Promotzioni: is de s'Usinese ant a acabbai su campionau cun Fabiu Levacovich sètziu in panchina; is de sa Lanteri donant is crais de sa scuadra a Luca Rusani
E duncas, a cantu parit, de su chi ndi potzu cumprendi, seus giai giai (e si ddu torru a scriri, puru, diaici mancai si cumprendit mellus puru: giai giai) arribbaus a sa metadi de su mesi de Martzu, ca in dì de oi mi parit chi siat una cosa bona meda; e s'apu scritu giai giai fadendi su contu ca, cumenti scieis, cumenti eis a sciri mellus de mei puru, su de tres mesis de s'annu si donat, in arregalu (m'est bèniu de ddu narai diaici e diaici si ddu naru, po giogai unu pagheddeddu, ma unu pagheddeddu feti, a fai su poeta, prus ca su giornalista. Chi est una cosa chi, de su restu, mi permitu a fai feti, e si naru feti, me is artìculus chi ndi pesu in lingua sarda) trintunu diis de si scroxai, e serbit passièntzia manna, mi megu a solu a solu, passièntzia a pabiadas; ma est pròpriu po custu chi nci iat a podi essi su tanti po fai festa, o comentecasiat, po si intendi prexaus de essi arribbaus a sa metadi de su tretu, chentza tropus strobbus, chentza tropus dannus, e chentza de nesciunu dabori, a su mancu po su chi mi pertocat, e est craru chi isperu, cun totu su coru cosa mia, chi sa pròpriu cosa potzat balli po bosatrus puru.
E duncas, ia giai fatu su contu ca is cosas (su giogu de sa caresima, cumenti mi praxit a ddu tzerriai) podiat benni a essi unu pagheddeddu fadiosu, unu pagheddeddu trabballosu, e immoi chi funt passadas otu diis de candu ddu apu incumentzau, potzu narai ca seu intendendu is primus efetus, po ddu narai a trassa de s'italianu etotu, gràtzias a is dietas chi megu a fai, giai giai cumenti chi fessit unu giogu. Ca eia, mi praxit, custa cosa de mi bivi is esercìtzius chi fatzu cumenti chi fessint a trassa de is allenamentus chi is piciocus chi giogant a bòcia depint fai, mancai po tres bortas a sa cida. E sa cosa ballit siat po is diletantis e siat po is professioneris, e duncas, siat po chini ndi cabat in campu feti po si spreviai cussa oritedda e mesu e siat po chini giogat po trabballu e, duncas, si cumprendit beni, po ndi cassai unu bellu tanti de dinai; e totu su muntoni de dinai ddu incasciant poita arrannèscint a cumbidai a is atrus, a is tifosus, mescamente, unu de is spetaculus prus togus chi nci funt in su mundu, a su mancu a parri de is italianus, mi parit craru, ma is italianus, e nci depeus stichiri is sardus puru, a sa truma, no funt de segurus is ùnicus, in Europa e in custu mundu, a nd'arriciri spàssiu mannu de su giogu de su càlciu.
E po unu giogadori diletanti, si cumprendit, tres diis de allenamentus a sa cida no funt pagus, fadendi su contu ca unu diletanti depit sighiri, mi parit bastanti craru, totus is chistionis acapiadas a su trabballu cosa sua, o chi est unu piciocheddu giòvuneddu meda, depit sighiri is chistionis acapiadas a su studiu puru. Ca ddu sciu, ca medas de issus, chi no totus, iant a fai a totu dì, a totu cida, a tot'annu (chi pròpriu si ddu depu narai) gioghendi a bòcia e currendi avatu de is aversàrius, chi est unu pagheddeddu su bisu, deu creu de podi narai custu, de totus cussus chi giogant a càlciu, ma is chi arrannescint a ndi cassai custu bisu, e si cumprendit, is chi arrannèscint, mancai, a nci lompi me is grandus campionaus, innoi giogant totus is campionis prus fortis, funt pagus, est a nai, ca de seguru est unu prexu ca no tocat a totus. Ma a bisai, mescamente candu ses piciocheddu, no costat nudda, cumenti si iat a podi narai.
