Salta al contenuto principale
tempio fotosquadra

Contus e arragodus: sa cursa de is de su Tèmpiu concas a s'Ecellenza

Incumentzu a scriri is fueddus po s'artìculu de su cuindixi de su mesi de Làmpadas, pentzendi a su fatu ca, po ndi brintai s'istadi, po cust'annu puru (e fiat ora, s'at a megai calincunu), mancant feti seti diis, prus o mancu, e mi parit totu de si intendi giai lamentendusì po sa basca, o mellus, po sa tropu basca: ca no fait a ddoi abarrai, si megàt fatu fatu sa bon'anima de mamma mia. A nai sa beridadi (atacu diaici po oi, cun custa chistioni, isperendi ca no si dispraxiat tropu), mi parit mi parit ca s'omini (ballit po is mascus e po is feminas, est craru), e pruschetotu cussu chi podeus tzerriai "omini modernu", e pruschetotu cussu a cabori grogu (e apustis s'apa a ispiegai puru, chi mi ddu permiteis, poita seu pighendi custa lega, custu arrastu in s'arraxonamentu), no arrannescit prus a tenni passièntzia po is cosas e, mescamente, no arrannescit prus a tenni passièntzia candu depit cumbati contras a is dannus, is arroris o, po si cumprendi mellus, contras a is mobadias. Fadendi su contu chi seus totus (ominis e feminas, grogus, nieddus e arrùbius) fatus de petza moddi meda, e fadendi su contu chi is dannus si ndi podint arrui apitzus de unu momentu a s'atru (deu creu chi siat una cosa de tenni sèmpiri in conca, ca no seus innoi po si fai una "crociera", po manigiai unu fueddu in italianu, ma seus innoi, puru, po cumbati contras a is trumentus), e fadendi su contu, puru, chi sa cantidadi de dannus e de arroris chi si ndi podint proi in pitzus a sa conca est manna meda, estus a depi essi prontus, o essi costumaus, po ddu nai mellus, fintzas de candu seus pipieddus pitichinninnius, a aguantai, a apoderai, a tenni passièntzia, duncas.
Sa basca est una de is provas chi si tocat a si bivi, dònnia dònnia istadi, mescamente a nosu chi biveus in un'isula, e ddu scieis mellus de mei cumenti andant is cosas. E po bona sorti, teneus s'acua totu a giru a giru, e duncas chi no sumportaus sa tropu basca, si nci podeus puru ghetai a mari, po si infriscorai unu pagheddeddu. Una cosa chi, pigheidda, chi boleis, cumenti un esèmpiu, is chi bivint in Milano, o in Torino, no podint fai. E duncas, nci iat a essi su tanti po si intendi fortunaus, puru. Ma sa beridadi, e torraus a su contu chi apu pigau ainnantis, est chi, a su mancu de su chi biu e de su chi intendu, no arrannesceus a sumportai prus nudda, e sa basca, chi a bortas est lègia forti, e no ti fait nemmancu dromiri a su noti, est una de is cosas peus chi s'omini modernu depit cumbati. De su restu, un amigu miu, una pariga de mesis fait, m'iat nau giai chi custa chi est arribendindi at a essi s'istadi prus callenti e bascosa de is ùrtimus duscentus annus. E no nci iat a essi nudda de si spantai, fadendi su contu de cumenti funt andendi is cosas apitzus de custu mundu macu e totu ghetau a pari. Ellus, nosu, chi seus ominis modernus, e biveus in mesu a totu custas cosa nobas, a totus custas inventzionis, seus costumaus beni: candu no scieus una cosa, cracaus unu butoni in su tialu de telefonu e domandaus a su tialu de Google s'arrespusta; candu si perdeus, circaus agiudu in su telèfoneddu etotu, o, mancai, me is mapas chi s'agatant in su tialu de s'internet (antzis, teneus puru s'agiudu de una boxi chi si narat, de pretzisu, innoi passai, innoi girai, candu andai deretus e candu torrai agoa), ma sa cosa prus toga est (po abarrai in s'arrastu chi apu pigau) ca, candu teneus basca e scobaus de sudori, mancai a stiddius mannus cumenti a cerexias (po giogai unu pagheddeddu a fai su poeta, chi mi ddu permiteis), si bastat a cracai su tialu de butoni po allui si tialu de "condizionadori" (po furriai su fueddu de s'italianu, fadendi su contu chi in sardu, est craru, no nc'est su modu, ddi nau diaici, po arremonai "cussa genia de machineta chi su prus de is bortas s'apicada a su muru e ndi spudat aforas aria frida, o callenti, a segunda de su chi si serbit"), e su dannu est bellu ca scaresciu.
