Salta al contenuto principale
don cesare delogu

Arragodus: sa cursa toga meda de is de sa Don Cesare Delogu concas a sa Primu Categoria

Incumentzu a scriri custas rigas su primu de su mesi de maju, ca iat a depi essi dì de pàsiu (po mei puru e no feti po bosatrus), ma su tempus, po su chi potzu biri de sa fentana de s'aposentu cosa mia, a su mancu, no est diaici bonu cumenti si podestus abertai, fadendi su contu ca su beranu est brintau (brintau in campu, mi benit de narai...) de prus de unu mesi, ma in custas ùrtimas oras mescamente pareus torraus a s'ierru: su bentu forti e fridu no ammancat (est sighendi a suai de calincuna cosa cumenti a duas – tres cidas de sighiu, e no mi nd'arregodu candu est stètia s'ùrtima borta chi apu biu una cosa diaici stramba), e mancu mali, m'acudu a si nai, est cabendindi puru calincunu stiddieddu de acua puru, e sa cosa no mi dispraxit po nudda, chi si depu narai sa beridadi, fadendi su contu (e a fai su contu nci poneus pagu meda, cumenti mi praxit a arrapiti fatu fatu) ca de acua nd'at ghetau pagu meda, a su mancu in custus primus cuatru mesi de custu duamilla e binticuatru, e cumenti intendu narai in giru, s'acua serbit (serbit a is sartus, serbit, duncas, po su trabballu de is massajus, serbit a nosu etotu, po bufai e po si sciacuai puru), e duncas depeus arriciri, cun coru bonu, totu su chi su cielu s'arregallat. 

Ma torraus a nosu: apu decìdiu de mi ponni a trabballai, mancai siat sa festa de is trabballadoris (e parit una brulla, unu giogu de fueddus, cumenti si iat a podi narai a trassa de s'italianu etotu), e duncas, chi seis de acòrdiu cun mei a su mancu (chi est cussu chi isperu, de su restu, e si cumprendit), si ndi furu una pariga de minudus feti (una pariga a sa sarda, gei ddu scieis de su restu ca candu incumentzu a mi stròllicai no dda ia a acabbai prus, e megu a brullai, ma miga diaici tanti!) e mancai si poneus a arraxonai apitzus de legas, de chistionis chi no pertocant, de acanta, su mundu de sa bòcia de is diletantis sardus (chi est su pani chi sforraus dònnia dònnia dì, chentza de ndi sartai nemmancu una, in su giàssu de su Diàriu Sportivu), e ddu fatzu cun sa ispera de ndi cassai s'atentzioni, mancai feti po cincu minudus, de totus cussas personas chi no funt acapiadas a istrintu cun is campionaus de càlciu ma, mancai, tenint aggradessu de ligi calincunu fueddu, calincuna riga, po ddu nai mellus, in sardu. 

Duncas, megamu a si nai, a si contai, de sa festa de is trabballadoris, chi nd'arruit pròpriu oi (mancai s'artìculu nd'at a bessiri me is cidas chi ant a benni). E duncas: ia a podi incumentzai cun una surra manna (cun una biga, o cun una zuba, po manigiai duus fueddus chi apu sèmpiri intèndiu innoi in bidda mia, chi est, de corantatres annus, Bidd'e Sorris) de murrùngius, po su fatu ca no mi potzu pasiai mancu oi, e chi po oi puru depu abarrai innoi, aranti a su tialu de computer (su computadori, cumenti seus costumaus a ddu tzerriai, in sardu), a cracai butoneddus. Ellus, mi iat a essi praxiu, mancai, su de andai a mi fai unu giru in logu de montagna, o de mari, o in su sartu etotu, e mancai apa a tenni sa possibilidadi de ddu fai apustis, custu megama etotu, sèmpiri chi su tempus at a mellorai; e duncas, fadendi su contu ca seu trabballendi oi puru, ia a podi passai su tempus a mi lamentai de cantu sa vida potzat essi marigosa, e tostada, mescamente po is poberus (cumenti a mei), mescamente po totus is personas chi no funt arricas e chi, duncas, depint trumentai (e miga pagu! Gei si cumprendit) po ndi cassai, po nd'aciapai cussus cuatru arriabis chi serbint po abarrai apitzus de sa giostra (diaici mi benit de dda tzerriai, gioghendi unu pagheddeddu a fai su poeta, ca est una cosa chi mi praxit a fai fintzas a m'amachia); e biaus, mi benit de narai, totus cussus chi mancai funt nàscius in una famìllia arrica e si funt agataus sa bia giai bella ca cuncodrada, chentza nci depi fuiai aforas nemmancu unu stìddiu de sudori. Po totus is atrus invècias, si cumprendit, no nc'est atru de fai ca s'arramangai is manigas, cumenti si narat. 

