e po is maschiteddus, nc'iat a mancai atru puru) est bravu meda a si tupai is ogus e is origas (e sa buca puru, diaici chi no s'intedad nemmancu un'intzunchiu) e, duncas, a sighiri sa vida cosa sua, pentzendi feti a is fainas e a is afarius cosa sua. A nosu, ddu fia narendi ainnantis, abarrat feti de fai su tifu, cumenti si fait me is partidas de bòcia (a fai is tifosus, mi megu a solu a solu, de su restu, eus imparau beni meda, e drabessi puru): in Europa, est craru, sa genti est fadendi su tifu po is de s'Ucraina, chi funt cumbatendi contras a su tialu, a su dimmòniu, ca a custu giru funt is de sa Russia. Pròpriu po custu, mi parit de importu mannu sighiri a chistionai de sa guerra cumenti chi fessit una partida de bòcia tra duas scuadras, mancai, chi currint in su campionau de sa Segunda Categoria: is de s'Ucraina funt sighendi a domandai armas po sighiri a ndi pesai sa batalla, e totus is atrus stadus sighint a ddus agiudai, cumenti mi parit giustu puru; de pagu Zelens'kyj at pediu atrus aereus, atrus fosillis e bombas e totu cantu po sighiri a si ndi scabulli de is Russus, chi circant sèmpiri de brintai in Ucraina, e de custa situatzioni parit ca no nc'arrennèsciant a ndi bessiri aforas; candu su capu de unu guvernu sighit a circai atras armas mi parit a trassa de is giogadoris de su Risiko, cumenti (esèmpiu chi cratzat mellus puru po is chistionis chi pigaus in su giassu de is amigus de su Diàriu Sportivu) chi fessit, mellus, su presidenti de una scuadra de bòcia chi circat giogadoris nous po sighiri a curri e ndi cassai, mancai, sa sarvesa.

Si contu totu custu cun su disprexei in su coru, mi parit craru: cun su disprexei de chini no podit fai nudda po circai de mellorai is cosas; estus a podi a fai intendi sa boxi cosa nosta, ma seus acapiaus a is pentzamentus chi si trumentant dònnia dì (su dinai chi no bastat, pruschetotu, e totus is dannus chi si podint carriai po su chi pertocat sa saludi) e duncas sigheus a no nci pentzai; de su restu (fadeis su contu chi siat una brulla) sa cida chi brintat at a incumentzai puru su chi tzerriaus "Festival de Sanremo", est a nai sa gara de is cantantis italianus; una cida de musica e de cantzonis chi dònnia dònnia annu, e custu de prus de cincuant'annus (fadendi su contu chi sa primu editziòni dda iant pesadas in su milli e noicentus e cincuantunu), cassat una cantidadi manna meda de italianus, est a nai millionis e millionis de ominis e de feminas chi abarrant, puru po cuatru, cincu, ses oras, acapiadas aranti a sa televisioni e in custu no nci biu nudda de mali, siat craru, po sa caridadi de Deus, ma, po serrai sa chistioni (e diaderus, parit una brulla) de su chi eus intèndiu me is ùrtimas diis e me is ùrtimas cidas, tra is stràngius de su Festival (est a nai cussus chi no currint po sa gara ma andant a fai su spetàculu cosa insoru) nc'at a essi (e cun custu serraus su tialu de circu, cumenti si narat in italianu) puru, mancu a ddu fai aposta, Zelens'kyj (e no scieus ita nci brintit cun sa musica e is cantzonis), ma mancai, mi megu a solu a solu, s'at a fai arriri unu pagheddu, fadendi su conti chi ainnantis de benni a essi su presidenti de s'Ucraina fadiat su còmicu (a trassa de Beppe Grillo, ca innoi in Italia eus acutu a connosci beni cumenti a capu de su guvernu puru), est a nai unu de cussus chi trabballànt contendi contixeddus e barzelletas. E diaderus, po serrai sa chistioni, no potzu ca torrai a arrapiti (po s'ùrtima borta, si ddu promitu) ca custu mundu, po cumenti ddu ant strantaxau e pruschetotu cuncodrau, mi parit sèmpiri de prus una càbbia de macus, in s'interis chi ominis, feminas e pipius sighint a morri po crupa de una de is cosas prus tontas chi si ndi funt bessidas de sa conca: sa guerra.