S'unicu pecau de totu sa chistioni est, mi parit craru, chi cun totus custas "machinetas chi ndi spudant aforas s'aria frisca" (e nci ndi funt giai giai una in dònnia aposentu de dònnia domu, a su mancu, custu est su chi biu in bidda mia, chi est Bidd'e Sorris e chi fait calincuna cosa cumenti a seti milla cristianus) su mundu est diventendi meda ma meda prus bascosu de su chi fiat, mancai, duscentus annus fait: mi parit craru cumenti a sa luxi de su sobi; sa machineta po fai su trabballu cosa sua (chi est cussu de infriscorai o de callentai su logu) consumat energia, e in s'interis chi consumat energia produiri callenti, chi andat a callentai (si domandu iscusa po su giogu de fueddus, chi a mei sonat beni, comentecasiat) s'aria chi ddoi est totu a giru; fadendi su contu, poi, chi po sforrai (ddi nau diaici) totu cussa currenti chi si serbit po totus is machinetas eletricas chi teneus in domu e chi si portaus avatu (e chenza no podeus prus bivi...), serbit su trabballu de is centralis eletricas, cumenti estus a podi nai furriendi su fueddu de s'italianu, e is centralis, no at a essi de seguru sa primu borta chi intendeis custa cosa, ndi bogant aforas fumu nieddu e pudesciu, e imbuddidant su logu (cumenti imbuddidant su logu, e su mundu, is tialus de machinas chi imperaus po si spostai e po andai a travessu). E duncas, iat a podi parri una brulla, ma prus "machinetas po fai sa friscura" teneus in domu, e prus basca (custu, a su mancu, est cussu chi si podeus abertai de su benidori, fadendi su contu de cumenti funt andendi is cosas) nc'at a essi. Pecau feti, e torru a sa chistioni chi apu pigau ainnantis, chi no seus prus bonus a sumportai prus nudda: a bortas iat a bastai a fai su contu (a su mancu, in sa conca mia mi pintu sa cosa diaici) de totus is dannus e is arroris chi ant dèpiu sumportai is ominis e is femineddas in dònnia logu de custa terra (chi a bortas mi parit maladita), partendi de is africanus de s'Africa, chi s'omini a tintas grogas at portau in America e in Sud America po ddus fai trabballai me is logus prus lègius e, cosa ancora peus, chi boleis, ddus ant pigaus e trataus de isclavus, passendi de totus cussus chi si funt agataus in su logu sbàlliau e in su tempus sballiau, cumenti cussus chi bivint (e morint) me is zonas innoi ddoi funt is gherras (s'Ucraina, in dì de oi, po no andai tropu atesu de innoi seus); po no chistionai de totus cussus chi si funt depius buffai (ddi nau diaici) is arroris prus mannus, cumenti is terremotus o is carestias, cumenti chi fessit una tassa de acua. Ca de su restu, mi megu a solu a solu immoi, ita depis fai candu is cosas andant mabi, o trotas, o candu arribbant is daboris? No podis fai atru ca circai de ti ndi scabulli, e mancai custu bollit nai chi depis abertai chi su mabi ndi passit. Ma sa passièntzia, in dì de oi, ballit prus de s'oru, chi parit, giai giai, chi siat una cosa chi no esistit prus. Chi calincunu de bosatrus at a essi domandendusì su motivu de custa lega, chi no nc'apicigat giai nudda cun is chistionis de su mundu de sa bòcia de is diletantis, chi est su pani chi sforraus dònnia dònnia dì in su giassu de su Diariu Sportivu, sa arrespusta est crara: nci sticu custus "arrogheddus de stròllichiminis" (oi ddus tzerriu diaici) po circai, po primu cosa, deimperai atrus fueddus puru, chi mancai no mi serbint po chistionai e po arraxonai de partidas e de resultaus, e poi, chi si ddi depu nai sa beridadi, ddu fatzu po no m'arrosci, e po no s'arrosci, ballit aguali. E duncas, ddu bieis beni a solus cumenti funtzionat in sa conca mia (e duncas, cumenti funtzionat po is artìculus chi ndi pesu in sardu campidanesu): mi bastat una tontesa (sa chistioni de sa basca, po nd'arremonai una) po abarrai totu boboca boboca, cumenti naràt sa bon'anima de mamma mia (mumusai, po manigiai un antru fueddu), po abarrai a totu dì pentza pentza.
E duncas, apustis de s'essi fatu perdi su tempus chi mancai no teneis, e isperendi chi sa basca lègia no si bociat e no si sperdat nemmancu po cust'annu, si nci podeus ghetai a fundu 'e suus me is chistionis chi (e fiat ora! S'at a megai calincunu de bosatrus) pertocant su mundu de is diletantis sardus chi giogant a bòcia.

