Mèrcuis prenu fintzas a cucuru de partidas: in campu is scuadras de sa Sèrie D e cussas de s'Ecellenza po sa Copa Italia

E duncas, a cantu parit, de cussu chi ndi potzu cumprendi (e seu brullendi, est craru, berus?) nd'est arribbau puru un antru giòbia, e cumenti dònnia giòbia chi su Cielu m'arregalat (e s'arregalat, chi a su contu nci pongiu bosatrus chi ligeis, puru), ndi bessit aforas, e sèmpiri po is amigus de su Diàriu Sportivu, s'artìculu chi ndi pesu in su sardu chi si chistionat innoi in su Campidanu de mesu e, po essi prus pretzisus, in Bidd'e Sorri. 
E mi fait prexei meda de essi arrannèsciu a arribbai a custu puntu de sa cida, fadendi su contu ca su cenàbara est sa dì innoi mi potziu pasiai, unu pagheddeddu (ma unu pagheddeddu feti, si cumprendit) de is fainas chi pertocant su trabballu miu, mancai custa cida siat stètia prena fintzas a cucuru de partidas, fadendi su contu ca is scuadras de sa Sèrie D, e chistionaus mescamente de is scuadras sardas chi ddoi currint, funt torradas a cabai in campu su mèrcuis, est a nai, sa dì ainnantis a oi, e duncas, ariseu (e megu a sighiri a brullai, sèmpiri chi mi ddu permiteis, est craru). 

Duncas, chi pròpriu si depu narai sa beridadi, deu seu scriendi custas rigas candu seus ancora a su mèrcuis, chi cumprendeis su chi si bollu narai: at a essi ca po custa cida apu acabbau ainnantis de s'ora, ainnantis de su tempus, ainnantis de su chi mi sucedit de fai in generali (po ddu nai a trassa de s'italianu etotu) de scriri in italianu, de scriri is artìculus in italianu (po si ddu nai mellus puru) e duncas mi nci potzu fuiai, e no mi parit nemmancu berus, a scriri in sardu. E cumenti scieis beni, sèmpiri chi eis lìgiu a su mancu un artìculu tra totus cussus chi ndi funt bèssius a pillu (cumenti si megàt sa bon'anima de mamma mia, e mi parit totu de dda intendi torra!) in custus ùrtimus mesis (seus arribbaus, arriendi e brullendi, a su de dexi mesis de s'annu; e mancu mali, mi megu a solu a solu, chi teneus ancora sa gana, e duncas sa possibbilidadi, de arriri e de brullai, mancai custu mundu siat bellu macu e totu ghetau a pari, a segunda de cumenti ddu castias, est craru,) scieis beni, puru, chi mi praxit a mi strollicai unu pagheddeddu ainnantis de incumentzai a chistionai de partidas, de gol e de resultaus, chi est cussu chi fatzu, de su restu, a totu cida, a partiri de su lunis, innoi, est craru, ndi bogaus aforas (ballit po mei ma ballit, puru e mescamente, po totus is collegas chi tèngiu in sa redazioni de su Diàriu Sportivu) totus is istorias acapiadas a totus is partidas (chi no funt pagus, e gei ddu eis a cumprendi a solus) chi sigheus, partendi, duncas, de cussas de is scuadras sardas chi currint in su campionau de sa Sèrie D, passendi de is scuadras chi currint in su campionau de s'Ecellenza e de sa Promotzioni (chi funt is duus campionaus prus mannus chi si giogant in s'isula cosa nosta, ma sa chistioni ballit puru, est craru, po totus is atras regionis de s'Italia), arribbendi, duncas, a is scuadras chi currint me is cuatru listas chi ballint po su campionau de sa Primu Categoria, e arribbendi, e cun custu acabbaus, a is scuadras chi currint, chi si dda gherrant (manigiu custu fueddu mancai no mi praxiat meda, ca chistionai de gherra, cumenti fadeus fatu fatu de su restu, po una partida de càlciu, mi parit lègiu meda, fadendi su contu ca in dì de oi, in custu mundu macu meda e totu ghetau a pari, cumenti mi praxit a ddu tzerriai, ddoi funt ancora unu bellu tanti de gherras, innoi sa genti morit diaderus, e no feti po finta) me is otu listas de su campionau de sa Segunda Categoria. 

E duncas, de is scuadras sardas chi currint in su campionau de sa Sèrie D si nd'apu giai (mesu) arremonau, cumenti si iat a podi narai, e mancai eus a andai a castiai mellus, impari, cali funt is partidas de importu prus mannu, mancai ancora no si scipiat su resultau (seu scriendi custas rigas, cumenti s'apu giai narau, o po ddu narai mellus puru, seu atachendi a scriri, a nci ghetai aforas custas rigas candu is scuadras de sa Sèrie D funt giai giai po ndi cabai in campu, e tra oi e cras, duncas, apa a essi bonu a si donai puru is resultaus, chi m'at a bastai sa conca, e su tempus). 

