Is scuadras sardas de sa Promotzioni e de s'Ecellenza sighint a cabai in campu po sa Copa Italia, ma pentzant giai a su campionau

E duncas, a cantu parit, de su chi mi parit de cumprendi (e megu a brullai, gei ddu scieis cumenti mi pigat, e cumenti mi pigat, mescamente, candu ndi pesu in artìculus scritus in sardu), nci dda eus fata a nci lompi a su mesi de Cabudanni puru, chi est su de noi de s'annu. 
E no parit berus, mi megu a solu a solu, de cumenti si bobat su tempus: eia, eis lìgiu beni su chi s'apu scritu immubagora; seus arribbaus a su de noi mesis de custu duamilla e binticincu puru, e po mei est una fortuna manna. 
Chi depu sighiri a brullai po un'antra parighedda de minudus (chentza de si ndi furai su tempus chi mancai no teneis nemmancu), cumenti seu arrepetendi fatu fatu a totus is personas chi in custas ùrtimas oras mi atobiant e mi domandant cumenti stau, cumenti mi intendu, si potzu narai feti ca, po su chi mi pertocat a su mancu (de bosatrus no ddu sciu e no ddu potzu sciri, mi parit bastanti craru), chi su mesi de agustu fessit durau, fessit andau ainnantis (cumenti si iat a podi narai, puru) feti puru po atrus dexi-binti minudus, mi iant essi agatau sicau, e megu a brullai, ma nemmancu diaici tanti, chi mi cumprendeis po su chi si bollu narai. 

Eia, a si contai mellus sa chistioni acoitu, e meda puru: su strobbu prus mannu, su dannu prus mannu, no mi nd'est arribbau po crupa de is temperaduras artas e duncas, eia, eis cumprèndiu, po crupa de sa basca; iat a tocai a narai, puru, ca sa basca m'acallellat (e no creu ca siat una cosa chi sucedit feti a me, a narai sa beridadi) e duncas, chi pigaus po bonu su fueddu chi apu scerau, acallellai (e duncas: su de essi acallellaus), e chi m'est sèmpiri praxiu, chi pròpriu si ddu depu narai (nci funt fueddus de sa lingua sarda, de sa lingua cosa nosta, chi mi praxint fintzas a m'amachia, e acallellau est unu de cussus, po cumenti sonat; e acallellau nd'arribbat, est craru, de callella), fintzas de candu fia unu pipieddu e ddu intendia narai, de is amigus, de is cumpangius de scola (a is scolas medias, pruschetotu), e de is bècius de sa bidda mia etotu (passendi, pròpriu, de is ajajus e de is tzius e de is tzias chi apu tentu innoi in Bidd'e Sorris, chi est sa bidda innoi seu stètiu pàsciu), nc'est de narai, torrendi a nosu, duncas, ca sa segunda parti de su mesi de agustu, arrori tengiat, m'at acallellau bastanti. 

E candu ses acallellau, candu ti intendis acallellau (po ddu narai mellus puru), ses totu sganiu, ca giai giai no nci dda fais nemmancu a ti ndi pesai de su letu a su mengianu. E sa cosa prus maba, prus de sa basca, est custa cosa, custu fatu de mi intendi chentza nesciuna gana, chentza de nesciuna fortza in cropus, nemmancu sa gana de papai. E gràtzias a Deus est una cosa chi mi sucedit raramenti, e gràtzias a su Cielu, ddu torru a narai, ca no mi praxit cumenti a cosa, ma nemmancu po nudda. 
Custa cosa de si ndi scidai cumenti chi su coru e su crobeddu fessint ancora studaus (e no arrannèscis a ddus allui torra nemmancu a corpus de picu); custa cosa de si intendi, giai giai, chentza ànima; custa cosa de no tenni sa gana de fai nemmancu is cosas prus togas, cussas chi ti praxint e ti speddiant de prus; custa cosa de no tenni sa gana nemmancu de papai, nemmancu, giai giai, de bessiri de domu. 
E mancu mali, mi megu a solu a solu, ca totu custu trumentu est andau ainnantis feti po una parighedda de diis (eia, si ddu torru a narai: s'ùrtimu fini de cida de su mesi de agustu no m'at pigau beni), e mancu a ddu fai aposta, cumenti est brintau su mesi de Cabudanni, est cumenti chi seu torrau a nasci, cumenti essi torrau, chi cumprendeis su chi si bollu narai, su chi seu circhendi de si fai a cumprendi (e m'eis a scusai po su giogu de fueddus chi mi nd'est bèssiu aforas), a caminai in sa gràtzia de Deus, e no in s'inferru, cumenti mi pariat totu de essi custu domìnigu passau (chi cumprendeis su chi si bollu narai e chi mi permiteis de manigiai custus fueddus). 