Ma si ddu naru acoitu: no seu innoi po prangi misèria (cumenti si megàt fatu fatu sa bon'anima de mamma mia: "cussus funt sèmpiri prangendi misèria", naràt sèmpiri), ma antzis (e chi eis lìgiu a su mancu unu de is artìculus chi nd'apu pesau in custus ùrtimus mesis scieis giai cumenti dda pentzu, e duncas no eis a tenni ispantus diaici mannus) seu innoi pròpriu po torrai gràtzias a su Cielu, po primu cosa: in sa dì innoi fadeus sa festa po is trabballadoris, deu no potzu fai atru ca torrai gràtzias a Deus po su fatu chi tèngiu, deu puru, unu trabballeddu de sighiri: unu trabballeddu ca, a fai beni is contus, no mi dispraxit po nudda, po no si narai ca mi praxit meda. Est a nai ca mi intendu basau de sa bona sorti po su fatu ca seu trabballendi gràtzias, e cun sa lingua cosa mia, est a nai sa lingua sarda; e depu torrai gràtzias a Deus e a su Cielu po su fatu ca su trabballu miu no est diaici fadiosu e tostau, e grai, cumenti atrus chi nci funt: torru gràtzias a su Cielu, dònnia dì, po sa bona sorti chi apu tentu, in custa vida, de no dda acabbai asuta de terra, a trabballai in una miniera (e poburus cussus chi ant fatu cussa vida, cussu trabballu po annus e annus: unu pentzamentu, in custa dì de is trabballadoris, currit concas a issus), po nd'arremonai feti unu, ca chi nci pentzaus beni, in custu mundu ddoi funt una biga manna, una surrra de trabballus ca parint, prus o mancu, un inferru. Ddoi funt trabballus diaici lègius (sigheus a andai ainnantis diaici cun is arraxonamentus, e bieus ita ndi bessit aforas, ca no sciu mai cumenti apa a pesai is artìculus ainnantis de mi ponni a ddu fai) ca unu arriscat puru de si morri: pentzu a totus cussus, ddu nau po fai un esèmpiu, chi abarrant a totu dì apitzus de is pontàgius (seu chistionendi de is muradoris, e de is maistus de muru, cumenti si iant a podi tzerriai, mellus ancora) e chi arriscant de nd'arrui e de si spistiddai in terra (cumenti sucedit); pentzu a totus cussus chi passant oras e oras e oras a guidai is càmio (cussa gènia de machinas mannas mannas chi tenint unu remùrchiu atacau, prenu, mancai fintzas a cucuru, de is cosas prus vàrias e difarentis) e arriscant, duncas, de tenni dannus andendi a sbati apitzus de is atras machinas. Pentzu, po nd'arremonai un antru, a su paneteri chi trabballat, dònnia dònnia dònnia noti, in s'interis chi deu dromu, in su forrtu de su pani chi ddoi est pròpriu a su costau de domu etotu. Pentzu a totus is massajus de bidda (e funt medas, ca innoi in Bidd'e Sorris su trabballu acapiau a sa terra, e duncas a is canciofas e a su trigu puru, est sa faina de importu prus manna, chi pertocat sa cantidadi prus manna de personas, siat giòvunus ca ominis prus matucus), ca depint abarrai po oras e oras e oras asuta de su sobi. Pentzu a totu custu (impari a bosatrus) e mi intendu, diaderus, basau de sa bona sorti po su de tenni sa possibbilidadi de trabballai de sètziu (mancai a abarrai sètziu a totu dì pighit a dabori de schina), fadendi su contu ca totu su chi depu fai est cussu de cracai butoneddus (mancai po oras e oras e oras). E duncas, torru gràtzias a su Cielu po totu custu. E de su restu, chi si potzu scoviai custu puru, ddu apu domandau deu etotu, a su Cielu, in s'istadi de su duamilla e undixi, de podi trabballai gràtzias a sa scritura, chi est una de is fainas chi (impari a su de lìgi e studiai) mi est sèmpiri praxia, fintzas de candu seu unu pipieddu. E cumenti si megat su capu miu etotu (diaici ddu tzerriu, a su mancu, po arriri unu pagheddeddu), chi tui sceras, e mescamente agatas, unu trabballu chi ti praxit, intzandus est cumenti chi tui no trabballist mai. E duncas, is cosas mi funt andadas bastanti beni, mi parit de podi narai custu puru, mancai deu no sia de seguru su prus arricu tra totus cussus chi s'agatant in s'isula in dì de oi (ma su contu ballit puru po s'Italia, po s'Europa, e po su mundu puru), ma nc'est de narai puru ca no seu nemmancu su prus poberu, e duncas sa crai de su giogu (mi benit de ddu narai diaici) est cussa, po primu, de s'acuntentai, mancai, de su chi si regalat su Cielu, e sa segunda est cussa, mancai, de arrannesci a si arramangai is maigas po sighiri a andai ainnantis. E immoi chi nci seu si naru custa cosa puru: po fai su trabballu cosa mia, chi est cussu de su giornalista, gei ddu scieis beni, si cumprendit, serbit una biga manna (manna cumenti unu monti, manna cumenti su Gennargentu, chi si depu fai un esèmpiu prus pretzisu) de passièntzia, mescamente poita me is primus tempus, me is primus annus, cussu chi arrannescis a ndi pesai (chistionu de su dinai, est craru) est pagu, funt cuatru soddus (cumenti si megàt, ancora, sa bon'anima de mamma mia, chi est stètia cussa chi m'at imparau a chistionai su sardu, tra is atras cosas). 