E mi parit craru, nc'at a essi calincunu, custu est pagu ma seguru, chi at a tenni is interessus cosa sua a isperai ca sa guerra sigat a andai ainnantis, e seus chistionendi, mescamente, de cussus chi ndi pesant e faint is armas; de seguru funt cussus chi funt fadendi su dinai (cumenti si narat in bidda) e ant a tenni totus is arraxonis a sighiri a andai ainnantis diaici, e bai circa fintzas a candu.

Custu po su chi pertocat is stròllichiminis chi nci ficu dònnia, dònnia cida, me is artìculus chi ndi pesu in sardu campidanesu (chi boleis ligi feti de partidas, de risultaus e de bòcias si ndi podeis prandi cun is artìculus chi agatais in su giassu, dònnia dònnia dì de s'annu, e chi funt pesaus in italianu); ma a nai sa beridadi, immoi chi nci seu, m'acapiu a sa chistioni de su dinai po arraxonai de s'ùrtima cosa chi tèngiu badda badda in conca: a bortas mi intendu fortunau meda a depi scriri, po trabballu, de su mundu de sa bòcia de is diletantis sardus (e no mancai de is professioneris), chi est unu mundu chi no est acapiau a strintu cun su dinai, e duncas, abarrat ancora puliu, ddi naraus diaici, e no brutu e prenu de ludu (chi mi permiteis de manigiai custu fueddu) cumenti podit essi, mancai, su mundu de is grandus scuadras de sa Sèrie A; de seguru eis intèndiu prus novas de is chi apu intèndiu deu (de candu trabballu po su Diàriu Sportivo, e duncas de prus de dexi annus, apu pèrdiu totu s'affròddiu e s'interessu a sighiri is storias, e is dannus, chi pertocant is grandus scuadras chi teneus in Italia) ma no apu mai cumprendiu, chi pròpriu si depu nai cumenti dda pentzu, poita s'omini tengat su bisòngiu, giai giai mi parit diaici, de imbrutai totu su chi fait (e tocat o, mellus, aprapuddat) cun su disìgiu de su dinai, ma a cantu parit (e de unu bellu scantu de annus, a fai beni is contus) sa bòcia puru est abarrada frigada (si dda imboddiu diaici, isperu chi si cumprendat su chi si bollu nai), cun sa Juventus chi immoi si ndi depit scabulli de arroris mannus, ma diaderus, no bollu sighiri a chistionai de custa cosa poita no funt cosas chi mi pertocant prus.

Torraus duncas a is fainas de importu prus mannu po nosu, e duncas, torraus a chistionai de is partidas de is piciocheddus (mannus e piticus) chi bivint, pròpriu impari a nosu, me is biddas e me is citadis cosa nosta. E fortzis, sa cosa prus bella e toga de totus, est pròpriu cussa de biri is piciocheddus, chi atobiaus dònnia dì me is bias e me is pratzas e me is bar, ca su domìnigu si trassant, si bistint e benint a essi a trassa de is grandus campionis de sa bòcia de su mundu, mancai, de sa Sèrie A e de sa Sèrie B, mancai in sa vida de dònnia dì sigant atrus trabballus e atras fainas: nc'est chini fait su paneteri, po nd'arremonai unu, nc'est chini pascit is brebeis e nc'est puru chini si arrogat sa schina me is òrtus e me is campus de trigu o de cancioffa.
