Salta al contenuto principale
gialeto festa

Festa manna po is de sa Gialeto: is arrùbius-birdis ndi torrant in Promotzioni

Sa primu cosa chi mi tocat a fai, e s'at a parri una cosa stramba, ma est diaici chi andant is cosas me in sa conca maca chi tèngiu, est cussa de torrai gràtzias a su cielu po tenni ancora sa bona sorti de essi innoi, cumenti a dònnia giòbia, in bona saludi e cun totus is fortzas chi mi serbint po ndi pesai cust'artìculu: gei ddu scieis, de su restu (a su mancu, ddu scieis chi eis lìgiu is artìculus de is "Novas de su DiàriuSportivu" in totus is cidas passadas), cumenti dda pentzu apitzus de sa chistioni: cumenti unu giogadori depit fai su contu ca me is noranta minudus de giogu ddi podit capitai e sucedit de totu (in bonu e in mali), diaici estus a depi fai nosu, dònnia dònnia mengianu candu si ndi scidaus, e mancai puru, dònnia dònnia noti ainanntis de si dromiri. Cumenti unu giogadori podit fai duus o tres gol totu paris (e bivi unu dominigu chi parit unu bisu, cumenti si narat), o mancai, chi tenit maba sorti, si podit ingolli e strupiai, custu ballit po sa vida cosa mia puru: nci funt diis chi funt diaici prenas de scancèrius e de cosas bellas e drucis ca mi parit, giai giai, ca no nci capant in sa conca e, pruschetotu, in su coru; e ci funt atras diis chi, mancai, funt unu pagheddeddu prus trotas. Po sighiri cun cust'arrastu (cumenti si nau fatu fatu: no sciu mai calli arrastu ant a sighiri is chistionis e is legas chi pigu me is artìculus chi ndi pesu in su sardu chi si fueddat innoi in Bidd'e Sorris, in su Campidanu de mesu), si potzu nai, puru, chi no nc'est nemmancu una dì chi no torru gràtzias a su cielu po no essi serrau aintru de unu uspidali (a contus fatus, a bortas a su mancu, seus prus dèbbilis e moddis, ddi nau diaici, de su chi credeus, e a bortas bastat pagu meda po s'agatai sciusciaus in terra, prenus de daboris, de conca fintzas a peis), o de una prasoni, o de unu de cussus logus innoi nci ghetant is macus.
E duncas, est cun coru lèbiu e prexau chi incumentzu a ndi pesai is rigas po s'ùrtimu giòbia de su mesi de Martzu: nci pentzu fatu fatu, a candu est brintada sa caresima, ca fiat su mercuis de is cinixius (cumenti ddu tzerriaus), e fiat su bintiduus de su mesi de Friàrgiu, e immoi mancant feti dexi diis a sa dì de Pasca Manna, e si incumentzat giai a intendi su fragu de sa festa in s'aria, s'afròddiu e sa gana, ddi nau diaici, a trassa de poeta, a trassa de poesia, de imprassai e de si fai imprassai de su beranu, de su callenti, e de su sobi, mancai, a nai sa beridadi, is diis fridas e lègias, po su chi pertocat custu ierru a su mancu, siant stètias pagus meda (e giai giai mi parit de si intendi, e de mi intendi, totu murrungia murrungia, po sa tropu basca chi, mancai, nd'at a aproillai tra pagu). De su chi apu intèndiu, e de su chi apu lìgiu, meda genti, mescamente in Casteddu, at aprofitau giai de sa bella dì chi at fatu domìnigu passau (a su megama nc'ant essi stètius calincuna cosa cumenti a binticuatru gradus...) po s'arregalai una bella dì de mari; nc'est stètiu chini si nc'est giai ghetau in acua puru, po su primu bagnu de sa stagioni noba, e candu intendu cosas diaici mi benit totu de pentzai a is pobiriteddus (ddus tzerriu diaici) chi bivint (mancai sardus etotu) me is grandus citadis chi ddoi funt in su nord de s'Italia. Nci funt medas sardus, ddu scieis mellus de mei, chi ant scerau de lassai s'isuledda po andai a circai traballus prus bonus (su de su trabballu est unu dannu mannu in custa regioni, ma ballit aguali, deu creu, in medas atrus logus de su Sud-Italia) in giru, mancai atesu meda de domu; ma, de su restu, nci funt puru medas chi ant scerau de fai una vida mancai unu pagheddeddu prus ùmili (de su chi iant pòtziu fai, mancai, a Milano, a Roma, a Torinu o in atrus logus diaici), mancai unu pagheddeddu prus marigosa, ma ant scerau custu po abarrai me is logus innoi funt nàscius e pàscius, cumenti si narat. A bortas nci pentzu (e nci fia arraxonendi impari a un'amiga mia, pròpriu ariseu merì: issa at biviu a foras de s'isula po calincuna cosa cumenti a dexi annus; deu no apu mai fatu, in corantaduus annus de vida, prus de sessanta diis de sighiu atesu de sa Sardìnnia, po si fai a cumprendi): in cust'isuledda (apitzus de custa isuledda, po ddu