E chi pròpriu si ddu depu narai, apu timiu, po diaderus, de m'amachiai de unu segundu a s'atru (apu timiu de nci bessiri aforas de conca, cumenti si iat a podi narai, puru, manigendi atrus fueddus), diaici mi pariàt de mi intendi, diaderus: eia, funt stètias oras grais e fadiosas de sumportai, ma su chi depu circai de m'arrepiti (a su mancu fintzas a candu no at a acabbai custu duamilla e binticincu) est ca, candu stais mabi, depis circai de tenni passièntzia; mancai ti intendast cumenti chi ti fessint pighendi a bussinadas in faci e a carvadas de pei in conca, tocat a tenni sa ispera, prantada in su coru e in conca, ca is tempus maus potzant spaciai, potzant acabbai drabessi. 

E s'ùnica cosa chi si podit fai, candu stais mabi (o no stais beni, cumenti si iat a podi narai), est cussa de tenni passientzia. 
E cun custu ia a podi serrai sa chistioni. 
Ma ainnantis de sighiri cun is legas (e si ddu torru a arrepiti torra, cumenti fatzu fatu fatu: bosatrus fortzis no nc'eis nemmancu a crei, ma no sciu mai cali lega apa a pigai, mescamente e pruschetotu po su chi pertocat is artìculus in sardu, ainnantis de mi ponni a scriri. Est a narai ca ddu decidu in su momentu, a segunda de su chi tèngiu badda badda in conca sa dì), e fadendi su contu ca s'apu arremonau su fueddu "passièntzia", eia, ia a bolli scriri una frasia druci (mancai feti una) po totus cussas personas chi in dì de oi funt acorradas, funt serradas me is aposentus de is ospidalis (e mancai calincunu, o calincuna de issus e de issas, est ligendi custas rigas) e chi, mancai, depint abarrai a totu dì crocadas in su letu, chentza de si ndi podi artziai, chentza de si podi troddi nemmancu po fai unu passu, cumenti si iat a narai. 
E in sa lista de cussas personas chi mancai no staint beni e depint abertai de sanai, nci pongiu puru un amigu stimmau cosa mia, chi est ricoverau de calincuna cosa de dexi diis. 
E duncas, eia, gei ddu scieis mellus de mei puru, de creu, de cumenti andat sa vida: ca is arroris e is dannus no ammancant de seguru, ma po bona sorti, nci funt puru is cosas allirgas e is cosas bonas. Po su chi si pertocat, torrendi a nosu, duncas, su prexu prus mannu chi si nd'at a arribbai in custu mesi de Cabudanni, e duncas, tra una parighedda de cidas feti, est cussu acapiau a s'incumintzu de is campionaus: cumenti s'apu giai contau, is giogus po is campionaus de sa Promotzioni e de s'Ecellenza ant a torrai a partiri su catodixi de custu mesi etotu, e sa pregunta ca sa genti megat a si fai (megat a fai a is giornalistas, diaici si cumprendit mellus puru, fortzis) est: candu nd'ant a bessiri aforas is calendàrius po su chi pertocat is partidas? 

E duncas eia, si potzu incumentzai a narai ca is calendàrius ant a bessiri aforas (de su chi m'at scoviau su capu cosa mia, ca issu sciit totus is cosas po su chi pertocat su mundu de is diletantis sardus, e megu a brullai, ma nemmancu diaici tanti, fadendi su contu ca su capu cosa mia trabballat e sighit su mundu de su càlciu de is diletantis sardus de calincuna cosa cumenti a trinta annus) custu giòbia, su cuatru de su mesi de Cabudanni, candu ant a mancai feti dexi diis a s'incumintzu de is giogus po su chi pertocat sa stagioni de su duamilla e binticincu – duamilla e bintises. 

E de su calendàriu, duncas, eus a cumprendi, puru, candu is giogus s'ant a frimai po is festas, eus a cumprendi chi nc'ant a essi partidas aintru de sa cida, eus a cumprendi, puru (chi est una de is cosas de importu prus mannu, a su mancu po su chi mi pertocat) chi nc'ant a essi is partidas a su sabudu (chi si ddu arregodais, s'annu passau is scuadras de s'Ecellenza, ma puru is scuadras de sa Promotzioni, fiant costumadas a ndi cabai in campu su sabudu, po una borta a su mesi) cumenti est sucèdiu, de su restu, in su campionau de su duamilla e binticuatru – duamilla e binticincu; e eus a cumprendi, puru, candu s'ant a serrai is giogus (e pigat unu pagheddeddu a dabori de brenti, chi cumprendeis su chi seu narendi, e megu a brullai, custa cosa de pentzai a s'acabbu de sa stagioni candu sa stagioni no est nemmancu incumentzada ancora, ma de su calendàriu de partidas, est craru, eus a cumprendi totu custu). 
S'unica cosa chi si potzu narai, s'ùnica cosa chi si potzu aciungi, po oi, a su mancu, est ca no sciu chi apa a acudi a si ndi chistionai (e megu a chistionai de is calendàrius, mi parit bastanti craru, berus est?), de totus custas cosas, in s'artìculu chi teneis asuta de is ogus (in s'artìculu chi bessit su cuatru de su mesi de Cabudanni); fadendi su contu ca candu apa a acabbai de scriri, is calendàrius iant a podi essi bèssius de pagu, e duncas no apa a acudi a nci stichiri totus is novas. 

