Salta al contenuto principale
barisardo fotosquadra nuova

Contus e arragodus: sa stagioni de oru de su Barisardo de Celestinu Ciarolu

Unu de is giogus prus togus chi podeus fai cun is arregodus cosa nosta e duncas, cun cussa chi, a trassa de s'italianu, podeus tzerriai "memoria", est cussu de torrai a bivi is cosas de su passau: prus ses abbili, e duncas, prus cosas ti torrant a benni in conca, cumenti si narat. Custa cosa de sa memoria, de su restu, est una de is meravillas chi podint sucediri in sa conca de is ominis (e chistionaus de ominis no po ndi lassai aforas de su contu is femineddas, ma po circai de distinghiri is cristianus, cumenti ddi naraus fatu fatu, de is bestias); estus a podi nai, puru, ca sa memoria est una de is cosas chi si ndi stesiat de prus de totus is atras de su mundu de is animabis. Ma cun custu no bollu nai ca is animabis no siant bonus a si ndi arregodai de is cosas: ma, mi parit craru, si nd'arregodant de is cosas in manera diferenti de su chi podeus fai nosu, chi, in totus custus annus, fait a ddu nai diaici, seus diventaus sèmpiri prus bravus in custu giogu. Si intendit nai, fatu fatu, ca is arregodus funt una de is cosas de importu prus mannu in sa vida de una persona: pròpriu po custu, me is ùrtimus centu-centucincuanta annus, seus stètius bonus (mi pongiu deu puru aintru de sa truma, mancai deu apa fatu pagu in custu sensu) a ndi pesai, a cuncodrai totu una biga manna meda de machinetas po circai de sarvai is arregodus, partendi de is fotografias, po nd'arremonai una.
Po is artìculus chi ndi pesu in su sardu chi si fueddat innoi in Bidd'e Sorris e, duncas, in su Campidanu de mesu, mi praxit a ammesturai is chistionis: est a nai chi no sciu mai calli arrastu apa a sighiri, ma de seguru (nci podeis scumiti, cumenti si narat) no chistionu feti de bòcias e de resultaus de is partidas, ma mi capitat, e mi fait prexei meda meda meda, no si ddu potzu cuai, de chistionai de atras cosas puru, partendi de is nobas chi nd'arribbant de is atras partis de su mundu (e chi, mancai, no funt acapiadas a su mundu de sa bòcia de is diletantis sardus, chi est su pani chi sforraus dònnia dì innoi in su giàssu de su Diàriu Sportivu), fintzas a arribbai a is dicius chi faint parti, estus a podi nai diaici, de sa traditzioni culturali de sa isula nosta bella e stimmada; nareus puru ca, po is artìculus chi ndi pesu in sardu, mi podit capitai de nci stichiri puru contus e contixeddus chi mi abarrant badda badda in conca apustis chi, mancai, lìgu unu lìbbru, o apustis chi m'atobiu e chistionu cun calincunu, in sa bia (e po custu giogu, is personas prus matucheddas de edadi, is chi tzerriaus bècius, po si cumprendi mellus, funt sa cosa mellus chi mi podit capitai).
E duncas, apu incumentzau s'artìculu po custa cida puru, chi est sa segunda de su mesi de Làmpadas, chistionendi de arregodus pròpriu poita, po totu s'istadi, apa a circai de contai torra cumenti funt andadas is cosas me is campionaus sardus in totus is mesis passaus, partendi, duncas, e mi parit giustu puru, de is scuadras chi nd'ant cassau su primu postu de sa lista e, duncas, s'artziada in sa categoria prus manna. Chi sa cida passada, cumenti si nd'eis a arregodai (torra cun custa chistioni!), eus contau sa stagioni de importu mannu meda de is de su Crabonaxa, chi ant bintu su campionau de sa Promotzioni po su chi pertocat sa Lista B, e eus tentu modu puru, tra is atras cosas, de chistionai de is de su Castiadas, chi funt arribbaus a su segundu postu, cun feti unu puntixeddu in mancu de is chi funt stètius bonus a allogai is primus de sa classi, gràtzias, pruschetotu, a sa biga manna de gol pesada de unu giogadori forti cumenti Mboup, po custa cida, duncas, cumenti fia narendi, si nc'eus a ghetai, a fundu 'e suus, cumenti si narat in bidda, a castiai e a cumprendi mellus cumenti funt andadas is cosas me in sa Lista B. Su chi mi iat a praxi fai, tra is atras cosas, e duncas a parti du se si chistionai de cumenti funt andadas is