E comentecasiat, diaici mi torru a acapiai cun su chi fia narendusì a s'incumintzu de custu artìculu etotu, po arribbai a giogai in su campionau de sa Sèrie A (po nd'arremonai unu), ma sa chistioni iat a podi balli, puru, po unu piciocheddu chi giogat in su campionau de sa Segunda Categoria, impari, mancai, a sa scuadra e duncas a is atrus piciocheddus chi bivint in sa bidda cosa tua etotu, e bisat, mancai, de arribbai, a giogai, una dì, in su campionau de s'Ecellenza, ca cumenti eis a sciri giai (cumenti eis a sciri mellus de mei puru, ca a bòcia no apu mai giogau in vida mia, ma de bòcias, e gràtzias a Deus, m'acudu a narai, ndi scriu de calincuna cosa cumenti a catodixi annus, fadendi su contu, e a fai is contus nci poneus pagu meda, ca apu incumentzau cun su trabballu de su giornalista sportivu in su mesi de Donniasantu de su duamilla e undixi, ca no si podit narai chi seu fadendi custu trabballu pròpriu de duas giòbias, e si cumprendit, a sa faci de totus cussus chi m'ant sèmpiri narau ca su trabballu fissu, unu trabballu po totu sa vida, duncas, no esistit prus), est su prus matucheddu, (cussu de importu prus mannu, a ddu nai mellus) tra totus cussus chi si giogant in s'isula bella e stimmada cosa nosta.
E duncas, eia, chi ses unu giòvuneddu chi at incumentzau de duas diis a pigai a carvadas de pei sa bòcia, o chi tui ses unu de cussus giogadoris matucus meda de edadi (cumenti nci ndi funt, in dì de oi puru), mancai de coranta annus, chi no de prus, intzandus depis ponni in su contu (cumenti si iat a podi narai, a trassa de s'italianu etotu) de depi fadiai po diis e diis e diis, e cidas e cidas, po su chi pertocat is allenamentus, est craru.
Ca chentza de fai s'allenamentu chi serbit, is cambas cosa tua no si troddint (po manigiai unu fueddu chi apu sèmpiri intèndiu narai in bidda mia, e mescamente de is piciocheddus, candu fia piticu e andamu a is scolas medias), e duncas, chi is cambas cosa tua no currint allestru, intzandus su spàssiu chi ndi tenis, su spàssiu chi nd'arricis, benit a essi pagu meda, po no narai nudda o giai nudda.
Ma torraus a nosu.
E immoi, apustis de su chi s'apu scritu fintzas a innoi, si incumentzu a contai (e mancai de sa cosa si nd'apa a chistionai mellus me is cidas chi ant a benni in su benidori, e sèmpiri chi su Cielu at a bolli custu beni po mei) ca una pariga de diis fait apu intèndiu a Nicolò Deiana, chi est unu piciocheddu nàsciu in su milli e noicentus otantases (e chi tenit giai giai trint'annus fatus, duncas) e chi giogat impari a is de s'Ovodda; e ddu apu intèndiu po ndi pesai, impari (mi parit craru...) una ciaciarrada, un'intervista, cumenti si iat a podi narai a trassa de s'italianu etotu.
E duncas, no nc'eis a crei (podeis a andai a ligi, po immoi, s'intervista po cumenti nd'est bessida in italianu, in su giàssu de su Diàriu Sportivu, est craru), ma parit fatu aposta (cumenti si narat), una de is cosas chi m'at contau Deiana, chi cust'annu nd'at pesau giai catodixi gol (e no funt pagus de seguru!, antzis...) in sa lista B de su campionau de sa Promotzioni, est chi bisat, chi sonnat, giai, mancai, po s'annu chi at a benni, po sa stagioni de su duamilla e binticincu – duamilla e bintises, de ndi podi artziai de categoria, mancai; est a nai, duncas, de giogai cun una scuadra de s'Ecellenza, o mancai, de sa Sèrie D etotu, chi est su bisu prus mannu po unu piciocheddu chi, mancai, at passau una vida a giogai me is campionaus de sa Primu e de sa Segunda Categoria.
Ma po ddu fai, deu creu, tocat a trabballai, tocat a s'allenai, chentza, mancai, de perdi nemmancu una dì de allenamentus.
E si cumprendit beni cantu custa cosa bengiat a essi trabballosa, mescamente candu ses (ancora) unu piciocheddu giòvunu, ca si cumprendit ca in conca tenis una surra manna de fainas chi iast a bolli, e depis sighiri.
E serbint sacrìficius, custu est craru, po s'acapiai a sa chistioni chi apu pigau a s'incumentzu de custu artìculu etotu, acapiada a sa caresima chi megu a sighiri, e a is dietas e, duncas, a is esercìtzius.
E duncas, po serrai sa chistioni po su chi pertocat su tempus chi passat (e chi megat a sighiri a nci passai, e torru gràtzias a Deus, o a su Cielu, chi si sonat mellus), tocat a tenni unu bellu tanti de passièntzia po bivi in custu mundu, passièntzia po abertai is diis de festa, passièntzia candu mancai ses apuntorau e depis abertai de ndi sanai.
