Salta al contenuto principale
usinese fotosquadra

Is de s'Usinese faint sa festa a is meris de domu de su Fonne e ndi cassant sa partida finali de sa Copa Italia

E duncas, castiendi su calendàriu (chi seis costumaus a ligi is artìculus chi ndi pesu in sardu po is novas de su Diàriu Sportivu, de su restu, scieis giai cumenti funtzionant is cosas), chi est una de is primus cosas chi fatzu, dònnia dònnia cida, no (mi) parit nemmancu berus ma seus giai lòmpius a sa metadi de su mesi de Martzu puru, chi est unu de is prus lònghiteddus (ddi nau diaici) chi ddoi funt aintru de s'annu e, pruschetotu, a su mancu po mei (no sciu po bos'atrus cumenti andint is cosas in custu perìodu), unu de is prus tostaus e trabballosus, a ddu nai mellus, mescamente po su giogu de sa caresima (ddu tzerriu giogu e ddu pigu cumenti chi fessit unu giogu, mancai su spàssiu, a nci pentzai beni, no est chi siat diaici meda), chi praticu, giai, de una bella pariga de annus. Su mesi de Abrili, de su restu, candu at arribbai (chi deus e su cielu bollint), at a essi meda ma meda prus druci, incumintzendi de sa Pasca Manna, chi cust'annu at a arrui sa segunda cida de su mesi, est a nai su domìnigu de su noi (cun is giogus de is campionaus chi ant abarrai, est craru, frimus, a parti is de s'Ecellenza chi ant a cabai in campi su sabudu, est a nai s'otu), e apustis, nd'ant a arribbai puru totus is atras festixeddas, mannas e piticas, cumenti sa chi ndi pesaus, a su manu innoi in Italia, su binticincu de su mesi de Aprili, chi at a essi unu martis (e duncas nc'iat a podi essi, puru, su chi, furriendiddu de s'italianu podeus tzerriai "dì de ponti"), cun is campionaus (a su mancu is de sa Promotzioni, de sa Primu e de sa Segunda Categoria) chi s'ant a serrai pròpriu su domìnigu ainanntis, est a nai su dominigu de su bintitres; apustis, a su mancu innoi in Sardìnnia, nc'at a essi de fai festa su bintotu puru, sèmpiri de su mesi de Aprili, po sa chi ant tzerriau "Dì de sa Sardìnnia"; apustis ancora eus a lompi a su primu de Maju (chi at a essi, torra, unu lunis), ma custa est un'antra storia, pruschetotu poita, mancai sa conca mia siat giai bobada a is mesis de su benidori, seus ancora, e cun custu torru a s'incumintzu de s'artìculu, feti (e no giai) a sa metadi de su mesi de Martzu.

Ma de su restu, custu fiat su giogu chi fadia candu fia piciocheddu piticheddu, est a nai su de castiai, me in su tialu de calendàriu, feti is diis de festa, chentza cracullai totus is atras diis (cussas de trabballai, est craru), e duncas su tempus, in sa conca mia de notzenteddu, gei acoitàt a si ndi bobai allestru. Una de is cosas chi sa bon'anima de nonna mia (sa mamma de babbu miu, ca s'atra nonna chi tenia, cussa de parti de mamma, s'est mota seti mesis apustis chi seu arribbau deu in custu mundu) fadiàt candu si telefonat, fiat de si domandai ita tempus fiat fadendi in bidda cosa nosta (est a nai in Bidd'e Sorris), mancai issa bivessit in Deximumannu, impari a nonnu miu, e mancai tra is duas biddas nci siant feti calincuna cosa cumenti a dexi-doxi chilometrus. E duncas, mi parit de dda intendi torra (e si torru gràtzias po sa passièntzia...), e deu fatzu su pròpriu cun bosatrus, e si domandu: bentu est tirendi? A nai sa beridadi, est de una cida chi su maistrali no si lassat assebiu (ddi nau diaici), est a nai ca est murighendi e ghetendi a pari totu su logu e est pighendimì giai a conca, chi si ddu potzu nai. Cenabara passau seu bèssiu, apustis de su trabballu, po mi fai una passilladedda inooi in bidda cosa mia etotu e po andai a ligi calincuna paginedda de su libru chi seu sighendi in custu perìodu, ma candu seu lòmpiu a su logu innoi andu a mi setzi sèmpiri, ita depestis biri, e intendi: su bentu fiat