Candu un allenadori no arribbat a papai su panetoni: is istorias de is de su Santa Teresa e de is de su Tortolì
E duncas, a cantu parit, nci dda eus fata (e bosatrus chi ligeis custas rigas, fait a narai custu puru, chi mi permiteis de brullai unu pagheddeddu, unu pagheddeddu feti, nci dda eis fata impari a mei etotu): e megu, a narai, mi parit bastanti craru, ca seus arrannèscius a nc'arribbai (e fiat ora puru, mi megu a solu a solu) a s'ùrtimu mesi de s'annu, a s'ùrtimu mesi, duncas, chi pertocat custu duamilla e binticincu, e seu chistionendi, est craru, de su mesi de idas, ca po oi, mi parit de podi narai custu, mi parit su mesi prus druci e prus bonu de totus.
At a essi ca su mesi de donniasantu mi fadiat, dònnia dònnia annu, cumenti chi fessit una maratona, una de cussas cursas, duncas, chi andant ainnantis po chilometrus e chilometrus e chilometrus; at a essi ca chi nc'est calincuna cosa chi mi podit andai a trota (partendi de is cosas chi s'arrogant, de is dannus a sa saludi, e fintzas a arribbai cun is certidus, mancai, cun is personas), est seguru chi mi andat a trota in su mesi de donniasantu, ca mi parit ca durit trescentumila diis, e no trinta; ma po cust'annu puru, megamu a narai, seu arrannèsciu a mi ddu lassai a is pabas chentza de nci ghetai tropu lagrimas, chentza disisperus tropus mannus, chentza arroris, chi cumprendeis su chi seu narendi.
Ma si potzu narai, puru ca (fadendi su contu, castiendu a totu is diis, e is cosas chi mi seu dèpiu bivi), nci funt stètius momentus innoi, mancai ('ta dannu lègiu, cumenti si iat a podi narai, a trassa de cumenti narant innoi in Bidd'e Sorris etotu) mi pariat giai giai ca sa conca fessit po mi sartai in aria (cumenti si iat a podi narai a trassa de s'italianu etotu), ca sa conca fessit acanta de mi scopiai (diaici mi sonat mellus puru), de su dabori e mancai, eia, de is pentzamentus lègius chi tenia badda badda in su crobeddu.
E duncas, de immoi potzu pentzai feti a su trabballu chi m'amancat de ndi pesai, ainnantis chi nd'arribbint is festas. E cumenti s'apu giai narau in s'artìculu chi nd'est bèssiu aforas una pariga de cidas fait, fadendi su contu ca su binticincu de su mesi de idas (e duncas, eia, seu chistionendi pròpriu de sa dì de su Nadali) at a essi de giòbia, e duncas nd'ant a depi bessiri aforas, cumenti a dònnia giòbia de s'annu, is Novas de su Diàriu Sportivu (est a narai: in novas chi ndi pesu in sardu, o po ddu narai mellus puru, in su sardu chi si chistionat innoi in su Campidanu de mesu) mi iat a cumbenni (diaici mi megu a solu a solu) a ndi pesai su trabballu (e no feti a ddu pesai, ma a ddu acabbai puru, po si cumprendi mellus) calincuna diis ainnantis de su binticincu, chi cumprendeis su chi seu circhendi de si narai, po no abarrai sa dì de sa festa, in s'interis chi is atrus papant e bufant (cumenti est giustu puru, de su restu, e nci iat a mancai atru puru), avatu de su trabballu cosa mia.
E cun custu no si bollu narai ca su trabballu cosa mia no mi praxiat, antzis, deu creu ca siat unu de is prus togus, e de is prus bonus tra totus cussus chi mi podiant capitai in custa vida, ma deu creu ca a fai sa festa praxat unu pagheddeddu a totus, e duncas, eia, a mei puru mi iat a speddiai a passai calincuna ora de sprèviu, e no a passai is oras a scriri aranti de su tialu de computer, e pròpriu po custu, mi depu cuncodrai cun su trabballu me is diis, me is cidas ainnantis a su Nadali.
E in prus, acudu a si narai, immoi chi nci seu (ma de sa cosa, podeis abarrai segurus chi nd'apa a torrai a chistionai mellus in su benidori, e duncas, in totus is artìculus chi nd'ant a bessiri me is cidas chi ant a benni), ca sa primu dì de s'annu nou puru nd'at a arrui de giòbia, e duncas, ballit sa pròpriu chistioni chi s'apu arremonau immubagora: apa a depi agatai su tempus po scriri s'artìculu a su mancu una pariga de diis ainnantis de candu nd'at a bessiri aforas, sighendi su dìciu, chi mi praxit meda meda, chi pròpriu si ddu depu narai, chi pròpriu si ddu depu scoviai, e chi narat ca "chini tenit su tempus po fai una cosa no iat a depi abertai a s'incras po dda fai".