cosas in campu po totus is bintises partidas chi si funt giogadas cust'annu, est cussa de circai de arraxonai, impari a bosatrus, est craru, apitzus de is cosas chi mi scoviant e mi contant is allenadoris e is giogadoris: sa cosa de importu prus mannu, ma po mei est sa prus spàssiosa, est cussa de circai de ndi furriai is fueddus chi, mancai, ballint po una isfida de bòcia, in una letziòni chi si potzat serbiri in sa vida cosa nosta de dònnia dì. Po si fai un esèmpiu de su chi seu circhendi de fai, a bortas is fueddus chi is allenadoris imperant po chistionai de una partida pèrdia iant a podi cratzai beni beni meda, mancai, po totus cussas diis innoi is cosas si andant trotas, o comentecasiat, no diaici beni cumenti podestus isperai. Duncas, e chistionu po mei, a su mancu, is fueddus chi is allenadoris manigiant in s'interis chi ndi pesaus is ciaciarradas, mi abarrant prantaus in conca, e no est sa primu borta, mancai, chi manigiu una metafora chi nd'arribbat de su mundu de su càlciu po chistionai, mancai, cun calincunu amigu o calincuna amiga chi stait mabi. Custu est su bisu, a su mancu, chi m'acumpangiat dònnia dònnia borta chi ndi pesu is artìculus in sardu e, immoi chi nci seu, si ddu torru a arrapiti: chi boleis lìgi feti de gol, de resultaus de partidas e de bòcias, si nci podeis ghetai in su mari (manigiu custu fueddu fadendi su contu chi mancat pagu meda po ndi brintai s'istadi...) de artìculus in italianu chi ndi bessint dònnia, dònnia dì in su giàssu, fadendi su contu, mescamente, chi a giogus frimus, est a nai apustis chi is campionaus acabbant e si serrant, abarrat feti de contai de totu su chi sucedit in su mercau. E naru feti giai giai po brulla, fadendi su contu de totus is novas chi nd'arribbant, e si cumprendit beni: cun totu is scuadras chi s'agatant in s'isula, e cun totu sa biga manna de giogadoris e de personas chi si spassiant currendi avatu de sa bòcia, si ddu podeis immaginai a solus, sa cantidadi manna meda de cristianus chi scerant de cambiai scuadra, o, ballit aguali, chi decidint, mancai, de giogai ancora cun s'assòtziu innoi funt crèscius.

Duncas, a sa fini de is giogus is prus fortis de totus funt stètius is de su Barisardo (sa scuadra de Barì, e si cumprendit beni) de su presidenti Robertu Ibba, una persona chi at tentu sèmpiri a coru su giogu de sa bòcia innoi in s'isula (bastat a fai su contu, po ddu cumprendi, ca me is annus passaus, unu bellu tanti de annus, a bolli essi santzerus, est stètiu su capu de sa banda de is de su Tortolì) e chi est arrannèsciu a portai in Ecellenza (chi est su campionau prus mannu chi teneus in Sardìnnia, ma sa chistioni ballit puru po is atras regionis, est craru, e duncas estus a podi nai chi cussu de s'Ecellenza est su campionau de importu prus mannu po is diletantis de totu s'Italia) sa scuadra cosa sua, apustis de essi bintu su campionau de sa Primu Categoria, e custu est sucèdiu pròpriu s'annu passau, candu is crais de sa scuadra fiant stètias donadas me is manus de unu allenadori de primu livellu, ddi naraus diaici, cumenti a Alberto Cavasin, chi me is annus passaus fiat arrannèsciu a binci sa "panchina de oru", chi est su prèmiu chi donant a s'allenadori prus bravu e abbili, tra totus cussus chi curriànt in Serie A. Is de su Barì, cust'annu, ant scerau de trabballai impari a Celestinu Ciarolu, chi me is annus passaus est stètiu unu de is giogadoris, de is atacantis, po ddu nai mellus, prus fortis chi eus tentu in s'isula. E pròpriu de custas cosas nd'apu chistionau cun Celestino Ciarolu, in sa ciaciarrada chi si seus fatus una pariga de cidas fait. Arriendi e brullendi, candu chistionu de su trabballu cosa mia impari a is amigus e a is amigas, naru sèmpiri ca, chi fessit po issus, is giogadoris e is allenadoris iant a passai totu sa dì a chistionai de partidas e de campionaus cun mei e cun totus is atrus chi trabballant po su giàssu de su Diàriu Sportivu: cun Ciarolu, po si fai a cumprendi de ita seu chistionendi, sa ciaciarrada a su