In campu, oi chi est mèrcuis, ant a torrai a cabai puru is scuadras de s'Ecellenza chi currint, ancora, po sa Copa Italia, e impari a is scuadras de s'Ecellenza nc'ant a essi puru is scuadras de sa Promotzioni, cun is partidas chi ant a balli po sa torrada de is otavus de finali, cumenti ddus podeus tzerriai a trassa de cumenti fadeus in italianu etotu. Ma ainnantis de andai a castiai, impari, si cumprendit (sèmpiri chi ndi teneis gana), cumenti funt cuncodradas is cosas me is campus (est a nai ca, po incumentzai, nci iat a essi de andai a castiai cali partidas si depint giogai e si funt giogadas), mi permitu (isperendi de no si ndi furai totu su tempus, o, po ddu narai mellus ancora, isperendi de no si ndi furai su tempus chi, mancai, nemmancu teneis) de si contai unu contixeddu, chi est una cosa chi mi praxit a amachiai, e chi eis lìgiu a su mancu unu de is artìculus chi nd'apu bogau aforas po is Novas de su Diàriu Sportivu, scieis beni de ita seu chistionendi e, duncas, scieis beni cumenti mi pigat sa cosa. 
E duncas, fia narendusì, pròpriu immubagora, ca custa cida apu acoitau a mi ndi scabulli de is artìculus in italianu mescamente poita nd'apu pesau un'intervista in mancu de cussas chi seu costumau a ndi pesai, cida po cida, chentza de ndi sartai nemmancu una. E immoi andaus a biri su poita. E duncas, de su chi mi parit de cumprendi, in su mundu de su càlciu (ballit po is professioneris, po incumentzai, chi funt, est craru, cussus chi ndi cabant in campu po guadangiai su dinai e pigant, duncas, su giogu de su càlciu, e sa bòcia, cumenti chi fessit unu trabballu, ma sa chistioni ballit puru po is chi tzerriaus diletantis, chi funt cussus chi andant a su campu a giogai is partidas feti po su spàssiu chi ndi tenint, po si spreviai, po ddu narai diaici puru) ddoi est una cantidadi manna meda de personas (sa chistioni ballit po is allenadoris, po is giogadoris e fintzas po is presidentis e po is tifosus, est craru) chi funt iscaramanticus (cumenti si iat a podi narai, a trassa de s'italianu, e cumenti mi consillat de fai su fueddariu universali scritu de Antoninu Rubattu, ca, fait a narai custu puru, at fatu unu trabballu bonu meda). 

E duncas, torrendi a nosu, seu circhendi de si chistionai de sa iscaramantzia chi s'agatat in su mundu de sa bòcia, de su càlciu; e duncas, capitat fatu fatu (mescamente me in sa primu parti de sa stagioni, me in sa prima parti de su campionau) ca is allenadoris (chi funt cussus chi intendeus, in generali, po ndi pesai is ciaciarradas e, duncas, po ndi pesai is intervistas, po ddu narai a trassa de s'italianu) timant a chistionai de is partidas chi ant giai giogau, mescamente chi funt andendi beni, est a nai, duncas, chi funt currendi a forti. E timint de no ndi sciuciai totu su de bonu chi funt fadendi, chi mi cumprendeis su chi si bollu narai: po custa cida, po nd'arremonai una (diaici si contu, puru, cumenti funtzionat su trabballu cosa mia!) apu circau de mi intendi, a su telefunu, est craru, cun Paolo Congiu, chi est sighendi, de cust'annu, is fainas acapiadas a sa scuadra de su Coghinas; e duncas, po incumentzai a chistionai unu pagheddeddu de bòcias, de puntus in sa lista e de resultaus de is partidas, si potzu narai acoitu ca is arrùbius – biancus - brau (ddus tzerriaus diaici poita is camiseddas chi manigiant po ndi cabai in campu, mescamente me is partidas chi giogant in domu cosa insoru, tenint cussus caboris) s'agatant, in dì de oi, a su primu postu de sa lista, impari, peròu, a atras tres scuadras, e seus chistionende de is de su Bonorva, de is de su Logusantu e de is de su Uddusò. Duncas, a fai is contus nci poneus pagu meda, in custas primas seti bessidas is de su Coghinas funt stètius bonus a binci calincuna cosa cumenti a cuatru partidas e nd'ant serrau tres cun su resultau siddau in paridadi; custu bollit narai, tra is atras cosas, ca is de su Coghinas, a su mancu fintzas a oi, est craru (apustis de unu mesi de giogus, chi fadeus su contu ca is campionaus de sa Promotzioni cust'annu funt acoitaus a partiri, e duncas funt torraus a incumentzai su cuindixi de su mesi de Cabudanni), no ant pèrdiu nemmancu una partida, a su mancu po su chi pertocat su campionau (fadendi su contu, peròu, chi funt currendi puru in Copa Italia, e in sa partida de s'andada, contras a is de su Logusantu, funt arrannèscius a binci cun su resultau de duus a unu). 