Si incumentzu a narai, duncas, ca po primu cosa eis a agatai totus is novas de importu prus mannas scritas in italianu, in su giàssu de su Diàriu Sportivu, cumenti a sèmpiri, cumenti a dònnia dì (in su giassu de su Diàriu Sportivu, gei ddu eis a sciri, bessint is novas mancai siat dì de festa); e de sa cosa (torra: de is calendàrius de partidas po su chi pertocat sa stagioni de su duamilla e binticincu – duamilla e bintises), podeis abarrai prus ca segurus de custu chi megu a si narai, de custa cosa ca megu a si promiti, nd'eus a chistionai puru me is artìculus in sardu (e nci iat a mancai atru puru, cumenti si narat). 

Duncas, chi no eis agatai is novas chi seis abertendi in custu artìculu chi teneis asuta de is ogus, si promitu chi ddas eis agatai tra seti diis, e sèmpiri chi eis a tenni sa passièntzia (po torrai a sa lega chi apu pigau ainnantis) de abertai. Ca su de abertai is cosas, est un arti tra is prus difìcilis in sa vida de s'omini (ma seus chistionendi de is femmineddas puru, e nci iat a mancai atru puru), e dònnia dì no ammancat, duncas, sa possibbilidadi de fai unu pagheddu de esercìtziu. Chi est cussu, pròpriu, de abertai is cosas chentza de murrungiai, chentza de si fai pigai de su febi, chentza de si ndi fai artziai su sangui a conca, cumenti si narat e cumenti si iat a podi narai. 

E deu puru, eia, immoi chi nci seu si scoviu custu puru, e cun custu dda acabbu de mi strollicai cun bosatrus (ma de su restu, e chi eis lìgiu a su mancu unu artìculu de cussus chi nd'apu pesau po is novas de su Diàriu Sportivu me in custus ùrtimus mesis, in custu ùrtimu annu, eis cumprèndiu beni cantu mi praxit a mi strollicai cun bosatrus), seu abertendi una sceda de is de su comunu, chi ancora no m'est arribbbada: e mancai tèngia (diaici mi intendu, a su mancu) giai giai sa gana de andai a ddus pigai a tzerrius e a fueddus malus, poita no si movint, e fadendi su contu de su chi s'apu scritu pròpriu immubagora, deu creu ca sa cosa mellus siat cussa de abarrai selenus, po su chi est possibbili. 
Ca po custa cida nc'ant a essi, de cussu chi narant is previsionis, calincuna cosa cumenti a trinta gradus dònnia, dònnia dì, a su mancu fintzas a su domìnigu chi at a benni (e chi at a essi su de su seti de su mesi de Cabudanni, a fai is contus nci poneus diaderus pagu meda), e no funt pagus (mancai siat fadendi prus friscura de su chi at fatu in sa primu parti de su mesi de agustu, chi si ddu arregodais, innoi is temperaduras ndi artziant fintzas a trintacincu, trintases gradus puru); e duncas, fadendi su contu ca fintzas a s'atra dì mi intendia totu mori mori, deu pentzu ca s'arrastu chi depu sighiri siat cussu de mi nd'abarrai tranchillu e asseliau, po su chi at a fai, po su chi apa a arrannesci. 

E torrendi a m'acapiai a s'acallellu chi m'est pigau, pròpriu in custas ùrtimas diis, no potzu no pentzai, mancai, a totus is giogadoris sardus diletantis de bòcia chi ndi funt torra cabaus in campu custu domìnigu passau, po giogai is primus partidas de sa Copa Italia, e megu a chistionai, eia, de is scuadras chi ant a curri in su campionau de s'Ecellenza, e a is scuadras chi ant a curri in su campionau de sa Promotzioni puru: basca ant ai tentu? 