diaici forti chi apustis de feti dexi minudus mi ndi seu dèpiu andai poita fiat pighendumì su nervosu e su dabori de conca. Pentzamu chi su bentu forti fessit acabbau sa cida passada, e invecias si nd'est pesau torra in custas diis: sa bon'anima de mamma mia si megat sèmpiri chi su bentu de maestrali, candu atacat, andat ainnantis po una dì, po tres diis o po una cida de sighiu, e diaici etotu funt andendi is cosas; a cantu parit, notesta (seu scriendi custas rigas chi seus ancora a sa dì de su mèrcuis, eus a biri cumenti ant a andai is cosas po cras, chi at a essi giòbia) su bentu s'iat a depi lebiai, ddi nau diaici, e est cussu chi seu isperendi poita no ndi potzu diaderus prus. Ddu scieis, sigu diaici, chi po is artìculus chi ndi pesu in sardu circu de chistionai, de nci stichiri, in mesu a is novas chi pertocant su mundu de sa bòcia de is diletantis, totu unus cantu de contus e contixeddus chi, mancai, no funt acapiaus a strintu cun su càlciu, ma chi mi permitint, sa faina a sa fini est pròpriu cussa, de manigiai milli atrus fueddus ca, chi depessi abarrai innoi a scriri feti de partidas e de resultaus, no ia a manigiai mai. Cumenti scieis giai, comentecasiat, circu sèmpiri de no mi stròllicai prus de su tanti, o de no mi ndi stesiai tropu de su mundu de sa bòcia (chi, de su restu, est su pani, ddi nau diaici, chi sforraus dònnia, dònnia dì in su giassu cosa nosta, a totus is oras), e duncas, si imbòddiu sa cosa diaici: in s'interis chi su bentu de maistrali mi ghetàt a pari sa conca e totus is bideas (ddu nau po arriri, ma est sa beridadi), a solu a solu, tra mei e mei, mi megamu: bai e circa cantu partidas nd'ant a sartai custa cida po crupa de custu maistrali tontu e malladitu, e difati, a castiai beni, is cosas funt andadas pròpriu cumenti mi timia (e custa est una de is letzionis de importu prus mannu chi apu imparau in custa vida: candu timis una cosa, e dda timis meda, pois abarrai seguru de su fatu chi at a sucedi...): e duncas, su lunis, tra is atras cosas, apu dèpiu fai su contu de totus is isfidas chi no si funt potzias giogai. In sa Lista B (diaici incumentzaus a chistionai acoitu de unu pagheddu de càlciu puru, a bortas calincunu de bosatrus no si nd'atzichit po crupa de totus is stròllichiminis chi tèngiu badda badda in conca), po nd'arramonai una, no nc'est stètiu spàssiu po is de s'Idolo, sa scuadrixedda de Arthana, chi si dda depiant biri contras a is de su Tonara: a nai sa beridadi sa partida est incumentzada puru, a is cuatru de su megama, cumenti totus is atras, ma apustis de feti cuindixi minudus de giogu (chi est, si cumprendit e ddu cumprendeis beni, giai nudda) s'arbitru no at potziu fai atru ca ndi pinnigai sa bòcia e pulliri su logu (cumenti si narat), est a nai chi at fatu brintai torra me is spolladroxus is duas scuadras, po crupa de su bentu tropu forti chi at fatu sa dì. Nudda spàssiu nemmancu po is de s'Atleticu de Bono, chi si depiant atobiai cun is de s'Abbasanta po una partida de importu mannu meda po sa cursa a sa sarvesa, e invècias, me is diis ainnantis de sa partida, de su chi seu bènniu a sciri, su maistrali nd'iat sciusciau unu arrogu de muru, ddi nau diaici, de su campu sportivu de is meris de domu, e duncas, ddu scieis cumenti andant is cosas: su sindigu de Bono no at potziu fai atru chi serrai su campu fintzas a candu is trabballus po arrangiai is cosas no ant a essi acabbaus. Po immoi no scieus ancora candu s'ant a podi recuperai is duas partidas: calincunu fiat pentzendi chi s'iant a podi giogai in s'ùrtimu mercuis de su mesi, est a nai su bintinoi, ma apustis at a tocai a biri ita ant a decidi is de su Cumitau Regionali. De seguru, sa partida de is de s'Idolo de Arthana, contras a is de su Tonara (cumenti