telefunu est andanda ainnantis po calincuna cosa cumenti a binticincu minudus, e fortzis est stètia sa ciaciarrada prus longa chi apu fatu in prus de dexi annus, e duncas si ddu podeis imaginai a solus, ddu cumprendeis a solus, de totu sa biga manna de cosas chi m'at contau. Ma ainnantis de si contai totu su chi m'at scoviau Ciarolu, deu creu chi si potzant castiai, a su mancu po unu pagheddeddu, chentza si stròllicai tropu, is numerus chi is ollastrinus funt stètius bonus a ndi pesai in bintises giorronadas de su campionau. Is biancus-asullus in sa stagioni de su duamilla e bintiduus – duamilla e bintitres funt stètius bonus a ndi pesai calincuna cosa cumenti a dexesseti partidas bintas; is isfidas chi, invecias, si funt serradas in paridadi, funt stètias seti e feti duas is partidas pèrdias. A is pabas de is primus de sa classi, intzandus, agataus is de s'Idolo, sa scuadrixedda, toga meda a nai sa beridadi, a su mancu po cumenti funt andadas is cosas cust'annu, chi nd'ant pesau in Arthana, cun cincuantases puntus allogaus in buciaca, in totu (chi funt, a fai is contus nci poneus pagu meda de su restu, duus in mancu de is chi nd'ant bodditu is ollastrinus). Is giogus po su chi pertocat sa Lista B funt stètius spàssiosus meda, po su prexu de totus is tifosus: po totu sa primu parti de sa stagioni (cussa chi tzerriaus, puru, lista de partidas de s'andada, o, po dda fai prus crutza ancora, su gironi de s'andada), difatis, a su primu postu ddoi fiant is grogus-asullus de s'Arborea, chi me is primas undixi giorronadas iant bintu po dexi bortas, cun feti una partida chi si fiat serrada in paridadi. Una pariga de cidas ainnantis de is festas de su Nadali, peròu, is cosas si funt unu pagheddeddu arrogadas e, mancu a ddu fai aposta, is trumentus ndi funt arribbaus pròpriu apustis de sa partida pèrdia, pròpriu, contras a is de su Barì, su dexiotu de su mesi de Idas. De cussu momentu, mister Nunzio Falco no est prus arrannèsciu a fai curri sa scuadra cumenti invecias sucediat me is primus mesis de partidas, e duncas, si ddu podeis imaginai a solus cumenti funt andadas is cosas: in su mundu de sa bòcia candu calincuna cosa no andat beni, o andat trota, o peus de su chi ti podiast abertai, su chi pagat (e a bortas pagat su contu de parti de is atrus puru) est s'allenadori: duncas is de s'Arborea ant decìdiu de nci bogai a Falco e a su postu cosa sua nd'est arribbau un'antru allenadori de importu mannu e de esperièntzia cumenti a Virgiliu Perra. Sighendi a castiai sa lista e duncas sighendi a fai su contu de su campionau chi nd'ant pesau is scuadras, sartat a is ogus (cumenti si narat, mancai furriendi su modu de nai de s'italianu) sa stagioni bona e toga meda de is de su Terraba Frantziscu Bellu, chi mancai fessint a su primu annu in su campionau de sa Promotzioni, funt arrannèscius a ndi pesai calincuna cosa cumenti a corantacincu puntus (duus in mancu de su chi funt arrannèscius a fai is de s'Arborea chi peròu, tocat a ddu nai, funt giai una bella pariga de annus chi currint in Promotzioni e, a nai sa beridadi, nd'ant pesau una scuadra forti meda e de importu), cun trexi partidas bintas e ses partidas chi si funt serradas in paridadi; is partidas pèrdias de s'assòtziu sighiu de Corrado Lampis funt stètias seti. A su de cincu postus in sa lista agataus duas scuadras, cun corantunu puntus allogaus in buciaca: is ollastrinus de su Tortolì, mancai, s'abertànt de curri po su primu postu, ma ant pèrdiu po noi partidas e duncas, est craru, ant lassau una biga manna de puntus in sa bia, cumenti si narat; in prus, giai de is primus diis de su mesi de Maju, scieus chi, apustis de una bella pariga de stagionis, s'aventura (dda tzerriu diaici), sa storia de Alberto Piras in sa panchina de is arrùbius-brau est bella ca acabbada. In su mundu de su càlciu, duncas, ddoi torru torra, nci funt istorias chi nascint, chi donant e arregallant prexus mannus, ma apustis, cumenti in su restu de is fainas de sa vida de dònnia dì etotu, is