E ddu sciu deu puru (ca de su restu no est su primu annu de seguru chi megu a fai su chi tzerriu "su giogu de sa caresima") ca candu incumentzas cun unu trabballu, cun una faina longa meda (longa po su chi pertocat su tempus, si cumprendit, cumenti iat a podi essi, mancai, unu viàgiu, o unu ciclu de curas chi, mancai, durant e andant ainnantis po mesis e mesis; e poberus is chi funt mobadius e funt cumbatendi po ndi sanai, chi mai ddis amanchit sa fortza!), ti parit de no arrannèsci a biri sa fini.
Ma cumenti su tempus passat (e mancu mali chi, a bortas, su tempus parit chi si nci bobit puru), e cumenti arribbas a sa fini, intzandus ti castias a is pabas e cumprendis de cantu ses stètiu forti.
E duncas, est custu chi mi arrapitu, mancai a solu, candu seu po arribbai a su segundu (sa segunda apitzus de cincu, ca ddu scieis mellus de mei puru, deu creu, cumenti funtzionant is cosas) domìnigu de sa Caresima: e sa nova lègia e chi no seu nemmancu arribbau a sa metadi de su tretu chi apa a depi fai po nc'arribbai a is festas de sa Pasca Manna, ma sa nova bona est, ca eia, su primu domìnigu mi ddu seu lassau giai a is pabas.
E mancu mali, si iat a podi narai, diaici dda serru cun custus strollichiminis e diaici incarreraus, puru (e fiat ora! S'at a megali calincunu de bosatrus), a chistionai unu pagheddeddu de bòcias, de partidas, de resultaus e de totu su chi pertocat su mundu de sa bòcia de is diletantis sardus.
E duncas, custu est pagu ma seguru, a mi fai cumpàngia in totus custus domìnigus de "trabballu apitzus de mei etotu" (diaici tzerriu sa caresima, diaici mi parit de dda podi tzerriai, a su mancu) nc'ant a essi is partidas, chi cumprendeis su chi si bollu narai, e chi mi permiteis de manigiai custu fueddu (e chi mi permiteis, duncas, de giogai a fai torra su poeta).
E duncas, una de is novas de importu prus mannu chi ndi funt arribadas in custas ùrtimas diis passadas pertocat duus allenadoris o, po ddu narai mellus puru, pertocat duas scuadras chi currint, impari a is de s'Ovodda etotu (chi eus arremonau immubagora, de su restu) in sa Lista B de su campionau de sa Promotzioni, e chi ant scerau de segai s'acapiu, (me is pròprius diis, me in sa pròpriu cida, giai giai impari, ca pariàt chi si fessint consillaus apari, cumenti si iat a podi narai, ca pariàt chi si fessint postas de acòrdiu) cun is allenadoris chi teniant de s'incumintzu de sa stagioni.
E seus chistionendi de is de s'Usinese (sa scuadra chi nd'ant pesau in Usini, gei si cumprendit beni de su nomini etotu, deu creu), chi de una bella pariga de annus funt circhendi de ndi cassai s'artziada in su campionau de s'Ecellenza (ma po immoi no nci funt ancora arrannèscius) e is de sa Lanteri de Tattari.
Is duas scuadras funt gioghendi po ndi cassai resultaus diversus: de is de s'Usinese s'apu giai narau immubagora, ca bisant de nci artziai in su campionau prus mannu chi ddoi est in Sardìnnia; is tattaresus invècias funt cumbatendi po ndi cassai sa sarvesa, cumenti si iat a podi narai e cumenti si narat, de su restu; est a nai, duncas, ca funt currendi po circai de ndi cassai sa possibbilidadi de podi giogai, po sa stagioni chi at a benni, po sa stagioni de su duamilla e binticincu – duamilla e bintises, torra in su campionau de sa Promotzioni; e duncas, si cumprendit, is tattaresus de sa Lanteri funt circhendi de fai de totu po avitai de ndi cabai torra in su campionau de sa Primu Categoria.
E incumentzaus a biri ita est sucèdiu in domu de is de sa Lanteri, ca in dì de oi, si ddu naru allestru, si ddu naru acoitu, s'agatant cun bintinoi puntus in buciaca, chi ndi funt arribbaus gràtzias a ses partidas bintas e a undixi partidas (apitzus de bintiseti bessidas, e no funt pagus, gei si cumprendit, berus est?) chi ant serrau cun su resultau in paridadi; custu bollit narai, duncas, ca po dexi bortas (ca a fai is contus nci poneus pagu, pagu meda) funt dèpius abarrai a buca asciuta. Is de sa Lanteri, si potzu narai custu puru immoi chi nci seu, tenint cuatru scuadras a is pabas e custu bollit narai, duncas, ca chi su campionau si depessit serrai oi, is de sa Lanteri iant a depi giogai is ùrtimas duas partidas po ndi cassai sa sarvesa contras a is de su Tuttavista etotu, sa scuadra chi nd'ant pesau in Garteddì (po chini de bosatrus no ddu sciessit).