s'apu giai arremonau de su restu) iat a podi essi de importu mannu meda po sa cursa a su primu postu, fadendi su contu chi is biancus-asullus funt a noi puntus de su primu postu, chi est ocupau, ddi nau diaici, in dì de oi, de is de su Barisardo, chi est, est craru, sa scuadra de Barì; is giogus pariant giai giai serraus, chi no fessit ca is de su Fonne, una de is scuadras chi est currendi prus a forti in custas ùrtimas cidas, funt arranèscius a firmai is primus de sa lista, cun su resultau de duus a duus. Immoi, mancu a ddu fai aposta, custu fini de cida chi est arribendindi, nc'at a essi sa partida, una de cussas de importu prus mannu de totu sa stagioni, tra is de su Barisardo e is de s'Idolo: chi depessint binci is meris de domu, sighius de Celestinu Ciarolu, si cumprendit beni, po is arthanesus no nc'iat a essi giai giai prus nudda de fai po sa cursa po sa bìncida de su campionau, ma chi depessint binci is allenus, intzandus is giogus si iant a torrai a oberri: is de s'Idolo, difatis, nd'iant a podi artziai a corantunu puntus, cun seti puntus de recuperai, e cun una partida in mancu ancora de giogai (cussa contras a su Tonara, est craru, chi s'apu giai arremonau immubagora). Sa pròpriu cosa, de su restu, iat a podi sucedi po is de s'Atleticu de Bono (chi me is cidas passadas, tra is atras cosas, ant donau is crais de sa scuadra a Michele Fini, si ddu arregodais su giogadori de su Casteddu de una bella biga manna de annus fait?), chi tenint, in dì de oi, calincuna cosa cumenti a seti puntus in mancu de is chi tenint is de s'Abbasanta. Custas duas partidas, chi pertocant sa Lista B de sa Promotzioni, no funt is ùnicas chi ndi funt sartadas: in sa Lista D de sa Primu Categoria, difatis, no nc'est stètiu ne sprèviu e nè spàssiu po is de su Urtei, chi si depiànt atobiai cun is de su Botidda: sa isfida est de importu mannu po su chi pertocat sa cursa a sa sarvesa, cun is meris de domu chi, a su mancu in dì de oi, tenint bintiduus puntus, duus puntus in prus de is chi tenint is de su Botidda (frimus a binti) e tres scuadras a is pabas. Immoi chi nci seu, si ia a bolli arregodai de cumenti funtzionant cust'annu is cosas po su chi pertocat sa lista: is scuadras chi serrant a su primu postu ant a artziai, a sartai de categoria; is scuadras chi arribbant a su segundu postu ant a essi stichidas in sa lista de cussus assòtzius chi ant a podi essi piscaus torra(ddi naraus diaici, furriendi is fueddus de s'italianu) po nd'artziai de categoria, mancai chi calincuna scuadra depessit sparessi de is giogus (is assòtzius, fatu fatu, si morint e sparessint, pròpriu cumenti sucedit a is cristianus...); po su chi pertocat sa sarvesa, invecias, is ùrtimas tres scuadras de sa lista ndi cabant in Segunda Categoria (ma sa pròpriu cosa at a sucedi in Promotzioni) chentza  "nemmancu mesu bah", cumenti si narat in bidda mia, est a nai chentza podi giogai sa partida finali; custa partida (chi, in ingresu, tzerriaus play-out e chi in sardu estus a podi tzerriai "sa isfida finali po no ndi cabai de categoria") at a tocai, invecias, a is scuadras chi ant a serrai sa stagioni a su de dexi postus e a su de undixi postus. In sa Lista D (torraus a sa chistioni chi festus pighendi ainnantis), po immoi a su de undixi postus ddoi funt pròpriu is de su Urtei, cun is de su Botidda chi ant a fai de totu, nc'est de nci scumiti (e nci iat a mancai atru puru...), po ndi sartai, in sa lista, is aversàrius. Custu, duncas, po su chi pertocat su bentu, diaici no s'apu fatu un esèmpiu chi no nci brintat nudda cun is chistionis de importu po su giassu cosa nosta, est a nai ca, puru chi chistionaus de su tempus, arrannèsceus comentecasiat a chistionai de bòcias puru, e custu mi fait prexei meda meda.

