Salta al contenuto principale
atletico sorso fotosquadra toghissima

Segunda Categoria: in sa Lista G duas scuadras de sa pròpriu bidda currint po sa bìncida de su campionau

E duncas, a cantu parit, chi su calendàriu no est contendumì brullas (e podeis pigai custus fueddus, giai giai, cumenti chi fessint unu ritu, diaici mi praxit a pentzai a sa cosa, a su mancu, fadendi su contu ca fatu fatu atacu a scriri sartìculu pròpriu in custu modu), seus arribbaus a su binti de su mesi de martzu, est a nai, eia, ca si seus lassendi s'ierru a is pabas. 

E duncas, cumenti scieis beni chi eis lìgiu a su mancu unu de is artìculus chi ndi bessint aforas dònnia giòbia (dònnia giòbia de s'annu, po ddu narai mellus puru, chentza de ndi sartai nemmancu unu, cumenti mi praxit a s'arrapiti, mancai siant giòbias de festa), me is paginas de su giàssu de is amigus de su Diàriu Sportivu, una de is cosas chi mi praxint a fai de prus (una de is cosas chi mi praxint fintzas a m'amachiai, diaici sonat mellus puru, sa cosa, berus est?), ainnantis de mi ponni a chistionai de bòcias, de partidas, de resultaus e de totu su chi pertocat is campionaus de càlciu de is diletantis sardus (e mai ammanchint is chistionis acapiadas a su mundu de sa bòcia!), est cussa de fai su contu de su tempus chi passat e duncas, eia, eis cumprèndiu beni, mi praxit a fai su contu de su tretu chi eus giai fatu, aintru de s'annu, e de su tretu chi mancai s'abarrat de fai, po ddu serrai. 

E duncas, cumenti fia narendusì a s'incumintzu etotu de custu artìculu, eia, nci dda eus fata, po cust'annu puru, a cantu parit (chi no megu a mi sballiai, ma gei mi parit de essi in su giustu, cumenti si iat a podi narai, puru) a si lassai a is pabas is tres mesis de s'ierru, e chi pròpriu si depu narai sa beridadi, no mi parit nemmancu berus. 

Ma nc'est su tanti po narai, puru, immoi chi nci seus (fadendi su contu ca, impari a is chistionis acapiadas a su tempus chi passat, mi praxit a arraxonai, a su mancu unu pagheddeddu, a su mancu unu pagheddeddu dònnia, dònnia borta, apitzus a is chistionis acapiadas a su tempus chi fait, e duncas, mescamente, chistionaus de is temperaduras, e de s'acua chi fait, candu proit, o de sa basca manna e lègia chi fait, mancai, candu nd'arribbat sa sicàgna), ca teneus sa fortuna, sa bona sorti (chi si praxit de prus cumenti sonat su fueddu) de bivi in un isula ca, cumenti naru fatu fatu candu ndi chistionu cun personas chi no sciint innoi est posta sa Sardìnnia in su mundu, abarrat prus acanta a s'Africa (cun totu cussu chi custa cosa bolit narai po sa temperadura) chi a su restu de s'Europa (chi mi permiteis de fai custu arraxonamentu); e duncas, eia, si iat a podi narai ca ierru, in s'isula nosta bella e stimmada, ndi fait pagu e nudda. 

Mi parit de podi narai (immoi ca s'ierru est a is pabas) ca frius no nd'at fatu prus de su tanti chi si podestus abertai; at ai fatu (a su mancu, chistionu po su chi mi seu potziu bivi in bidda mia, chi est Bidd'e Sorris, in su Campidanu de mesu) duas o tres diis de cilixia (chi est cussu pillu, ddi nau diaici, de ghiaciu, ca parit farrixedda bianca, cumenti mi consillat de narai su fueddariu, chi agataus apitzus de s'erba, e mancai de is follas de is matas puru, e mescamente me is matixeddas de sa canciofa, chi nd'arribbat candu, a su noti o a su mengianeddu chitzi, sa temperaudra ndi cabat asuta de is zero gradus, cumenti si iat a podi narai a trassa de s'italianu), ma po su restu no podeus abarrai innoi a murrungiai, a si lamentai po su frius chi at fatu, fadendi su contu ca, eia, gei si seus cumprendendi beni, frius nd'at fatu pagu e nudda, ddu torru a arrapiti. 