E duncas, si cumprendit puru (a su mancu, deu ddu potzu cumprendi beni), ca candu is cosas ti andant beni, candu ti andand diaici beni ca mancu tui ti ddu podiast abertai, intzandus timisi, diaderus, a chistionai cun unu giornalista po sa timoria chi is cosas si potzant furriai in mabi, ddi nau diaici isperendi ca si cumprendat ita bollu narai. E duncas is allenadoris fatu fatu preferrint lassai passai unu pagheddeddu de tempus, ainnantis de chistionai cun unu giornalista e, duncas, ainnantis de ndi pesai un'intervista; ma deu, si ddu torru a arrapiti, ddus cumprendu, fadendi su contu ca medas de issus (chistionu sèmpiri de is allenadoris, si cumprendit berus est?) depint trabballai cun piciocus giòvuneddus meda, e si sciit ca a bortas is cumplimentus (mescamente is cumplimentus chi bogas aforas, ddi nau diaici, me is intervistas) faint prus dannu chi beni (e chistionu de sa conca de is piciocheddus) ca, mancai, currint s'arriscu de si intendi giai arribbaus e, duncas, currint s'arriscu de si intendi giai prandius, cumenti si iat a podi narai, fadendi su contu chi si iant a podi intendi cumenti chi fessint giai giogadoris mannus e fortis, e invècias totu cussu ca is allenadori bolint e s'abertant est chi sa scuadra cosa insoru ndi potzat cabai in campu, dònnia dònnia domìnigu, cun su corteddu tra is dentis. 

E de su restu, po fai su trabballu de su giornalista, gei si cumprendit e ddu cumprendeis beni bosatrus puru, tocat a tenni, ddi nau diaici, unu bellu tanti de passièntzia. De su restu (est cussu chi apu cumprèndiu, chi apu imparau in custus trexi annus chi apu fatu sighendi su mundu de is scuadras de diletantis sardus de bòcia) a is allenadoris fait prexei, e meda puru, si cumprendit, a chistionai apustis chi, mancai, ndi cassant una bìncida de importu e, pruschetotu, apustis chi arrannèscint a binci su campionau. E duncas, me is primus giorronadas, mancai, parint totus timidus, est a nai ca sa gana de chistionai cun is giornalistas est cussa chi est (pagu meda, si iat a podi narai diaici), ma cumenti passat su tempus e cumenti passant is giorronadas, intzandus benit prus facili a agatai calincunu chi tengiat sa gana de chistionai de sa scuadra cosa sua: mancai podit capitai ca una scuadra chi s'agatat me is ùrtimus postus de sa lista (e chi mancai currit po ndi cassai sa sarvesa in sa categoria) arrannèsciat a ndi cassai calincunu puntixeddu, chi no, mancai, a binci sa partida, contras a una scuadra forti chi, mancai, est currendi po ndi cassai s'artziada de categoria; e duncas, si podeis imaginai beni su prexu chi nd'arribbat apustis chi, mancai, giogas, e bincis sa partida de sa vida, cumenti si iat a podi narai. E apustis, nc'ant a essi is allenadoris de is scuadras chi s'agatant me is primus postus de sa lista chi ant a bolli fai a sciri a totus (e is giornalis e is giornalistas, de su restu, serbint pròpriu po custu) de sa stagioni de oru chi ndi funt pesendi. E duncas, chi mancai po custa cida seu stètiu pagu fortunau (cumenti si iat a podi narai, pighendindi sa trassa de s'italianu etotu, ddi nau diaici), nc'est de crei ca is cosas m'ant a andai mellus giai a partiri de sa cida chi benit, e s'apa a fai a sciri, custu est pagu ma seguru, chi Congiu at a tenni sa gana de chistionai cun nosu de su Diàriu Sportivu. Ma de seguru no ddi ndi fatzu una crupa, est craru. 