Ainnantis de mi nci fuiai a fundu 'e suus (cumenti si narat innoi in Bidd'e Sorris) torra me is chistionis chi pertocant su mundu de sa bòcia de is diletantis, mi iat a praxi a nci stichiri, me in s'artìculu de custa cida, is ùrtimus duus contixeddus (si promitu chi no nci nd'ant essi atrus po oi) chi tèngiu badda badda in conca: de su restu, deu creu chi apustis de totus custu tempus, eis cumprendiu beni cumenti andant is cosas: mi praxit, fintzas a m'amachiai, a ammesturai is cosas e duncas, mi praxit meda custu de partiri, mancai, de unu contu acapiau a sa vida mia de dònnia dì, e circai de cumprendi chi ci potzat essi calincuna cosa chi assimbillat, chi torrat cun cussu chi mi contant is giogadoris e is allenadoris candu ndi pesaus is ciaciarradas a su telefunu, dònnia dònnia cida. E duncas, me in totus is cidas passadas (e custa chistioni est andendi ainnantis giai de su "mèrcuis de is cinixius", cumenti ddu podeus tzerriai, furriendi su fueddu de s'italianu) megu a si chistionai, puru, de sa caresima e pruschetotu de totus is esercìtzius, ddus tzerriu diaici, a su mancu, chi tocat a fai o, po ddu nai mellus, chi estus a depi fai o, ancora mellus, chi boleis, chi is cristianus-catolicus iant a depi fai, partendi de sa dieta (e duncas su chi si podit papai e, mescamente, su chi no si iat a depi papai in custus coranta diis) e de totus is rinùntzias e is sacrifìcius chi si tocant. E duncas: pròpriu s'atra dì, sa picioca chi trabballat in su forru de su pani chi ddoi est pròpriu apicigau, acanta de domu mia, e chi mi tratat a trassa de fillu, mancai scipiat ca in custu perìodu seu fadendi sa dieta e no potzu papai drucis e tzucuru (no ia a bolli, mellus, e po immoi, nareus, puru, chi nci seu arrannèscendi beni a sighiri su chi bollu fai), nc'at provau (e nc'est arrannèscia) a mi nci stichiri, in sa busta cun totu s'atru pani, unu panineddu pitichinninniu pitichinninniu, chi teniàt arrogheddus de ciuculati (mi fait is arregalleddus dònnia dònnia mengianu, chi su cielu si ddu paghit in saludi, cumenti si narat in bidda mia, e no feti): «podis pecai po oi?», m'at fatu; e deu no seu arrannèsciu a di nai ca nou, e ddi apu arrespustu, feti, ca mancai nd'ia apessi tastau un arrogheddeddu; «intzandus ti ndi donu unu piticheddu», m'at nau, cun su coru mannu chi est e chi tenit. Ma una borta chi seu torrau a dommu e apu incumentzau a smurzai no nci dda apu fata a nci ddu cabai, ca candu mi pòngiu una cosa in conca seu mau a mi dda scaresci e duncas, su cielu m'at a iscusai, cussu panineddu d'apu donau, segau totu a arrogheddedus pitichiddeddus pitichiddeddus, a cussa biga manna de crucueus chi s'atobiant (e benint a cantai) apitzus de sa mata de limoni chi tèngiu pròpriu aranti a sa domitedda innoi bivu, e a cantu parit, issus gei ddu ant gradèssiu, de su chi apu potziu biri e de su chi potzu intendi, fadendi su contu chi abarrant, a totu dì, totu canta canta, ca a bortas sa vida chi si faint is pilloneddus (po no chistionai de is arrondibis, chi tra pagu, cumenti at a brintai su beranu, ant a torrai a si biri in giru, boba boba cumenti feti cuss'animabis sciint fai) mi parit una cosa toga meda chi, giai giai, chi si podessit scerai cumenti torrai a nasci, fortzis ia a pediri de torrai a incumentzai in su corpus de unu crucueu. Ma torraus a nosu: ddu sciu deu puru chi un arrogheddeddu piticu de cussu panineddu cun ciuculati no mi iat a essi bociu de seguru, ma a sa fini, deu creu chi custu esercìtziu de fai de mancu de totus is cosas chi mi praxint, mancai feti po coranta-cinquanta diis, mi serbit no po sa brenti (mancai unu pagheddu de dieta fatzat beni a totu su corpus, cumenti naràt Ippocrate, chi de su restu apu arremonau puru me is cidas passadas, e cumenti crediant is antigus grecus) ma pruschetotu po sa conca: chi arrannescis a nai ca nou a una cosa chi ti praxit (e chi mancai ti intregant giai giai po s'ammarolla), ti intendis prus forti (ti iast a depi intendi prus forti, po ddu nai mellus o, a su mancu, deu mi intendu diaici), cumenti chi benis a essi, po diaderus, su meri de su corpus cosa tua e