E duncas, immoi chi nci seu, fadeus beni is contus: po acabbai s'annu m'ammancant (e chi a su contu nc'aciungu bosatrus puru, si iat a podi narai: po acabbai s'annu s'ammancant) feti cuatru giòbias, partendi de su de su cuatru (chi est sa dì innoi ndi bessit s'artìculu chi teneis asuta de is ogus immoi), passendi po s'undixi, po su dexiotu e fintzas a arribbai a su binticincu. E a fai totus custus contus, mi parit giai giai de essi torrau a is tempus de is iscolas medias, candu, impari a su cumpàngiu de bancu chi tenia a s'epoca, fadestus su contu de is diis chi s'ammancànt po nci lompi a su Nadali, e duncas, eia, fadestus su contu de is diis chi s'ammancànt po nci lompi a is vacantzas de su Nadali, ca po unu piciocheddu funt sa cosa de importu prus mannu.
E duncas, eia, candu andammu a is iscolas medias, festus costumaus (deu e su cumpàngiu miu) a fai custus contus in unu papereddu, innoi ddoi fiant scritus totus is diis chi si depestus scroxai ainnantis de is festas; e si potzu narai ca incumentzastus a fai custu contu, custu gioghiteddu (cumenti si iat a podi tzerriai, puru) candu festus ancora in su mesi de donniasantu, e duncas, eia, fait a narai ca su giogu duràt po unu bellu pagheddu, po unu bellu tanti de cidas de sighiu: e cumenti passant is diis, intzandus ponestus una cruxi, fadestus (chi si praxit de prus cumenti sonat) una cruxi apitzus de su numeru de sa dì chi festus po si lassai a is pabas.
E sa cosa torrat giai giai aguali (mi parit de podi narai custu, a su mancu) a su chi podeus fai, e fadeus (po chini si stentat diaici, est craru) po su chi tzerriaus "calendàriu de s'aventu", po furriai a sa sarda is fueddus chi si manigiant in italianu po chistionai de s'otu de su mesi de idas. E diaderus, mi parit de essi torraus agoa me is annus, e mi praxit meda cumenti a cosa.
Duncas, torrendi a nosu, apustis de essi fatu su contu de su tempus chi passat, si potzu feti chistionai (po mesu segundu, chentza de si fai perdi, chentza de si ndi furai, mancai, totu su tempus chi nemmancu teneis) de su tempus chi est fadendi po su chi pertocat is temperaduras (chi funt is duas cosas chi fatzu, dònnia dònnia cida, ainnantis de mi ponni a si chistionai de totus is novas chi nd'arribbant de su mundu de su càlciu): e duncas, eia, de una cidixedda, est a narai, po essi prus pretzisus puru (cumenti unu giornalista iat a depi essi, sèmpiri chi bolit fai beni su trabballu cosa sua, est craru), de s'ùrtima cida de su mesi de donniasantu, nd'est arribbau su frius, unu bellu frius puru, fadendi su contu ca is temperaduras si funt abasciadas (ddi naru diaici, isperendi ca si cumprendat su chi seu circhendi de si narai) de una bella pariga de gradus (pariga a sa sarda, si cumprendit), e funt arribbadas fintzas a cincu – ses gradus, po su chi pertocat is minimas. E est sighendi a proi, dònnia tanti, e s'acua, gei si sciit cumenti andant is cosas innoi in Sardìnnia, si serbit, e meda puru, e duncas no podeus fai atru ca ddu lassai fai, torrai gràtzias a su Cielu e isperai ca su tempu mau no fetzat tropu a mau (chi mi permiteis de fai custu giogu de fueddus), e chi no nd'arribbint is disatrus, duncas, ca est s'ùrtima cosa chi boleus, e mi parit craru.
E duncas, eia, sigheus diaici, a andai ainnantis, a su mancu concas a s'otu de su mesi de Idas, chi at a essi sa primu dì de festa chi eus agatai in su calendàriu: s'otu cust'annu at a essi de lunis (eia, seu chistionendi, est craru, de custu lunis chi est po nd'arribbai), e po medas de bosatrus at a essi dì de festa, e biaus bosatrus, mi benit de si narai diaici, fadendi su contu ca po mei, invècias, at a essi una dì de trabballu, fadendi su contu ca is scuadras sardas chi currint me is campionaus pesaus de is de sa Federatzioni Italiana de su Giogu de su Càlciu, e de sa Lega Natzionali de is Diletantis, e mi parit craru puru, nd'ant a cabai in campu puru custu domìnigu chi est arribendindi, allestru allestru, e chi nd'at a arrui su seti; e duncas, po totus is giornalistas sportivus cumenti a mei (a partiri, duncas, de is collegas cosa mia chi trabballant, impari a mei, in sa redatzioni de su Diàriu Sportivu) nc'ant a essi una bella passada de novas (ddi nau diaici, isperendi ca si cumprendat su chi seu circhendi de si narai, e isperendi, mescamente, ca su fueddu chi apu scerau, e chi apu manigiau, no si andit a trotu) de scriri e de si torrai a contai.