Me is primus tempus, duncas (ma deu creu ca sa cosa potzat balli po atrus trabballus puru, e no feti po cussu de su giornalista, si cumprendit beni), tocat a aguantai, ma chi ses fortunau, is cosas si aderetzant unu pagheddeddu. E duncas: deu torru gràtzias a su Cielu po su trabballu chi m'est tocau in custa vida: de su restu seu crèsciu in unu mundu innoi m'ant sèmpiri nau (mellus: apu sèmpiri intèndiu) ca no esistiat prus (ca no podiat prus esisti, si cumprendit mellus diaici) unu trabballu ca duressit po trinta o corant'annus de sighiu; ca cussus de sa classi mia, nàscius, duncas, me is primus annus de su milli e noicentus e otanta, si depiant costumai a sa bidea, e in pressi puru, de depi cambiai trabballu dònnia duus o tres annus; e custu, duncas, bollit nai ca una persona depit essi abbili a fai centumila fainas, e no feti una, cumenti mancai sucèdiat me in totus is annus passaus. E duncas, immoi chi seu trabballendi po su giàssu de su Diàriu Sportivu de calincuna cosa cumenti a doxi annus, chi no de prus puru (fadendi su contu ca is primus rigas, su primu artìculu, ddu apu pesau ca fiat su mesi de dònniasantu de su duamila e undixi), mi parit totu unu miràculu, cumenti si iat a podi narai. 

E ddu sciu deu puru (mi nd'acatu candu chistionu de sa cosa cun sa genti chi atobiu) ca su mundu de sa bòcia de is diletantis no est, de seguru, sa chistioni prus nobbili, ddi nau diaici, tra totus cussas chi ddoi funt in custu mundu, ma a nai sa beridadi, a castiai cumenti funt andadas is cosas, no est nemmancu sa cosa peus: is legas chi sigu no mi donant nesciunu strobbu, nesciunu fastìdiu; est a nai ca depu scriri (feti) de partidas, de gol, de resultaus e de giogadoris, e chi puru, mancai, sbàlliu calincuna cosa (su de sbàlliai, narant is sabius, fait parti de sa vida de s'omini in custu mundu, e una vida chentza sbàllius, est craru, nemmancu esistit, gei si cumprendit), aderetzai is cosas abarrat una cosa facili meda. No ddoi funt is arroris, is dannus chi nci iant a podi essi chi tui chistionas, po fai un esèmpiu, de politica, chi est una lega meda ma meda prus callenti, chi cumprendeis su chi si bollu narai. Ddoi funt bortas, e mi nci scapat s'arrisu a solu, innoi arribbu fintzas a pentzai ca tra totus is centumila legas chi mi podiant capitai de sighiri, cumenti a giornalista, si cumprendit, cussa de su càlciu de is diletantis no est de seguru sa peus: brullendi cun mei etotu, duncas, mi benit de narai ca mi podiat capitai, mancai, de depi scriri, a totu dì, de su chi, a trassa de is ingresus etotu, tzerriaus gossip, fueddu chi in sardu si iat a podi furriai (mancai sonit unu pagheddu strambu) cun "troddius": e duncas (e mancu mali chi su Cielu no m'at donau custu dispraxei, mi megu a solu a solu) mi fiat potziu capitai su de depi abarrai, a totu dì, a scriri de genti chi si ponit impari e apustis si lassat, de genti chi si innamorat e apustis si ponit is corrus; est meda, ma meda mellus, e cun custu serru is stròllichiminis po su chi pertocat s'artìculu de custa cida etotu, chistionai de is assòtzius de bòcia e de is giogadoris chi, mancai siant diletantis, e duncas, mancai ddu fetzant po su prexei, po si spreviai, po su spàssiu e no de seguru po su dinai, faint una biga manna de sacrìficius, cumenti ddus tzerriaus, po ndi cabai in campu dònnia domìnigu e, fintzas (e diaici serru sa chistioni po diaderus), in sa dì de sa festa de is trabballadoris. 