no su serbidori de totus is disìgius chi teneus badda badda in conca (e no feti in conca); e duncas, ddu sciu beni cumenti andant is cosas: chi nc'arruis, mancai in unu stampu piticheddu e de pagu contu cumenti iat a podi essi unu mussiu a unu panineddu druci, est possìbbili chi tui nci podast arrui in arroris prus mannus meda. E duncas, est narendi ca nou a is cosas prus piticheddas chi disìgiaus, ca (a su mancu mi praxit a dda pentzai diaici) trabballaus apitzus de nosu etotu, po circai de essi fortis candu is cosas de refudai funt prus mannas (e de importu). In custu, mi intendu, diaderus, cumenti is giogadoris chi, aintru de sa cida, trabballant e sudant e currint e faint, po circai de si cuncodrai e de essi prontus po giogai sa partida de su domìnigu. E de su restu, sa conca fait sa difèrentzia, fortzis prus de is cambas; una cosa chi ballit in sa vida e in su giogu de sa bòcia puru. Est cussu chi apu pentzau, de su restu, candu apu ciaciarrau impari a Matias Giammalva, chi est su vice-capitanu de is de su Tèmpiu e chi apu intèndiu pròpriu custa cida. Duncas (torraus a is chistionis de su càlciu...), is caboniscus (diaici seus costumaus a ddus tzerriai, fadendi su contu chi tenint unu cabonischeddu in su simbulu de s'assòtziu) pròpriu sabudu passau ant bintu una de is partidas de importu prus mannu de totu sa stagioni, est a nai sa isfida chi ant giogau in domu de is de s'Usinese, chi s'agatant a su segundu postu in sa lista. Is de su Tèmpiu funt andaus a si giogai sa batalla cun calincuna cosa cumenti a ses puntus in prus, ma ant circau de ndi cassai sa bìncida fintzas a s'ùrtimu segundu de giogu. Est sa conca, e pruschetotu sa gana chi ant tentu de binci sa partida, chi at fatu sa diferèntzia tra is duas scuadras. Custu, a su mancu, est cussu chi m'at contau Matias Giammalva: «Deu creu chi totus is giogadoris de su Tèmpiu funt cabaus in campu cun gana bella, afroddiu e sa conca lìmpia de totus is pentzamentus lègius e grais. De su restu, po nosu, ma po issus puru, fiat una partida de importu mannu meda: is de s'Usinese, est craru, si depiant giogai totus is ùrtimas cartas chi teniànt in manu po torrai a oberri sa cursa po su primu postu. Seus stètius bonus a ndi bogai aforas una partida toga meda: deu pentzu puru ca, a sa fini, sa diferèntzia dda at fata pròpriu sa mentalidadi, sa gana chi eus tentu, e chi nc'eus postu, de cassai is tres puntus». Giammalva, apustis, at sighiu a mi contai: «Depeus fai su contu ca nosu seus arribbaus a si giogai custa partida cun ses puntus in prus de is chi teniant is aversàrius cosa nosta, duncas a nosu si podiàt bastai puru unu puntixeddu, est a nai ca chi estus serrau sa partida cun su resultau de unu a unu, po nosu iat a essi andau beni etotu. Ed invecias, eus circau su gol po binci sa partida fintzas a s'ùrtimu segundu de giogu». De su restu, sa scuadra sighida de Giuseppe Cantara, in totus custas bessidas, iat giai cassau su gol de tres puntus me is ùrtimus segundus, una biga manna de bortas. «Immoi teneus noi puntus in prus de is chi tenint is de s'Usinese e is de su Istintinu: est craru, custu si permitit de sighiri a curri chentza pentzamentus lègius, est a nai prus asseliaus de su chi, mancai, festus una pariga de cidas fait». A fai is contus, nci poneus pagu meda: is de su Tèmpiu, in dì de oi, tenint calincuna cosa cumenti cinquantatres puntus giai allogaus, a su callenti, in buciaca; corantacuatru, invecias, funt is puntixeddus chi tenint is de s'Usinese e is de su Istintinu, candu mancant, peròu, feti cincu bessidas a sa fini de sa stagioni, e duncas, badda badda ddoi funt, ancora, feti cuindixi puntus. Immoi is de su Tèmpiu si dda ant a depi biri pròpriu contras a is de su Istintinu, chi in sa partida de s'andada fiant arrannèscius a binci cun su resultau, tundu tundu, de tres a zeru. «Martis si seus torra atobiaus po is allenamentus — m'at contau Giammalva e eus chistionau, impari a Cantara, chi est s'allenadori cosa nosta, de totu su chi estus sbàlliau me in sa partida chi estus giogau su bintiseti de su mesi de Donniasantu. Est pròpriu torrendi