E chi seis de acòrdiu cun mei, deu creu ca sa cosa mellus chi podeus fai, arribbaus a custu puntu de sa storia, sa cosa prus toga, est andai a castiai, pròpriu, cumenti funt andadas is cosas in campu, partendi, duncas (mi parit bastanti craru puru), de is resultaus de is partidas. 
Diaici si nci fuiaus, a fundu e susu, me is chistionis chi si pertocant prus de acanta, e dda acabbu de mi strollicai cun bosatrus (mancai, su de mi strollicai unu pagheddeddu, unu pagheddeddu feti, est una cosa chi mi praxit fintzas a m'amachiai; de cussas cosas, duncas, po torrai a m'acapiai a su chi s'apu narau ainnantis, chi mi faint torrai su sangui in cropus, de cussas cosas chi mi faint torrai sa gana de bivi, cumenti si iat a podi narai), ca mancai seu fadendusì perdi, mancai, su tempus chi nemmancu teneis (ca su tempus, e sa vida cosa nosta, duncas, no est una cosa chi si podeus permiti de fuiai a s'abiga, e deu creu ca bosatrus seis de acòrdiu cun mei). 

E duncas, eia, atacaus, cun gana bella e afroddiu a cucuru in su coru (e apu fatu sa rima puru, giai giai chentza de mi nd'acatai, ta cosa bella chi mi parit su sardu a bortas, e cumenti sonant is fueddus, puru!, e sèmpiri chi mi permiteis de giogai unu pagheddeddu a fai su poeta puru), a castiai cumenti funt andadas is cosas po su chi pertocat su primu turnu de sa Copa Italia, po su mundu de s'Ecellenza (e apustis, incumentzu giai a si ddu narai, eus a chistionai puru, est craru, de is scuadras de sa Promotzioni). 

E duncas, sa primu partida de is otu chi si funt giogadas, a narai sa beridadi, s'est giogada giai in sa dì de su sabudu, est a nai su trinta de su mesi de agustu, cun is de su Santa Teresa (Lungone, cumenti si iat a podi narai in sardu, cumenti si narat, mellus puru) chi funt arrannèscius a binci in domu de is de s'Ilva de Sa Maddalena: e duncas, eia, sa scuadra sighida de un allenadori bravu cumenti est Celestino Ciarolu est arrannèscia a ndi cassai sa bìncida gràtzias a su gol chi nd'at pesau Jerry Ortiz, e chi est arribbau, pròpriu, me is ùrtimus minudus de sa partida. 
Tocat a narai puru, immoi chi nci seus, ca is de su Lungone s'agatant torra in su campionau de s'Ecellenza apustis de bintiseti annus de s'ùrtima borta, e no funt pagus, mi parit de podi narai custu. Is de su Santa Teresa funt stètius sa primu scuadra, in su primu turnu, fadendi su contu ca ant giogau de sabudu (cun totus is atras partidas ca, invècias, si funt giogadas de domìnigu), a nd'essi cassau sa bìncida in domu allena, cumenti si iat a podi narai. 
Is de sa Ferrini de Casteddu, invècias, funt stètius s'ùnica scuadra a essi bintu in domu cosa insoru, in sa partida contras a is de su Sant'Aleni; e custa chi megu a s'arremonai immoi (est a nai sa partida tra is cuartesus e is casteddaius, gei s'at a cumprendi beni, berus est?) est stètia s'ùnica (e custa benit a essi giai una noba de importu, mi parit de podi narai custu) chi s'est giogada feti cun giogadoris sardus \ italianus in campu, e duncas, chentza de giogadoris chi nd'arribbant de aforas de s'Italia; una cosa chi no si intendit prus giai giai da nessuna parti, e mescamente in unu campionau de importu cumenti est su de s'Ecellenza. 
Po serrai sa chistioni, si potzu narai ca is casteddaius de sa Ferrini, sighius cust'annu de un allenadori giòvuneddu ma bravu meda cumenti a Manunza, funt arrannèscius a binci cun su resultau de tres a unu, gràtzias a is duus gol pesaus de Piras e su gol de Podda. Po is cuartesus, su gol portat sa firma (cumenti si iat a podi narai, e cumenti seus narendu, de su restu, de D'Agostino). 
Sa partida tra is de s'Atletico de Uri e is de s'Ossese, invècias, s'est serrada cun su resultau de unu a unu: sa giogada toga meda, de importu mannu, de Ricci, ballit po su gol de s'unu a unu. S'est serrada cun su resultau de unu a unu sa partida tra is de su Crabònia e is de s'Igresias: Porcheddu nd'at cassau su primu gol de sa isfida po is meris de domu; de Fidanza su gol chi ballit po s'arrespusta (ddi naru diaici, chi mi permiteis de manigiai custus fueddus) de is allenus. Totu beni (beni meda, si iat a podi narai) po is de su Crabonaxa, chi funt arrannèscius a binci, cun su resultau de duus a unu, in domu de is de su Lanusè: su primu gol de sa partida est pròpriu de is meris de domu, cun Martins, ma Beugre e Cannas furriant a fundu e susu su resultau, cun duus gol chi lassant a buca asciuta is meris de domu. Festa manna po is de sa Nuorese, chi funt arrannèscius a binci cun su resultau de tres a zeru in domu de is de su Tortolì: Caggiu ponit sa firma cosa sua in su primu gol de sa partida, apustis Cocco intzertat su tiru de is undixi metrus, po su gol chi ballit po su duus a zeru; su de tres gol nd'arribbat, torra, gràtzias a un'antra giogada, de importu mannu e toga meda de biri, pesada de Caggiu. 
Is de su Uddusò agatant sa bìncida de sa partida, in domu de is de su Taloru, cun su resultau de duus a unu: Uleri e Sergio po is duus gol de is allenus; un autogol de Canu ballit po sa respusta de is meris de domu, ca immoi ant a depi binci sa partida de sa torrada. 
Is de su Tèmpiu bincint sa partida in domu de is de su Calanzanos, cun su resultau finali de unu a zeru: su gol est stètiu pesau de Zirolia. 