E duncas, immoi chi nci seu, si contu custa cosa puru: duas cidas fait apu circau de intendi, sèmpiri a su telefunu, po ndi pesai una ciaciarrada e una bella intervista, a Marcu Piga chi est s'allenadori de sa Libertas de Barumini, e custu giai de una bella pariga de annus, a nai sa beridadi, tanti chi si iat a podi narai, puru, ca Marcu Piga est unu de is pilastrus de su progetu chi nd'ant pesau is de sa Libertas. E duncas, sa primu borta chi apu scritu unu messàgeddu (cumenti seus costumaus a ddus tzerriai) a Marcu Piga, e de su restu si intendeus dònnia dònnia annu, de prus de dexi annus, duncas si iat a podi narai ca si connosceus beni meda, m'at domandau su prexeri (ddi nau diaici) de abertai po una cida, est a nai ca m'at domandau su prexeri de ddu intendi apustis de sa partida chi is de su Barumini depiant giogai, in domu cosa insoru, contras a is de su Virtus de Mara Arbarei. E diaici apu fatu. E candu su lunis ddu apu torrau a intendi, sa primu cosa chi Marcu Piga, brullendi, si cumprendit, m'at domandau, est stètia: «ma custa ciaciarrada, custa intervista chi seus po ndi pesai, m'at a portai fortuna segundu tui?», e deu ddi apu arrespustu ca «su de no dda fai ddi iat a essi portau mabi». E duncas diaici eus fatu. E no nc'eis a crei, ma sa primu cosa chi andu a castiai, candu ndi bessint is resultaus de totus is partidas chi sigheus tra totus cussas chi si giogant in Sardìnnia in su fini de cida, est chi is scuadras de is allenadoris chi apu intèndiu aintru de sa cida po is intervistas siant arrannèscius a binci. E si potzu narai ca fatu fatu sucedit (estus a podi narai po unu otanta po centus, po circai de essi prus prètzisus) ca is scuadras chi intendeus po ndi pesai is ciaciarradas e is intervistas arrannèsciant a binci sa partida chi nd'arribbat avatu. 
E sa pròpriu cosa, duncas, est sucèdia a is de sa Libertas de Barumini, chi pròpriu custu domìnigu passau funt arrannèscius a ndi cassai sa de cuatru partidas bintas apitzus, est craru, de cuatru bessidas. E si podeis imaginai, duncas, totu s'afròddiu chi tenint is dirigentis, is giogadoris, is tifosus de su Barumini; e cumprendeis, puru, de su prexu chi ndi podit tenni un allenadori candu sa scuadra cosa sua currit a forti e bincit a totu coddu (po manigiai unu modu de narai chi apu sèmpiri intèndiu innoi in Bidd'e Sorris, ca in dònnia bidda, gei ddu eis a sciri cantu chi no mellus de mei puru, nci funt modus de narai is cosas chi benint a essi diversus a segunda de sa zona). E duncas, immoi chi nci seus, e immoi chi ddus apu arremonau, andaus a castiai, prus de acanta (cumenti si iat a podi narai, a trassa de cumenti si narat in italianu etotu) cumenti funt andendi is cosas in domu de is grogus-arrùbius (e ddus tzerriaus diaici, at a essi bastanti craru, deu creu, po su cabori de sa camisedda chi manigiant candu ndi cabant in campu, e mescamente po is partidas chi giogant in domu cosa insoru etotu; e su de spendi, de nci fuiai aforas una pariga de fueddus po si fai a cumprendi mellus cumenti funt is cosas no mi costat pròpriu ca nudda), chi funt una de is scuadras prus fortis, e prus togas, tra totus cussas chi ddoi funt in dì de oi in su campionau, in su mundu de sa Primu Categoria (e custu no bollit narai, mi parit craru, ca is atras scuadras no siant fortis, o no siant bastanti togas, antzis!). 