E duncas, cumenti s'apu promitiu, de su restu, in totus is mesis passaus, me is artìculus chi nd'ant a bessiri in s'istadi apa a tenni s'ocasioni, e sa possibbilidadi, de chistionai de totus cussas scuadras chi ant bintu is campionaus cosa insoru, est a nai ca ant serrau sa cursa, sa stagioni, a su primu postu; e duncas, apa a tenni sa possibbilidadi de chistionai de is giogadoris chi ant fatu a biri is ispantus prus mannus. E po s'artìculu de oi apu decìdiu, pròpriu immoi immoi, pròpriu immubagora (cumenti si narat in Bidd'e Sorris) de si chistionai de s'assòtziu de sa Don Cesare Delogu La Salette, chi nd'ant pesau in Olbia. E duncas, chistionendusì de is de sa Don Cesare Delogu, apa a depi chistionai, puru, de Gianluca Siazzu, chi in dì de oi est unu de is giogadoris prus matucheddus de edadi, cumenti si iat a podi narai, chi s'agatant in Sardìnnia, fadendi su contu chi tenit giai corantanoi annus, e sighit a curri avatu de sa bòcia, impari a is cumpàngius de scuadra cosa sua, e impari a is aversàrius puru (est craru), chi funt, si cumprendit, prus giòvuneddus de issu. E biau, mi megu a solu a solu, de totu sa gana chi ndi tenit, ancora, de curri, de sudai, de nci scudi sa bòcia concas a sa porta aversària. E tocat a narai, puru, ca Gianluca Siazzu cust'annu nd'at pesau calincuna cosa cumenti a trintatres gol, chi no funt pagus de seguru, antzis, si iat a podi narai, puru, chi Siazzu est stètiu unu de is giogadoris chi at fatu prus gol tra totus cussus chi ddoi funt me is campionaus de s'Ecellenza, de sa Promotzioni, de sa Primu e de sa Segunda Categoria. E si cumprendit ca, a corantanoi annus sonaus (cumenti si iat a podi narai, a trassa de s'italianu etotu), no podis pretendi de giogai, ancora, in su campionau prus mannu (e duncas prus tostau, e prus dificili) tra totus cussus chi ndi pesat sa Federatzioni Italiana de su Giogu de su Càlciu, e duncas ti depis acuntentai, po ddu narai diaici, de giogai in unu de is campionaus prus pitichinninnius chi ddoi funt, est a nai, duncas, cussu de sa Segunda. Ma iat a fai a narai, puru, ca prus de sa metadi de is gol chi nd'ant pesau is de sa Don Cesare Delogu, portant sa frima de Siazzu. E duncas, una de is primus cosas chi ddi apu domandau, candu si seus intèndius a su telefunu po ndi pesai una bella ciaciarrada, apustis de essi bintu s'ùrtima partida, e duncas su campionau, contras a sa scuadra de Lùvula, est stètia: chini ti ddu fait fai? Innoi dda agatas sa gana po sighiri a curri cumenti chi fessist unu piciocheddu de cuindixi annus, e no un omini matucu de corantanoi annus? E pruschetotu: ita bidea tenis apitzus de su benidori cosa tua? E duncas, Gianluca Siazzu m'at contau ca sa gana po sighiri a giogai, po sighiri a andai ainnantis cun sa carriera cosa sua (sa carriera de giogadori de bòcia, si cumprendit beni) no ddi ammancat de seguru; sa cosa de importu, immoi, est cumprendi fintzas a candu ddi ant a bastai is fortzas, cumenti si narat, ma su campu est su chi tenit s'ùrtimu fueddu apitzus de is chistionis acapiadas a is giogadoris, e fintzas a candu in campu is cosas ddi ant a andai diaici beni, nc'est de scumiti chi Siazzu at a sighiri a curri, a giogai e a fai su chi ddi benit mellus: is gol. Est craru, e si cumprendit, unu giogadori podit tenni totu sa gana bona de custu mundu, ma chi in campu no arrannescis a nd'intzertai nemmancu una (cumenti mi narànt candu fia pipieddu) intzandus, fortzis, nci iat a podi essi su tanti po apicai is botineddus a sa pùncia, cumenti si narat in italianu etotu. Ma po cust'annu, e duncas, po custa stagioni, custu est pagu ma seguru, Siazzu no si podit lamentai de nudda, cun prus de trinta gol fatus. Siazzu, duncas, a su mancu est cussu chi m'at scoviau, iat a bolli sighiri a giogai puru sa stagioni chi at a benni. E poita si iat a depi frimai? S'est megau issu etotu. E diaderus, deu puru no agatu nesciunu motivu: fintzas a candu is cambas aguantant, e fintzas a candu sighis a stampai sa porta de is aversàrius, intzandus nc'est su tanti po sighiri cun sa faina cosa tua. 