cosas depint arribbai a sa fini, est a nai chi spaciant. Cumenti mi arrapitu fatu fatu (e cumenti apu arrapitiu custu mengianu etotu a una amiga mia stimmada, de prus de otanta annus, chi sa cida passada nc'at pèrdiu su pobiddu, apustis chi funt stètius impari po calincuna cosa cumenti a setant'annus), no seus nosu (e no seu deu de seguru) a essi scritu is regulas de su giogu, de custu giogu mau, tontu e bellu chi tzerriasu vida (e scriu custus fueddus cumenti chi ndi fessi pesendi una poesia). Luisa, custu est su nomini de s'amiga mia poberitedda, chi tenit su coru prenu de daboris e de disprexeis, m'arrapitit fatu fatu ca "sa vida est una frigadura, poita candu ti parit ca ses bincendi, invecias ses perdendi". Una dì ses prexau cumenti a una Pasca, mancai t'agatas a su primu postu de sa lista in su campionau cosa tua, ma sa dì avatu iast a podi tenni metadi de sa scuadra strupiada o apuntorada; ti podit capitai de arrannèsci de binci una biga manna de partidas, s'una avatu de s'atra, ma apustis de una partida trota, mancai, iast a podi fai po unu mesi chentza nemmancu una bìncida. Duncas, torrendi a is de su Tortolì, s'ant giai fatu sciri chi, po sa stagioni chi nd'at a benni, ant scerau de domani is crais de domu, e duncas de sa rosa e de sa scuadra, a Danieli Salerno, ca cust'annu nd'at cassau sa sarvesa impari a is de sa Castor de Tortolì, una cosa chi, a su mancu fintzas a unu bellu tanti de mesis fait, pariat aforas de conca feti a nci pentzai, ma de custu nd'eus a chistionai mellus, mancai, in un antru artìculu, candu at a arribbai su momentu de arraxonai apitzus a sa Segunda Categoria.
Po is de su Fonne puru est stètia una stagioni totu atrotoxiada, chi fadeus su contu chi ant sciusciau s'acapiu cun s'allenadori chi teniant, e chi connosciànt beni meda, e seu chistionendi, est craru, de Sergiu Cucca. Is duas scuadras ant fatu sa pròpriu cursa, est a nai chi ant bintu po doxi bortas, pèrdiu po noi bortas (e no funt pagus de seguru!) e ant serrau po cincu bortas is partidas cun su resultau de paridadi. Cun trintanoi puntus, a su de seti postus in sa lista, agataus is de s'Abbasanta, chi podint essi, custu est pagu ma seguru, cuntentus e prexaus po sa stagioni chi funt stètius bonus a ndi pesai, fadendi su contu, pruschetotu, chi ndi funt artziaus in su campionau de sa Promotzioni pròpriu cust'annu, apustis de essi bintu sa cursa in Primu Categoria. Is arrùbius-nieddus, intzandus, ant bintu dexi partidas, ant pèrdiu po seti bortas e po noi bortas ant serrau sa isfida cun su resultau in paridadi, ma sa cosa chi fiant circhendi de fai fiat cussa de ndi cassai sa sarvesa (est a nai sa possibbilidadi de giogai po un antru annu puru in sa pròpriu categoria), mancai, est craru, chentza tropus trumentus e daboris, e deu creu chi potzant tenni su coru prenu fintzas a cucuru de sodisfatzionis po su chi funt stètius bonus a ndi pesai e a fai a biri. Serraus cun is ùrtimas seti scuadras de sa lista: no nc'est stètiu nudda de fai (candu is cosas andant mabi e trotas, a bortas, podis fai de totu po circai de ti ndi scabulli, chentza mancai a nc'arrannesci) po is de su Tonara, chi in bintises bessidas funt stètius bonus a cassai feti duas partidas bintas e ses puntus gràtzias a is partidas chi si funt serradas in paridadi, cun is partidas pèrdias chi funt stètias calincuna cosa cumenti a dexiotu. Is de sa Paulese ant pèrdiu una partida feti in mancu de is arrùbius-nieddus, est a nai, duncas, dexesseti partidas, e duncas, nd'ant serrau una in prus (seti po is de sa Paulese, sa scuadrixedda de Paulle, e ses po is de su Tonara) cun su resultau siddau in paridadi. Is ùrtimas duas de sa lista ndi funt cabadas in Primu Categoria torra, e impari a custas duas ddoi funt puru is de sa Bittese, sa scuadra de Bitzi, chi peròu ant serrau sa stagioni cun bintitres puntus in buciaca (chi funt dexi in prus de is de sa Paulese), ma totu su chi ant fatu no est serbiu, a sa fini, po ndi cassai sa sarvesa e nemmancu po ndi