E duncas, mi intendu basau de sa bona sorti a podi bivi in unu logu diaici bellu, ma is dannus, peròu (e mancai nd'eus a chistionai mellus, de custa lega, in su benidori e in totus is mesis chi nd'ant a arribbai, sèmpiri chi su Cielu bollit), iant a podi arribbai cumenti nd'arribbat s'istadi (chi mi permiteis de fai custu giogu de fueddus), ca su problema prus mannu est sèmpiri cussu acapiau a s'acua, chi dònnia annu est sèmpiri pagu e dònnia annu parit ca no bastat, a su mancu, po lompi fintzas a s'atonzu. 
E mancai cust'annu no siat stètiu diaici sicu (deu creu ca nci siant stètius annus prus malus po su chi pertocat sa cantidadi de acua chi nd'est arruta), un amigu miu chi agiudu in sa bingia chi tenit, e in su terrenu innoi tenit una cantidadi manna de matas de fruta, mi fiat giai narendu, fintzas de is primus diis de su mesi de martzu etotu, ca at intèndiu giai ca iant a podi diminuiri, giai me is cidas chi ant a benni, sa cantidadi de s'acua chi si manigiat po acuai is matas. E duncas, chi de una parti podeus essi allirgus po su fatu chi no s'est carriu su frius forti, de s'atra nc'est su tanti po incumentzai a si impentzamentai po s'acua chi, cust'annu puru, iat a podi no bastai. 

Ma segumenti su beranu est incumentzendi pròpriu oi, no podeus fai atru ca pediri a su Cielu (pròpriu cumenti fadiant is antigus, chi cumprendeis su chi si bollu narai) chi ndi potzat proi un antru tantixeddu de acua bella, mancai me is cidas chi ammancant po nd'arribbai a sa festa de sa Pasca Manna, chi at a lompi (cumenti eis a sciri giai, e chi no ddu scieus nci pentzu deu a si ddu arregodai) tra unu mesi giustu giustu, est a nai, su binti de su mesi chi at a benni, chi at a essi, mi parit craru puru, su de Abrili. 

E duncas, mi intendu prexau meda po si podi donai sa primu nova de s'artìculu de oi: cumenti fatzu dònnia, dònnia, dònnia annu, si potzu narai (e a su mancu po su chi mi pertocat est una de is cosas chi mi donant su prexu prus mannu, a su mancu in custu perìodu, est craru) ca apu giai biu, e custu est sucèdiu sa primu cida de su mesi de Martzu etotu, is primus arrondibis bobai (a trassa de pilloneddus macus, ddi nau diaici, ca su modu chi tenint is arrondibis de bobai no ddu tenit nesciunu atru pilloneddu in custu mundu, mi parit de podi narai custu, a su mancu) arresenti arresenti (cumenti apu sèmpiri intèndiu narai de is bècius de bidda etotu) de terra, e arresenti arresenti de is crabeturas de is domus; e no abarru innoi a si contai totu su prexu chi mi ndi brintat, chi mi intendu in su coru (po giogai unu paghededdu, ma unu pagheddeddu feti, a fai su poeta) candu ddas biu. 

Ca una de is cosas prus bellas chi nci podint essi in custa fida, cumenti naràt Severinu Kierkegaard (chi est stètiu unu de is filosofus de importu prus mannu chi funt nàscius in Europa in su milli e otocentus), est ca is cosas torrant a arribbai agualis, dònnia annu: ballit po is festas, ballit po is stagionis, ballit po is campionaus de bòcia, chi boleis, ca torrant a incumentzai sèmpiri in su mesi de Cabudanni, dònnia annu, chentza de ndi sartai nemmanu unu (e gràtzias a su Cielu, ddi nau deu) e ballit, puru, duncas, po is arrondibis, ca torrant a bobai in su cielu apitzus de sa bidda mia me is primus cidas de su mesi de Martzu. E duncas, eia, po cust'annu puru, a cantu parit, is cosas funt andendi bastanti beni, a su mancu po su chi pertocat sa brintada de su beranu. 
E immoi nc'at a essi feti de assachitai (cumenti apu sèmpiri intèndiu narai de is cumpàngius cosa mia candu andamu a is scolas medias), de tenni passièntzia, po ddu narai mellus, abertendi duncas chi nd'arribbit sa parti prus callenti de su beranu. 
Ca tèngiu una bidea, apitzus de is stagionis, e immoi chi nci seu andu a si narai cumenti dda pentzu. 
E de su restu, ddu scieis beni chi mi praxit unu pagheddeddu (ma unu paghededdu feti!) a mi strollicai cun bosatrus ainnantis de incarrerai cun is contus apicaus a is partidas de bòcia chi si giogant in Sardìnnia dònnia, dònnia fini de cida. E ddu fatzu, mescamente, po manigiai calincunu fueddu in prus de su chi ia a fai chi depessi chistionai feti de gol e de resultaus, e si cumprendit, berus est? E chistionendusì, unu pagheddu, unu pagheddeddu feti, puru de atras legas, tèngiu sa ispera, dda tzerriu diaici, ca calincunu chi mancai no est acapiau a istrintu cun is fainas e is chistionis chi pertocant is scuadras de bòcia, potzat fai unu pagheddeddu de esercìtziu, a ligi su sardu. Chi est cussu chi mi auguru e, de su restu, est cussu chi si augurant puru is de sa Regioni Autonoma de sa Sardìnnia, chi sighint a pesai, dònnia dònnia annu (po torrai a sa chistioni de is cosas chi si torrant a arrapiti sèmpiri agualis...), po circai de avitai ca sa lingua sarda si morrat, est a nai, po avitai chi no nci siat prus nesciunu chi dda scipiat chistionai, e ligi, e scriri, fadendi su contu ca s'arriscu benit a essi mannu meda, poita in dì de oi cussus, ma sa cosa ballit po is femineddas puru, e duncas: cussus e cussas chi sciint ligi, o scriri, o mancai feti chistionai sa lingua sarda benint a essi sèmpiri prus pagu. 