E duncas, arribbaus chi seus a custu puntu de sa chistioni, e de s'artìculu, deu creu chi si potzat sighiri andendi a castiai (impari, est craru, ma feti chi ndi teneis gana, e megu a brullai, unu pagheddeddu, si cumprendit berus est?) cumenti funt andadas, invècias, is cosas po su chi pertocat sa primu giorronada de giogus po sa Copa Italia de sa Promotzioni. E duncas, eia, cumenti apu fatu po s'Ecellenza, andaus a biri, po incumentzai, is resultaus de is partidas, cumenti unu bravu giornalista sportivu iat a depi fai (e no cumenti fatzu deu, ca ainnantis de arribbai a chistionai de bòcias, de gol e de resultaus, si depu scrocorigai sa conca, e si fai sa conca a acua cun is strollichiminis cosa mia). E duncas, a narai sa beridadi su primu turnu po su chi pertocat sa Copa Italia, est incumentzau (s'est obertu, chi si praxit de prus mancai diaici po cumenti sonat) giai in su merì de su cenabara (su bintinoi de su mesi de agustu, po essi prus pretzisus puru, cumenti iat a depi essi, cumenti iat a depi fai unu giornalista candu bolit fai su trabballu cosa sua in gràtzia de Deus), candu si funt atobiadas, s'una aranti de s'atra, is scuadras de s'Atletico de Bono e de su Bonorva. 
Su sabudu, invècias, est tocau a ndi cabai in campu a is de su Guspini, chi funt arrannèscius a binci, cun su resultau de tres a duus, contras a is fradibis (ddus tzerriu, e ddus tzerriaus diaici poita is duas biddas funt giai s'una acanta de s'antra, fadendi su contu ca in machina nc'ant a essi dexi chilometrus de fai in totu) de sa Villacidrese (sa scuadra de Biddaxidru, mi parit craru puru, berus est?) cun su resultau de tres a duus. 
In su megama, o in su merì, chi si praxit de prus (e in una de is cidas chi ant a benni, si ddu incumintzu a narai, deu creu chi apa a depi chistionai, a su mancu, est su chi mi iat a praxi a fai, de su modu chi teneus in Sardìnnia po chistionai de is momentus de sa dì, chi cumprendeis su chi seu circhendi de si narai), de su domìnigu, invècias, si funt giogadas totus is atras partidas chi mancànt po serrai su contu. 
Tocat a fai su contu, peròu (e m'eis a iscusai po su giogu de fueddus chi mi nd'est bèssiu aforas giai giai chentza de mi nd'acatai), ca nci funt stètias atras partidas pròpriu ariseu, chi fiat mercuis (su tres de su mesi de cabudanni, po si cumprendi mellus puru). Ma de custa cosa si nd'apa a chistionai, mancai, a sa fini etotu de custu artìculu, sèmpiri chi apa a acudi. Desinò, nd'eus a chistionai mellus, est craru, sa cida chi at a benni. 