cassai unu postu po sa partida finali, chi a sa moda de is ingresus estus a podi tzerriai "play-out", cumenti si narat. Sa partida finali, invecias, si dda funt depia giogai is de s'Atleticu de Bono, chi ant cassau calincuna cosa cumenti a bintinoi puntus (gràtzias a seti partidas bintas, otu partidas, po otu puntus in totu, chi si funt serradas in paridadi e undixi partidas pèrdias), unu in mancu de is chi nd'ant pesau in domu de is de su Pasada, chi ant bintu una partida in prus (otu contras a seti), ma ant pèrdiu, puru, una partida in prus de is de s'Atleticu de Bono (doxi contras a undixi) ma ant serrau sa partida cun su resultau in paridadi po ses bortas. Siat is de s'Atleticu de Bono e siat is de su Pasada ant sciusciau is acapius cun is allenadoris chi teniant: is primus, seus chistionendi de is tattaresus, est craru, ant scerau de donai is crais de sa scuadra a Michele Fini, chi medas de bosatrus s'ant a arregodai (po torrai a sa chistioni chi apu pigau a s'incumentzu de s'artìculu de custa cida) cun sa camisedda de su Casteddu, me is annus passaus; is segundus, invecias, nc'ant bogau (ddi naraus diaici) Homar Farina e si nci funt ghetaus me is manus de Lello Scanu. Cun trintatres puntus, invecias, nd'est arribbada sa sarvesa, chentza giogai nemmancu unu segundu in prus, po is de su Santa Justa (otu partidas bintas, noi cussas pèrdias e noi etotu funt cussas chi si funt serradas cun su resultau in paridadi) e po is de sa Montalbo de Thiniscole (noi funt is partidas chi ant bintu, ses cussas chi funt acabbadas cun su resultau frimu e siddau in paridadi e undixi funt stètias is partidas chi ant pèrdiu).

Intzandus, apustis de essi pintau su cuadru, cumenti si narat in italianu puru, e crariu sa situatzioni in sa lista, podeus andai a arraxonai, impari, apitzus de is fueddus chi m'ant arregallau is allenadoris e is giogadoris, in totus custas cidas. E duncas, podeus torrai a sa istoria de Celestinu Ciarolu: de su restu, mi megu a solu a solu, no est facili a sighiri cun unu trabballu, mescamente chi s'allenadori chi ddoi fiat ainnantis de tui fiat unu professioneri, tra is prus stimmaus de su mundu de sa Sèrie A. Deu creu chi custu sentidu siat giai giai aguali a su chi, mancai, podeus provai, e intendi, candu s'acapiaus cun una persona (est a nai candu incumentzaus a fastigiai, o si fadeus a sposus, o si cojaus) chi, mancai, me is tempus passaus, fiat posta impari a una persona de importu; sa cosa chi si podit sucedi de si bivi, intzandus, est cussa de si intendi pichinninnius e, mancai, bonus a nudda. «Apu scerau de mi nci ghetai in custa aventura, ddi nau diaici, cun coru e gana bella, ma sciia puru, comentecasiat, chi ndi fia arribbendi apustis de unu allenadori de importu mannu, chi iat lassau unu arragodu de oru in su coru e in sa conca de is giogadoris e de totus is tifosus e de sa bidda de Barì. S'annu passau, difati, is crais de sa scuadra fiant me is manus de Albertu Cavasin, chi at bintu puru sa "panchina d'oro", chi est su prèmiu chi donant a s'allenadori prus bravu tra totus cussus chi ddoi funt in Sèrie A. Ddu scieis mellus de mei cumenti andant custas cosas: a sa fini fia deu chi tènia totu de perdi; candu no bìncis sa genti incumentzat a bobocai, a pentzai ca no ses bonu a fai nudda. Is cosas, duncas, mescamente me is primus cidas, candu ndi seu arribbau in Barì, no funt stètias facilis, mancai in campu is piciocus apant sèmpiri fatu su trabballu cosa insoru: eus bintu una surra manna de partidas, chentza ndi perdi nemmancu una, ma sa genti teniàt cosa de nai puru po cussas duas o tres partidas chi si funt serradas con su resultau in paridadi, mancai nci fessint una biga manna de strobbus. Po bona sorti, peròu, deu tèngiu unu carateri forti cumenti a su ferru, cumenti si narat, ca seu arrànnesciu a ndi pesai me in totus custus corant'annus chi apu fatu in su mundu de sa bòcia. Pròpriu po custu mi parit de podi nai chi no apu mai tentu timorias: apu sèmpiri sighiu is fainas cosa mia