E duncas, torrendi a nosu, megamu a si narai de sa bidea chi tèngiu apitzus de is stagionis, ca, (su giogu chi fatzu est pròpriu custu), funt pretzidas in tres arrogus: pighendi po esèmpiu su beranu, duncas, chi est brintendindi pròpriu in custas oras, nc'at a essi una parti frida, chi at a essi prus aguali a s'ierru, innoi, mancai, at a fai unu pagheddeddu de frius (antzis, a narai sa beridadi, nci funt stètius annus innoi su beranu, a su mancu, sa primu parti, is primus dexi-cuindixi diis, funt stètius prus frius puru, mancai, de s'ierru); apustis nd'at a arribbai sa parti prus druci, ddi nau deu, de su beranu etotu, candu at a fai bellas diis de callenti (ma chentza de nc'essi cussu buddidori chi mancai nd'arribbat in s'istadi); e apustis, me is ùrtimas diis de su mesi de Lampadas, ndi iat a podi arribbai sa basca bella, cumenti si iat a podi narai. 
E sa cosa prus toga de su beranu, deu creu custu (e cun custu dda serru puru po oi de si fai sa conca a acua, cumenti si megàt fatu fatu sa bon'anima de mamma mia etotu) a su mancu, est ca is diis funt torrendusì a allonghiai, est a nai ca no scurigat prus a is cincu de su merì (cumenti fait in su mesi de Donniassantu e in su mesi de Idas), ma su sobi ndi cabat sèmpiri prus a tradu, e duncas, eia, is oras de luxi benint a essi unu pagheddeddu de prus de su chi benint a essi in s'ierru. E duncas, a su mancu po su chi mi pertocat, nc'est su tanti po si intendi unu pagheddeddu allirgus, chi cumprendeis su chi si bollu narai. O, a su mancu, a mei bastat pagu meda (mi parit de cumprendi custu, a su mancu) po mi intendi allirgu e cun su coru prenu de prexu: is arrondibis chi bobant in cielu, e su sobi chi ndi cabat a is seti, seti e mesu de su merì. 

E duncas, immoi chi s'apu fatu sa conca a acua, chistionendusì de su tempus chi megat a fai (e de is atrus centumilla strollichiminis chi tèngiu badda badda in conca, partendi pròpriu de s'amori chi tèngiu po is arrondibis, e m'eis a iscusai chi mi seu scassobau, mi benit de ddu narai diaici, fintzas tropu, arremonendi diaici unu fueddu chi apu sèmpiri intèndiu narai de mamma mia, chi manigiàt su fueddu cassoba, eia, cun sa litera b, po tzerriai sa cassola, cumenti invècias narat su fueddariu. E duncas, su fueddu scassobai, eia, eis cumprèndiu beni, ndi benit de su fueddu cassoba, chi manigiaus siat po tzerriai unu modu de coxinai sa cosa de papai, e mescamente su pisci o sa petza, e benit a essi su modu, puru, chi manigiaus po tzerriai sa pingiada innoi codeus sa cosa de papai etotu) potzu sighiri cun sa lega chi apu pigau una pariga de cidas fait (no custa ùrtima, ma s'atra ainnantis ancora de seguru, fadendi su contu ca sa cida passada su tempus nc'est passau, si nd'est bellu ca bobau, si iat a podi narai diaici puru, in s'interis chi s'apu contau de is duus allenadoris nous chi funt arribbaus me in su campionau de sa Promotzioni, e mescamente, in sa Lista B, e chi no si ddu arregodais, o chi no ddu eis ancora lìgiu, ddu agatais in sa setzioni de is Novas, impari a totus is atrus artìculus scritus in sardus, de su restu, chi ndi funt bèssius aforas in totu custu tempus), e duncas, chi si ddu arregodais (e chi no si ddu arregodais deu seu innoi pròpriu po custu puru) festus fadendi is contus de cumenti funt postas, de cumenti funt cuncodradas is cosas me is otu listas chi pertocant su mundu (ca parit unu mundu a parti, est craru) de sa Segunda Categoria