E duncas, sa nova chi seu torrendi a si furriai in s'artìculu de is Novas de su Diàriu Sportivu nd'est bessiu a pillu (cumenti mi praxit a narai, de su restu, e gei ddu scieis, e cumenti apu sèmpiri intèndiu narai innoi in Bidd'e Sorris etotu) su cincu de su mesi de martzu, est a nai una cidixedda fait: a narai sa beridadi, duncas, est stètiu pròpriu s'allenadori chi is de sa Lanteri teniànt de s'incumentzu de sa stagioni, e seus chistionendi de Massimilianu Mura, chi at dèciudiu, cumenti si narat, de pigai is bagàglius e de saludai a totus.
E de su restu, candu is cosas in una scuadra no andant cumenti si spetat (o cumenti is dirigentis bisànt, ma sa cosa ballit, puru, est craru, po is bisus chi pertocant s'alleandori) intzandus est sèmpiri s'allenadori chi depit pagai su contu po is atrus puru. Est stètiu pròpriu s'assotziu tattaresu a fai sciri a is giornalistas ca "Massimilianu Mura – cumenti si ligit in su comunicau uficiali bogau aforas de is dirigentis – at decìdiu de segai, de acabbai s'acapiu cun sa Lanteri, lassendi su trabballu chi fiat fadendi impari a nosu, cumenti allenadori de sa Primu Scuadra. Su presidenti Micheli Atzara e totus is chi trabballant impari a issu po sighiri s'assòtziu, torrant gràtzias a Mura po totu su chi at fatu po nosu, cun gana bona: est stètiu un allenadori meda professionali cun totus is piciocus de sa rosa e dònnia dì s'est postu in giogu cun impegnu mannu. In totus custus mesis, at fatu a biri a totu canta passioni e cantu amori nci ponit in su trabballu chi fait, e nosu ddi auguraus totu is cosas prus bonas po su benidori e po su chi ddi at a capitai in sa carriera cosa sua».
E duncas, si potzu narai puru ca is de sa Lanteri ant dèpiu saludai a Mura apustis chi iant serrau sa partida, de importu mannu meda, contras a is de su Sennaru, e chi iant giogau in domu cosa insoru etotu, cun su resultau in paridadi, po unu a unu. E duncas, is de sa Lanteri funt torraus a incasciai puntus apustis de cuatru partidas pèrdias, s'una avatu de s'atra, contras a is de s'Altzaghena, contras a is de su Coghinas, contras a is de s'Ovodda e, po acabbai, cun sa partida chi ant pèrdiu contras a is primus de sa classi de su Uddusò.
E a custu puntu, deu creu, si iat a podi aciungi un'antra cosa puru, immoi chi nci seus: deu creu ca candu duas personas si lassant in bona manera nci siat su tanti po narai ca, eia, si cumportant cumenti si iat a depi fai; e sa chistioni ballit po duas personas chi, mancai, si lassant apustis de tant'annus fatus de cojaus, o apustis de tant'annus chi fiant isposus; a ita serbit, difatis (est su chi mi domandu, de su restu) su de si pigai a fueddus malus? A ita serbit arribbai fintzas a certai, fintzas a si pigai a corpus, candu is cosas andant mali e no nc'est prus su tanti po abarrai impari?
Sa cosa ballit, est craru, puru po is acapius chi ddoi funt, chi benint a nc'essi me in su mundu de sa bòcia, mancai in su mundu de is diletantis, ca si ddu torru a arremonai, a arregodai ancora, is piciocus (e is dirigentis puru) no si iant a depi scaresci, mai e poi mai, ca ndi cabant in campu mescamente po su prexiu chi ndi tenint, po su spàssiu e po si spreviai unu pagheddeddu apustis de una cida de trabballu.
E candu duas personas (o una scuadra de càlciu cun unu allenadori, o cun unu giogadori) si lassant in bona manera, intzandus est s'amori chi bincit sa partida, chi mi permiteis de giogai unu pagheddeddu a fai su poeta.
E duncas, bollu narai ca, eia, in unu mundu totu ghetau apari, cumenti mi parit siat (a bortas mi parit diaici, chi si ddu depu narai mellus puru) su mundu macu meda innoi s'agataus a bivi in dì de oi, nc'amancat feti (est a nai: no nc'est nèsciunu bisongiu) de si ponni a certai po crupa de sa bòcia, e duncas, po ddu narai mellus puru, po crupa de una partida pèrdia. E mancu mali, mi megu a solu a solu, ca nci funt ancora personas cumenti a su presidenti de sa Lanteri (e a totus is dirigentis de s'assòtziu tattaresu, est craru) ca no perdint sa conca e arrannèscint a si cumportai cumenti Deus cumandat, chi mi permiteis de ddu narai diaici.