Ma cumenti s'apu narau ainnantis, de su restu, no seu innoi nè po prangi e nè po murrungiai, antzis; apa a fai su trabballu cosa mia, mancai po medas siat dì de festa, cun su coru prenu de afròddiu, cumenti fatzu sèmpiri de su restu. E in s'interis chi nd'apa a pesai su trabballu cosa mia, eia, apa a pentzai, apa a tenni unu pentzamentu bonu, po totus cussas personas ca, a trassa cosa mia etotu, trabballant me is diis de festa, a partiri, mancai, de totus cussus chi trabballant me is bar (cumenti seus costumaus a ddus tzerriai, mancai su fueddu no siat italianu, e nè sardu, e mi parit craru puru), apabas de su banconi, po ddu narai mellus.
E custu bollit narai, duncas, ca chi su Cielu at a bolli custu beni po mei (est a narai, duncas, chi nci dda fatzu a nci lompi a is festas de su Nadali chentza de m'amachiai, e chentza de mi strupiai), apa a tenni is diis po mi sprèviai, e po mi spassiai, mancai feti unu pagheddeddu, candu is campionaus s'ant a firmai, est a narai, duncas, de su binticuatru e fintzas a su tres de su mesi de gennàrgiu.
Ma in dì de oi, eia, depu pentzai feti a su trabballu cosa mia, a su chi nc'est de si scriri.
E duncas, me is cidas passadas, est a nai, mellus, in totus is artìculus chi ndi funt bessius aforas in su mesi de donniasantu apu circau, apu fatu de tou (e creu de podi narai ca nci seu arrannèsciu) po no chistionai de su Nadali, mancai in bidda mia sa genti apat incumentzau a ponni is apicajonis aforas de is domus (chi cumprendeis de ita seu chistionendi) me is diis apustis de Halloween, diaici seus costumaus a tzerriai sa festa ca est nascia in America e chi nd'arruit pròpriu s'ùrtima dì de su mesi de ladàmini; e duncas, eia, no seu brullendi, sa primu mata cuncodrada po Nadali, ddi naru diaici, dda apu bida aintru de sa butega de unu braberi, e deu creu chi fessit su tres, o su cuatru de su mesi de donniasantu.
E duncas, immoi chi seus lòmpius a su mesi de idas, si iat a podi partiri cun is novas chi nd'arribbant de su mundu de su càlciu de is diletantis sardus cun unu contixeddu: eia, fatu fatu si narat ca un allenadori no arribbat a papai su panetoni (chi est su druci de importu prus mannu, chi mi permiteis de manigiai custus fueddus) candu benit bogau, de sa panchina de sa scuadra chi sighit, ainnantis chi nd'arribbit su Nadali, fadendi su contu ca, giai giai dònnia annu, sa lista de partidas de s'andada acabbat in sa primu bessida de su mesi de gennàrgiu; e duncas, cust'annu puru is cosas ant a andai diaici.
E megu a si contai custa cosa po arribbai a su puntu de importu prus mannu de sa chistioni, a su coru de sa lega, chi mi permiteis de giogai unu pagheddeddu a fai su poeta (e no feti su giornalista de càlciu): candu is cosas andant mabi po una scuadra, candu sa scuadra s'agatat a annadai in acua lègias e no bonas (cumenti m'arrapitiat fatu fatu su babbu de un amigu miu chi tenia a is tempus de is scolas elementaris e medias), intzandus su chi pagat su contu po totus est giai sèmpiri, po no narai sèmpiri, s'allenadori. E sa chistioni mi parit bastanti crara: is dirigentis de s'assòtziu no nci podint bogai totus is giogadoris de sa rosa, mancai nci siant scuadras ca, custu puru est berus, in sa fentana de su mercau de s'ierru mudant sa rosa cosa insoru, pighendi giogadoris nous e, mancai, fadendi partiri, po ddus lassai giogai cun atras scuadras, is giogadoris chi teniant fintzas a cussu momentu; ma po su prus de is bortas, is dirigentis scerant, e decidint, de nci bogai s'allenadori, circhendi de sonai sa isvellia (cumenti si iat a podi narai, a trassa de s'italianu etotu) po is piciocus, e fatu fatu nc'arrannescint puru.