E duncas, chi ndi teneis gana, chi no si dispraxit tropu (po ddu narai diaici puru), podeus andai a castiai cumenti funt postas is cosas me is ùrtimas tres listas chi m'ammancant a su contu, partendi duncas de sa Lista F, innoi a su primu postu agataus is de sa Lulese, sa scuadra, gei si cumprendit beni de su nomini (a su mancu mi parit de podi narai diaici), chi nd'ant pesau in Lùvula. E duncas, in dì de oi, candu a sa fini de su campionau ammancant feti (at a fai a narai: feti?) seti giorronadas (fadendi su contu ca is scuadras chi currint in su campionau de sa Segunda Categoria nd'ant a cabai in campu puru in su sabudu de sa cida santa, su sabadu pròpriu ainnantis de sa Pasca Manna, e chi ant a serrai is giogus in su primu fini de cida de su mesi de maju, chi at a essi su cuatru), is de sa Lulese nd'ant pesau (ant acutu a ndi pesai, chi si praxit de prus cumenti sonat) calincuna cosa cumenti a cincuantatres puntus in totu, chi ndi funt arribbaus gràtzias a dexesseti partidas bintas e gràtzias a duas partidas chi ant serrau cun su resultau de paridadi (e totu custu contu andat fatu apitzus de calincuna cosa cumenti a bintunu bessidas). E duncas, is primus de sa classi de sa Lulese immoi tenint cuatru puntus in prus de is chi tenint is de su Supramonte, sa scuadrixedda chi nd'ant pesau in Orgòsolo, e is biancus-arrùbius, a su mancu po cumenti funt postas is cosas in dì de oi, parint is ùnicus chi podint circai de ndi cassai su primu postu de sa lista (de ndi furai su primu postu de sa lista a is de sa Lulese, chi pròpriu di depu narai sa cosa manigendi fueddus diversus), e duncas, si iat a podi narai diaici puru: chi ddoi est ancora spàssiu, in dì de oi, po su chi pertocat sa cursa a su primu postu in sa Lista F, eia, est gràtzias a su trabballu (ddu tzerriu diaici, isperu chi si cumprendat su chi si bollu narai) chi ndi funt pesendi is de su Supramonte, ca chentza de sa stagioni de importu mannu chi funt fadendi, is giogus po s'artziada in su campionau de sa Primu Categoria iant a essi stètius bellus ca serraus, fadendi su contu ca a is pabas de is de su Supramonte de Orgòsolo agataus is de s'Irgolese, sa scuadra chi nd'ant pesau in Irgoli, cun corantacuatru puntus. 

E duncas, andaus a fai unu pagheddeddu de contus (ma chentza de perdi tropu tempus, e si cumprendit, ca su tempus est oru, cumenti narat su dìciu etotu), sèmpiri chi teneis sa gana de mi sighiri: e duncas, de is corantanoi puntus ca is de su Supramonte tenint allogaus in buciaca, corantotu (est a nai, duncas: giai totus) ndi funt arribbaus gràtzias a sexi partidas bintas e una partida chi ant serrau cun su resultau in paridadi, apitzus de bintunu bessidas. Po is de s'Irgolese, invècias, is cosas funt unu pagheddeddu diversas, in su sensu ca eia, ant giogau una partida in prus de is chi tenint fatas siat is de sa Lulese e siat is de su Supramonte. E duncas, in bintiduus bessidas is de s'Irgolese funt arrannèscius a binci po calincuna cosa cumenti a trexi bortas, e po cincu bortas si funt dèpius acuntentai feti de unu puntixeddu (est a nai, eia, eis cumprèndiu beni, ca po cincu bortas ant serrau sa partida cosa insoru cun su resultau siddau in paridadi). E duncas, tra is de sa Lulese e is de s'Irgolese ddoi funt, badda badda, calincuna cosa cumenti a noi puntus de diferèntzia, e immoi depeus feti abertai (su de abertai, de su restu, est un arti, cumenti mi praxit a m'arrapiti a solu fatu fatu) de biri cumenti ant a andai is cosas. 

E cun custus contus chi eus  fatu immubagora, est facili a cumprendi ca, eia, po medas scuadras (partendi de cussas chi currint me in su campionau de sa Segunda Categoria, ma sa cosa iat a podi balli, puru, po is atras listas chi pertocant is campionaus de sa Prima Categoria e de sa Promotzioni puru) sa batalla po ndi cassai su primu postu (e manigiu su fueddu batalla mancai no mi praxiat meda meda cumenti sonat, ma a sa fini seus chistionendi feti de partidas de bòcia, e duncas, iat a podi andai beni diaici puru) iat a podi acabbai sa cida santa (eia, sa cida de sa Pasca Manna, duncas), o adderetura po su domìnigu de is pramas, cumenti seus costumaus a ddu tzerriai. E duncas, potzu feti aciungi, immoi chi nci seu, ca is de sa Lulese nci iant provau s'annu passau puru a ndi cassai s'artziada in su campionau de sa Primu Categoria, ma fiant stètius batius de is de La Salette, sa scuadra chi nd'ant pesau in Olbia-Terranova, e chi teniàt (si ddu eis a arregodai a solus, ma chi no depessit essi diaici su trabballu miu est, puru, su de si nd'arregodai is cosas), tra is atrus, in sa rosa cosa insoru, un atacanti forti cumenti a Gianluca Siazzu