E duncas, si cumprendit, apustis chi si segat s'acàpiu cun un allenadori, s'ùnica cosa chi podis fai po andai ainnantis, mi parit craru, est cussu de ndi circai un antru (ca, cumenti narat su dìciu, candu si serrat una porta, fatu fatu s'oberrit unu portabi, cumenti si iat a podi narai a trassa de s'italianu etotu); e candu chistionaus de allenadoris, eia, sa cosa no benit a essi diaici trabballosa cumenti si iat a podi pentzai (cumenti candu, mancai, ti lassas cun una persona, o cun un amigu, o cun un'amiga, o con sa picioca cosa tua, o cun pobiddu cosa tua), fadendi su contu ca in Italia, e in Sardìnnia puru, ddoi funt una biga manna de allenadoris o, po ddu narai mellus puru, ddoi funt una biga manna de personas chi sciint e chi podint sighiri e trabballai impari a una scuadra de bòcia.
E duncas, si cumprendit beni, apustis de una parighedda de diis feti, is de sa Lanteri ant agatau s'acòrdiu, s'acàpiu, cun Luca Rusani, chi at decìdiu de sighiri sa scuadra tattaresa po is ùrtimas otu partidas chi nci fiant, e chi nci funt de giogai (a narai sa beridadi, in dì de oi is partidas chi abarrant de giogai funt feti seti, fadendi su contu ca una giorronada s'est giogada, est craru, custu fini de cida passau).
E duncas, s'allenadori nàsciu in Tattari corantases annus fait (prus o mancu, ma no nc'est bisòngiu de abarrai innoi a contai is mesis, e megu a brullai, si cumprendit berus est?), nd'arribbat apustis de s'esperièntzia, de importu mannu meda, chi iat fatu, pròpriu s'annu passau, impari a is de sa Nuorese (chi curriat in su campionau de sa Promotzioni), ma s'aventura de Rusani, dda podeus tzerriai diaici, est durada (chi mi permiteis de manigiai custu fueddu) feti fintzas a sa partida ainnantis de su Nadali (e torrat paris cun su dìciu chi narat ca un allenadori, a bortas, nemmancu acudit a si papai su panetoni, e de sa cosa si nd'apu chistionau, chi si ddu arregodais, pròpriu in s'artìculu chi nd'est bessiu ainanntis de is festas etotu).
A narai sa beridadi, Rusani, si iat a podi narai diaici puru, est torrendu a domu sua, fadendi su contu ca fiat arribbau a sighiri is fainas de sa Lanteri duus annus fait, a su postu de sa bon'anima de Giulianu Robbi, chi iat lassau s'assòtziu tattaresu apustis de una bella pariga de annus (pariga a sa sarda, si cumprendit) po andai a sighiri is de s'Usinese.
E duncas, sa missioni, su trabballu chi tocat a Rusani, no est de is prus facilis, cumenti si iat a podi narai, fadendi su contu ca ddi at a tocai a giogai contras a scuadras fortis e de importu mannu cumenti funt is de su Bonorva e is de sa Macumerese, chentza de si ndi scadesci de is partidas chi is de sa Lanteri ant a depi giogai contras a is de su Tuttavista (sa scuadra chi nd'ant pesau in Garteddì, gei si ddu eis a arregodai, berus est?) e a is de s'Usinese puru, fadendi su contu, apustis, ca is de sa Lanteri ant a depi arriciri, in domu cosa insoru, si cumprendit, is de su CastedduSardu, is de su Bosa po acabbai, duncas, cun is de sa Montalbo de Thiniscola.
Unu de is cropus prus mannus chi Rusani nd'at cassau in sa carrièra cosa sua (chi mi permiteis de manigiai custu fueddu e chi cumprendeis su chi si bollu narai) nd'est arribbau candu ndi iat cassau sa Promotzioni in Ecellenza impari a is de su Calanzanos.
Rusani at a podi fai su contu apitzus de s'agiudu chi ddi at a donai Adamu Piras, chi at a essi su segundu allenadori (cumenti ddu tzerriaus, a trassa de s'italianu etotu) e de s'allenadori de is portieris, chi at a essi Micheli Chicconi.