nai mellus, chi si praxit de prus), in dì de oi, seus abarraus cuatru pisitus, est a nai ca seus calincuna cosa cumenti a unu millioni e mesu de cristianus (a fai is contus nci poneus pagu meda: feti in sa citadi de Roma ddoi bivint su dòpiu de cristianus de totus is chi bivint, spratus, in Sardìnnia); a bortas mi benit de pentzai, puru, chi in custu mundu (chi fait calincuna cosa cumenti a seti miliardus de cristianus, ma seus giai giai arribbendi a otu miliardus, gei ddu scieis a solus e mellus de mei puru) ddoi funt una biga manna meda de personas chi no sciint nemmancu chi sa Sardìnnia esistit e duncas, no sciint nemmancu innoi siat posta (e non nc'est nudda de si spantai, a nai sa beridadi); mi benit de pentzai, duncas, ca chi apu tentu sa bona sorti de nasci in pitzus a cust'isula, est poita nci depu fai calincuna cosa de importu; cumenti chi mi intenda chi dda depu difendi de totus is arroris chi ddi podint capitai, partendi de su fogu chi si papat is matas e is logus prus bellus, in s'istadi, fintzas a arribbai a totu is impestaduras chi ndi bogaus aforas, partendi de is fàbbricas, est craru, fintzas a arribbai a totu s'aliga chi lassaus in giru. S'amori chi mi intendu po cust'isuledda bella e stimada, a su mancu mi praxit a dda pentzai diaici, mi parit giai giai aguali a s'amori chi is giogadoris tenint po sa scuadra innoi giogant, po is caboris de sa camisedda, chi est berus chi ddoi funt piciocus chi giogant po totu sa carriera cosa insoru impari a su pròpriu assòtziu, mancai tèngiant atras ofertas e mancai iant a podi guadangiai meda ma meda de prus; sa storia de Gigi Riva dda connosceis totus: is sardus ddi funt torrendi ancora gràtzias, mancai siant passaus una biga manna de annus, po sa sceda chi iat fatu de no andai a giogai cun is de sa Juventus (rinuntziendi, diaici, a cussa chi podeus tzerriai, diaderus, una barca manna de dinai) e de abarrai impari a is arrùbius-brau de su Casteddu, chi fiat un assòtziu prus poburu, si cumprendit; ma a bortas is sentidus (e mancu malli chi fatu fatu sucedit ancora, mi megu a solu a solu) funt una cosa de importu prus mannu, puru, de su tialu de portafògliu. In su mundu de sa bòcia de is diletantis sardus est prenu de storias agualis a sa de Riva, mancai prus in piticu: pròpriu sa cida passada (diaici incumentzaus a chistionai puru de càlciu, a bortas calincunu de bosatrus no si nd'atzichit tropu a s'agatai in mesu a custu mari de stròllichiminis) apu arraxonau apitzus de custa lega impari a Lello Atzori ca, cumenti s'apu arremonau pròpriu sa cida passada etotu, at bintu su campionau de sa Segunda Categoria, po su chi pertocat sa Lista E, impari a is grogus-arrùbius de su Macumere. Sa ciaciarrada chi nd'eus pesau m'est praxa meda (e mi benint in conca, fatu fatu, ge ddu podeis cumprendi a solus, totus is cosas chi m'at contau), po duus motivus: su primu est chi is de su Macumere ndi fiant cabaus, pròpriu s'annu passau, de sa Primu Categoria a sa Segunda Categoria, apustis de essi pèrdiu sa partida finali, in s'ùrtima bessida de stagioni (cussa chi, a sa moda de is ingresus, tzerriaus "partida de is play-out") in domu de is de su Belchìdda, e cust'annu, duncas, si funt arramangaus is maigas (cumenti si narat) e funt arrannèscius a ndi cassai, torra, s'artziada in Primu Categoria: de su restu, custa est una de is cosas de importu prus mannu chi apu imparau in custa fida (e gràtzias, puru, no nc'eis a crei, a is storias chi nd'arribbant, dònnia fini de cida, de is campus innoi si giogant is partidas), a cropus de scramentus, est craru: apustis chi nd'arruis, no nc'est atru chi podis fai de ti ndi strantaxai, mancai acoitu puru. E duncas, Lello Atzori m'at contau, puru, ca s'arregodàt, e beni puru, totus is facis, is caras prenas de disprexei chi teniant is giogadoris cosa sua, su merì chi nd'ant bodditu cussa surra lègia (po su chi pertocat su càlciu, a su mancu); comentecasiat, e gràtzias puru a su trabballu de importu mannu chi ant fatu is de s'assòtziu, partendi de su presidenti etotu, Mariano Barria (chi me is annus passaus fiat unu de is giogadoris de importu prus mannu de sa scuadra) totus is piciocus (mescamente is prus matucheddus) de sa rosa ant scerau de sighiri a curri po su Macumere, mancai in una categoria prus bàscia cumenti a sa Segunda, e custu