E duncas, immoi chi nci seus, immoi chi seus arribbaus a custu puntu de sa storia, andaus a biri, puru, cumenti funt cuncodradas is cosas po su chi pertocat sa Lista G (e seus chistionendi, eia, sèmpiri de su mundu de sa Segunda Categoria, est craru, berus est?). E duncas, in sa Lista G est bessendi aforas una batalla toga meda, chi fortzis, (e si naru fortzis, mancai ndi sia giai giai seguru) no nc'est un'antra lista (partendi de su campionau de s'Ecellenza, e fintzas a nd'arribbai a su de sa de Tres Categorias) innoi a is primus duus postus nci funt duas scuadras de sa pròpriu bidda, chi funt batallendi (torra cun custu fueddu!) po ndi cassai s'artziada in su campionau de sa Primu Categoria. Eia, eis cumprèndiu beni: a su primu postu, duncas, cun cincuantacuatru puntus in totus, agataus is de su Sorso (una de is duas scuadras chi nd'ant pesau in Sossu, po ddu narai a sa moda de is turritanus etotu), chi nd'ant cassau, a su mancu fintzas a oi, calincuna cosa cumenti a dexesseti partidas bintas e tres partidas chi ant serrau cun su resultau siddau in paridadi. E duncas, totu custu contu tocat a ddu fai apitzus de bintiduas giorronadas chi ant acutu a giogai fintzas a immoi (e custu bollit narai, puru, ca is de su Sorso ant pèrdiu duas partidas feti). E a su segundu postu de sa lista, est a nai, duncas (po ddu narai mellus puru), a is pabas de is de su Sorso, agataus is de s'Atleticu Sorso (sa segunda scuadra chi nd'ant pesau in Sossu etotu), cun cincuantaduus puntus in totu, chi funt feti duus in mancu de is chi tenint allogaus is primus de sa classi. E duncas, a su mancu in dì de oi, is de s'Atleticu funt stètius bonus a binci calincuna cosa cumenti a sexi partidas, e nd'ant serrau cuatru cun su resultau siddau in paridadi, e totu custu in bintunu bessidas. A su de tres postus, acudu a si ddu narai, agataus is de s'Ottava (ca furriau in tattaresu iat a bessiri: Ottaba), ca peròu tenint allogaus in buciaca calincuna cosa cumenti a corantases puntus apitzus de bintiduus bessidas, e chi funt, a fai is contus nci poneus pagu meda, otu in mancu de is chi tenint is de su Sorso, e ses in mancu de is chi tenint is de s'Atleticu de Sorso. E duncas, in dì de oi, a su mancu, po cumenti funt cuncodradas is cosas, benit a essi difìcili meda ca is de s'Ottava ndi potzant furai su primu postu de sa lista a is duas scuadras chi tenint ainnantis. Ma in su giogu de sa bòcia, est craru custu puru, no si podit mai sciri cumenti ant a acabbai is istorias, fadendi su contu, mescamente, ca de giogai nci funt ancora seti partidas, po calincuna cosa cumenti a bintunu puntus in su pratu. 

Ma sa cosa chi fait prus ispantus, po torrai a nosu e a sa chistioni de importu prus manna, est ca, eia, duas scuadras de sa pròpriu bidda funt currendi po ndi cassai su primu postu e duncas sa promotzioni in sa categoria prus arta e no sciu, diaderus, in cantu atras partis de s'Italia (e megu a chistionai de is campionaus de is diletantis, est craru) bèngiat a s'agatai una cosa diaici istramba. E totu su restu de is arraxonamentus chi ndi podint, chi ndi iant a podi bessiri aforas, a castiai, a sighiri una batalla tra duas scuadras de sa pròpriu bidda (cun totu cussu chi custu cumportat, est craru, po is tifosus etotu, po incumentzai), si ddus lassu po candu is giogus ant a essi spaciaus, ca de seguru, de sa cosa nd'eus torrai a chistionai mellus, si ddu promitu giai de immoi (fadendi su contu ca in s'istadi ant a bessiri aforas totus is artìculus chi ant a pertocai, pròpriu, is scuadras chi ant ai bintu is campionaus cosa insoru. E duncas, eia, podeis abarrai segurus de su fatu ca nd'eus a torrai a chistionai puru in su benidori de sa cursa, toga meda, chi nd'ant pesau is de su Sorso, impari a is fradibis, diaici ddus podeus tzerriai, de s'Atleticu). Po immoi si potzu, e si bollu feti narai ca is de su Sorso s'ant a depi pigai su domìnigu de pàsiu (cumenti m'est bèniu de ddu tzerriai, e isperu chi si cumprendat su chi si bollu narai) su trexi de su mesi de Abrili (chi at a essi, po si cumprendi mellus, su domìnigu de is pramas, e duncas, eia, su domìnigu ainnantis de sa Pasca Manna), e in prus, cumenti chi custu no fessit bastanti, is de su Sorso ant a depi giogai sa partida, de importu mannu meda, e si cumprendit, contras a is de s'Atletico de Sorso, su bintiseti de su mesi de Abrili (eia, su domìnigu apustis de sa Pasca Manna), e deu creu de podi narai, giai de immoi (mancai a sa partida ammanchit prus de unu mesi) chi at a essi sa isfida (ddu naru chentza timi de mi sbàlliai) de importu prus manna de s'annu, o chi boleis, sa partida de importu prus mannu ca is duas scuadras ant giogau in custus ùrtimus annus. Po su prexu de is tifosus, si cumprendit beni, ca su giogu de sa bòcia de is diletantis, tocat a narai custu puru, est unu prexu po is piciocus chi ndi cabant in campu, ma est unu prexu mannu puru (e mescamente candu nc'est, badda badda, sa bìncida de unu campionau) po totus cussus chi a su campu andant feti a castiai sa partida e, duncas, a fai su tifu, cumenti si iat a podi narai, furendindi sa trassa de s'italianu etotu. 