Ma po cumprendi mellus cumenti funt andadas is cosas in domu de is de sa Don Cesare Delogu, a su mancu po su chi pertocat cust'annu, a su mancu po su chi pertocat custa stagioni chi si seus lassaus a is pabas de una pariga de cidas feti, si cumbenit (cosa mellus no podeus fai, de su restu) andai a castiai totus is numerus chi nd'ant pesau is olbiesus, a su mancu po incumentzai. E de su restu, custu est pagu ma seguru, andai a castiai is numerus chi nd'ant pesau is de sa Don Cesare Delogu bollit nai, in s'interis (o a su pròpriu tempus, cumenti si iat a podi narai, puru) andai a torrai a bivi sa stagioni de importu manna de Siazzu puru. E duncas, is de sa Don Cesare ant giogau sa primu partida in domu cosa insoru etotu, candu fiat (si ddu arregodais? Deu pentzu e isperu chi siat diaici, desinò deu seu innoi pròpriu po si fai torrai a bivi is cosas, gràtzias a is arragodus, si cumprendit) sa primu dì de su mesi de ladàmini, e si funt agataus ainnantis is de su Gennargentu de Dèsulu, po sa primu partida de sa stagioni de su duamilla e bintitres – duamilla e binticuatru; e duncas, sa primu bessida s'est serrada cun sa bìncida, toga meda, po is de sa Don Cesare Delogu, chi funt arrannèscius a ndi pesai su resultau, bellu e tundu tundu, cumenti si narat, de seti a tres. In cussa partida, duus gol funt stètius pesaus de Luca Vispo, unu de is giogadoris prus fortis chi teniànt in sa rosa, e atrus duus portant sa firma, est craru, de Gianluca Siazzu puru. Is atrus tres gol ndi funt arribbaus gràtzias a is giogadas pesadas de Bazzu e Saba, chi at fatu duus gol issu puru. In sa segunda bessida, cussa de sa cida avatu, si cumprendit beni (est a nai, mellus: sa de s'otu, sèmpiri de su mesi de ladàmini, si cumprendit beni) is de sa Don Cesare fiant arrannèscius a donai un'antra bella surra a is de su Santu Predu (una de is scuadras chi ddoi funt in dì de oi in sa citadi de Nugoro; s'atra est cussa chi currit in su campionau de sa Promotzioni, in sa Lista B, po si cumprendi mellus, e chi pròpriu depeus narai totus is cosas cumenti funt, is de sa Nuorese ant bintu su campionau cosa insoru, est a nai chi ant serrau sa stagioni a su primu postu e duncas ndi funt torraus a artziai in su campionau de s'Ecellenza apustis de feti un annu de nd'essi cabaus): e duncas, no nc'eis a crei, ma in cussa partida puru is gol funt stètius pesaus de Gianluca Siazzu, chi fiat arrannèsciu a ndi fai tres, e torra, de Luca Vispo, chi ndi iat cassau feti duus (e "feti" ddu naraus po brullai, si cumprendit). Is cosas po is olbiesus funt sighidas a andai beni (beni meda, si cumprendit), puru in sa partida apustis, cussa chi si est giogada su cuindixi de su mesi de Ladamini: e duncas a su "Geovillage" (diaici a su mancu si tzerriat su logu innoi is de sa Don Cesare Delogu giogànt is partidas in domu cosa insoru) ndi funt lòmpius is de s'Atletico Phiniscollis, chi nd'ant peròu bodditu una surra (ddi naraus diaici, fadendi su contu, comentecasiat, ca seus chistionendi de una partida de bòcia e duncas feti de gol e no de cropus o pinnigosus), cun su resultau finali de cuatru a zeru: is gol funt stètius pesaus de Muresu, Balzano, Nuvoli e, no nc'eis a crei (seu brullendi, torra!) de Gianluca Siazzu. Su bintunu de su mesi de ladamini, is de sa Don Cesare ant arriciu (ant dèpiu arriciri, chi si praxit de prus puru, cumenti sonat) sa visita de is de su Thiniscole, cun sa partida chi s'est serrada cun su resultau de tres a unu, po is meris de domu, si cumprendit. Totus is gol ndi funt arribbaus in sa segunda parti, in su segundu tempus (cumenti si narat, mellus puru) de sa partida: apustis de ses minudus de giogu Muresu nd'at cassau su primu gol de sa giorronada, a su de binti minudus Siazzu nd'at cassau su primu gol cosa sua, e a su de trintacincu minudus torra Siazzu at stampau sa porta de is aversàrius, chi nd'ant pesau su gol de sa bandiera (cumenti si narat in italianu, e nosu