Custa nova chi mesu a si contai nd'arribbat, daretu daretu, de Tertenia. Su spantu mannu, custa cida, si ddat regalau (ddi nau diaici) Ettore Loddo, unu piciocheddu chi tenit feti catodixi annus e chi fait su portieri me in sa scuadra de is giòvuneddus prus piticheddus (est a nai is "Giovanissimi", cumenti si narat in italianu, de su restu) de s'Acadèmia Ollastra (custu est su nomini de s'assòtziu): in sa gara chi s'est giogada pròpriu custu domìnigu passau, contras a is de sa Futura Sales de Ceraxius; su portieri, duncas, at cassau unu gol, bellu meda tra is atras cosas, cun unu tiru da frimmu; po issu (est craru puru, fadendi su contu chi giogat tra is palus) est stètiu su primu gol de candu est gioghendi a bòcia; Ettore Loddo, tra is atras cosas, est su fillu de Lucianu, chi in dì de oi est pròpriu su presidenti de su Tertenia, sa scuadra chi currit in su campionau de sa Primu Categoria e chi, me is annus passaus, iat giogau pròpriu cun sa camisedda biancu e arrubia, cumenti a ala dereta, si tzerriat diaici. Ettore est stètiu bonu a scudi sa bòcia in s'ànguleddu, in artu, de sa porta de is aversàrius, e su tiru (cosa chi fait su spantu prus mannu) est partiu de calincuna cosa cumenti a binti metrus de su portieri de sa scuadra allena: su gol est bàlliu po ndi cassai su resultau de unu a unu; est craru, candu si ligint novas diaici bonas unu no podit fai atru ca isperai chi po su piciocheddu ndi potzat arribbai una carriera prena fintzas a cucuru de prexus, mancai, cumenti est stètia cussa de Chilavert, chi, po cussus chi no ddu sciint o no si ddu arregodant, est stètiu unu portieri, forti meda, chi giogat cun sa natzionali de su Paraguai, e chi fiat forti meda scudendi sa bòcia de frimu; bastat a fai su contu chi Josè Luis Fèlix Chilavert Gonzales (custu su nomini cosa sua, po interu, est craru) est stètiu craculau, po medas annus, cumenti su portieri prus forti de totu su mundu.

Cambiaus arrastu, sèmpiri chi seis de acòrdiu, e sigheus a andai ainnantis cun is novas: de una pariga de cidas, de su restu, chi si ndi arregodais (desinò si ddu arregodu deu, chi seu innoi, puru, pròpriu po custu, e no megu a brullai), seus incumintzendi a sighiri is trabballus e is fainas de is Rapresentativas Sardas, est a nai de is scuadras, pesadas cun is giogadoris (mascus e feminas) prus fortis chi ddoi funt in Sardìnnia e chi ant a curri po cussus chi tzerriaus "Trofeo delle Regioni", est a nai is campionaus cuncodraus po is giòvuneddus de totu italia; s'allenadori chi sighit is fainas de sa scuadra sarda de femineddas chi giogant a càlciu a cincu (cussu chi in italianu tzerriaus "calcetto", est a nai "su giogu de su càlciu in campu piticheddu, cincus contras a cincu", est craru de su nomini, ma a bortas no si sciri mai su chi podit cumprendi sa genti...) si tzerriat Lucy Alves e ndi lompit de su Brasili (e si sciit beni ca is brasilianus funt tra is giogadoris prus fortis chi ddoi funt, in totu su mundu, cun sa bòcia tra is peis e duncas in campu, ca giai giai nd'ant fatu un'arti de custu giogu): is de su Cumitau Regionali de sa Sardìnnia funt torrendi a partiri cun unu progetu totu nou; s'allenadori, chi at chistionau de Itiri Cannedu, innoi si funt atobiaus po s'ùrtimu allenamentu, at scoviau a is giornalistas cumenti funt andendi is cosas: «Deu seu prexada meda po cumenti funt andaus is duus radunus chi nd'eus pesau in custas ùrtimas cidas; nareus puru ca seu torrendi a incumentzai totu de nou, cumenti si narat; po s'unprus is piciocheddas chi funt trabballendi impari a mei nd'arribbant de su mundu de su càlciu mannu, est a nai cussu undixi contras a undixi, ma mi parit ca potzant essi bonas po giogai puru a càlciu cincu contras a cincu, a su mancu custu est cussu chi isperu. Totus issas (chistionaus de is giogadoris, est craru) funt sighendi a trabballai cun gana bella e afròddiu, e custas funt duas tra is cosas de importu prus mannu chi nci podint essi po mei, a su mancu; bolint fai a biri a totus cantu funt fortis, cantu si sciint fai balli e oi, in custu atòbiu chi nd'eus pesau, apu biu giai is primus cosas togas. Custu po nai ca nc'est, custu est pagu ma seguru, su tanti po ndi pesai unu trabballu bonu e una scuadra chi potzat essi forti e si dda potzat gherrai e batallai contras a totus is atras. Seu cunvinta, de su restu — at sighiu a si contai Lucy Alves chi apa a tenni totu su tempus po circai de cumprendi cali funt is piciocheddas prus fortis chi ddoi funt in dì de oi in Sardìnnia, ma deu pentzu chi sa trumixedda chi apu postu impari fintzas a immoi mi permitat de sighiri a trabballai beni; apustis, est craru, eus a biri cumenti ant a andai is cosas». Totu custu candu mancant, duncas, feti setantatres diis a s'incumentzu de is giogus.