E immoi chi nci seus, andaus a castiai, po su chi fait, cumenti funt postas is cosas me in sa Lista H, chi est s'ùrtima po su chi pertocat sa Segunda Categoria. 

E duncas, a su primu postu agataus is de su Lauras (sa scuadra, si cumprendit beni de su nomini etotu) chi nd'ant pesau in Luras etotu (o in Lùrisi, po ddu narai a sa moda de is gadduresus), chi in dì de oi tenint allogaus in buciaca calincuna cosa cumenti a sessanta puntus (sessanta puntus tundus tundus, si iat a podi narai, puru) chi ndi funt arribbaus gràtzias a dexennoi partidas bintas, apitzus de bintiduus bessidas, e gràtzias, puru, a tres partidas chi ant serrau cun su resultau in paridadi. E custu bollit narai, eia, si cumprendit bastanti beni, ca is de su Lauras, a su mancu in dì de oi, no ant pèrdiu nemmancu una partida, e funt lassendi feti is pimpirilleddas, cumenti si iat a podi narai, de su restu, a is scuadras de is aversàrius, fadendi su contu ca is segundus de sa lista, chi funt is de su Sporting Paduledda (sa scuadra chi nd'ant pesau in Trinità d'Agultu e Vignola, Trinidade e Bignolas, cumenti si narat in sardu logudoresu), tenint cincuantaduus puntus, est a nai otu in mancu de is chi tenint is primus de sa classi, ma tocat a narai, puru, ca ant giogau una partida in mancu de is chi tenint fatas is de su Lauras. E duncas, si potzu narai feti, in dì de oi, ca is de su Sporting Paduledda funt pesendindi una stagioni de importu mannu, fadendi su contu ca ant acutu a ndi cassai, fintzas a immoi, fintzas a custa cida, calincuna cosa cumenti a sexi partidas bintas, e po cuatru bortas ant serrau sa partida cun su resultau siddau in paridadi, fadendi su contu, in prus, chi, a su mancu fintzas a oi, est craru, ant pèrdiu feti una borta. E chi no fessit po issus, duncas, e si cumprendit beni, su spàssiu iat a essi stètiu pagu meda, fadendi su contu ca sa scuadra chi s'agatat a su de tres postus in sa lista, e megu a chistionai de is de su Palau (sa scuadra de Su Parau, po ddu narai a sa sarda), tenint corantacincu puntus in totu, chi funt, eia, eis cumprèndiu beni, cuindixi puntus in mancu de is chi tenint is primus de sa lista de su Lauras. 

E duncas, apustis de s'essi fatu sa conca a acua (cumenti m'arrepitiàt sèmpiri sa bon'anima de mamma mia) cun totu custa barca, cun totu custa biga manna de numerus e de resultaus, si fatzu pigai unu pagheddeddu de pàsiu (a bortas chi sa conca cosa de bos'atrus no ndi sartit in aria, cumenti si narat, a dda preni diaici meda...) e circu de mudai unu pagheddeddu lega, acapiendumì, sèmpiri chi mi ddu permiteis, est craru, a una chistioni chi si ia a bolli fai a ligi giai de unu pagheddeddu. 