seus furriendi su modu de narai, si cumprendit, berus est?) a su de binticincu minudus, sèmpiri in su segundu tempus, gràtzias a sa giogada de Corrias. E duncas, andendi ainnantis, arribbaus a sa partida de su bintotu de su mesi de ladàmini (chi est stètia s'ùrtima de su mesi) cun sa isfida contras a is de s'Irgolese (sa scuadra chi nd'ant pesau in Irgoli, gei su cumprendit deu pentzu) chi, peròu, s'est serrada cun su resultau in paridadi, de zeru a zeru. Custu bolit narai, puru, e a ddu cumprendi nci poneus pagu meda, ca po sa primu borta in custa stagioni is olbiesus funt abarraus a buca asciuta, est a nai chentza nemmancu unu stìddieddu de prexu (cumenti mi benit de narai, chi mi permiteis de giogai a fai unu pagheddeddu su poeta, in cust'artìculu puru, cumenti seu costumau a fai fatu fatu). 

Ma cumenti s'arrapitu fatu fatu, sa cosa de importu prus mannu candu nd'arruis, candu ndi liscinas (po manigiai is fueddus chi si manigiant, a su mancu candu chistionas de giogus, e candu chistionas, mescamente, de una scuadra chi no arrannescit a binci cumenti, mancai, is tifosus s'abertànt), est cussa de si ndi torrai a pesai allestru, de si ndi torrai a strantaxai acoitu, cumenti si iat a podi narai, puru. E duncas, is de sa Don Cesare Delogu funt torraus a partiri, prus forti, cumenti si narat, giai de sa partida chi ant giogau in domu cosa insoru etotu, torra, contras a is de su Figari: is allenus, a nai sa beridadi, funt arrannèscius a ndi cassai su gol po primus, a su de trintases minudus de su primu tempus, cun Musella, ma in sa segunda parti de sa partida nc'ant pentzau Taras (chi at cassau su gol a su de cincu minudus) e Siazzu (chi at agatau su segundu gol po sa scuadra cosa sua apustis de cincu minudus, est a nai a su de dexi minudus), torra, chi at postu sa firma in sa de cincu bìncidas po sa scuadra cosa sua, cun sa partida chi at obertu, diaici si iat a podi narai, is giogus po su chi pertocat su mesi de Dònniasantu. Su doxi de su mesi de Donniasantu, invècias, is de sa Don Cesare Delogu ant dèpiu fai visita (est a nai: funt dèpius andai a giogai in domu allena, chi no est mai una cosa facili, e si cumprendit) a is de su Supramonte (sa scuadra chi nd'ant pesau in Orgosolo) e is olbiesus funt arrannèscius a binci cun su resultau de tres a duus, ma si cumprendit, si funt agataus a depi matziai un ossu tostau meda, cumenti si iat a podi narai e cumenti si narat. Is meris de domu de su Supramonte, duncas, nd'ant cassau is duus gol gràtzias a is giogadas de Piras e de Pintore; po is olbiesus, invècias, is gol portant sa firma de Vispo, Taras e Balzano. E sigheus diaici, duncas, e andaus a castiai cumenti funt andadas is cosas in sa partida de sa cida avatu, cussa chi s'est giogada su dexannoi de su mesi de Donniasantu, contras a is de su Calagonone, cun su resultau finali chi est stètiu de tres a unu po is meris de domu. Nc'est de narai, acoitu, apitzus de custa partida de importu mannu meda po sa stagioni de is olbiesus, ca is allenus nd'ant cassau su primu gol a su de dexesseti minudus, gràtzias a sa giogada de Carpinelli, ma in sa segunda parti de sa partida (est a nai, duncas, est craru, in su segundu tempus) ndi funt arribbaus is gol de is meris de domu cun Taras, apustis de feti duus minudus de giogu, e cun Siazzu, chi est stètiu bonu a ndi cassai duus gol: su primu a su de binticincu minudus, e su segundu (est a nai, puru, s'ùrtimu) a su de corantacincu minudus. Su bintises de su mesi de Donniasantu, is de sa Don Cesare Delogu funt arrannèscius a binci puru sa partida contras a is de s'Orane, in domu allena, tocat a narai custu puru, cun su resultau, togu togu meda (cumenti si narat), de cuatru a unu; in cussa giorronada Gianluca Siazzu est stètiu bonu a ndi cassai tres gol, cun s'ùrtimu chi fiat stètiu pesau de Borit; po is meris de domu, invècias, s'ùnicu goiteddu (cumenti ddu estus a podi tzerriai) est stètiu cassau de Fois. 