si podit agiudai a cumprendi s'amori, sa stima chi podit nasci tra unu cristianu e un assòtziu de càlciu. Custu, duncas, po si torrai a s'acapiai a sa chistioni chi pertocat s'amori, sa stima chi podit nasci tra unu cristianu e su logu innoi bivit. M'est abarrada, prantada in conca, sa storia de unu piciocu chi apu connotu una bella pariga de annus fait, e chi nd'arribbàt de s'isula de Lampedusa, e issu puru mi iat contau de s'amori, de sa stima chi si intendiat, aintru de su coru, po cussu bungiteddu de terra innoi fiat nàsciu; mancai issu puru, cumenti sucedit a medas, bivessit, po mesis e mesis, atesu de "domu" sua, si intendiàt cumenti unu stampu in brenti, cussa tristura chi si pigat candu s'ammancat calincuna cosa de importu. Immoi, po torrai a sa chistioni chi pertocat is de su Macumere, is arrùbius-grogus funt fadendi festa, e si ddu minescint puru, est craru, apustis de nd'essi cassau su primu postu e duncas sa bìncida de su campionau, candu mancànt ancora cuatru bessidas po serrai sa stagioni.

E immoi chi nci seu, mi iat a praxi a sighiri a chistionai, unu pagheddeddu, sèmpiri chi mi ddu permiteis, de amori e de stima, partendi, pròpriu, de is storias (bellas) chi su mundu de sa bòcia s'arregalat (e m'arregalat, a mei po primu chi ddoi trabballu e chi, po trabballu, torru a contai storias). Apustis de is de su Macumere, duncas, chi funt stètius is primus, tra totus is scuadras chi currint me is campionaus sardus, partendi de s'Ecellenza fintzas a ndi lompi a su de sa Segunda Categoria, a ndi cassai sa bìncida, est arribbau su momentu de sa festa puru po is serramannesus de sa Gialeto (chi, de su restu, funt bixinus cun is sorresus), chi pròpriu custu domìnigu passau ant serrau is giogus po sa cursa a su primu postu (e duncas, po sa cursa po ndi cassai s'artziada in su campionau de sa Promotzioni), candu mancant, ancora, tres bessidas de fai. Is de sa Gialeto, duncas, ant bintu, cun su resultau de duus a zeru, in domu de is de s'Antiochense (chi est sa scuadra de Sant'Antiogu, si cumprendit beni) e si funt agataus cun doxi puntus in prus de is chi tenint, in dì de oi, is casteddaius de su Vecchio Borgo Sant'Elia (una scuadrixedda chi mi praxit meda, a si nai sa beridadi, po su trabballu bonu chi est fadendi, mescamente, po tutus is piciocheddus de cussa zona, e si nd'apu chistionau, ddus apu arremonaus puru sa cida passada), chi ndi funt arrutus, in domu cosa insoru etotu, in s'atòbiu, in sa partida contras a is de sa Don Bosco, sa scuadrixedda (mellus: una de is duas scuadrixeddas) chi ddoi est in Gùspinu, e chi at cassau is tres puntus gràtzias a su resultau de duus a unu. Is de su Vecchio Borgo Sant'Elia, sighius de Miro Murgia, immoi s'agatant a su segundu postu de sa lista, impari, pròpriu, a is de su Deximeputzu, chi funt un'antra scuadra de bixinus (chistionu de sorresu, est craru) e chi, in sa lista, tenint calincuna cosa cumenti a corantaseti puntus. Is arrùbius-birdis de sa Gialeto, invecias, ndi tenint cincuantanoi. Duncas, ita si bollu contai? Is de sa Gialeto, de cuatrus annus (est a nai de candu funt partius a curri in su campionau de sa Segunda Categoria) ant donau is crais de sa scuadra, cumenti si narat, a Mariano Ruggiero, chi est stètiu, me is annus passaus, unu giogadori forti meda de sa Gialeto etotu e de is atras scuadras chi nd'ant pesau in Serramanna tra is annus otanta e is annus noranta. Sa storia de Mariano Ruggiero est giai giai aguali a cussa de medas sardus (po torrai a sa chistioni chi mi nc'est pròtzia in pitzus, aici ddi nau, cumenti chi fessit un arregalu de is Musas, candu fia incumintzendi a scriri custu artìculu), chi depint partiri e lassai is logus innoi funt nàscius po andai a bivi (e trabballai) in atras regionis. Mariano Ruggiero, po essi prus pretzisus, nd'arribbat de s'Argentina, ma in Serramanna at agatau, cumenti si narat, una segundu dommu. «Mi nd'arregodu, cummenti chi fessit oi — m'at contau, pròpriu una de custas ùrtimas diis, candu si seus intèndius a su telefunu po ciaciarrai unu pagheddedduu impari — chi ainnantis de sa primu partida chi eus giogau in domu cosa nosta, calincuna cosa cumenti a cuatru annus fait, candu festus ancora in su campionau de sa Segunda Categoria, emu domandau agiudu a is giogadoris cosa mia, e ddi ia nau ca mi iat a essi