a partiri de is cosas chi funt andadas trotas chi podeus isperai de mellorai e de no nd'arrui, torra, me in su pròpriu stampu. Perdi cussa partida s'est incrèsciu meda; seus abarraus cun sa tristura aintru de su coru, ddi nau diaici, po unu bellu pagheddu de tempus; pròpriu po custu eus a circai de cabai in campu, custu sabudu chi benit, cun sa conca chi serbit e cun gana bella, po avitai de ndi liscinai torra. Seus chistionendi, de su restu, de una de is partidas de importu prus mannu po sa cursa cosa nosta concas a s'Ecellenza». Pròpriu po custu, is de su Tèmpiu ant a circai de fai una partida giai giai aguali (chi no mellus) a sa chi ant fatu contras a is de s'Usinese. «Cussa contras a is piciocus sighius de mister Gianmariu Rassu — m'at scoviau Giammalva — est stètia una batalla chi eus cumbàtiu, ddi nau diaici, prus cun sa conca chi con is cambas: issus ant pèrdiu unu pagheddu sa passièntzia candu is tifosus de is duas scuadras si funt pigaus a pari; nosu invecias seus arrannèscius a pentzai feti a su chi fiat sucèdendi in campu, fintzas a arribbai a sa giogada chi s'at permìtiu de ndi cassai su tiru de is undixi metrus, chi Sergiu Valenti, su capitanu cosa nosta, est stètiu bonu a furriai in su gol de tres puntus. Seus prexaus, est craru, cumenti sa genti sa dì de Pasca Manna — at nau apustis Giammalva — ma scieus puru ca no si podeus fai pigai tropu de s'afròddiu, poita nci funt ancora cincu partidas de giogai; tocat a abarrai cun is peis prantaus in terra e sighiri a curri, pròpriu cumenti eus fatu fintzas a oi». Sa conca, duncas, chi serbit po afrontai is partidas de bòcia e totus is provas, is arroris chi si ndi proint apitzus in sa vida, dì po dì. E duncas, puru e mescamente, su trabballu chi tocat a fai, apitzus de nosu etotu, po circai de si fai agatai prontus, po is partidas (chi unu giogat a bòcia) e po is fainas de importu mannu chi si depeus scroxai, mesi po mesi, annu po annu. E duncas, puru, su prexu chi nd'arribbat candu fais beni su trabballu cosa tua, candu arrannèscis a binci una partida, candu arrannescis a andai deretu (e no totu stontua stontua, cumenti si narat in bidda mia, a su mancu, chi est unu fueddu chi m'est sèmpiri praxu intendi e manigiai, e chi nd'arribbat de "stontonau") in sa vida cosa tua, sighendi totus is pentzamentus bonus e is bideas prus nòbbilis chi tèneus e chi estus a depi sighiri, cumenti is chi andant po mari e sighint is isteddas po no si perdi.
E immoi chi nci seus, immoi chi ddus apu arremonau, chistionaus puru, unu pagheddeddu, de is de s'Usinese: is arrùbius-brau, est berus, no funt annadendi in acua bonas, e a cumprendi cumenti funt andendi is cosas nci poneus pagu meda: po su chi pertocat su campionau, a su mancu, ant bintu s'ùrtima partida in domu de is de s'Oschirese, sa scuadra, est craru, de Oschiri, po tres a zeru, candu fiat su doxi de su mesi de Friàrgiu (est a nai, castiendi su calendàriu, prus de unu mesi fait); apustis de cussa bìncida, nd'ant pigau feti unu puntixeddu in sa partida, in domu cosa insoru etotu, contras a is de su Sannori, cun su resultau de unu a unu, e sa cida avatu, est a nai, mellus, su cincu de su mesi de Martzu, funt abarraus a buca asciuta e a busciacas sbuidas in sa partida in domu de is de su Coghinas, cun is biancu-nieddus chi ant bintu cun su resultau de duus a unu. Custu sabudu passau, duncas, ant pèrdiu sa segunda partida de sighiu, contrtas a is de su Tèmpiu, cumenti s'apu arremonau immuba gora, de su restu. Sa chistioni est sèmpiri sa pròpria, e eus tentu modu de nd'arraxonai impari po una biga manna de bortas: candu nd'arruis, nc'est feti una cosa chi podis fai, e est cussa de circai, a su mancu, de ti ndi strantaxai acoitu, in pressi, po su chi est possibbili, a su mancu. E duncas, chi sa cursa a su primu postu po is arrubius-brau, fortzis fortzis, est bella ca spaciada (mancai no fetzat ancora a ddu nai, ma is isperas chi funt abarradas in peis funt diaderus pagus, chi boleus essi sintzerus), is piciocus sighius de Gianmariu Rassu funt stètius bonus a artziai sa conca in Copa Italia, mancai no fessit