E duncas, cumenti s'apu giai arrremonau, is de sa Libertas de Barumini funt stètius bonus, a su mancu fintzas a oi, in custas primas cuatru bessidas, a binci contras a is de su Ruinas, in sa primu bessida, cun su resultau, togu meda, de duus a zeru, e chi funt arrannèscius a ndi cassai in domu cosa insoru, est a nai, duncas, aranti a is pròprius tifosus. In sa segunda partida chi ballit, est craru, po su campionau de su duamilla e binticuatru – duamilla e binticincu, is de sa Libertas funt arrannèscius a binci torra in domu de is fradibis de s'Isili (ddus tzerriant diaici poita tra Barumini e Isili ddoi funt feti una parighedda de chilometrus de tretu de fai, est a nai, duncas, ca is duas biddas s'agatant s'una acanta de s'atra, prus o mancu), cun su resultau, togu meda, de tres a zeru. Sa cida avatu, cumenti s'apu arremonau ainnantis, is de sa Libertas de Barumini funt dèpius andai a giogai torra in domu allena (cumenti si iat a podi narai), in domu de is de sa Virtus de Mara Arbarei, cun sa partida chi s'est serrada cun su resultau de duus a zeru. E acabbaus, e serraus sa chistioni acapiada a is resultaus cun s'ùrtima partida chi is de sa Libertas ant giogau pròpriu custu domìnigu passau, in domu cosa insoru, contras a is de su Santadi. E una de is cosas chi m'est sèmpiri praxia meda a fai, est cussa de andai a torrai a ligi is intervistas de is allenadoris apustis chi is partidas si funt giogadas. E duncas, immoi chi nci seus (si ddu torru a arrapiti torra), sèmpiri chi seis de acòrdiu cun mei, podeus andai a arrexonai apitzus de totus is cosas chi m'at contau, chi m'at scoviau Marchiteddu Piga in sa ciaciarrada chi nd'eus pesau una bella pariga de diis fait. 
«No potzu ca essi prexau meda, custu est pagu ma seguru – at a atacau a mi contai Marco Piga – po cumenti si funt andendi is cosas in custas primas partidas de sa stagioni noba. Seus partius cun su pei deretu, cun su pei giustu, cumenti si narat, e mi fait prexeri ca is piciocus cosa mia in campu arrannèscint a fai a biri a is tifosus cosa nosta unu giogu bellu, bonu e spassiosu. Cust'annu is cosas si funt postas paris, est a nai ca si funt andendi beni fintzas de is primus bessidas, una cosa chi, invècias, s'annu passau no fiat sucèdia; antzis, in su campionau de su duamilla e bintitres – duamilla e binticuatru seus partius mabi e si seus agataus a depi curri, a depi sighiri is scuadras chi s'agatant me is primus postus de sa lista, una cosa chi no est mai facili, e si cumprendit, ma potzu narai, puru, ca s'annu passau puru eus fatu a biri cosas togas, fadendi su contu, de su restu, chi eus serrau sa stagioni a su de cuatru postus in sa lista. In s'istadi, chi pròpriu di depu narai sa beridadi – at sighiu a mi contai sèmpiri Marcu Piga – seus arrannèscius a trabballai beni meda, est a nai ca seus arrannèscius a s'allenai cun gana bella, mancai is giogus, e duncas is campionaus, siant partius ainnantis de su chi festus costumaus a fai in totus custus ùrtimus annus».  
Cumenti scieis beni, e de su restu, de sa cosa nd'eus arrexonau impari giai unu bellu tanti de bortas, is campionaus funt partius duas cidas ainnantis de su chi fadiant me is annus passaus, chi est berus ca is giogus po su chi pertocat sa stagioni de su duamilla e binticuatru – duamilla e binticinu funt torraus a incumentzai su cuindixi de su mesi de Cabudanni, ma in totus is annus passaus is giogus fiant costumaus a torrai a partiri in s'ùrtimu fini de cida de su mesi de Cabudanni. 
«Is piciocus cosa mia funt stètius bravus, est a nai ca ant incumentzau cun is allenamentus cun s'afròddiu chi serbit ma, pruschetotu, ndi funt arribbaus cun unu bellu tanti de allenamentus a is pabas. Est a nai, duncas, ca is giogadoris de sa Libertas si fiant allenendi dònnia unu po su contu su ainnantis de torrai a partiri cun is allenamentus in truma manna, cumenti si iant a podi tzerriai. Custa est una cosa chi ti iast a podi abertai, mancai, de unu giogadori professioneri, e custu poita no podis pretendi prus de su tanti de unu piciocheddu chi, mancai, ndi cabat a su campu (cumenti si narat) feti po su spàssiu chi nd'arricit. Tèngiu, duncas, sa possibbilidadi de podi trabballai impari a una truma de giogadoris chi mi donant una surra manna (po ddu narai diaici) de garantzias, una truma de piciocus, de giogadoris chi tenit sa gana de fai a biri a totus cantu ballint; una truma de giogadoris chi, mancai, sonnant de arribbai a giogai, una dì, me is campionaus prus mannus de sa Promotzioni ca, si cumprendit, custu de arribbai a giogai me is categorias prus mannas, impari mancai a is giogadoris professioneris, est su bisu de totus. Seus partius a forti meda, cumenti ti fia narendi ainnantis, ma immoi sa cosa de importu chi podeus fai, sa cosa prus de importu, po dda narai diaici, est cussa de abarrai cun is peis prantaus, e beni, po su chi fait, po su chi est possibbili, a terra, cumenti si narat. Su chi m'abertu, immoi, est ca is giogadoris cosa mia sigant a curri a forti, incumentzendi e partendi de is allenamentus chi fadeus aintru de sa cida. Is giogadoris chi faint parti de sa rosa de sa Libertas funt amigus de diora tra de issus e si biint e si faint puru aforas de su campu de giogu, e de su restu, giogant impari in sa pròpriu scuadra giai de una bella pariga de annus; de seguru si connoscint totus beni tra de issus e custa est una cosa chi agiudat, e meda puru, a ndi cassai is resultaus bonus. Seus trabballendi beni meda me is allenamentus aintru de sa cida: at a essi berus, duncas, ca is piciocus chi sigu funt giòvunus, est a nai ca po su prus funt totus piticatzus de edadi, ma ascurtant totu su chi ddis nau. E de su restu, candu tenis s'ocasioni, sa possibbilidadi de trabballai impari a piciocus diaici giòvunus, sa cosa de importu prus manna est sa conca, e duncas s'atentzioni chi nci ponis in su chi depis fai». 