praxu a torrai a portai sa scuadra a su mancu in su campionau de sa Promotzioni; custu fiat su bisu chi tènia in conca, po ddu narai craru e tundu. Candu seu arribbau a Serramanna — at sighiu a mi contai Mariano Ruggiero —, is de sa Gialeto m'ant pigau a trassa de fillu de anima: m'ant arriciu e imprassau, e m'ant fatu intendi cumenti chi fessi in dommu cosa mia; m'ant donau, duncas, una manu manna meda de agiudu, no feti po su trabballu, o po su dinai, est craru, fadendi su contu chi, avatu cun mei, no tenia nemmancu una frochitedda po papai, ma po cussu chi pertocat is sentidus, puru e pruschetotu, e po su chi pertocat s'amistade. Pròpriu po custu ci tenia, meda meda, a fai beni su trabballu miu, in totus custus annus, e gràtzias a su cielu, e a sa bona sorti, nci seus arrannèscius, ma no apu pesau custa bìncida a solu, mi parit craru e mi fait prexei a ddu torrai a nai. Potzu feti arregodai, duncas, chi a is pabas apu tentu un assòtziu togu meda, est a nai una biga de dirigientis chi no s'ant mai fatu ammancai nudda de totu su chi ddi eus pediu e domandau; in prus, nc'est de nai, puru, chi is giogadoris chi apu sighiu, e chi ant fatu parti de sa rosa de cust'annu, funt stètius unu prexu, ddi nau diaici, una festa manna».

E pròpriu de prexus e de festas mannas mi iat a praxi a chistionai unu pagheddeddu, circhendi de lassai, po una pariga de minudus, is chistionis chi pertocant su mundu de sa bòcia de una parti, po torrai (ma feti po unu pagheddeddu, si ddu arrepitu torra), mancai, a torrai a partiri cun is legas chi mi benint in conca castiendi su calendàriu. E duncas, tra una pariga de diis (una pariga de oras, est a nai, mellus) nd'at a lompi puru su dominìgu de is pramas (diaici ddu tzerriaus, a sa moda de cumenti faint is chi sighint is fainas de sa cresia), chi est, fait a dda castiai diaici, su festa pitichedda chi ddoi est ainnantis de sa Pasca Manna: no si ndi estus a depi scaresci, peròu, po chini dda cracullat, a su mancu, chi seus sèmpiri in su perìodu de sa caresima e, in prus, lunis chi at a benni (su primu de su mesi de Abrili) at a incumentzai sa cida de importu prus mannu, giai giai (no timu a mi sballiai cuncodrendi sa cosa diaici), po totus is cristianus, cun su Cenabara Santu (diaici si tzerriat) chi est una de is diis prus sentidas. Duncas, estus a podi nai ca, chi festa si tocat, po custu domìnigu, iat a depi essi una festa pichinninnia, cumenti candu tastas, ma feti pagu pagu, si cumprendit, una cosa chi, mancai, as a papai mellus prus a tradu. Impari a su domìnigu de is pramas e, duncas, impari a su beranu, ndi funt aproilladas, a su mancu in bidda mia, innoi in Bidd'e Sorris, is primus arrondibis: tra totus is animabis chi tèngiu badda badda (mellus: boba boba!) apitzus a sa conca, custus funt is prus togus, de seguru, a su mancu po cumenti si spassiant candu bobant, cun totu cussa genia de scrillitus chi faint; pròpriu me in custas ùrtimas diis, m'est beniu in conca custu esèmpiu, e immoi, mancai, si ddu intregu puru, diaici mi fadeis sciri (chi boleis) ita ndi pentzais. Si cuncodru, duncas, sa cosa diaici: is piciocheddus chi giogant a càlciu, dònnia dònnia domìnigu, si spassiant a scudi sa bòcia concas a sa porta de is aversàrius, circhendi de ndi pesai is tirus prus togus; in totus custus annus, funt prus de centu, tra una cosa e s'antra, chi s'omini currit, in campu, avatu de sa bòcia e dda pigat a sticadas de pei, is giogadoris funt diventaus sèmpiri prus abbilis e immoi me is campus si biint, fatu fatu (e puru me is partidas de is diletantis, duncas, e no feti me is partidas de is professioneris e de is grandus campionis de sa Sèrie A, est craru), giogadas togas meda (diaici ddas podeus tzerriai), chi parit de castiai unu film. De su restu, candu s'omini si ponit in conca de fai una cosa, abarrat a totu dì circhendi de dda fai sèmpiri mellus, de si mellorai, e immoi, mancai, no fait prus ispantu a biri unu piciocheddu de dexiotu annus chi arrannescit a intzertai unu tiru e a fai gol, mancai totu atrotoxau (in cussa chi, in italianu, tzerriaus "tiru in rovesciata") in aria, chi mi cumprendeis su chi si bollu nai. E duncas, in una partida, is tifosus abarrant po noranta minudus (chi no calincuna cosa in prus puru) a castiai sa bòcia chi, mancai, ndi passat arresenti arresenti