E duncas, fadendi su contu ca, a su mancu po su chi pertocat custa cida, est craru, seus currendi (e seus giai giai po nc'arribbai, puru) a sa de tres domìnigu de sa caresima (ca deu megu a sighiri, e no sciu de bosatrus, ma candu scoviu, e contu a sa genti ca fatzu is dietas, mescamente po sa dì de su cenabara, sa genti mi castiat a trotu, cumenti chi ndi fessi arribbau de un antru mundu, de un antru pianeta, chi mi cumprendeis po su chi si bollu narai), mi iat a praxi meda a fai, impari a bosatrus etotu, si cumprendit, su giogu de andai a ligi, a arraxonai apitzus de is fueddus chi mi arregallant dònnia cida is allenadoris chi intendu, pruschetotu a su telefunu, po ndi pesai is ciaciarradas, e duncas is intervistas, chi ndi bessint in su giàssu de su Diàriu Sportivu (chi, a s'acabbada, cumenti si iat a podi narai, est su giassu chi arricit is artìculus chi ndi pesu in sardu po is Novas), e custu po cumprendi chi, in totu su chi mi narant e mi contant (e nci funt allenadoris chi abarrant a ciaciarrai cun mei a su telefunu fintzas po dexi, doxi minudus de sighiu, ca parit ca su de chistionai de bòcias, de partidas e de resultaus, e de totu su chi ndi benit aforas me is campionaus, siat su prexu prus mannu chi ndi tenint in custa vida, e deu arrannèsciu a ddus cumprendi beni, est craru, mescamente apustis de giai giai cuindixi annus chi fatzu custu trabballu) nci iant a podi essi consillus (ddus tzerriu diaici) chi potzant balli, puru, po sa vida chi si tocat a bivi dònnia dì. Cumenti chi su giogu de sa bòcia potzat benni a essi (sa scumissa chi mi seu gioghendi est pròpriu custa, de su restu, chi pròpriu si depu narai sa beridadi) una scola de vida, eia, una scola innoi, mancai, imparas a aderetzai is cosas chi ti andant a trotas me is fainas chi sighis dònnia dì, mancai afora de su campu, mancai in famìllia, o in su logu de su trabballu, o fintzas a iscola, o fintzas, mancai, candu depis cumbati contras a calincunu dannu mannu, a calincunu arrori. 

Ma ainnantis de fai custu giogu, e sighendi a ammanniai sa cantidadi de fueddus chi manigiu in un artìculu mi iat a praxi, puru, a si intregai unu fueddu, ca deu no connoscia, est a nai ca no ia mai intèndiu (e gei ddu scieis, gei ddu connosceis cussu dìciu chi narat ca una vida bona est cussa innoi imparas calincuna cosa de nou, calincuna cosa chi mancai no sciiast, no sciiast ancora, dònnia, dònnia dì): e megu a chistionai de su fueddu chi torrat cumenti a assocau
Duncas, cumenti si fia contendi, no ddu ia mai intèndiu in vida mia, e chi si depu narai sa beridadi, est de una bella pariga de cidas ca, apustis chi acabbu de scriri po su trabballu, andu a donai una manu de aggiudu (po su chi potzu, po su chi aguantu, po su chi acudu) a un amigu miu chi stimu (e creu chi issu puru stimit a mei, a su mancu, custu est su chi pentzu) e chi tenit un ortu, una bìngia e unu giardinu puru, cun una biga manna meda de matas de fruta. E duncas, candu andu a ddu agiudai, mancai a pudai is matas de s'aniada, a pudai sa bìngia o a pudai is matas de sa pruna e de su piricocu, intzandus, fadendi su contu ca sciit ca po trabballu scriu, tra is atras cosas, artìculus in sardu po contu de unu bandu chi ndi pesant dònnia annu is de sa Regioni de sa Sardìnnia, intzandus si dda est pigada a giogu e mi circat totu unu muntoni de fueddus, e chi po su prus pertocant su trabballu me is campus (e is fainas antigas, duncas, e mescamente su trabballu de su massaju), e chi deu mancai no connosciu e chi, mancai puru, no apu mai intèndiu in vida mia, fadendi su contu, mi parit craru, ca apu passau calincuna cosa cumenti a binti annus, chi no de prus puru, sètziu in sa cadira a studiai e a ligi lìbbrus, libbrus scritus feti in italianu, tra is atras cosas. E tocat a fai su contu ca nc'apu postu bint'annus, a su mancu, de candu apu incumentzu cun is letzionis me is scolas elementaris, a s'edadi de ses annus, prus o mancu cumenti a totu is pipius, cumenti a totus is pipius chi ant tentu custa bona sorti, e ndi seu bèssiu aforas, nci seu stupau aforas, po ddu narai a sa sorresa, est a nai, a trassa de sa genti chi bivit, impari a mei etotu, in Bidd'e Sorris, de s'universidadi candu tenia giai giai trint'annus), e duncas, mi parit craru, mi benit mabi (mabi meda, si iat a podi narai) a sciri is fueddus chi si manigiant (o si manigiànt, mellus puru, cun su verbu a su tempus passau) me is campus. E duncas, assocau est unu de cussus fueddus chi ndi funt bèssius a pillu e chi mi seu scritu in su cuaderneddu chi, fatu fatu, m'arragollu avatu, cumenti fatzu giai giai sèmpiri, a bortas no nci siat calincuna cosa de importu chi mancai mi narat sa genti, o chi mancai scoberru a solu, e chi andat scrita (e allestru puru), po s'arriscu chi nc'est de mi dda scaresi. E duncas, eia, torraus a su fueddu nou chi apu imparau me is cidas passadas (cumenti chi fessi unu pipieddu sètziu me is bancus de sa primu elementari, e deu creu chi no nci siat nesciuna bregùngia, in custu, antzis, funt custas is cosas chi donant importu, chi prenint de oru, ddi naru diaici, gioghendi unu pagheddeddu a fai su poeta, is diis chi si biveus in custu mundu), cun assocau, chi nd'arribbat, est craru, de assocai (chi est su verbu, gei si cumprendit, berus est?) tzerriaus un'erba, o una mata ca tenit is arrexinis prantadas, cravadas beni meda, in fundu in fundu in su terrenu, ca benit a essi una cosa trabballosa meda, su de dda bogai (mancai fata a straciadura, cumenti si iat a podi narai) de terra. 
E duncas, candu Marcu (diaici si tzerriat s'amigu cosa mia) m'at imparau su sentidu de custu fueddu, m'est bèniu in conca ca is allenadoris (is allenadoris de is scuadras de bòcia chi intendu dònnia cida po ndi pesai is ciaciarradas e is intervistas) mi ddu contant fatu fatu, ca iat a tocai (e chistionant de sa truma de giogadoris chi sighint, est craru) abarrai cun is peis prantaus a terra (po ddu nai a trassa de s'italianu etotu), est a nai ca, eia, iat a podi essi unu modu po narai ca estus a depi abarrai cun is peis prantaus me in terra a trassa de cussa matas chi funt assocadas beni , est a nai, duncas, ca estus a depi bivi (si iat a cumbenni, a su mancu, po su chi mi parit de ndi podi cumprendi) cun umilesa, chentza de pigai su bobidu (cun sa conca, e si cumprendit, e duncas po su chi pertocat sa brantaxeria, po arremonai unu fueddu chi mamma mia fiat costumada a arrapiti fatu fatu) candu is cosas incumentzant a si andai beni. Poita, in sa vida cumenti in su giogu de sa bòcia, nci bastat pagu meda a nc'arrui: ca oi ti intendis su rei de su mundu, e cras ses sciasciau in terra a domandai agitoriu; oi mancai (po torrai a is partidas, duncas) ti intendis su prus forti de sa lista cosa tua poita as bintu, mancai, una partida de importu mannu, ma de s'incras iast a podi perdi una biga manna de partidas totu de sighiu, chi est cussu chi sucedit fatu fatu in su mundu de sa bòcia. Pròpriu po custu iat a cumbenni a abarrai cun is peis prantaus in terra, pròpriu cumenti una mata assocada. 