E duncas, e si cumprendit, is de sa Lanteri (partendi de su presidenti de s'assòtziu, est craru, ma sa cosa ballit puru po totus is atrus dirigentis chi ddi donant una manu de agiudu) immoi bolint circai de ndi cassai sa sarvesa, ma po ddu fai depint circai de binci sa cantidadi prus manna chi fait de partidas, est a nai chi nd'ant a depi pesai sa cantidadi prus manna de puntus. E cumenti sucedit fatu fatu, candu un assòtziu decidit de donai is crais de sa scuadra a un antru allenadori, intzandus is piciocus (est su chi mi parit de podi narai, ma si depeis arregodai, cumenti s'apu giai arremonau ainnnatis, chi deu no apu mai giogau a bòcia in una scuadra, ma feti in sa bia impari a is amigus cosa mia, candu andamu ancora a is scolas medias, e ddu megu a narai po brullai, po su prus, si cumprendit, berus est?) currint prus a forti.
E si podit narai, duncas, ca un assòtziu circat de donai sa carriga a is piciocus de sa scuadra circhendi un allenadori chi ndi potzat portai unu pagheddeddu de gana bona, chi mi cumprendeis po su chi si bollu narai.
E cumenti sucedit fatu fatu candu un assòtziu cambiat s'allenadori, nd'arribbant puru is resultaus bonus: sa partida contas a s'Alteticu de Bono, peròu, s'est serrada cun su resultau de tres a duus po is aversàrius, ma si podit narai, puru, ca is de sa Lanteri si dda funt gherrada fintzas a s'ùrtimu segundu (mancai sa isfida, si iat a podi narai custu puru, no fessit de seguru tra is prus facilis, fadendi su contu de sa fortza de is averàrius, cun is piciocus sighius de Celestinu Ciarolu chi in dì de oi tenint calincuna cosa cumenti a corantases puntus in sa lista, e chi ballint po su de seti postus in sa lista, e chi funt calincuna cosa cumenti a dexesseti puntus in prus de is chi tenint is de sa Lanteri); e immoi eus a biri cumenti ant a andai is cosas po is tattaresus in sa partida chi ant a depi giogai, custa borta in domu cosa insoru, contras a is de su Bonorva, chi, de su restu, ant pèrdiu s'ùrtima partida chi ant giogau contras a is de s'Ovodda.
E duncas, eia, si iat a podi narai ca cust'annu is ispantus no ammancant de seguru, mescamente po su chi pertocat is partidas chi ballint po sa lista B de su campionau de sa Promotzioni.
E duncas, podeus serrai is chistionis acapiadas a is de sa Lanteri (ma nd'eus a chistionai torra, mancai in su benidori etotu, de cumenti at a andai sa cursa concas a sa sarvesa) e andaus a chistionai, sèmpiri chi ndi teneis gana, de su chi est sucèdiu in domu de is de s'Usinese, chi, tra is atras cosas, s'apu arremonau ainnantis.
E duncas, eia, sa nova chi pertocat is arrùbius-brau nd'est bessida a pillu su cuatru de custu mesi etotu (sa dì ainanntis de candu nd'est bessida sa nova acapiada a Rusani e a is de sa Lanteri de Tattari, chi apu acabbau immubagora de si contai, de su restu), una pariga de diis (duas diis, po essi pretzisus cumenti unu giornalista iat a depi essi, sèmpiri chi bolit fai beni su trabballu cosa sua) apustis de sa partida chi is de s'Usinese ant giogau, e pèrdiu (pèrdiu mabi meda, si iat a podi narai diaici puru), in domu de is de su Logusantu, cun su resultau de cuatru a unu.
E duncas, eia, s'acapiu (sa coja, si iat a podi narai diaici puru, gioghendi, torra, a fai unu pagheddeddu su poeta) tra s'assòtziu arrùbiu – brau e Giampieru Loriga est durau feti ses mesis, e duncas, calincuna cosa cumenti a bintises giorronadas de giogus in su campionau, tra sa stagioni de s'annu passau e cussa de cust'annu.
E duncas, su comunicau uficiali chi nd'ant bogau aforas is de s'Usinese abarrat unu pagheddeddu prus crutzu (ddi nau diaici), prus fridu, de su chi nd'ant bogau is de sa Lanteri, e de custu si cumprendit, chi pròpriu boleus narai sa beridadi, ca in domu de is de s'Usinese no ant pigau cun coru bonu is duas partidas chi sa scuadra at pèrdiu, in domu de is de su Tonara, po incumentzai (cun su resultau de tres a unu po is meris de domu), e po arribbai a sa surra, ddi nau diaici, chi is de s'Usinese nd'ant bodditu in domu de is de su Logusantu (chi funt sighius, si ddu narau immoi chi ndi seu chistionendi, immoi chi ddus apu arremonaus, de un allenadori bravu cumenti est Tony Madeddu).