a su palu de sa porta, o chi andat a finiri, giustu giustu, in s'anguleddu in artu tra sa traversa e su palu, e a nci pentzai beni, nci funt giogadoris chi faint cosas chi estus a podi nai chi funt "aforas de conca" de cantu ispantu faint. Duncas, si dda coxinu diaici (e si promitu, puru, chi at a essi s'ùrtimu stròllichimini, po diaderus, chi nci sticu in s'artìculu de custa cida, e apustis de custu apa a chistionai feti de partidas e de resultaus, chi est sa cosa chi si praxit de prus a ligi, gei ddu apu cumprèndiu a solu): apustis chi acabbu de scriri apitzus de su mundu de sa bòcia, sa cosa chi mi benit mellus a fai (est a nai, mellus: sa cosa chi mi praxit a fai de prus), e si ndi apu chistionau atras bortas puru, est cussa de andai a spreviai e a passillai me is sartus chi ddoi funt totu a giru a giru de Bidd'e Sorris; e una de is cosas, torra, chi mi praxit de fai de prus (no mi ia a arrosci mai, mi benit de pentzai) est a castiai cumenti bobant is arrondibis: is girus chi faint, e pruschetotu cumenti passant, mancai totu arresenti arresenti de terra (chi parit ca potzant trisinai, de unu segundu a s'atru, cussa brentitedda moddi moddi chi portant), e cumenti siant togas de biri candu passant totu acanta acanta (ca giai giai mi parit chi siant po si prenciai e po si strupiai in maba manera) a is palus de sa luxi, o a is crabeturas de is domus, o a cussas chi tzerriaus antennas de sa televisioni; po meda genti, dda serru diaici, duncas, e m'eis a iscusai chi si ndi seu furendi su tempus chi mancai no teneis, su giogu de sa bòcia est su spàssiu prus mannu chi un omini (e una femina puru, est craru) iat a podi fai in custu mundu (bastat a chistionai cun unu giogadori chi, mancai, est gioghendi a bòcia de binticincu-trinta annus po cumprendi s'afròddiu chi ddis pigat, a bortas); deu creu chi is arrondibis, po cumenti si dda bivint, a su mancu, mi parint s'animabi prus machillotu chi ddoi est innoi in su Campidanu de mesu (ma no feti in su Campidanu de mesu, est craru) e, duncas, s'animabi chi si spassiat de prus, tanti ca seu pentzendi ca mi iat a praxi a torrai a nasci arrondibi, chi feti si podessit, est craru.

Serru is stròllichiminis (ancora! S'at a megai calincunu!), ainnantis de mi nci fuiai a fundu 'e suus me is resultaus de is partidas e me is contixeddus prus callentis chi ndi funt arribbaus, po custa cida puru, de is campus de càlciu spratus in totu s'isula, cun un arrexonamentu piticheddu piticheddu: eus chistionau, me in sa prima parti de custu artìculu, de s'amori chi podeus tenni po su logu innoi seus nàscius (o po sa scuadra de sa bidda cosa nosta innoi, mancai, eus giogau po annus e annus de sighiu); duncas, pròpriu sàbudu passau, tziu Giovanni (chi est unu bixinu miu, si cumprendit), in s'interis chi si fiat pighendi su sobi bellu, sètziu in su corratzeddu de dommu sua etotu, m'at contau (a bortas is nobas bèngiu a ddas sciri pròpriu de su chi mi narant is personas chi atobiu in sa bia) de totus cussus disisparaus chi lassant is logus innoi funt nàscius, in Africa etotu, po nd'artziai apitzus de una barchitedda totu mabi posta e mabi cumbinada, po circai de ndi lompi, de nd'arribbai in Italia, mancai, e apustis, me is atras zonas de s'Europa; medas de issus, cumenti beneus a sciri de is giornalis e de sa televisioni, pruschetotu, si morint in mari etotu, ca no est de seguru unu viàgiu facili; e morint ominis e feminas, mannus e piticus, fintzas is pipius, e a nci pentzai beni est unu disisperu mannu, un arrori lègiu chi s'atumbat de acanta, ddi nau diaici, fadendi su contu chi medas de custus poburus disisperaus (no mi benint atrus fueddus chi potzant cratzai mellus de su chi apu usau immoi) si morint, est a nai, mellus, morint allupaus, pròpriu me in sa fita de mari cosa nosta, e nd'arribbant (candu funt fortunaus e nc'arrannescint) me is plajas cosa nosta etotu; e duncas, po torrai a pigai sa chistioni chi apu bogau aforas una cida fait, chi sa guerra in Ucraina si iat a podi parri puru una faina chi no si pertocat de acanta (s'Ucraina, gei est berus, a bortas si parit cumenti chi fessit atesu meda meda de s'Italia), su pròpriu peròu no si iat a podi nai de is disisperaus chi circant de ndi lompi innoi, in Sardìnnia puru, po si ndi fuiri de sa misèria, e de sa famini, ddi nau diaici.