E immoi chi seu lòmpiu a custu puntu de sa chistioni, eia, mi benint in conca is fueddus ca una bella pariga de cidas fait (fiat su ses de su mesi de Friàrgiu candu si festus intendi, e custu ddu naru po essi pretzisu, cumenti unu bravu giornalista, de su restu, iat a depi circai de essi) m'at regalau Alfiu Sannio, chi est s'allenadori de is de s'Oschirese (sa scuadra chi nd'ant pesau, e giai de unu bellu pagheddu de annus, a narai sa beridadi, in Oscheri, e gei si cumprendi de su nomini de s'assòtziu etotu, deu creu) e chi mi iat contau, tra is atras centumila cosas (e megu a brullai, ca a mei candu sa genti si strollicat, mi praxit fintzas a m'amachiai), ca s'echilìbriu, in su giogu de sa bòcia (ma fintzas in sa vida, m'acudu a nc'aciungi deu), est una de is cosas de importu prus mannu. E duncas, eia, sa ciaciarrada chi nd'apu pesau cun Sannio (e is atrus, isperu, no s'ant a ofendi po su chi megu a narai) m'est abarrada bella ca prantada in conca, bella ca assocada (po manigiai su fueddu chi apu imperau de pagu), e immoi, po su tanti chi m'abarrat ancora de preni po s'artìculu de custa cida, andu a si ndi intregai un arrogheddeddu, chi no si dispraxit tropu. 

«Sa crai, ddi naru diaici, in su giogu de sa bòcia, est sa gana chi is picicocus nci ponint in su trabballu chi faint, circhendi de mellorai, dònnia dì de prus. Ellus, po binci una partida serbit sa bona sorti, puru, ma sa cosa de importu prus mannu benit a essi sa conca: candu is cosas ti andant beni depis essi bravu a no ti fai pigai tropu de s'afroddiu, e candu is cosas andant mabi, o, mancai, peus de su chi ti aspetàst, intzandus depis circai de no ti fai pigai de su disisperu». 





Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna. IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018 art. 22 

In questo articolo
Campionato:
Argomenti:
Stagione:
2024/2025
Tags:
Novas