E duncas, in su comunicau chi is de s'assòtziu nd'ant bogau aforas su cuatru de su mesi de martzu, si ligit feti: «Fadeus sciri a totus chi eus segau s'acàpiu chi is de s'Usinese teniànt cun Giampieru Loriga. Torraus gràtzias a s'allenadori e a totus is chi ddi ant donau una manu de agiudu in totu custu tempus po su trabballu chi ant fatu po nosu e ddis auguraus is cosas mellus chi ddi podint arribbai in su benidori, est a nai po sa carrièra cosa insoru".
Is de s'Usinese, tocat a narai custu puru, fiant arrannèscius a binci sa partida contras a is de su Istintinu, in domu cosa insoru etotu (est a narai, a su campu "Pepinu Sau"), cun su resultau finali de cincu a unu.
Ma po crupa de sa partida chi is de s'Usinese ant pèrdiu in domu de is de su Logusantu, ant dèpiu saludai (cumenti si narat) su primu postu de sa lista, chi fiant arrannèscius a ndi cassai apustis de s'ùrtima partida chi iant giogau in su mesi de Gennàrgiu, apustis de ddu essi sighiu po mesis e mesis (chi cumprendeis su chi si bollu narai).
Sa dì apustis (po si fai a cumprendi cantu is de s'Usinese funt stètius lestrus a pigai sa decisioni), est a nai, duncas, su cincu de su mesi de Martzu etotu, seus bènius a sciri ca s'allenadori nou de sa scuadra arrùbia-brau est Fabiu Levacovich, chi at a trabballai impari a sa truma de piciocus cosa sua po otu partidas (chi funt seti, a narai beni cumenti funt is cosas, fadendi su contu ca una partida de custas otu chi s'apu arremonau s'est giogada pròpriu in custu fini de cida passau).
Levacovich, nàsciu in sa citadi de Tattari in su milli e noicentus setantacincu, me is ùrtimus annus at trabballau, cumenti segundu allenadori, impari a Giacomu Filippi in Sèrie C cun sa scuadra de su Palermu (in su campionau de su duamilla e bintunu), cun is de sa Viterbese (po su chi pertocat sa stagioni de su duamilla e bintiduus) e de su mesi de Friàrgiu de s'annu passau etotu (est a nai, de su duamilla e binticuatru, ca nc'est pagu de si perdi, deu creu) impari a is de sa Recanatese, chi at sighiu fintzas a su cuatru de su mesi de Donniassantu, candu est stètiu bogau de s'assòtziu.
Levacovich, po su chi pertocat is campionaus sardus, iat giai tentu s'ocasioni de trabballai, me is annus passaus, impari a is de s'Usinese me in sa stagioni de su duamilla e dexesseti – duamilla e dexiotu, e apustis at tentu s'ocasioni de trabballai impari, puru, a is de su Sorso e a is de su Istintinu.
Me is diis apustis, funt arribbaus, puru, is fueddus de Giampieru Loriga, chi at scritu apitzus de sa pagina cosa sua in FaceBook: «Un allenadori depit sèmpiri fai su contu ca s'acàpiu chi tenit cun sa scuadra chi sighit podit acabbai de una dì a s'atra. A narai sa beridadi, festus ancora currendi po ndi cassai su primu postu, o, comentecasiat, su segundu postu, chi si iat potziu donai sa possibbilidadi de si giogai is ùrtimas partidas finalis po ndi cassai s'artizada in su campionau de s'Ecellenza. Ma is de s'assòtziu, partendi pròpriu de su presidenti, ant decidiu de acabbai sa coja chi tenestus impari. Potzu narai, feti, ca deu, impari a totus is personas chi m'ant agiudau in totus custus mesis, e chistionu mescamente de Pietru Mossa e Giovanni Manueli, eus fatu diaderus de totu, totu su chi podestus, po si dda gherrai, ddi naru diaici, in unu campionau chi benit a essi dificili meda, e custu po sa fortza de is atras scuadras chi ddoi currint, impari a nosu etotu. Abarru cunvintu de su fatu ca nd'estus potziu cassai sa bìncida de su campionau. Torru gràtzias, de su restu, a totu is personas chi m'ant donau una manu de agiudu in totus custus ùrtimus mesis, torru gràtzias a is piciocus cosa mia, a is piciocus chi faint parti de sa truma de s'Usinese, po totu su trabballu chi ant fatu, po totus is sacrifìcius: seus chistionendi de una truma de piciocus chi tenit totus is cartas bonas po ndi cassai su primu postu in sa lista. Bollu saludai, puru, cun stima manna meda, totu is personas de sa bidda de Usini chi s'ant sighiu in totus is partidas chi eus fatu, partendi de cussas chi eus giogau in domu cosa nosta, e fintzas a arribbai a cusssas chi eus giogau in domu allena».