Ma gei est berus puru chi in su giassu de su Diàrio Sportivo chistionaus, mescamente, de is novas acapiadas a su càlciu, e duncas arrannèsceus beni (po chini nc'arrannescit, a nai sa beridadi, poita deu no seu pròpriu pròpriu seguru de essi bonu a mi tupai is ogus e is origas po no biri e no intendi totu su chi sucedit in su mundu) a bivi sa vida cosa nostra chentza si ponni nemmancu una duda, nemmancu unu pentzamentu, apitzus de totu cussu, de lègiu (e mi dispraxit a ddu nai), chi sucedit, dònnia dì, in custu mundu innoi biveus totus. Po immoi, giai chi seus acostendusì sèmpiri de prus a sa Pasca Manna, po oi, duncas, no potzu fai atru ca isperai chi custu arrori mannu ndi potzat acabbai (de totus is personas chi ndi artziant apitzus a cussas barciteddas, megu a nai), mancai siat una chistioni atrotoxada meda, e sa solutzioni, mi ndi rendu contu a solu a solu, no siat facili a s'agatai. Mancai, si lassu cun custa frasia, estus a podi pentzai, feti puru po trinta secundus, a cumenti si podint intendi totus cussus disisparaus chi benint ingutius, e papaus (ddi nau diaici), de su mari. Chi su cielu ddus connosciàt, cumenti si narat in bidda candu calincunu si morit e bobat concas a Deus.

E immoi, apustis de essi murigau totu custa biga manna de legas, torraus a nosu, cumenti si narat. Pròpriu ariseu a merì, su bintinoi de su mesi de Martzu, is grogus-asullus de s'Arborea funt torraus in campu po giogai sa partida chi balliàt po sa torrada de is semi-finalis de sa Copa Italia contras a is carlofortinus de sa Verde Isola, in domu etotu de s'assòtziu de su presidenti Giuseppi Buzzo; sa partida de s'andada si fiat serrada cun su resultau de tres a duus po is piciocus sighius de Virgilio Perra, chi iant aciapau is gol cun Paolo Atzeni, Mascia e Cicu, cun su piciocheddu ca, me is minutus finalis, iat arrespustu a is duus gol pesaus de is allenus, cun Lazzaro e Congiu; in cussa chi s'est giogada ariseu, invecias, is de s'Arborea funt arrannèscius a binci torra, cun su resultau de unu a zeru. Sa sfida de sa torrada est stètia toga meda de sighiri po totus is tifosus chi ddoi fiant in su campu, ca de seguru no si funt arròscius me is noranta minudus de giogu: is meris de domu ant atacau a conca bàscia (cumenti si narat, furriendi sa cosa de s'itaianu), circhendi de ndi cassa cussu gol chi iat essi bàlliu po ndi arribbai a sa partida finali; is de s'Arborea, invecias, ant apoderau e aguantau beni meda po su chi pertocat sa difesa, e me is ùrtimus minudus de giogu ant intzertau su tiru chi est bàlliu po sa bìncida de sa partida, chi est stètiu fatu, torra cumenti in sa batalla de s'andada, de Paoleddu Atzeni. Is de s'Arborea, immoi, si dda ant a depi biri contras a is arrùbius-brau de s'Usinese, sighius, cumenti scieis beni, de Gianmario Rassu, e chi feti duas cidas fait fiant arrannèscius a ndi bogai aforas de sa cursa po sa Copa Italia is de su Fonne, gràtzias a sa bìncida, in sa partida de sa torrada, cun su resultau de duus a zeru, cun totus e duus is gol pesaus de Domenico Saba; is arrùbius-brau fiant stètius bonus, diaici, de ndi furriai su tres a duus chi nd'iant bodditu in domu cosa insoru, a su "Peppino Sau", cun is fonnesus chi pentzànt, giai giai, de nci dda essi fata, ma in su mundu de sa bòcia, diaici cumenti in sa vida (no m'apa mai e poi mai arrosci de ddu repìtiri), no podis mai sciri cumenti ant a andai is cosas. Su logu innoi s'at a giogai sa partida finali no si sciri ancora, est a nai chi is de su Cumitau Regionali no ant ancora scerau e torrau sceda a is duas scuadras e a totus is tifosus chi ant a curri po castiai sa partida; ancora no scieus, pròpriu poita no ddu ant ancora decìdiu mancu is dotoris de sa Lega Natzionali de is Diletantis po su chi pertocat is fainas de sa Sardìnnia, candu ant a cabai torra in campu is duas scuadras. Po immoi scieus feti ca su campionau de sa Promotzioni, e duncas po is tres listas chi ddi pertocant, s'at a serrai su bintitres de su mesi de Aprili (ma