cun sa conca arta, chentza mi ingenugai aranti a nemus; m'est sèmpiri abarrada in conca sa bidea de sa fortza de sa rosa cosa mia, sa fortza de custus piciocus e, duncas, de sa scuadra. Mancai a is origas mi arribbàt calincunu fueddu marigosu, ca is linguas mabas no ammancant mai, eus sèmpiri sighiu a trabballai, pentzendi feti a nosu, a su chi depestus e podestus fai. Apu sèmpiri crètiu in mei etotu e mi seu sèmpiri intendiu apitzus sa fidùcia de is de sa sociedadi. E custa est stètia una cosa de importu mannu meda, e immoi chi is giogus funt acabbaus ddu potzu nai ancora prus a forti». De su restu, s'acapiu chi nc'est tra Celestinu Ciarolu e Roberto Ibba andat ainnantis de una biga manna de tempus. «Est stètiu pròpriu issu – at sighiu a mi contai Ciarolu — chi m'at ofiu in su Tortolì, candu issu fiat su presidenti. Seus arrannèscius a ndi cassai s'artziada in su campionau de s'Ecellenza, pròpriu cumenti eus fatu cust'annu cun su Barisardo. De sa primu dì chi m'at circau po mi cunvinci a trabballai torra cun issu, no at fatu atru ca mi nai ca boliat torra binci impari a mei, ma custa borta no cumenti a giogadori, ma cumenti a allenadori. Custa cosa, no ti ddu potzu cuai, m'at donau unu bellu tanti de afroddiu. Apu circau de mi nd'arregodai e de nci ghetai in campu totu is cosas, is letzionis chi emu imparau e postas de una parti in totus is annus chi apu fatu me is campionaus de s'Ecellenza e de sa Sèrie D; cun su tempus, is personas ant imparau a mi connosci po su chi seu: no creu de essi un allenadori, ma mi praxit a pentzai ca seu unu giogadori chi at spaciau de giogai a càlciu, ma mescamente creu de essi un omini. Sa cosa de importu prus mannu po mei est ca, a sa fini de sa stagioni, totus is personas ca apu atobiau, o totus is personas chi ant trabballau impari a mei, potzant pentzai ca Celestinu Ciarolu narat sèmpiri sa beridadi, cun totus, e no tenit nesciunu bisòngiu de nai fabas o circai scusas. Mi praxit a nai is cosas in faci, cumenti si narat, e custu ddu fatzu cun totus: circu de essi craru candu chistionu, e mi iat a praxi chi is atrus fatzant sa pròpriu cosa cun mei. Su chi circu de fai est de mi cumportai de persona onesta. Mancai potzu arribbai puru a su certidu, seus chistionendi sèmpiri de fueddus peròu, est craru, ma sèmpiri circhendi de chistionai cun su coru me is manus, e mai, mai a is pabas. Su de mi cumportai in custu modu mi permitit de no tenni strobbus cun nemus. De su restu — at sighiu a mi contai Celestinu Ciarolu — candu depis trabballai cun una truma de binti giogadoris, totus bravus e fortis, chi sighint is allenamentus cun gana bella e cun sa conca chi serbit, no est facili a pigai is decisionis, cumenti si narat, e duncas, po un allenadori, is decisionis pertocant is giogadoris de mandai in campu, mi parit craru puru, e cussus chi, invecias, depint abarrai aforas, a su mancu po is primus minudus. Po scerai, duncas, depis abarrai a castiai, a pentzai fintzas a is cositeddas prus pitichinninnias, ma no apu mai tentu nemmancu unu certidu, cun nesciunu. Apu sèmpiri nau cumenti dda pentzammu puru cun is piciocheddus prus piticus de sa rosa, cun cussus prus giòvunus: apu sèmpiri crariu is cosas puru cun is giogadoris nascius in su duamilla e ses, mancai no tengiant ancora nemmancu bint'annus fatus. Totu custu no ddu fatzu poita mi intendu obbrigau, ma poita seu fatu diaici, e duncas, est diaici chi mi praxit a mi cumportai. Mi iat a fai prexei, duncas, chi innoi in Barì, a su mancu po su chi pertocat s'assòtziu, si ndi potzant arragodai de mei cumenti a un omini bonu, craru e santzeru. Apustis de essi nau totu custu, mi parit craru puru chi nci possant essi allenadoris prus abbilis e bravus de mei, e no nci iat a essi nudda de mabi o de nc'aciungi, e nci iat a mancai atru puru, cumenti si narat, po sa caridadi de Deus, ma po mei s'abbilidadi de un allenadori est una cosa chi nd'arribbat feti apustis; sa cosa chi contat de prus est su modu cumenti ti cumportas cun is atrus».