una cosa facili (ma cumenti si narat fatu fatu, in custa vida funt pagus, po no nai giai nudda, is cosas chi nd'arribbant chentza nemmancu unu stìdhiu de sudori o chentza nemmancu una lagrima): pròpriu ariseu a megama, difatis, chi fiat mercuis, su cuindixi de su mesi de Martzu, est craru, s'est giogada sa partida de sa torrada, chi ballit po is semi-finalis, in domu de is de su Fonne, chi funt, castiendi is numerus, una de is scuadras prus in saludi chi ddoi funt, in dì de oi, in sa Lista B de sa Promotzioni, fadendi su contu chi, po su chi pertocat su campionau, e duncas is partidas de sa torrada, ant bintu po cuatru bortas (apitzus de otu bessidas) e pròpriu custu domìnigu passau funt stètius bonus a frimai sa cursa de is primus de sa classi de su Barìsardo, cun su resultau de duus a duus. Me is cidas passadas, invecias, is de su Fonne fiant arrannèscius a binci in domu de is de sa Bittese de Bitzi, cun su resultau de cuatru a unu, e cun su resultau de cuatru a unu, torra, in domu cosa insoru, contras a is de sa Montalbo de Thiniscole; in s'ùrtima bessida de su mesi de Gennàrgiu, invecias, is fonnesus fiant arrannèscius a ndi cassai is tres puntus cun una partida toga meda (fortzis una de is prus togas chi nd'ant pesau cust'annu), in domu de una scuadra forti cumenti s'Arborea; tres puntus tundus tundus ndi fiant arribbaus, puru, in sa partida, a su Campu Comunali Giuseppe Mulas Coleo de Fonne, contras a is de sa Paulese. Cun su resultau de duus a duus, invecias, si fiat serrada sa partida, in domu, contras a is de sa Frantziscu Bellu de Terraba. Duncas ariseu, cumenti s'apu arremonau pròpriu ainnantis, is fonnesus funt torra cabaus in campu, in domu, po arriciri sa visita de is de s'Usinese: sa partida de s'andada (chi si ddu arregodais nd'eus giai chistionau una pariga de cidas fait), chi si fiat giogada sa primu dì de su mesi de Martzu, si fiat serrada cun sa bìncida de is fonnesus, cun su resultau de tres a duus. Ma ariseu, cumenti fatu fatu sucèdit in su mundu de su giogu de su càlciu, is de s'Usinese funt arrannèscius a furriai is cosas, bìncendi cun su resultau de duus a zeru, bellu e tundu tundu; is gol funt stètius pesaus, totus e duus, de Domenicu Saba, chi est su giogadori chi at fatu su tanti de gol prus mannu in sa scuadra sua, e in campionau nd'at giai aciapau calincuna cosa cumenti a sexi (cumenti is chi nd'at pesau Victory Igene, chi est s'atacanti de su Sannori, cosa chi ballit aguali puru po Lamine Doukar, su giogadori, forti meda, de is de su Istintinu). E duncas, a fai is contus nci poneus pagu, de su restu, is de s'Usinese, me is centuotanta minudus de giogu contras a is de su Fonne, nd'ant pesau, in totu, cuatru gol (ddus a s'andada, est craru, e atrus duus pròpriu ariseu); invecias is de su Fonne funt abarraus frimus a tres gol (chi nd'iant cassau, cumenti eus giai biu, in sa partida de s'andada); duncas is de s'Usinese guadangiant sa possibbilidadi de ndi cassai sa bìncida de sa Copa Italia, cun sa partida finali chi s'at a giogai, deu creu, in su mesi de Aprili, mancai is de sa Federatzioni e duncas is de su Cumitau Regionali chi sighint sa faina, no apant ancora decìdiu sa dì, e duncas po oi no si potzu pròpriu nai nudda de prus. No si sciit nemmancu, non ancora a su mancu, su nomini de sa scuadra chi at a batallai contras a is de s'Usinese: in sa cursa concas a sa finali ddoi funt is de s'Arborea e is de sa Verde Isola, cun is primus chi ant bintu, cun su resultau de tres a duus, sa partida de s'andada, chi s'est giogada su bintiduus de su mesi de Friàrgiu; immoi, si cumprendit, a is piciocus sighius de Virgiliu Perra (chi nd'at pigau su postu de Nunzio Falco, pròpriu una pariga de cidas fait) iat a bastai a no perdi in sa partida de sa torrada, chi s'at a giogai, in domu de is carlofortinus de su presidenti Buzzo, s'ùrtimu mèrcuis de custu mesi etotu, est a nai, mellus, su bintinoi. Is duas scuadras, a su mancu po su chi pertocat su campionau, funt fadendi biri a totus cantu ballint. Is de s'Arborea, parteus pròpriu de issus, in dì de oi s'agatant a su segundu postu de sa