E duncas, e arribbaus a sa chistioni (e fiat ora puru, s'at a megai calincunu de bosatrus), me is cidas passadas ndi funt sartadas tres panchinas, cumenti si narat (cumenti narant is giornalistas, po essi prus pretzisus puru), una avatu de s'atra, mancu a ddu fai aposta, e immoi andaus a castiai cumenti funt andadas is cosas.
E duncas, parteus cun sa prima nova de oi, cun sa primu chistioni chi pertocat s'artìculu de oi: a narai sa beridadi, no si iat a podi tzerriai nova, fadendi su contu ca is de su Santa Teresa (ca in sardu si narat Lungone, ma deu apa a sighiri a tzerriai sa scuadra in sa primu manera, chi no si dispraxit tropu) ant fatu a sciri a is giornalistas chi ndi iant serrau sa istoria (chi mi permiteis de manigiai custus fueddus) cun Celestinu Ciarolu candu fiat su binticuatru de su mesi de donniasantu, de lunis, apustis de sa partida ca is de su Santa Teresa iant pèrdiu contras a is fradibis de su Calanzanos, cun su resultau de zeru a unu po is allenus, chi est ballia (a fai is contus nci poneus pagu meda) po sa de ses partidas pèrdias me is primus undixi bessidas, sa de cuatru ingota in domu, cun is gadduresus chi s'agatànt, a s'epoca, cun una scuadra feti a is pabas, e con feti seti puntixeddus allogaus in buciaca.
Ma tocat a narai puru, e m'acudu a si ddu contai, ca is de su Santa Tertesa, fortzis, si iant minèsciu de tenni calincunu puntixeddu in buciaca in prus de is chi nd'ant cassau in cussas primus undixi giorronadas, fadendi su contu ca medas partidas ddas ant perdias me is minudus finalis, cumenti si iat a podi narai: contras a is de sa Nuorese, po nd'arremonai una, fintzas a su de trinatres minudus de su segundu tempus, s'assòtziu de su Lungone (diaici manigiu totu e duus is nominis, e torraus paris diaici) fiat bincendi cun su resultau de duus a zeru, ma apustis ndi iant ingotu tres gol (e no funt pagus de seguru, e si cumprendit) me is ùrtimus doxi minudus de sa partida: unu pecau mannu, si iat a podi narai diaici. Sèmpiri in domu cosa insoru, is de su Santa Teresa fiant giai giai po ndi cassai is tres puntus prenus in sa partida chi iant giogau contras a is de su Lanusè, cun su gol chi est bàlliu s'unu a unu, po is ollastrinus, est craru, chi est arribbau a su de centu e duus minudus de giogu, e chi fadeis su contu ca una partida durat noranta minudus, podeis cumprendi mellus (a su mancu deu dda pentzu diaici) cumenti funt andadas is cosas e su disprexei chi nd'ant tentu is de su Santa Teresa.
In sa partida in domu de is de su Tèmpiu puru, e torra, is de su Santa Teresa ant pèrdiu a s'ùrtimu minudu, e no parit nemmancu berus, ca parit una brulla po cumenti si dda seu contendi, berus est?
E duncas, a fai is contus nci poneus pagu, is de su Santa Teresa, cun Celestino Ciarolu sètziu in sa panchina, fiant arrannèscius a binci feti una borta, in domu de is de su Crabonaxa, cun su resultau togu e tundu tundu de duus a zeru, a sa de ses bessidas, chi s'est giogada (po essi prus pretzisus puru) su dexennoi de su mesi de ladamini. E tra is atras cosas, m'acudu a si ddu narai, torru a si chistionai de is giogus chi pertocant su campionau de s'Ecellenza (e fiat ora puru, s'at a megai calincunu de bosatrus), fadendi su contu ca seu a su mancu de una bella pariga de cidas (pariga a sa sarda, si cumprendit) ca si ddu apu promìtiu, ma ancora no ddu emu fatu.
Duncas, po sighiri cun sa chistioni, si potzu narai ca is de su Santa Teresa teniant s'afròddiu a is isteddas a s'incumintzu de sa stagioni (e seu chistionendi, est bastanti craru deu creu, de sa stagioni de su duamilla e binticincu – duamilla e bintises), fadendi su contu ca no curriant in su campionau de s'Ecellenza de calincuna cosa cumenti a bintiseti annus, e ndi funt artziaus pighendindi su postu, si narat diaici, de is de su Santu Tiadoru – Poltu Ridundu, cun s'assòtziu chi si nd'est sciusciau, e duncas, eia, si iat a podi narai diaici puru, ant bèndiu su postu cosa insoru a is de su Lungone.