E cun is contus chi seus fadendi apitzus de is partidas chi ant giogau (e bintu) is de sa Don Cesare Delogu (chi est stètia, si ddu arregodu torra, sa scuadra prus forti de sa Lista F, est a nai cussa chi est arrannèscia a ndi cassai su primu postu e duncas sa bìncida de su campionau), arribbaus diaici a sa prima bessida de su mesi de Nadali (o de Idas, chi si praxit de prus): is olbiesus, duncas, si funt agataus aranti is de su Tavolara (po su chi is ingresus tzerriant "derby", chi est su fueddu chi manigiant po chistionai de cussas partidas chi si giogant tra is duas scuadras chi nd'arribbant de sa pròpriu bidda, de sa pròpriu citadi, o de biddas e citadis chi funt s'una a su costau a s'atra) e funt arrannèscius a binci cun su resultau de cuatru a unu: intzandus, is gol po su chi pertocat is meris de domu portant sa firma, cumenti si narat, de Siazzu, chi est stètiu bonu a stampai sa porta de is aversàrius po tres bortas, e de Borit (chi eus giai arremonau, tra is atras cosas); is allenus nd'ant cassau s'ùnicu gol gràtzias a unu sbàlliu de is olbiesus etotu (in su giogu de sa bòcia, duncas, podit capitai ca unu giogadori fetzat su chi seus costumaus a tzerriai "autogol", chi est su chi sucedit candu unu giogadori nci scudit sa bòcia in sa porta cosa sua, e si cumprendit ca ddu fait po sbàlliu). Su dexi de su mesi de Idas, duncas, is de sa Don Cesare Delogu si dda funt dèpia biri contras a is de su Lodine (chi est una biddixeda tra is prus piticheddas chi s'agatant in Sardìnnia, e chi funt tra is biddas prus pitichinninnias chi tenint una scuadra de bòcia chi currit in unu campionau pesau de is de sa Federatzioni de su Giogu de su Càlciu, fadendi su contu ca in sa bidda s'agatant calincuna cosa cumenti a trescentus animas, chi funt pagus meda, fadendi su contu, po si fai a cumprendi mellus de ita seus chistionendi, ca innoi in Bidd'e Sorris nci funt calincuna cosa cumenti a seti milla animas), e fait a narai puru ca is meris de domu de su Lodine si funt fatus balli, fadendi su contu chi funt arrannèscius a ndi cassai duus gol, ma nd'ant dèpiu boddiri su dòpiu, est a nai (a fai is contus nci poneus pagu meda) cuatru in totu. Po is biancus-arrùbius de domu, intzandus, is duus gol ndi funt arribbaus gràtzias a is giogadas de Mulas; is allenus peròu funt arrannèscius a binci sa partida (e duncas a ndi cassai is tres puntus) gràtzias a is tres gol de Siazzu (mancu a ddu fai aposta, cumenti si iat a podi narai, ma de su restu ddu sciestis giai ca est stètiu su giogadori chi nd'at pesau su numeru prus mannu de gol de totu sa scuadra cosa sua, berus est?) e a su de Borit. Su dexesseti de su mesi de Idas (in s'ùrtima bessida ainnantis de su Nadali, duncas), po is olbiesus de sa Don Cesare Delogu nd'est arribbau su primu disprexei, cumenti si iat a podi narai (e cumenti si narat, de su restu, e megu a brullai, si cumprendit), fadendi su contu chi ndi funt arrutus in sa partida chi ant giogau in domu cosa insoru etotu, contras a is de su Biasì (chi est sa scuadra de su Padru), cun is allenus chi funt arrannèscius a ndi cassai is tres puntus gràtzias a su resultau, togu meda, si cumprendit, de tres a duus. In cussa sa partida, duncas, a is meris de domu no est bastau su goiteddu chi nd'at fatu, torra, Siazzu, poita is aversàrius nd'ant fatu tres: duus portant sa firma de Campa, e unu de Fresi. Is de sa Don Cesare Delogu ant cassau su segundu gol gràtzias a unu sbàlliu de unu giogadori de sa scuadra de su Biasì (cussu chi eus tzerriau, immubagora, un autogol, est a nai sa giogada, trota meda, chi unu giogadori fait, cravendinci sa bòcia a is pabas de su portieri cosa sua, chi mi cumprendeis su chi seu circhendi de si narai). 