Po immoi, duncas, andaus a castiai cumenti funt andadas (e cumenti funt acabadas) is partidas chi si funt giogadas in su merì de su dominigu, e in sa lista agataus, est craru, totus is scuadras de sa Promotzioni, chi peròu, po su campionau, cumenti sucedit sèmpiri de una bella pariga de annus, funt stètias pretzidas in duas listas. Parteus, duncas, cun is de su Terraba Frantziscu Bellu, ca ant giogau, in domu cosa insoru etotu, sa partida contras a is de sa Frecia Parte Montis, sa scuadra de Mòguru, e ant bintu cun su resultau de tres a unu. A agatai su primu gol de sa isfida funt stètius pròpriu is moguresus, sighius, po cust'annu puru (po su de seti annus de sighiu) de un allenadori giòvunu e bravu meda cumenti est Giancarlo Boi: su giogadori chi at fatu su gol po su chi pertocat is moguresus est stètiu Cancedda, gràtzias a unu tiru de is undixi metrus. Ma Atzori, Sanna e Iesu nd'ant furriau is cosas, pesendindi tres gol me in sa segunda e ùrtima parti de sa partida. 
S'apu giai arremonau, invècias, de sa bìncida, po tres a duus, de is de su Gùspini contras a is cidresus de sa Villacidrese: is meris de domu ant agatau su primu gol del sa partida gràtzias a su tiru, scutu de is undixi metrus, de Marci; is de sa Villacidrese ant arraspustu (ddi nau diaici) cun su gol de Cappai; apustis nd'est arribbau puru su gol de Riep, e cussu de Medda, sèmpiri po su Gùspini. Agostinelli, invècias, nd'at cassau su segundu gol per is allenus, ca immoi ant a circai de furriai is cosas in sa partida chi ant a giogai, in domu cosa insoru, pròpriu custu domìnigu chi est arribendindi. 
Cun sa partida tra is de s'Arborea e is aristanesus de sa Tharros chi s'est giogada su mercuis (su tres de su mesi de cabudanni, po essi prus pretzisus puru) e chi s'est serrada cun su resultau de cuatru a duus po is meris de domu, sigheus a chistionai de is partidas de su domìnigu, andendi a castiai cumenti funt andadas is cosas in sa isfida tra is de su Ilartzi e is de su Samugheo: is allenus, sighius de Giorgiu Ferraro po cust'annu puru (apustis de nd'essi cassau s'artziada in Promotzioni gràtzias a sa bìncida de su campionau de sa Primu Categoria de s'annu passau), nd'ant cassau su primu gol gràtzias a sa giogada pesada de Littarru; apustis est arribbau su gol de Mura, po is meris de domu de su Ilartzi. 
Est acabbada cun su resultau siddau in paridadi, po duus a duus, puru sa partida tra is de s'Ovodda e is de su Tonara: is allenus ant agatau su primu gol de sa giorronada cun sa giogada de Chessa, ma Meloni cun unu tiru scutu de is undixi metrus, at torrau a ponni is cosas in paridadi. Sèmpiri Meloni nd'at cassau su puntu chi est bàlliu po su duus a unu, ma Ngambou est stètiu bonu a ndi cassai su gol de su duus a duus. Totu beni po is de su Cannonau de Jerzu, chi ant bintu, cun su resultau de duus a unu, in domu de is de sa Baunese (cun is ollastrinus chi ant a curri, po cust'annu puru, cun Mario Masia sètziu in sa panchina): is piciocus de Andrea Piccarreta ant cassau is duus gol cun Robertu Serra e Muceli; po is meris de domu, invècias, su gol est stètiu pesau de Jammeh. 
S'est serrada, invècias, cun su resultau de unu a unu, sa partida tra is de su Cus de Casteddu e is de s'Uda: po is allenus su gol nd'est arribbau gràtzias a su tiru scutu de is undixi metrus de Amorati; sa scuadra de s'universidadi, invècias, at arraspustu cun su tiru de Camba, sèmpiri scutu de is undixi metrus. 
E andaus a serrai is contus (po su chi pertocat is scuadras ca in su campionau ant a curri in sa Lista A, e seus chistionendi, est craru, ma si ddu torru a arregodai, de su campionau de sa Promotzioni) cun sa partida tra is de su Calciu Pirri e is de su Ceraxius, cun is allenus chi funt arrannèscius a binci cun su resultau de duus a unu: su primu gol de sa partida est pròpriu de is pirresus, chi ant agatau su prexu (ddi nau diaici, gioghendi a fai unu pagheddeddu su poeta) cun Porru, ma apustis ndi funt arribbaus is gol pesaus de Serrau e Pisanu, chi nd'ant furriau, a fundu e susu, is cosas. 