E duncas, is dirigentis de s'assòtziu ant pentzau beni de donai is crais de sa scuadra cosa insoru a Celestinu Ciarolu, chi est nàsciu pròpriu in su Lungoni e me is annus passaus est stètiu unu de is giogadoris prus fortis de su Santa Teresa etotu (si cumprendit, berus est?), e tra cussus chi nd'ant pesau sa cantidadi prus manna de gol candu is biancus-asullus curriant in su campionau de sa Sèrie D. E duncas, eia, fait a narai puru ca Ciarolu at fatu unu trabballu de importu mannu po su chi pertocat s'iscera de is giogadoris chi s'est agatau in sa rosa; est a narai ca at trabballau a su costau de is dirigentis, circhendi de ndi pesai una truma de piciocus chi podessit curri a forti in su campionau de s'Ecellenza: e is giogadoris chi at scerau nd'arribbant, po su prus, de su Barisardo, de su Bonorva e de s'Atleticu de Bono, chi nemmancu a ddu fai aposta, funt stètias is ùrtimas tres scuadras chi Ciarolu at sighiu, est a narai, duncas, is ùrtimas tres scuadras innoi Ciarolu at fatu s'allenadori in custus ùrtimus cuatru-cincu annus passaus. Is de su Santa Teresa, duncas, nd'ant pesau unu comunicau po fai sciri a totus ca s'acapiu cun s'allenadori si fiat sciusciau, e duncas, si intregu is fueddus de is dirigentis: "S'assòtziu de su Santa Teresa fait sciri a totus ca s'acapiu chi teniant cun Celestino Ciarolu est acabbau su binticuatru de su mesi de donniasantu. Est stètia una decisioni marigosa e tostada meda de pigai, fadendi su contu ca Celestinu Ciarolu, po nosu, no fiat feti s'allenadori, ma meda, meda de prus: seus chistionendi de una persona de importu mannu meda po su chi pertocat sa vida, e sa cursa, de s'assòtziu etotu, in totus custus annus passaus; s'at agiudau a mellorai, dì po dì, cun s'esperièntzia cosa sua, cun sa passioni, cun sa seriedadi chi tenit candu trabballat, cida apustis de cida, no feti me is allenamentus chi ndi pesàt cun sa scuadra, cun is piciocus cosa sua, cun is piciocus chi sighit, ma puru donendi una manu de agiudu, manna meda, a totus is dirigentis. Ddi boleus torrai gràtzias, ca giai giai is fueddus nemmancu bastant, po totu su trabballu chi at fatu po nosu, po sa gana chi at tentu, po sa fortza chi nc'at postu. Po s'esèmpiu chi est stètiu po nosu, siat po su chi pertocat is partidas e is allenamentus, ma puru aforas de su campu. S'agiudu chi s'at donau at a abarrai me is arregodus de totus is chi ant tentu in su coru is fainas chi pertocant s'assòtziu de su Santa Teresa, s'agiudu chi s'at donau at a abarrai, po sèmpiri, in sa istoria de custa scuadra. Nosu de s'assotziu, ballit po su presidenti e po totus is dirigentis chi ddu agiudant in custu trabballu, fadeus is augurius a Celestinu Ciarolu, isperendi ca sa carriera cosa sua, e chistionaus, est craru, de sa carriera de allenadori, potzant andai ainnantis in sa manera mellus, e seus segurus chi at a essi abbili a cassai totus is bìncidas chi bisat, e chi si minescit, in su benidori puru, cumenti at fatu me is annus passaus".
Fait a narai, puru, immoi chi nci seus, ca is fueddus ca is dirigentis ant scerau po saludai a Celelstinu Ciarolu funt bonus meda, drucis cumenti a su tzucuru, cumenti si iat a podi narai, e no est una cosa chi sucedit sèmpiri, custu si ddu depu narai: eia, nci funt bortas, cumenti est custa, innoi is de s'assotziu e s'allenadori si lassant chentza de certai, cun rispetu mannu is unus po is atrus; atras bortas is comunicaus chi ndi bogant aforas is assòtzius, is scuadras, apustis chi nci bogant un allenadori funt frius cumenti a sa nì, cumenti si iat a podi narai; invècias is fueddus chi nd'arribbant de is de su Lungone parit chi nasciant, chi nd'arribbint de su coru, e mi fait prexei, diaderus, si ddus podi intregai. Deu creu ca sa cosa ballat, puru, po sa vida de dònnia dì, sa vida ca dònnia unu de nosu si depit bivi: e duncas, eia, de su mundu de su càlciu podeus imparai una bella letzioni; megu a pentzai, duncas, a candu duas personas certant, mancai siant coiadas de annus e annus, e intzandus ndi sciusciant s'acàpiu chi teniant, eia, a trassa de cussus chi scuncodrant apustis de essi stetius sposus po dexi, cuindixi o fintzas bint'annus.