Candu una scuadra forti perdit una partida, apustis de giai duus mesis de s'incumintzu de sa stagioni e de su campionau, sa cosa chi si narat est ca in campu ndi cabant puru is aversàrius; e duncas capitat, mancai, ca sa scuadra prus forti de totus is atras nd'arruat a terra (e candu una scuadra nd'arruit a terra, fait unu budrellu mannu, cumenti si narat) e si ndi pighit una bella surra (cumenti si narat), chi est cussu chi est sucèdiu, de su restu. Is cosas po is olbiesus funt andadas a trotas puru in s'ùrtima partida de s'annu (seus chistionendi, est craru, de s'ùrtima partida de su duamilla e bintitres), innoi iant pèrdiu, cun su resultau de duus a zeru, contras a is de sa Lulese, chi a sa fini funt stètius cussus chi si funt gherraus sa bìncida de su campionau, pròpriu contras a is de sa Don Cesare, fintzas a s'ùrtimu segundu de giogu. Chi est pròpriu cussu chi m'at contau Siazzu, de su restu, candu nd'eus pesau sa ciaciarrada po chistionai, impari, de cumenti ddi fiant andadas is cosas. «Nd'eus cassau sa bìncida de su campionau pròpriu piu piu, cumenti si iat a podi narai – m'at scoviau su giogadori prus forti chi teniant is de sa Don Cesare Delogu – nareus ca is giogus si podiant serrai una bella pariga de giorronadas ainnantis de su chi seus stètius bonus a fai, a su mancu chi fadeus is contus de cumenti fiant andendusì is cosas, e invècias eus dèpiu trumentai fintzas a s'ùrtima partida de s'annu, e fintzas a s'ùrtimu minudu de giogu». E po cumprendi cumenti funt andadas is cosas, podeus pentzai ca is de sa Lulese funt arribbaus a s'ùrtima partida chi s'agatànt a su primu postu de sa lista, cun duus puntixeddus in prus de is chi teniant in busciaca is de sa Don Cesare Delogu. «Est craru – at sighiu a mi contai Gianluca Siazzu – ca no seus chistionendi de una partida facili po nosu, fadendi su contu de cumenti fiant cuncodradas is cosas, e fadendi su contu ca cussus tres puntus, chi ddoi fiant badda badda in su pratu, po ddu narai diaici, fiant de importu mannu po ndi cassai sa bìncida de su campionau e duncas, si cumprendit, s'artziada in su campionau de sa Primu Categoria. Nosu sciestus beni, de su restu, ca po cassai su primu postu de sa lista no tenestus atru modu ca cussu de binci totus is tres partidas finalis. Feti diaici, bincendi puru, duncas, sa partida contras a is de sa Lulese, in domu cosa nosta, ndi podemus cassai sa bìncida de su campionau». Is olbiesus, de su restu, fintzas de is primus partidas funt benius a essi sa scuadra prus forti de totus cussas chi ddoi fiant in sa Lista F. «Seus partius cun sa bidea in conca de ndi pesai una stagioni de importu – m'at contau Siazzu – custu est pagu ma seguru; ma fadendi su contu ca sa rosa est stètia pesada cun giogadoris chi no iant mai giogau impari, ainnantis de cust'annu etotu, duncas no podestus sciri cumenti iant a essi andadas is cosas e, pruschetotu, no podestus sciri, ainnantis de si ponni a curri, cali fessit sa fortza cosa nosta e fintzas a innoi podestus arribbai. Feti gioghendi is partidas, duncas, eus agatau su modu prus togu, su modu mellus po po abarrai in campu, cumenti si narat. Eus serrau sa stagioni cun sa difesa prus forti e cun s'atacu chi at fatu prus gol de totus is atrus: candu is cosas ti andant diaici beni nc'est pagu de narai, de nc'aciungi: sa bìncida de su campionau est una cosa naturali». 






Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna - IMPRENTAS 2023-2024. LR 22/2018, art. 22

In questo articolo
Campionato:
Argomenti:
Stagione:
2023/2024
Tags:
novas