Nc'est su logu, puru, po si torrai a contai una nova chi est, peròu, unu pagheddu marigosa; me is diis passadas, cumenti eis potziu intendi (e chi no seis ancora benius a ddu sciri, deu seu innoi po custu), s'est mortu Carlo Tavecchio, chi me is annus passaus est stètiu su presidenti de sa Lega Natzionali de is Diletantis e puru su de sa Federatzioni Italiana de su Giogu de su Càlciu (custu de s'undixi de su mesi de Agustu de su duamilla e catodixi fintzas a su binti de su mesi de Idas de su duamilla e dexiaseti), e in dì de oi fiat su presidenti de su Cumitau Regionali de sa Lombardia, si nd'est andau (chi su cielu ddu potzat connosci e ddi siat lèbiu) me is primus oras de su mengianu de su bintotu de su mesi de Gennàrgiu, est a nai, duncas, una pariga de diis fait, candu teniat setantanoi annus. Su Vice-presidenti de sa Lega Natzionali de is Diletantis, e presidenti puru, de su Cumitau Regionali Sardu, Gianni Cadoni, at nau: «Seu abarrau dispraxiu meda candu apu scìpiu de sa morti de un amigu mannu meda cumenti a Carlo Tavecchio, chi fiat no feti amigu miu ma puru de totu su mundu de su càlciu in Sardìnnia. Sa Lega Natzionali de is Diletantis ndi perdit unu de is personas de importu prus mannu chi ddoi fiant in dì de oi, unu dirigenti sportivu chi s'est fatu balli in totus custus annus, chi at trabballau, a trassa de macu, cumenti si narat, po donai s'importu giustu a su mundu de sa bòcia italianu e mescamente a su mundu de is diletantis, chi stimàt meda meda». Pròpriu po custu motivu, is partidas, cosa chi est ballia in totus is campus de sa Sardìnnia e in totu Italia puru, si cumprendit, funt incumentzadas apustis de unu minudu de silentziu, cumenti si fait candu morint is personas de importu.