Pròpriu po custu, apustis de essi bintu su campionau, mancai cun unu pagheddu de timorias in prus de cussas chi si podiant abertai, Celestinu Ciarolu est giai pentzendi a su benidori, mancai, torra, impari a is biancus-asullus. «Pròpriu in custu momentu, ddoi funt una biga manna de personas chi, a cantu parit, tenint totu s'afroddiu e sa gana po ndi cabai in campu, ddi nau diaici, e brintai a fai parti de s'assòtziu; de su restu, una manu de agiudu fait sèmpiri prexei, e creu chi custu potzat essi, puru, su chi penzat su presidenti cosa nosta, Roberto Ibba. Issu, in feti duus annus, est arrannèsciu a ndi torrai a portai in Ecellenza una scuadra, e una bidda, chi nesciunus giai giai s'arregodàt nemmancu chi esistiat; seus passaus de sa Segunda Categoria a su campionau prus mannu de is diletantis e immoi funt circhendi de ndi pesai unu progetu chi potzat andai ainnantis po una bella pariga de annus, a su mancu, custu est su bisu. Su presidenti e totus cussus chi ddu agiudant funt giai pentzendi a cuncodrai sa rosa po sa stagioni de su duamilla e bintitres – duamilla e binticuatru, isperendi de podi fai una bella figura puru in su campionau de s'annu chi benit. Torrai a partiri, torrai a trabballai cun un allenadori chi at bintu su campionau de sa Promotzioni iat a podi essi sa cosa prus facili, su chi in medas s'abertant, e issus mi funt giai fadendi a cumprendi de tenni sa gana, sa volontadi de sighiri a curri in custu arrastu etotu. Seus abarraus de acòrdiu, peròu, chi immoi si pasiaus po binti diis, e deu creu chi siat sa cosa prus giusta chi si podit fai: sigheus a si gosai sa bìncida de su campionau, apustis s'eus atobiai, setzius a mesa, e eus a circai de cumprendi calli est sa cosa prus bona de fai, po su beni de sa scuadra». Cumenti sucedit, de su restu, candu ti castias a is pabas, apustis de essi fatu unu bellu tretu de bia, Ciarolu fait is contus apitzus de s'aventura cosa sua. «Innoi in Barì m'ant tratau beni meda, a trassa de fillu; nci funt pagus dirigentis, est berus, est a nai ca is personas chi sighint is fainas de s'assòtziu funt pagus meda, ma mi funt patus ominis cun unu coru mannu meda: a nai sa beridadi, innoi in Ollastra agatas personas de oru, e nau sa beridadi: ci ponint sèmpiri una biga de afròddiu in totu su chi faint, no feti po su trabballu chi pertocat un assòtziu de càlciu». Chi fessit po issu, duncas, Ciarolu iat a essi giai scerau s'arrastu de sighiri po su benidori cosa sua, ma is dudas no ammancant mai, cumenti si narat. «S'unica duda, ddu scòviu a tui, fadendi su contu chi no ddu apu ancora nau a nescinu — m'at contau — est su trumentu chi depu fai po ndi cabai, dònnia dònnia dì, in Barì, fadendi su contu chi deu seu nàsciu in Lungone ma bivu in Tèmpiu, e duncas, tra una cosa e s'atra, nci pòngiu calincuna cosa cumenti a tres oras a ndi cabai e tres oras po ndi furriai a domu. Eis a cumprendi a solus chi est una cosa unu pagheddu trabballosa e abarrat, in dì de oi, s'unica cosa chi mi donat de pentzai, poita po totu su restu nc'est pagu de nai». Una de is cosas chi fatzu fatu fatu fatu, po no narai sèmpiri, est cussa de serrai is ciaciarradas chi ndi pesu cun is allenadoris e is giogadoris (e seu chistionendi, mescamente, est craru puru, de cussas chi ndi pesu cun is scuadras chi ant serrau is giogus a su primu postu de sa lista), lassendiddi sa possibbilidadi de saludai e torrai gràtzias a chini bollint. Fatzu custu gioghiteddu, diaici ddu tzerriu, chi si depu nai sa beridadi, de calincuna cosa cumenti a dexi annus, e immoi tèngiu, allogadas in conca, in sa memoria cosa mia (po torrai a is primus fueddus de custu artìculu etotu), una biga