Po su chi pertocat, invècias, is scuadras chi in campionau ant a curri in sa Lista B (cussa chi, est craru, pertocat is assòtzius chi abarrant in sa parti arta, a nord duncas, de s'isula cosa nosta) s'apu giai arremonau de sa bìncida, toga meda, de is de s'Atleticu de Bono, contras a is de su Bonorva, cun su resultau de duus a unu: is allenus ant aciapau su gol po primus cun Pinna, ma Tanda est stètiu bonu a ndi cassai acoitu su puntu chi est bàlliu po s'unu a unu. Apustis, nc'at pentzau Molozzu a regalai sa bìncida de sa partida a s'allenadori, is tifosus e is cumpangius cosa sua, gràtzias a su tiru scutu de is undixi metrus. 
Sa partida chi at regalau a is tifosus sa cantidadi prus manna de gol (otu in totu, incumintzu a si ddu narai) est stètia, custu est pagu ma seguru, cussa tra is meris de domu de s'Ozierese de Otieri e is allenus de su Tuttavista de Garteddì: duncas, sa partida s'est serrada cun su resultau de seti a unu po is meris de domu, cun Cola chi at obertu sa giorronada, ddi nau diaici, pesendindi su primu gol; apustis funt arribbaus is duus gol de Fantasia, is duus gol de Ferro e is duus gol de Elisi. De Lopez s'ùnicu gol de is de su Tuttavista. 
E sigheus, duncas, cun sa partida tra is tattaresus de su Li Punti e is tattaresus de su Campanedda (po su chi podeus tzerriai derby, a trassa de cumenti faint is ingresus etotu, fadendi su contu ca seus chistionendi de duas scuadras chi faint parti de sa pròpriu citadi, e mi parit bastanti craru), chi s'est serrada cun su resultau de duus a duus: Dieni at postu sa firma cosa sua in su gol chi est bàlliu po s'unu a zeru; su gol de is de su Campanedda (e chistionaus de su primu gol de is duus chi nd'ant pesau) est stètiu fatu de Trenta; apustis is arrùbius – brau nd'ant cassau su de duus gol puru gràtzias a sa giogada de Usai; Tuccio, invècias, a torrau a ponni totus is cosas, partendi duncas de su resultau, in paridadi. 
S'ùnica partida, tra totus cussas chi si funt giogadas tra su cenabara a su merì e su dominigu a su megama, chi s'est serrada chentza nemmancu de unu gol, est stètia cussa tra is de su Istintinu e is de s'Usinese: zeru a zeru, duncas, ita si ddu scriu a fai? E megu a brullai, po unu pagheddeddu, a su mancu.

E sigheus sun sa partida tra is de su Casteddu Sardu e is de su Coghinas, chi s'est serrada cun su resultau de unu a unu: is meris de domu de su Casteddu Sardu nd'ant cassau su primu gol cun Mastino, ma is piciocus sighius po cust'annu puru de Paulu Congiu ant arraspustu cun su gol de Serra. 
Cun su resultau de unu a unu s'est serrada, puru, sa partida tra is de s'Altzaghena e is de su Logusantu: s'unu a unu nd'arribbat apustis de is gol de Bua (seus chistionendi de un autogol chi unu giogadori de su Logusantu at fatu in sa porta cosa sua) e de Cissè, po is allenus. 
Un'antra partida, invècias, chi at regalau a is tifosus una surra manna de gol est stètia cussa tra is de s'Alghero (una de is scuadras chi ddoi funt in dì de oi in sa citadi de s'Alighera, gei si cumprendit, berus est?) e is de su San Giorgiu de Peifugas (chi ndi funt artziaus in su campionau de sa Promotzioni gràtzias a su primu postu chi nd'ant cassau, e megu a chistionai de sa stagioni de s'annu passau, mi parit bastanti craru puru, a sa fini de is play-off de sa Primu Categoria): Barboza nd'at pesau tres gol issu feti, a solu; Olaizola, Fadda e Oggiano ant serrau is contus po su chi pertocat is meris de domu; de Sassu, invècias, est s'ùnicu gol po is allenus. 
E serraus is contus cun sa partida tra is de su Bosa e is de su Macumere: is meris de domu nd'ant cassau is gol cun Cissè, Fadda, Pes e Kaba. 