lista, impari a is de su Tortolì, cun trintanoi puntus allogaus in buciaca, est a nai, noi in mancu de is chi tenint is primus de sa lista de su Barisardo; ma nc'est de nai puru chi, po cumprendi mellus cumenti funt andendi is cosas, eus a depi abertai chi is de s'Idolo acabbint de giogai sa partida contras a is ùrtimus de sa lista de su Tonara, chi s'apu giai arremonau ainnantis. Is grogus-brau ant cassau torra sa bìncida, e duncas is tres puntus, in s'ùrtima bessida, cussa de sabudu passau, contras a is de sa Franrtziscu Bellu de Terraba, cun su resultau de duus a unu; po Marco Atzeni e totus is cumpàngius cosa sua, est stètiu cumenti a torrai a respirai apustis de unu bellu tanti de tempus cun sa conca asuta de s'acua, ddi nau diaici, chi est berus chi nd'arribbànt de tres partidas pèrdias totu de sighiu (e no funt pagus, mescamente po s'umori), partendi de cussa chi s'est giogada su doxi de su mesi de Friàrgiu, a su Campu Comunali Neri, contras a is de s'Atleticu de Bono, chi nd'iant cassau tres puntus de oru, e bellus grais, po sa cursa concas a sa sarvesa, gràtzias a is duus gol chi fiant arrannèscius a fai. Sa cida avatu, est a nai in sa bessida de su bintises de su mesi de Friàrgiu (apustis a su domìnigu chentza partidas po is festas de su Carrasciali), is de s'Arborea nd'iant bodditu un'antra bella surra de is de su Posada, chi fiant arrannèscius a binci cun su resultau de cuatru a zeru (torrendi a is aversàrius sa furria po sa partida de s'andada, chi is grogus-brau iant bintu cun su resultau de cuatru a unu) e chi, a contus fatus, est stètia sa partida prus trota (a su mancu po su chi pertocat su resultau) de totus cussas chi ant giogau is de s'Arborea fintzas a immoi. Apustis de cussa dì niedda meda, is cosas no funt andadas mellus in sa primu bessida de su mesi de Martzu, chi s'est giogada su cincu: a su Campu Comunali G. Neri ndi funt arribbaus is ollastrinus de su Tortolì, chi si funt postus in buciaca is tres puntus gratzias a su resultau de tres a unu. Duncas, a fai is contus nci poneus pagu, is de s'Arborea fiant de prus de unu mesi chentza binci una partida e chentza, nemmancu, si ponni in buciaca nemmancu unu mesu puntixeddu (ddi nau diaici). Andaus invecias a castiai cumenti andant is cosas po is de sa Verde Isola, chi est, cumenti scieis beni, sa scuadra de Carluforti: duncas, is birdis – grogus in dì de oi (est a nai apustis de bintunu bessidas fatas) s'agatant a su de cincu postus in sa lista, cun calincuna cosa cumenti a trintatres puntus giai allogaus in buciaca; su segundu postu de sa lista, ocupau de is de su Castiadas, est atesu meda (noi puntus), po no chistionai de su primu postu, ocupau de is de su Crabonaxa, chi tenint calincuna cosa cumenti dexiotu puntus in prus. Is de sa Verde Isola, pròpriu custu fini de cida passau, ant bintu sa partida in domu de is de s'Asseminese cun su resultau de tres a unu ma, a nai sa beridadi, no fiant annadendi in acua bonas, chi pentzaus chi ant pèrdiu duas partidas, s'una avatu de s'atra, in domu de is de su Castiadas, su bintises de su mesi de Friàrgiu, cun su resultau (tostau e marigosu meda de inguti) de cincu a unu e, apustis, fiant abarraus a buca asciuta puru in sa prima partida de su mesi de Martzu, in domu cosa insoru, tra is atras cosas, contras a is campidanesus de su Gùspini, chi fiant arrannèscius a binci cun su resultatu de duus a zeru. Pròpriu fadendi custus contus, nc'est de scumiti chi sa partida tra Verde Isola e Arborea, chi s'at a giogai tra duas cidas, at a preni su coru e sa conca de is tofosus, de spàssiu, fintzas a cucuru e, sèmpiri chi deus bollit, nosu eus a essi innoi po si contai cumenti funt andadas is cosas. E duncas, po oi puru eus acabbau su tempus (e pruschetotu su logu) po si stròllicai in su sardu chi si fueddat in su Campidanu de mesu.
Si imprassu a totus e si lìgeus torra, chi su cielu si ddu at a permiti, tra seti diis a partiri, pròpriu, de oi.
 

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna - IMPRENTAS 2022-2023. LR 22/2018

In questo articolo
Campionato:
Argomenti:
Stagione:
2022/2023