sa pròpriu cosa ballit, puru, po is giogus de is cincus listas chi faint parti de sa Primu Categoria, e poi is ses listas chi faint parti de sa Segunda Categoria): a fai is contus, duncas, nci poneus pagu meda (cumenti est spacendi sa caresima e est aproillendindi sa Pasca, diaici est berus chi sa stagioni de su duamilla e bintiduus – duamilla e bintitres est sparendi is ùrtimus corpus): apustis de is partidas chi s'ant a giogai custu domìnigu chi est arribbendindi, nc'at a essi unu domìnigu de pàsiu po Pasca Manna (est a nai chentza bòcias e chentza partidas, est craru, mancai is de s'Ecellenza ant a cabai in campu da sì de su sabudu, chi est s'otu, ma de custu, fortzis, nd'eus a chistionai mellus sa cida chi benit), e unu lunis de pàsiu po nosu puru de su giassu de DiàriuSportivu, e duncas, acoitu, apustis, nc'ant a essi is ùrtimas duas bessidas: sa de su de su dexianoi, sèmpiri in su mesi de Abrili, est craru, chi tra is atras cosas at a brintai pròpriu custu sabudu chi est arribbendindi, e apustis nc'at a essi feti sa de bintises bessidas, duas diis ainnantis de sa festa po si nd'arregodai de sa libberàtzione de s'Italia de su nazi-fascismu. Duncas, s'apu contau, una pariga de rigas ainnantis, de cumenti is de s'Arborea siant arrannèscius, torra, a no ndi boddiri nemmancu unu gol, una cosa chi at a fai meda ma meda prexei a Virgilio Perra, chi est trabballendi impari a is grogus-asullus de calincuna cosa cumenti a unu mesi, apustis de essi pigau su postu de s'allenadori, de su maistu (po ddi nai diaici, chi boleis) chi nci fiat ainnantis, e chi fiat Nunzio Falco. In campionau is grogus-asullus funt stètius bonus a binci, cun su resultau de duus a zeru in domu cosa insoru, in s'ùrtima bessida, contras a is de sa Montalbo de Thiniscole, e in cussa ainnantis ancora, sa de su dexianoi de su mesi de Martzu, iant bintu, torra, sèmpiri cun su pròpriu resultau de duus a zeru, in domu de is de su Santa Justa. In una ciaciarrada a su telefunu chi nd'eus pesau una de custas diis passadas, Virgilio Perra m'at contau ca, apustis de tres o cuatru cidas de trabballu cun sa scuadra, e duncas cun una rosa chi po issu fiat totu noba (giai giai nemmancu sciiat is nomis de is piciocus cosa sua, m'at nau mesu brullendi), fiat incumintzendi a connosci mellus totus is giogadoris e duncas, fiat incumintzendi a cumprendi cumenti cuncodrai is cosas in campu, ddi naraus diaici, e fiat circhendi de cumprendi cumenti agiudai is ominis cosa sua a ndi bogai aforas totu su chi podint donai (e duncas, totu su chi tenint, me is cambas e me in su coru), chi est su trabballu chi dònnia allenadori circat de fai cun sa rosa cosa sua. De seguru, no est mai una cosa facili, custu de brintai in sa conca de is giogadoris (nd'eus chistionau atras bortas puru, chi s'allenadori in su trabballu cosa sua est giai giai aguali a cussus dotoris chi circant de si sanai is dannus chi si bessint in conca; cussus dotoris, duncas, chi, furriendi su fueddu de s'italianu, estus a podi tzerriai "psicologus"), mescamente candu tenis diaici pagu tempus po ddoi trabballai impari. Sa primu cosa chi Perra at fatu, duncas, cumenti m'at scoviau issu etotu, est stètia cussa de fai cumprendi a sa scuadra calli fiant is bideas suas apitzus de su modu de giogai; sa cosa de importu prus manna po s'allenadori, duncas, fiat cussa de no ndi ingolli nemmancu unu gol, chi est su primu passu, ddi naraus diaici, po andai ainnantis, pruschetotu candu is cosas no ti andant beni cumenti, mancai, iast bisau. Virgilio Perra, de su restu, at giai sèmpiri trabballau, in totus custus ùrtimus annus, cun is scuadras chi currint po is campionaus de s'Ecellenza e de sa Sèrie D, e fintzas in Sèrie C puru, e duncas candu t'agatas a sighiri scuadras de importu mannu, is atobius aintru de sa cida (po cussus chi tzerriaus allenamentus, furendindi su fueddu de s'italianu) tra is giogadoris e s'allenadori funt giai giai dònnia dì; is scuadras chi currint in su campionau de sa