Tra is giogadoris prus fortis chi ddoi funt in sa rosa de sa Libertas, e custa cosa sighit a andai ainnantis de una bella pariga de stagionis, a nai sa beridadi, ddoi est, custu est pagu ma seguru, Giuseppe Corona, chi est su giogadori chi est fadendi is ispantus prus mannus, no feti po is gol chi est arrannèscendi a fai, ma puru po is giogadas, po is passàgius chi arrannèscit a regalai a is cumpangius cosa sua. 
«Deu e Giusepi, de su restu – at sighiu a mi contai Marcu Piga – si connosceus de una bella pariga de annus; est unu de is giogadoris prus fortis chi nci funt in dì de oi in Sardìnnia, e tenit una esperièntzia manna meda a is pabas, fadendi su contu ca in sa carriera cosa sua, est a nai me is annus passaus, at tentu sa possibbilidadi de giogai fintzas in sa Sèrie C; si cumprendit ca, mancai siat matucheddu de edadi (ca su tempus passat po totus, e mancu mali, mi megu a solu a solu ndr), candu tenit sa conca sbuida de is pentzamentus lègius, e candu si intendit beni, podit giai giai binci is partidas a solu, cun una de is giogadas chi fatu fatu ndi bogat aforas. Ma chi seus arrannèscendi a curri diaici a forti, est gràtzias a totus is piciocus chi faint parti de sa rosa, e de sa scuadra, e no feti gràtzias a Corona, mi parit craru puru. Medas de is piciocus chi faint parti de sa truma cosa nosta funt de Barumini, nd'arribbant de sa bidda etotu, e si cumprendit ca unu piciocheddu de sa bidda tenit una passioni manna meda po sa scuadra innoi giogat, un amori chi, mancai, unu chi nd'arribat de foras, de una bidda allena, no podit tenni sèmpiri. Is de s'assòtziu, is dirigentis (po ddus tzerriai a trassa de s'italianu etotu) funt arrannèscius a ndi pesai una scuadra toga e sana e is piciocus nous chi, mancai, benint a si donai una manu, e chi mancai nd'arribbant de is biddas chi ddoi funt totu a giru a giru de Barumini, arrannèscint a s'agatai beni meda, fintzas de is primus diis. E custas funt totu cosas chi t'agiudant a curri a forti, gei si cumprendit, de su restu, cumenti andant is fainas in su mundu de sa bòcia». 

Marco Piga, agoa, m'at contau puru ca s'obbietivu de is de sa Libertas de Barumini, po cust'annu, est cussu de mellorai, siat po su chi pertocat su giogu e siat, est craru, po su chi pertocat sa positzioni in sa lista, fadendi su contu ca s'annu passau ant serrau sa stagioni a su de cuatru postus. «Depeus imparai – at sighiu a mi contai Piga – a cabai in campu sèmpiri cun sa pròpria mentalidadi, cumenti si iat a podi narai, cun sa conca lìmpia, sbuida de totus is pentzamentus chi nc'apicigant pagu, po no narai nudda, cun su giogu de sa bòcia e cun sa partida, chentza de abarrai a pentzai a sa positzioni in sa lista de is aversàrius; po nosu no cambiat pròpriu che nudda, siat a giogai contras a is ùrtimus de sa lista e siat a giogai contras a is scuadras prus fortis. Depeus imparai, duncas, a pentzai feti a nosu etotu, e seus trabballendi pròpriu po custu, po cresci, po mellorai po su chi pertocat sa conca de is giogadoris cosa mia». 
Su campionau de cust'annu de su restu (e seus chiestionendi, est craru, de sa stagioni chi ballit po su duamilla e binticuatru – duamilla e binticincu) est togu meda, est a nai ca ddoi funt una biga manna (po ddu narai a sa sorresa, ma chi si praxit de prus, chi si sonat mellus, podeus puru manigiai su fueddu "muntoni") de scuadras chi tenint totus is cartas bonas, cumenti si narat, a trassa de s'italianu etotu, po ndi cassai su primu postu e duncas, si cumprendit, s'artziada in su campionau de sa Promotzioni. 
«Candu seu bènniu a connosci – m'at scoviau Marcu Piga – is scuadras chi faint parti de sa Lista B de su campionau de sa Primu Categoria e, duncas, chi faint parti de sa lista innoi s'agataus nosu puru, apu cumprèndiu acoitu chi cust'annu nd'at a bessiri aforas una bella batalla, dònnia dònnia cida. Su campionau est bellu cantu tostau, chi cumprendeis su chi si bollu narai, est a nai ca eus a depi fadiai, e meda puru, po ndi incasciai is tres puntus chi ddoi funt in su pratu po dònnia partida. Me is ùrtimus annus, de su restu, su livellu, sa fortza de is scuadras, po ddu narai mellus, est crèscia meda, est a nai ca est sèmpiri prus arta, cumenti si iat a podi narai. Eus a tenni s'onori de giogai contras a scuadras chi tenint una storia de importu mannu a is pabas, a incumentzai de is de s'Arbus, chi ndi funt cabaus in Prima Categoria pròpriu cust'annu, ma tocat a fai su contu, puru, ca curriànt in su campionau de s'Ecellenza fintzas a duus annus fait. De seguru, is de s'Arbus ant a essi tra is aversàrius prus fortis chi eus agatai in sa bia cosa nostra, ma no funt de seguru is ùnicus. A sa lista de is scuadras chi currint po ndi cassai su primu postu de sa lista, intzandus, nci podeus e nci depeus aciungi is serramannesus de sa Gialeto, is carlofortinus de sa Verde Isola, is de su Sant'Antiogu e is de su Perdaxius, chi custa istadi funt stètius bonus a ndi pesai una rosa toga meda; nc'est de narai, duncas, ca ant fatu unu trabballu de importu in sa fentana de su mercau, cumenti seus costumaus a dda tzerriai, a trassa de s'italianu etotu. No si ndi podeus scaresci, peròu, de is de su Samugheo, ca me is ùrtimus annus ant fatu a biri a totus cantu ballint; funt fadendi unu trabballu togu, bonu meda, mescamente cun totus is piciocus, giòvunus e fortis, chi ddoi funt in sa bidda cosa insoru. Candu ti dda depis biri contras a una biga manna de scuadras diaici fortis, su giogu benit a essi ancora prus spàssiosu; is piciocus cosa mia, de su restu, sciint giai ca sa stagioni at a essi longa meda e fadiosa; pròpriu po custu ddis sigu a narai ca depeus trabballai a su centu po centu, a partiri da is allenamentus chi ndi pesaus aintru de sa cida. Nosu ndi cabaus in campu po si spreviai, ca seus diletantis e no giogadoris professioneris, e mi parit giustu puru ca is piciocus pentzint, po primu cosa, a si spassiai, a si spreviai, ma chi unu no trabballat cumenti Deus cumandat, cun sa seriedadi chi serbit, intzandus su spàssiu, e gei si cumprendit, benit a essi pagu, pagu meda, po no narai giai nudda (arrit)». 