E duncas, cumenti sucedit fatu fatu, e seu chistionendi de su mundu de sa bòcia, su de donai is crais de sa scuadra a un antru allenadori portat beni, est a nai ca est cumenti chi is piciocus si ndi scidint, est cumenti chi sa truma de giogadoris tèngiat torra sa gana bona po curri, mancai prus a forti puru, de su chi fiant fadendi ainnantis. Est cumenti chi s'allenadori nou fetzat una maghia candu arribbat in una scuadra nova. E duncas, eia, Fabiu Levacovich at fatu sa maghia in domu de is de s'Usinese, fadendi su contu ca is arrùbius-brau funt arrannèscius a binci cun su resultau de seti a duus (unu resultau de importu mannu, si iat a podi narai diaici etotu, chentza timi de si sballiai), contras a is ùrtimus de sa lista de s'Abbasanta; e immoi is de s'Usinese (andaus a castiai cumenti est cuncodrada sa lista, e andaus a donai unu pagheddu de numerus, po su chi apa a acudi a fai, fadendi su contu ca su logu e su tempus chi tèngiu po scriri cust'artìculu in sardu est giai giai po spaciai, po custa cida puru) s'agatant cun cincuantatres puntus in buciaca, est a nai, duncas, cincu in mancu de is chi tenint is primus de sa classi (mi benit de ddus tzerriai diaici) de su Uddusò; e custus cincuantatres puntus, intzandus, ballint po su segundu postu de sa lista.
Ma is giogus funt ancora totus de fai, e seu chistionendi, mescamente, po su chi pertocat s'artziada in su campionau de s'Ecellenza, fadendi su contu ca in sa cursa nci depeus ponni, e mi parit craru, e nci iat a mancai atru puru, is de su Coghinas, chi custu fini de cida passau funt arrannèscius a binci cun su resultau, togu meda e tundu tundu (cumenti si iat a podi narai, gioghendi unu pagheddeddu a fai su poeta), in domu de is de su Tuttavista de Garteddì.
Ma no si podeus scaresi, peròu, nemmancu de is de su Bonorva, chi mancai apant pèrdiu sa partida, in domu cosa insoru, contras a is de s'Ovodda (e chi s'apu arremonau pròpriu ainnantis, in custu arìculu etotu), s'agatant, in dì de oi, a su de cuatru postus in sa lista, cun corantanoi puntus allogaus in buciaca. E duncas, eia, eis cumprèndiu beni, a su mancu in dì de oi nci funt a su mancu cuatru scuadras chi funt currendi po nd'artziai de su campionau de sa Promotzioni in cussu de s'Ecellenza, partendi de is de su Uddusò e fintzas a arribbai a totus is atras scuadras chi s'apu arremonau immubagora.
E duncas, immoi chi nci seu, s'arregodu cumenti andant is cosas (su chi estus a podi tzerriai, e difatis diaici seu fadendi, regulamentu): sa scuadra chi at a serrai sa stagioni a su primu postu nd'at artziai dereta in su campionau de s'Ecellenza, e at a arriciri, mi parit craru puru, is cumplimentus de totus is aversàrius, cumenti est giustu, de su restu; is duas scuadras chi ant a arribbai, chi ant a serrai sa stagioni, po ddu narai mellus puru, a is pabas de is primus de sa classi, invècias, ant a giogai atras duas partidas (e si cumprendit: ddas ant a giogai candu is giogus chi pertocant su campionau ant a essi spaciaus), e cussa chi at a binci (o at a fai su tanti de puntus prus mannu, est a nai cun una partida binta e una partida serrada in paridadi) nd'at a cassai s'artziada in su campionau de s'Ecellenza.
E pròpriu po totu su chi s'apu narau immoi, a sa lista de is scuadras chi podint bisai su sàrtidu de sa categoria nci depeus ponni, puru, is de su Logusantu, fadendi su contu ca in dì de oi, a su mancu (candu mancant seti partidas po acabbai sa stagioni, seti cun sa partida chi s'at a giogai custu dominigu chi est arribbendindi, mi parit craru), tenint allogaus in buciaca corantotu puntus, chi ballint po su de cincu postus in sa lista. Ma de su chi at a sucedi de innoi a sa fini de is giogus, podeis abarrais segurus de custa cosa chi si seu narendi, nd'eus a chistionai mellus me in totus is cidas chi ant a benni.
E sèmpiri chi su Cielu at a bolli custu beni po mei.
E immoi, no potzu fai atru ca si saludai. E, mancai, s'eus a torrai a ligi tra seti diis, est a nai, duncas, giòbia chi benit.
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna. IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018 art. 22