Torraus, duncas, a arraxonai apitzus de is novas chi pertocant is campionaus chi si giogant in s'isuledda bella e stimada cosa nosta. Po su chi pertocat sa Segunda Categoria, e duncas sa Lista F, po essi prus prètzisus, funt sighendi a fai ispantus mannus is arrubius-brau de su Codaruina, chi in dì de oi s'agatant a su de tres postus in sa lista, cun trintatres puntus allogaus in buciaca, chi nd'arribbant gràtzias a dexi partidas bintas e tres partidas chi ant serrau cun su resultau de paridadi. Is de su Codaruina, intzandus (a fai is contus nci poneus pagu meda, a nai sa beridadi) s'agatant cun feti unu puntixeddu in mancu de is chi tenint is de s'Ottaba e de sa Folgore de Tissi (impari, a su segundu postu, est craru, cun trintacuatru puntus) e cun feti duus puntixeddus in mancu de is chi tenint is de su Santu Giòrgiu de Pèifugas. Is de su Codaruina, pròpriu domìnigu passau, in s'ùrtima bessida de su campionau cosa insoru, funt arranèscius a binci sa partida, de importu mannu, contras a is de s'Atleticu de Sa Madalena, cun su resultau de tres a duus: su primu gol, po is arrubius-brau, est stètiu cassau de Friscia, ma is allenus funt stètius bonus a furriai is cosas cun is gol, in tres minudus de giogu, pesaus de Desantis e de Casula, cun unu tiru de is undixi metrus; nc'at pentzau peròu, po is meris de domu, Robertu Ninaldeddu, chi est brintau in campu a su segundu tempus e at fatu is duus gol chi funt bàllius, a sa fini, po ndi cassai tres puntus grais cumenti a s'oru, cumenti si narat candu si chistionat de calincuna cosa de importu mannu. Pierluigi Mannoni, chi est su presidenti de s'assòtziu, at contau a is giornalistas, apustis de sa partida binta po duus a zeru contras a is de su Malaspina de Osilo: «Po primu cosa depu torrai gràtzias, chi mi ddu permiteis, est craru, a su sindigu de Viddalba, Oggiano, chi est donendusì una manu de agiudu manna meda e s'at permìtiu de giogai innoi me in su campu de su comunu; si dispraxit meda ma in sa bidda cosa nosta, est a nai a Codaruina, seus agatendi strobbus mannus e no podeus giogai in domu, cumenti si iat a praxi; e duncas, de una bella pariga de giorronadas, depeus fai is bandulleris, ddi nau diaici, e andai in giru me is biddas chi ddoi funt acanta a sa nosta, po circai unu logu innoi si potzant pesai is partidas, cumenti est sucèdiu oi, de su restu, in sa partida contras a is de su Malaspina». Is cosas no funt de is prus drucis po is arrubius-brau, e ddu cumprendeis a solus e podeis immaginai beni totu su trumentu chi funt fadendi is piciocus sighius de Antonello Rassu, incumintzendi de is allenamentus aintru de sa cida, fintzas a arribbai, est craru, a sa dì de sa partida. «A Codaruina, cumenti scieis beni, ddoi funt duas scuadras, una chi currit in su campionau de sa Primu Categoria, in sa Lista E, e s'atra est sa nosta. Duncas no arrannèsceus a agatai un acòrdiu po si pretziri su campu o po aciapai is orarius chi potzant andai beni a totus; mancu mali ca Oggiano est arrannesciu a aderetzai is cosas, desinò no estus scìpiu cumenti si ndi scabulli de su dannu». Pierluigi Mannoni sighit a contai cali funt is bisus cosa sua e de is atrus chi trabballant impari cun issu. «Su progetu cosa nosta est partiu cust'annu, cun sa scuadra chi est stètia pesada torra de nou: isperaus chi, mancai in tres annus, de ndi podi artziai prus in artu chi eus a arrannèsci: po cust'annu, est craru, seus partius po binci su campionau e po ndi artziai in Primu Categoria, e no si seus mai cuaus. Totus is piciocus chi, de su mesi de Làmpadas, ant scerau de giogai impari a nosu, est a nai cun sa camisedda arrubiu-brau, funt giai fadendi biri a totus chi si dda podint gherrai contras a dònnia scuadra de sa lista; seus una scuadra pitichedda, pesada de pagu tempus, custu est berus, ma is resultaus chi nd'eus bodditu fintzas a immoi si donant isperas bonas po su benidori. In dì de oi s'agataus a su de tres postus in sa lista, cun feti duus puntixeddus in mancu de is chi tenint is de su Santu Giòrgiu, chi s'agatant a su primu postu». Sa stagioni de is de su Codaruina est stètia unu pagheddeddu prus trobeddada de su chi, mancai, s'abertànt candu est incumintzada: bastat a nai ca ant dèpiu cambiai s'allenadori e, a castiai cumenti funt andendi is cosas, ant fatu beni meda: difatis de candu in sa panchina de is arrubius-brau nd'est lòmpiu Antonello Rassu, is piciocus de s'assòtziu de Mannoni ant incumentzau a curri a forti meda e ant ingotu una biga manna de puntus: «Rassu s'at donau una manu