E immoi chi seu arribbau a custu puntu de sa chistioni, de s'artìculu, e fadendi su contu ca seu acabbendiddu de ddu scriri in su mengianu de su giòbia (cumenti si ia nau chi apa essi fatu a s'incumintzu de custu artìculu etotu), podeus duncas andai a castiai, impari, ita totu nd'est bèssiu aforas (m'est bèssiu diaici, cumenti si narat in Bidd'e Sorris, de su restu) de is partidas, e no fiant pagus de seguru, chi si funt giogadas ariseu a su merì, est a nai su bintitres de su mesi de Ladàmini. 
Si naru, acoitu, ca su tempus, e pruschetotu su logu (est a nai duncas, su tanti de cropus chi m'abarrant de donai a sa tastiera po serrai s'artìculu) no est meda, e duncas, fadendi su contu de sa cantidadi, manna meda, de partidas chi si funt giogadas ariseu, apa a circai de no perdi tempus, e bieus ita totu arrannèsciu a fai. 

E duncas, chi seis de acòrdiu cun mei, deu ia a partiri cun is partidas de is scuadras sardas chi currint me is su campionau de sa Sèrie D. Is tattaresus de su Latte Dolce, duncas, funt stètius is primus a cabai in campu, fadendi su contu ca sa partida cosa insoru s'est giogada a is undixi de su mengianu: is tattaresus si dda funt depia biri contras a is de su Gelbison e funt arrannèscius a ndi cassa is tres puntus chi ddoi fiant badda badda in su pratu gràtzias a su gol chi at fatu Piredda. Po is de su Latte Dolce, duncas, nd'arribbat sa segunda bìncida de sighiu, apustis de essi bintu in sa partida de sa cida ainnantis, contras a is de s'Atletico de Uri (po cussa chi podeus tzerriai "derby", a trassa de s'ingresu etotu, fadendi su contu ca is duas scuadras, Latte Dolce e Atletico de Uri, funt totus e duas sardas, e gei nc'eis a arribbai asolus puru, deu creu). 
E duncas, podeus andai a castiai, puru, immoi chi nci seus, cumenti funt cuncodradas is cosas in sa lista: is tattaresus, in dì de oi, s'agatant a su de ses postus in sa lista, cun undixi puntus in totu (chi funt su pròpriu tanti de puntus chi tenint in buciaca is de su Trastevere), unu in mancu, duncas, de is puntus chi tenint is de sa Gelbison, chi eus arremonau pròpriu immubagora. Is de su Latte Dolce, a su mancu fintzas a immoi, in custas primas otu bèssidas de s'annu, funt stètius bonus a binci po duas bortas (cumenti s'apu nau immubagora, de su restu) e po cincu bortas ant serrau sa partida cun su resultau in paridadi. Is tattaresus, duncas, a acabbai a fai is contus nci poneus pagu meda, de su restu, ant pèrdiu feti una borta. 
Sa giorronnada no est stètia bona po is de s'Ilva de Sa Maddalena, fadendi su contu ca ant pèrdiu sa partida chi ant giogau in domu cosa insoru etotu, contras a is allenus de sa Sarnese, cun su resultau de duus a unu. Touray nd'at cassau su primu gol po is meris de domu, ma is allenus ant arrespustu cun is gol pesaus de Altobelli e de Montini, chi at intzertau unu tiru de is undixi metrus. Is de s'Ilva abarrant frimus in sa lista, cun seti puntus in buciaca, chi ndi funt arribbaus gràtzias a duas partidas bintas e a una partida chi funt stètius bonus a serrai cun su resultau de paridadi. Nudda de bonu po is de s'Atletico de Uri puru (chi eus giai arremonau ainnantis etotu, de su restu), chi ndi torrant agoa, in Sardìnnia, a busciacas sbuidas (seus chistionendi de