Promotzioni, invecias, est craru, chi funt pesadas de giogadoris diletantis, e duncas de piciocus chi, po su prus, funt trabballadoris (est a nai chi, po incasciai su dinai chi serbit po bivi depint sighiri atras fainas chi no pertocant su mundu de sa bòcia), arrannescint a s'atobiai, tra una cosa e s'atra, feti tres bortas, e duncas, cumenti m'at fatu a cumprendi Virgilio Perra, su tanti de su tempus est cussu chi est, cumenti si narat, e no si podit pretèndiri, de su restu, de fai su trabballu chi medas scuadras faint in noi o in dexi mesis, in feti cuatru o cincu cidas. Su chi abarrat craru, est chi, is de s'Arborea, funt currendi a forti meda, e in dì de oi s'agatant cun sa partida finali de sa Copa Italia in buciaca e su primu postu de sa classìfica chi est atesu, feti, de cuatru puntus. De su restu (seu chistionendi de is fainas acapiadas a su campionau, est craru), a is primus de sa lista de su Barisardo, sa scuadra de Barì sighida de Celestino Ciarolu, is cosas no funt andendi beni de seguru: bastat a pentzai, feti, ca me is ùrtimas cuatru bessidas ant cassau feti tres puntus, apitzus de is doxi chi ddoi fiant badda badda in su pratu, ddi nau diaici: s'ùrtima bìncida de is biancus-asullus est stètia in s'ùrtimu fini de cida de su mesi de Friàrgiu, candu iant giogau in domu de su Tonara, chi funt is ùrtimus de sa lista, e iant bintu, tra is atras cosas sunfrendi e sudendi prus de su chi, mancai, s'abertant, cun su resultau, feti, de unu a zeru; sa cida avatu, est a nai po sa primu bessida de su mesi de martzu, ndi iant cassau feti unu puntixeddu in sa sfida, in domu cosa insoru etotu, contras a is de su Pasada, cun su resultau de zeru a zeru. Is cosas no funt andadas de seguru meda mellus, a su mancu po su resultau, in sa partida in domu de is de su Fonne, chi si fiat serrada in paridadi, cumenti si narat, cun duus gol po is fonnesus e duus gol po is de su Barisardo. Fortzis su domìnigu prus lègiu de totu sa stagioni est stètiu su de su dexianoi de custu mesi etotu, candu is de s'Idolo de Arthana, chi s'agatant in dì de oi a su segundu postu de sa lista, fiant arrannèscius a binci cun su resultau, tundu tundu, de cuatru a zeru, cosa chi ballit po sa surra prus manna, podeus nai diaici, chi is ollastrinus nd'ant arregotu cust'annu. Candu is cosas andant mabi e trotas, mi ddu arrepitu deu puru po primu, candu mi serbit a torrai a agatai is fortzas apustis chi nd'arruu, est cussa de si strantaxai, e in pressi puru, po su chi est possibbili, mancai peròu, a bortas su de si ndi strantaxai torra siat prus fadiosu de su chi podeus pentzai; e duncas, pròpriu custu fini de cida passau, is de su Barìsardo ant lassau duus puntus (est a nai chi ndi funt furriaus agoa feti cun unu puntixeddu in buciaca de is tres chi si podiant allogai) in sa partida contras a is meris de domu de sa Paulese chi, tra is atras cosas, no ant a podi fai prus nudda (est a nai chi is giogus, po issus, funt serraus) po circai de ndi cassai sa sarvesa, est a nai, duncas, chi sciint giai de depi torra giogai, s'annu chi benit, in su campionau de sa Primu Categoria.

Is partidas de sa cida chi benit duncas, e seus chistionendi, mescamente, de sa Lista B de sa Promotzioni, ant a essi de importu prus mannu po sa cursa a su primu postu: is de su Barisardo ant a depi binci po fortza po abarrai a su primu postu de sa lista, in sa sfida contras a is de s'Atleticu de Bono; is de s'Arborea ant a depi invecias torrai sa visita a is de sa Bittese de Bitzi; is de s'Idolo, chi tenint feti duus puntus in mancu de is chi tenint is de su Barisardo, ant a depi arriciri is de su Pasada.

E cun custa nova, po oi puru, eus spaciau su tempus e pruschetotu su logu po s'artìculu de custa cida; si lassu isperendi de essi ancora innoi, in saludi, po su chi pertocat su mesi de Abrili puru. Si imprassu a forti.
 

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna - IMPRENTAS 2022-2023. LR 22/2018

In questo articolo
Campionato:
Argomenti:
Stagione:
2022/2023