manna de arraspustas, ca giai giai ia a podi fai una lista de totus is cosas chi mi narant, chi mi arrapitint fatu fatu. A su primu postu, in custa lista, nci ia a podi ponni is saludus po is famìllias: fadendi su contu chi is allenadoris de is scuadras sardas chi currint me is campionaus pesaus de sa Federatzioni Italiana po su Giogu de su Càlciu, a su mancu po su chi pertocat sa Sardìnnia e a su mancu po su chi pertocat is scuadras chi andant de sa Sèrie D, fintzas a ndi cabai in Segunda Categogira, funt totus maschiteddus, si podeis imaginai beni ca su primu saludu andat po is mulleris. De su restu, apu sèmpiri intendiu su dìciu chi narat chi candu un omini arrannescit a fai cosa bonas me is fainas cosa sua, est poita a is pabas tenit una femina cumenti si spetat, cumenti si narat; est a nai ca est s'agiudu chi ti donant is de sa famillia cosa tua etotu a ti donai sa fortza, e sa gana de andai ainnantis, puru candu ses a arrogus, o stracu, o cun su coru, e duncas s'umori, asuta de is peis, cumenti si narat. Celestinu Ciarolu, peròu, a su primu postu de sa lista de is dèdicas chi nd'at pesau, at ofiu arregodai una persona de importu mannu po sa vida cosa sua, e no feti po su chi pertocat sa carrièra de calciadori, est craru. «Ia a bolli dèdicai sa bìncida de su campionau de su duamilla e bintiduus – duamilla e bintitres chi nd'apu cassau impari a is de su Barisardo, a su presidenti chi apu tentu e chi m'at sighiu po annus e annus, e seu chistionendi de Pietro Muntoni, chi est stètiu su meri, ddi nau diaici, de sa scuadra de Lungone; est stètiu, ddi ia a podi nai diaici puru, su presidenti cosa mia po una vida intera. Cun issu, e impari a issu, duncas, apu bintu su campionau de s'Ecellenza e ndi seu artziau in Sèrie D, innoi eus fatu unu bellu tanti de stagionis, s'una avatu a s'atra. Deu fia puru su capitanu de cussa scuadra, e issu po mei est sèmpiri stètiu unu segundu babbu, cumenti si narat; de seguru unu de is amigus prus mannus chi apu tentu, chi apu agatau in su mundu de sa bòcia e duncas, in totu sa vida cosa mia. Tocat a nai, puru, chi teniàt giai una bella edadi, est a nai ca fiat giai bellu matucheddu, fadendi su contu chi fiat nàsciu in su milli e noicentus e trintunu, ma su de ddu biri mortu est stètiu unu cropu mannu meda po mei. De cussa dì, de candu si nd'est andau, duncas, s'ùnica cosa chi apu pentzau est stètia cussa de circai de binci su campionau de sa Promotzioni impari a is de su Barisardo; abarru seguru de su fatu chi issu m'at sighiu e at fatu su tifu po mei de su cielu. Ia a bolli torrai gràtzias puru a sa cumpàngia cosa mia, chi m'at agiudau e pruschetotu m'at sumportau; at tentu duncas una passièntzia manna meda cun mei: deu seu unu chi assachitat beni, est a nai chi arrannescit a si mantenni is trumentus, is pentzamentus lègius aintru de sa conca, e mancai unu chi mi castiat de aforas no si nd'acatat de nudda poita seu bravu meda a ddu cuai; mi praxit a donai sa bidea a is atrus de essi una persona forti, chi no si incrubat mai e no nd'arruit mai e sighit a andai deretu, ma a sa fini is trumentus e is pentzamentus lègius ndi bessint pròpriu candu chistionu e tèngiu a che fai cun is personas chi mi stimmant e chi bivint impari a mei, e mi benit de arriri, chi pentzu ca no depit essi una passillada de seguru, custu de mi abarrai acanta a totu dì. Potzu cumprendi beni ita bollit nai a tenni a che fai cun unu cristianu chi abarrat cun su nervosu po ses diis a sa cida».
 

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna - IMPRENTAS 2022-2023. LR 22/2018

In questo articolo
Squadre:
Campionato:
Argomenti:
Stagione:
2022/2023
Tags:
Promozione