puntus, est craru) apustis de sa partida chi ant fatu contras a is de sa Puteolana, chi s'est serrada cun su resultau, marigosu meda, po is de s'Uri, de tres a unu: is meris de domu nd'ant cassau is gol cun Russo e po duas bortas cun Mascari, ma is primus chi ant fatu su gol funt stètius pròpriu is allenus de s'Atleticu de Uri, cun De Cenco, ma no est bastau, est craru. Partida pèrdia, e mabi, puru, po is de su Cos Sarrabus, chi ndi funt arrutus in sa partida chi ant giogau contras a is de su Real Monterotondo, cun su resultau de cuatru a duus: is de su Cos, sighius de Loi, s'agatant, sèmpiri, a s'ùrtimu postu de sa lista, cun feti duus puntixeddus in buciaca, chi ndi funt arribbaus gràtzias a duas partidas chi ant serrau cun su resultau in paridadi. Is de s'Atleticu de Uri, invècias, ant bintu una partida feti e nd'ant serrau atras duas cun su resultau in paridadi, po cincu puntus in totu in sa lista. E acabbaus de fai is contus de is partidas chi ballint po su campionau de sa Sèrie D cun is de s'Olbia – Terranova, chi ariseu ant serrau sa partida chi ant giogau in domu de su Trastevere cun su resultau de zeru a zeru; is de s'Olbia, duncas, s'agatant cun tres puntus in busciaca, fadendi su contu chi no ant bintu ancora nemmancu una partida, ma nd'ant serrau tres cun su resultau siddau in paridadi. 

Po su chi pertocat is partidas de sa Copa Italia chi ballit po is scuadras de s'Ecellenza, invècias, acudu feti a si narai ca is de s'Ossese funt stètius bonus a binci in domu de is de s'Alghero (sa scuadra de s'Alighera, si cumprendit) cun su resultau de unu a zeru, apustis chi sa partida de s'andada si fiat serrada cun su resultau de zeru a zeru; a is de su Tèmpiu, invècias, no ddis est bastau a arrannèsci a binci sa partida de sa torrada, in domu cosa insoru, contras a is de su Budoni, cun su resultau de unu a zeru (gràtzias a su gol fatu da Bazile, cun unu tiru de is undixi metrus), fadendu su contu ca is allenus fiant stètius bonus a binci sa partida de s'andada cun su resultau, togu meda, de cuatru a duus. Totu beni po is de su Crabonaxa puru, chi nd'ant cassau sa bìncida in domu de is de sa Nuorese, cun su resultau deu duus a zeru, gràtzias a is gol chi nd'ant pesau Melis e Marci; is de su Crabonaxa iant bintu sa partida de s'andada, chi iant giogau in domu cosa insoru etotu, cun su resultau de unu a zeru. E serraus is contus, po custa cida puru, cun is de su Crabònia, chi ant serrau cun su resultau in paridadi in sa partida contras a is campidanesus de su Muristeni, cun su resultau de unu a unu: su primu gol est stètiu pesau de Manca, ma Broglia nd'at cassau su gol chi at permìtiu a is meris de domu de sighiri a andai ainnantis in sa cursa po sa Cupa. 

E po custa cida puru, deu creu de essi acabbau su tempus e mescamente su logu po si scriri in sardu, ma chi su Cielu at a bolli custu beni po mei, podeis abarrai segurus ca nc'ant a essi un antru bellu tanti de rigas innoi a s'abertai tra seti diis, est a nai giòbia chi benit, e chi at a essi, tra is atras cosas, s'ùrtima dì de su mesi de Ladàmini. In s'interis, si imprassu a forti e si aguru totu su beni de custu mundu.



Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna - IMPRENTAS 2023-2024. LR 22/2018, art. 22