E funt cosas ca in custa vida sucedint, e nci iat a mancai puru, ma deu creu ca sa cosa de importu, o una de is cosas de importu prus mannu, siat pròpriu cussa de no si fai pigai de su febi, de s'arrannegu, cumenti si iat a podi narai (e manigiu su fueddu arrannegu, chi nd'arribbat, mi parit bastanti craru, de su verbu arrannegai, diaici fadeus puru unu pagheddeddu de grammatica, ca mabi no si fait de seguru).
E duncas, motu unu papa si ndi fait un antru acoitu: ddu eis mai intèndiu custu dìciu? Deu creu pròpriu ca si potzat arraspundi: eia!
E si iat a podi narai, puru, ca po su chi pertocat su mundu de sa bòcia puru, is cosas andant a trassa de su chi sucedit candu tocat a circai unu papa nou. Ca una scuadra, po torrai a is legas chi si pertocant de acanta (e po dda serrai cun is strollichiminis, e megu a brullai), chentza de allenadori no podit abarrai, e mi parit bastanti craru; e duncas un assòtziu, apustis chi sciusicat s'acapiu cun s'allenadori chi teniàt, cun s'allenadori bèciu (cumenti si iat a podi narai) intzandus incumentzat a ndi circai acoitu un antru. Po sa panchina (cumenti si iat a podi narai, a trassa de cumenti si narat in italianu etotu) de s'assòtziu de su Lungone, is dirigentis fiant pentzendi, a su mancu in unu primu momentu, a Pasquale Malu, o a Sebastianu Pinna, ma a sa fini ant scerau, ant decìdiu de donai is crais de sa scuadra a Fabio Levacovich, s'allenadori nàsciu in Tattari in su milli e noicentus setantacincu, chi nd'arribbat, deretu deretu, de s'esperièntzia, dda tzerru diaici, chi iat fatu s'annu passau impari a is de s'Usinese, po is ùrtimas partidas chi nci fiant de giogai po sa lista de sa torrada, in su campionau de sa Promotzioni. Tocat a narai, puru, immoi chi nci seus, ca Fabiu Levacovich est torrau a si setzi in una panchina de una scuadra, de un assòtziu sardu, apustis de una bella pariga de annus innoi at trabballau aforas de s'isula stimmada cosa nosta, est a narai, duncas, cun scuadras de sa penisula, de su continenti (cumenti seus costumaus a tzerriai su restu de s'Italia, e est una cosa chi fait arriri, ddu scieus, berus est? Ma ita crupa ndi teneus nosu chi seus nàscius in un'isula e chi su restu de s'Italia si parit diaici atesu?), fadendi su contu ca in su duamilla e unu at trabballau impari a Giacomu Filippi, e at sighiu, duncas, is fainas de su Palermu (nemmancu a ddu fai aposta, una scuadra chi pertocat s'atra isula manna chi ddoi est in Italia, cumenti eis a sciri beni, ca sa geografia no dda apa a connosci feti deu, e megu a brullai, si cumprendit, berus est?), in su campionau de sa Sèrie C.
Apustis Levacovich at trabballau impari a is de sa Viterbese, custu in su duamilla e bintiduus, e de su mesi de friàrgiu de su duamilla e binticuatru, at trabballau impari a is de sa Recanatese, siat ainnantis e siat apustis de sa cabada de categoria (cussu chi in italianu tzerriaus retrocessioni), de sa Sèrie C a sa Sèrie D, ma a sa fini su cuatru de su mesi de idas de su duamilla e binticuatru nci ddu ant bogau, cumenti sucedit fatu fatu (e pròpriu de custu seus chistionendi) a is allenadoris de bòcia.
Candu giogàt, invècias, est a narai, candu ndi cabàt in campu cumenti a giogadori, Levacovich at tentu s'ocasioni de curri po is de sa Torres, po is de sa Cavese, de s'Isernia, de su Gela, de su Teramo, de su Portogruaro, de su San Marinu, e fait a narai ca nd'at cassau sa bìncida de una bella pariga de campionaus (pariga, si cumprendit, ddu manigiu sèmpiri a sa sarda; est a narai, cumenti eis a sciri beni, ca candu naraus una pariga no boleus narai duas, cumenti in italianu, ma calincuna cosa in prus de duus, mancai tres, o cuatru, o cincu; eia, cuatru o cincu benint a essi, in sardu, sèmpiri una pariga. E custa iat a podi essi, mi parit craru, una de cussas cosas chi si iant a depi fai arriri meda, ma meda, po su modu chi teneus, e chistionu de is sardus, de chistionai, de fueddai e duncas, eia, de manigiai is fueddus).