de agiudu de importu mannu; est arrannèsciu a donai una identidadi a sa scuadra, ddi nau diaici, poita me is primus bessidas no arrannèscestus a serrai is partidas. Immoi is cosas funt andendi mellus meda, e totu custu gràtzias, puru, a is sacrifìcius chi is de sa sociedadi, partendi de mei etotu, ant fatu in sa fentana de su mercau chi s'est oberta immoi in s'ierru, est a nai in su mesi de Idas, po pigai una pariga de giogadoris nous, e fortis, chi si podessint agiudai a curri prus a forti». Castiendi is numerus, de su restu, si cumprendit acoitu meda de ita seus chistionendi: is arrubius-brau, cun sa bìncida cassada in s'ùrtima bessida, pròpriu domìnigu passau, contras a is de s'Atletico de Sa Madalena, ant postu, una apustis de s'atra, cumenti si narat, dexi partidas chentza ndi perdi nemmancu una, cun otu bìncidas e duas partidas chi si funt serradas in paridadi. Is de su Codaruina, a contus fatus, sighint a binci is partidas de su cuatru de su mesi de Idas, candu iant bintu contras a is de s'Ottaba, cun su resultau de cuatru a tres; apustis nd'est arribbada sa bìncida, po unu a zeru, in domu de is de su Sporting de s'Alighera; s'annu bèciu, est a nai, est craru, su duamilla e bintiduus, s'est serrau, invecias, cun sa bìncida, toga meda e de importu mannu, contras a su Santu Giòrgiu de Peìfugas, chi in dì de oi, cumenti eus giai nau, s'agatant a su primu postu de sa lista, cun su resultau de tres a unu, po una de is giorronadas prus drucis de custa stagioni. A sa primu bessida de s'annu nou, invecias, is arrubius-brau funt arrannèscius a partiri torra currendi a forti meda (sa primu partida apustis de is festas est sèmpiri una duda manna po is allenadoris, poita no podis mai sciri sa gana chi nd'ant a tenni is giogadoris de curri avatu a sa bòcia apustis chi abarrant frimus, chentza giogai, po prus de duas cidas e, mescamente, abarrant setzius a mesa a si satzai, cumenti est giustu puru, a totu dì), e ant fatu ses gol a is meris de domu de su Minerva, chi est sa scuadrixedda de Biddanoa Monteleone, una bidda chi fait parti de su comunu de Tattari e fait calincuna cosa in prus de duamilla animas. In sa lista de partidas de sa torrada, chi est incumentzada su dexiotu de su mesi de Gennàrgiu, is arrubius-brau ant bintu contras a is de su Padria po tres a zeru e sa cida avatu nd'est arribbada, puru, sa bìncida contras a is de su Malaspina, cumenti s'apu giai nau, cun su resultau de duus a zeru. «Is de su Malaspina — at sighiu a si contai Pierluigi Mannoni funt una scuadra forti meda, e ddu ant fatu a biri a totus in sa partida chi ant giogau contras de nosu puru; in sa partida chi si fiat giogada a s'andada, de su restu, fiant arrannèscius a binci issus. E duncas, seus chistionendi de una scuadra chi est in saludi, chi currit allestru, chi tenit una biga de giogadoris giòvunus, est a nai de piciocheddus piticus de edadi ma in campu ndi faint cabai puru calincunu giogadori prus matucheddu e, duncas, cun unu pagheddu de esperièntzia in prus. Segundu mei is de su Malaspina ant a sighiri a curri a forti puru me is annus chi ant a benni, poita, de su restu, tenint sa possibbilidadi de fai cresci totus is piciocheddus prus giòvuneddus chi tenint in sa rosa cosa insoru; duncas podint mellorai ancora meda, est craru, dì po dì». Is giogadoris de esperièntzia, de su restu, e ddu scieis mellus de mei puru, funt de importu mannu po binci is partidas e duncas po cassai sa bìncida de su campionau. «Ti potzu fai su nòmini de Pippo Friscia, unu de is giogadoris prus fortis chi teneus in sa scuadra cosa nosta, chi mancai tengiat calincuna cosa cumenti a corant'annus, fatu fatu est su giogadori chi giogat mellus; in sa partida contras a is de su Malaspina, de su restu, po nd'arremonai feti una, chi seus arrannèscius a ndi cassai is tres puntus est stètiu, pròpriu, gràtzias a is giogadas chi nd'at pesau issu. Est arrannèsciu a pigai sa manu de sa scuadra, cumenti si narat, a solu, in su segundu tempus, poita a nai sa beridadi me is primus corantacincu minudus s'est tocau de trumentai, e mancu pagu. Pippo Friscia, comentecasiat, no est de seguru s'ùnicu giogadori de importu mannu chi teneus in sa rosa: impari a issu, difatis, si donant un agiudu mannu Saiglia, Stefanu Sini e totus is atrus, cun Fraoni chi est arribbau de pagu in sa rosa cosa nosta (ainnantis giogàt impari a is de su Casteddu Sardu, in su campionau de sa Primu Categoria ndr) ma est giai fadendi a biri cantu est forti a fai su trabballu cosa sua, chi funt is gol».