E duncas, immoi chi nci seus, immoi chi seus arribbaus a custu puntu, e sèmpiri chi seis de acòrdiu cun mei, andu a si torrai a contai ita m'at scoviau, a su telefunu, candu ddu apu intèndiu (pròpriu custa cida, e fiat martis, po essi prus pretzisus), Giancarlo Boi, chi cumenti s'apu giai arremonau, est s'allenadori de is moguresus de sa Frecia Parte Montis. E sèmpiri fadendi su contu de su tempus, e mescamente de su logu chi tèngiu, ancora, po s'artìculu de custa cida. E duncas, andaus a biri ita acudu a fai. 
Po immoi, sèmpiri chi seis de acòrdiu cun mei (e de su restu, is chi ligint is artìculus chi ndi pesu seis bosatrus), andu a si contai ita totu m'at scoviau Giancarlo Boi, e chi cust'annu at a curri (cumenti s'apu giai arremonau, de su restu), impari a sa scuadra e a is piciocus cosa sua, in su campionau de sa Promotzioni. 
Eia, de su restu is moguresus ant giai giogau sa primu partida po su chi pertocat sa stagioni noba, e chi ballit po sa Copa Italia, ma mancai nd'apant buscau (ddi nau diaici, isperendi ca su fueddu no siat tropu marigosu de nci cabai) sa primu partida pèrdia, s'allenadori no abarrat de seguru totu prangi-prangi (cumenti si iat a podi narai, e cumenti apu sèmpiri intèndiu in bidda, de su restu), antzis, is piciocus de sa rosa cosa sua (is piciocus chi faint parti de sa scuadra, duncas) ant giai torrau a incumentzai cun is allenamentus. 
E duncas, eia, antzis ca mi strollicai, deu pentzu ca sa cosa mellus chi si potzat fai est cussa de andai a arraxonai, impari, est craru (sèmpiri chi ndi teneis sa gana), apitzus a totu is cosas chi m'at contau. «Po custa stagioni seus torraus a partiri cun su coru prenu de afròddiu, e cun gana bella; scieus beni ca su campionau de sa Promotzioni benit a essi meda, ma meda prus tostau, ddi nau diaici, meda prus difìcili de su campionau de sa Primu Categoria, e mi parit bastanti crara cumenti a cosa. Scieus giai ca nc'adessi de trabballai meda, e de sudai, puru, est craru. Po su chi pertocat sa partida, sa primu partida chi eus giogau cust'annu, e seu chistionendi de sa isfida contras a is terrabesus de sa Frantziscu Bellu, chi s'est giogada pròpriu custu dominigu passau, ti potzu narai ca, a su mancu po su chi mi pertocat, a su mancu po su chi ndi potzu cumprendi deu, eus giogau beni meda po un'orixedda, ma apustis no si ndi podeus scaresci ca seus, ca s'agataus in mesu in mesu a sa preparatzioni atletica, cumenti dda tzerriaus, fadendi su contu ca eus incumentzau cun su trabballu e, duncas, cun is allenamentus, feti su dexennoi de su mesi de agustu. Custu bollit narai, pruschetotu, e po incumentzai a arraxonai apitzus de sa cosa, e de sa partida, chi no apu acutu a studiai nudda, no eus acutu a s'allenai po circai is giogadas po sa partida de sa Copa, chi cumprendeis su chi si bollu narai. A su contu, a s'arraxonamentu, nci podis, nci podeis aciungi puru su fatu ca apu prefèrriu lassai a foras de is giogus e de su campu totus cussus piciocus, e fiant una bella pariga, ca funt fadendi is contus cun is arroris e is dannus chi nd'arribbant in s'interis, pròpriu, chi fais sa preparatzioni; una pariga de piciocus (una pariga a sa sarda, e si cumprendit beni ndr) si funt ingotus; chistionaus de dannus piticus, gràtzias a su Cielu; est a nai ca isperu, ma ndi seu giai giai seguru, ca nd'ant a bessiri aforas, si nd'ant a scabulli de is dannus e de is arroris in pagu tempus. E de su restu, sa scuadra de is aversàrius stadiat meda mellus de nosu, po su chi pertocat sa cunditzioni atletica, est craru; e custa cosa, chi pròpriu depu narai sa beridadi, s'est bida me is ùrtimus trinta minudus de sa partida, innoi issus curriant meda ma meda prus a forti de cantu arrannescestus a fai nosu. In prus, issus (megaus a chistionai, sèmpiri, de is de su Terraba Frantziscu Bellu, si cumprendit, berus est? Ndr) funt giai de una bella pariga de annus chi funt currendi me in su campionau de sa Promotzioni, e duncas tenint unu stìddiu, ddi naru diaici, de esperientza in prus de nosu ca, si sciit, in una partida podit pesa, e meda puru, po su chi pertocat su resultau finali. Duncas, totu su chi potzu narai, po serrai sa chistioni, est ca is de su Terraba ant bintu sa partida e si ddu funt minèsciu, po su chi ant fatu a biri in campu sa dì, ma nosu podeus essi bastanti prexaus po su de essi arrannèscius a giogai beni, po un'ora, contras a una scuadra forti. E duncas, no podeus fai atru, po oi, ca sighiri a curri in custu arrastu etotu. Po immoi ti potzu narai, feti, ca seus torraus a partiri cun is allenamentus giai de su lunis apustis de sa partida, e custu po ti fai a cumprendi, mellus, cumenti seus circhendi de si cuncodrai po sa stagioni nova, cun su campionau chi at a partiri, gei ddu eis a sciri mellus de mei puru, giai, su catodixi de custu mesi etotu. E nosu no bieus s'ora, diaderus, de podi giogai contras a una biga de scuadras chi no eus mai atobiau in totu sa storia de s'assòtziu cosa nosta».






Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna. IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018 art. 22