Po su chi pertocat is scuadras chi Levacovich at sighiu innoi in Sardìnnia in totus is annus passaus, si iat a podi narai ca iat giai tentu s'ocasioni de sighiri is fainas de is de s'Usinese in sa stagioni de su duamilla e dexeseti – duamilla e dexiotu, e me is annus ainnantis iat tentu s'ocasioni de trabballai e de sighiri is fainas de is de su Sorso (ddu scriu diaici e no a sa moda de cumenti ddi narant in caba 'e susu) e de su Istintinu puru.
E duncas, sa primu partida chi Levacovich at sighiu de sa panchina de is de su Santa Teresa est stètia cussa, de importu mannu, contras a is de s'Ilvamaddalena, ca in dì de oi (e chistionu de cumenti funt postas is cosas apustis de doxi partidas giai giogadas) s'agarant a su segundu postu de sa lista, cun bintiduus puntus allogaus a su callenti in buciaca, impari a is de sa Nuorese e a is de s'Atleticu de Uri.
E duncas, megamu a si narai de sa partida chi is de su Santa Teresa ant giogau contras a is de s'Ilvamaddalena, in domu allena (cumenti si iat a podi narai, chi mi permiteis de manigiai custu fueddu a su mancu), e chi s'est serrada cun su resultau siddau in paridadi (cumenti mi praxit a narai) de unu a unu; po is de su Santa Teresa est sa de cincu partidas chi serrant cun su resultau in paridadi, e immoi sa scuadra sighida de Fabiu Levacovich tenit otu puntus in buciaca, chi funt duus in prus de cussus chi tenint is de su Sant'Aleni de Cuartu, chi s'agatant, mi parit bastanti craru (ma deu depu circai de essi pretzisu po su prus chi potzu, po su prus chi arrannèsciu), a s'ùrtimu postu de sa lista. Custus, po acabbai cun is chistionis acapiadas a is de su Santa Teresa, funt is fueddus chi nd'ant pesau is dirigentis po fai sciri a totus (a is tifosus cosa insoru, po incumentzai, po arribbai a is giornalistas, ca funt cussus ca is novas ddas torrant a scriri me is giornalis) ca iant decìdiu de donai is crais de sa scuadra a Levacovich: "Seus prexaus meda, ma meda, de si fai sciri ca eus scerau Fabiu Levacovich cumenti a allenadori de s'assòtziu de su Santa Teresa, de immoi fintzas a s'acabbu de sa stagioni (fadendi su contu ca custa nova nd'est bessida aforas, nd'est bessida a pillu su binticincu de su mesi de Idas, chi fiat de martis ndr). Levacovich nd'arribbat cun un esperièntzia manna, manna meda in campu, cumenti a giogadori, si cumprendit, fadendi su contu ca at giogau calincuna cosa cumenti a centu e otanta partidas in su campionau de sa Sèrie C, impari a is de su Portogruaro, de su San Martinu e de sa Torres, e in prus cumenti a allenadori at fatu giai unu trabballu bonu meda impari a is de su Palermu, mancai cumenti a su segundu allenadori de sa scuadra; Levacovich si portat avatu cun issu unu bellu tanti de esperièntzia, est craru, e sa gana bella de binci cantu prus partidas at a arrannèsci, impari a s'assòtziu de su Lungone. Seus prontus, intzandus, a scriri una pagina nova de sa storia cosa nosta".
Duncas, custu po su chi pertocat is de su Santa Teresa, ma tocat a narai puru ca po su chi pertocat su campionau de s'Ecellenza, e pròpriu in cussas diis etotu (eia, in s'ùrtima cida de su mesi de donniasantu) is de su Tortolì puru ant decìdiu de scuncodrai s'acàpiu chi teniant cun Salvatore Mereu.
E immoi, e sèmpiri chi ndi teneis gana, andaus a cumprendi impari cumenti funt andadas is cosas in domu de is arrùbius-brau.