Su tempus e su logu po s'artìculu de custa cida puru est acanta de spaciai, ma tengiu ancora una nova, callenti callenti, a nai sa beridadi, de si torrai a contai, e duncas: pròpriu ariseu a merì, chi fiat sa primu dì de su mesi de Friàrgiu, funt cabaus in campu is de su Fonne, sighius de Sergiu Cucca, e is de sa Paulese, sa scuadra de Paulle, po giogai sa partida chi ballit po sa segunda bessida de sa lista de sa torrada, chi si depiat giogai duas cidas fait, duncas, ma chi ndi fiat sartada, cumenti s'apu giai contau, po crupa de sa nì. A nai sa beridadi, is de su Fonne ant tentu strobbus mannus in custus ùrtimus cuindixi diis, e no nd'ant potziu pesai is allenamentus in su campu cosa insoru, poita su tempus mau no ddu at permìtiu, e duncas ant dèpiu domandai agiudu a is de sa Folgore de Mamujada e a is de sa Polisportiva de Ovodda, chi ant donau is campus cosas insoru (mellus: ant prestau, lassau a prèstidu, cumenti si narat) po permiti a is piciocus de Cucca de si cuncodrai, ddi nau diaici, po is partidas chi depint giogai in campionau; custa est s'ocasioni, duncas, po si ndi arregodai chi su càlciu, e mescamente cussu de is diletantis, no est feti sa scusa po cumbati (ddi nau diaici) is unus contras a is atrus po ndi ingolli is tres puntus, ma est puru un'ocasioni po si donai una manu de agiudu a pari . E duncas sa partida de ariseu, cumenti si fia narendi ainnantis, s'est serrada cun su resultau de duus a unu po is meris de domu, chi ant dèpiu curri is aversàrius, cumenti si narat, poita is allenus ant cassau su primu gol de sa giorronada gràtzias a sa giogada de Zago, ma is piciocus sighius de Nino Cuccu (chi, est craru, est s'allenadori de sa Paulese) no funt stètius bonus a apoderai e a aguantai su goiteddu de vantàgiu chi teniant: is meris de domu ant aciapau su gol de s'unu a unu gràtzias a Noli, e apustis ant cassau su gol de su duus a unu, cussu chi at donau is tres puntus a is biancus-asullus, cun Tolu. Immoi is cosas in campionau funt andendi sèmpiri mellus po is de su Fonne, chi ndi artziant a su de ses postus in sa lista, cun bintises puntus, impari a is de s'Abbasanta. Is de sa Paulese, invecias, abarrant me is partis prus bascias de sa lista, cun feti dexi puntus in buciaca e sa sarvesa chi parid sèmpiri prus tostada de cassai. Po is de su Fonne is cosas funt andendi beni meda, ddu eus giai nau ma ddu repitu, fadendi su contu, de su restu, chi feti domìnigu passau funt arrannèscius a binci in domu de una scuadra forti cumenti a is de s'Arborera, cun su resultau de unu a zeru.
 

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna - IMPRENTAS 2022-2023. LR 22/2018

In questo articolo
Squadre:
Campionato:
Argomenti:
Stagione:
2022/2023
Tags:
Seconda Categoria