Apustis de feti binticuatru oras de is novas chi ndi funt arribbadas de domu de is de su Santa Teresa (cumenti si iat a podi narai, a trassa de cumenti si narat in italianu etotu), ndi sartat puru sa panchina de is ollastrinus, cun Salvatore Mereu chi at dèpiu lassai is crais de sa scuadra apustis de sa partida chi at pèrdiu, cun su resultau de duus a zeru, in domu, contras a is de s'Atleticu de Uri. Duncas, tocat a narai ca un assòtziu scerat de nci bogai un allenadori candu ammancant ancora unu bellu tanti de partidas de giogai, candu, mancai, sa passièntzia (de is dirigentis e de is tifosus) est bella ca spaciada, cumenti si iat a podi narai; ma un assòtziu scerat de donai is crais de sa scuadra a un antru allenadori (po s'acapiai a totu su chi s'apu scritu ainnantis, in custu artìculu etotu) candu nc'est ancora sa possibbilidadi, su tanti po aderetzai is cosas, po aparixai is cosas, cumenti si iat a podi narai puru, chi si praxit de prus cumenti sonat su fueddu.
Duncas, is arrùbius-brau in dì de oi tenint cuindixi puntus in buciaca, cun seti scuadras a is pabas; ma candu nd'ant bogau a s'alleandori chi fiat sighendi sa scuadra, est a narai, duncas, mi parit bastanti craru, Salvatore Mereu, teniànt doxi puntus in buciaca, cun cuatru scuadras a is pabas, apustis de undixi giorronadas giai fatas, est a narai, duncas, apustis de undixi partidas giogadas.
Fait a narai custu puru, immoi chi nci seus: Salvatore Mereu fiat trabballendi impari a is de su Tortolì de s'istadi de su duamilla e binticuatru, e s'annu passau at agiudau sa scuadra a ndi cassai s'artziada de categoria, de sa Promotzioni concas a s'Ecellenza, partendi de su de noi postus, innoi s'agatànt fintzas a metadi de s'annu, fintzas a metadi de sa stagioni; e duncas, eia, a fai is contus nci poneus pagu meda, is de su Tortolì fiant arrannèscius a binci calincuna cosa cumenti a sexi partidas totu de sighiu, tra su mesi de cabudanni de su duamilla e bintitres e su mesi de martzu de su duamilla e binticuatru. Is de su Tortolì, peròu, ant pèrdiu sa batalla contras a is de su Lanusè po ndi cassai su primu postu, e duncas si funt dèpius giogai is cartas cosa insoru in sa isfida po is play-off (cumenti seus costumaus a ddus tzerriai, a sa moda de is ingresus etotu, po chistionai de is partidas finalis chi si giogant tra is duas-tres scuadras chi nd'arribbant a is pabas de is primus de sa lista).
E duncas, s'assòtziu de su presidenti Andrea Demurtas at decìdiu de mudai is cartas chi teniant in sa mesa (po ddu narai a trassa de cumenti si narat in italianu etotu), e ant fatu sciri a totus ita teniant in conca cun custus fueddus, chi andu a si intregai acoitu (a trassa de cumenti apu fatu po is de su Santa Teresa, e sèmpiri in custu artìculu etotu, de su restu). "S'assòtziu de su Tortolì fait sciri a totus ca nd'eus sciusciau s'acàpiu chi tenestus cun Salvatore Mereu, chi fiat s'allenadori chi at sighiu, in custus ùrtimus mesis, e giai e s'annu passau, is fainas, is trabballus po su chi pertocat sa Primu Scuadra cosa nostra, cussa de is maschiteddus (fadendi su contu ca is de su Tortolì tenint puru sa scuadra de feminas ndr). Boleus torrai gràtzias a Mereu po totu su trabballu chi at fatu po nosu, po sa gana chi nc'at postu, po sa passioni e po cumenti s'est cumportau: seus diletantis, est berus, ma issu at sighiu sa scuadra cumenti chi fessit unu professoneri".
E acudu a si narai, feti, ca is de su Tortolì ant scerau a Franco Giordano po sighiri sa scuadra in sa segunda parti de sa stagioni.
Ma de totu custu (e de cumenti funt andendi is cosas in su campionau, in su mundu de s'Ecellenza), nd'eus a chistionai mellus, mancai, in s'artìculu chi at a bessiri aforas giòbia chi at a benni, e chi at aessi, 'tendei 'tendei, su doxi de su mesi de Idas. E si depu chistionai puru, e isperu de no mi ndi scaresci, e megu a brullai, si cumprendit berus est?, de su chi est sucèdiu in domu de is de s'Uda, chi currint in su campionau de sa Promotzioni, in sa Lista A, chi ant donau is crais de sa scuadra cosa insoru, issus puru, a un allenadori nou.
E duncas, in s'interis, si imprassu a forti e s'auguru dònnia genia de beni.
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna. IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018 art. 22