Cumenti scieis giai (fadendi su contu chi custu est su de tres artìculus chi ndi pesu), in s'istadi, in s'interis chi totus is scuadras cuncodrant is rosas nobas po sa stagioni chi at a benni (e chi po nosu at a essi sa de su duamilla e bintitres – duamilla e binticuatru, e no parit berus de cumenti si nci bobat su tempus, ia a podi aciungi deu), po is artìculus chi ndi pesu in sardu mi praxit a torrai a bivi totu su chi est sucèdiu, de importu, est craru, me is dexesseti campionaus chi sigheus, partendi de cussu de s'Ecellenza, chi est su prus mannu tra totus cussus chi si giogant in Italia, passendi po cussu de sa Promotzioni (chi innoi in Sardìnnia est stètiu prètziu in tres arrogus, in tres listas), passendi puru de is campionaus de sa Primu Categoria (chi funt stètius prètzius in cincu listas, a su mancu po su chi pertocat s'isula cosa nosta) e arribbendi, puru, a is de sa Segunda Categoria (chi funt stètius prètzius in ses listas). E duncas, cun s'artìculu de oi, acabbaus is chistionis acapiadas a sa Promotzioni: chi me is duas cidas ainnantis a custa eus torrau a bivi is sentidus acapiaus a sa Lista A e a sa Lista B, po oi si tocat a torrai a bivi totu su chi est sucèdiu in sa Lista C, cun su campionau chi, cumenti scieis, est stètiu bintu de is de su Tèmpiu. Ma ainnantis de andai a castiai unu pagheddeddu de numerus (chi s'agiudant, est craru, a cumprendi cantu una scuadra est stètia forti), mi iat a praxi a spendi (ddi nau diaici, a sa moda de s'italianu) una pariga de fueddeddus apitzus de una chistioni: est a nai cussa chi pertocat is giogadoris chi si strupiant. E duncas, acapiendumì a su chi apu scritu ainnantis (chi seus maus a tenni passièntzia) mi capitat dònnia tanti de pentzai, candu ciaciarru cun is allenadoris e cun is giogadoris, a totus cussus piciocus chi, in s'interis chi funt gioghendi, si spistorant, s'arrogant e si sperrant is genugus, o si ingollint a is cambas. De su restu, cumenti s'omini depit fai sèmpiri su contu chi si podit ammobadiai de unu momentu a s'atru (oi ti intendis sanu cumenti a unu pisci, e cras mancai t'agatas aintru de un uspidali cun su coru mabi postu), unu giogadori depit fai sèmpiri su contu chi is cosas potzant andai mabi, o chi boleis, peus de su chi isperat. Sa cida passada s'apu arremonau sa storia, unu pagheddeddu trista, mi ndi rendu contu a solu a solu, de Matheus, chi est unu giogadori (unu centrucampista, po essi prus pretzisus) de su Barisardo, sa scuadra chi at bintu su campionau in sa Lista B, e chi s'est strupiau apustis de, feti, ses giorronadas. In sa Lista C, invecias, cun su campionau chi est stètiu bintu, cumenti s'apu giai arremonau, de is caboniscus (diaici ddus tzerriant e ddus tzerriaus nosu puru), m'est abarrada prantada in conca (ddi nau diaici) sa storia de Giovanni Bulla, chi m'at contau, tra is atras millis cosas, s'allenadori de sa scuadra, Giuseppi Cantara. E cun custa, m'acapiu a sa chistioni apitzus de sa passientzia, po circai de ammesturai is legas chenza arriscai chi mi pigais po macu (megu a brullai, est craru). E duncas, nci pentzu fatu fatu, a totu sa passièntzia chi serbit a unu giogadori apustis chi si ingollit: is mesis e mesis de daboris chi depit passai, totus is curas, e pruschetotu, su de depi abarrai atesu de is campus de giogu, su de depi biri is atrus, partendi de is cumpangius cosa tua etotu, chi si spàssiant e currint avatu a sa bòcia, e tui, invecias, frimu e allogau de una parti, e bai circa fintzas a candu. E duncas, Giovanni Bulla, chi est nasciu su cuatru de su mesi de Ladamini de su duamilla e duus, e duncas tenit calincuna cumenti a bintunu annus feti, po sa stagioni de su duamilla e bintunu – duamilla e bintiduus iat giogau, apustis de cuatru annus impari a is de su Poltu Ridundu, cun sa camisedda de sa Nuorese, in su campionau de s'Ecellenza (cun sa scuadra de Nugoro chi, tra is atras cosas, pròpriu cust'annu, cumenti s'apu giai contau, nd'est torra cabada in su campionau de sa Promotzioni), candu is crais de sa scuadra ddas teniat pròpriu Giuseppi Cantara chi, candu at decidiu de andai a trabballai impari a is de su Tèmpiu, s'est portau avatu su piciocheddu, mancai Bulla ndi fessit pròpriu bessendi de unu dannu mannu a su genugu. E duncas, deu no ddu sciu ita bolit nai a s'ingolli: in totu sa vida mia mi seu ingotu pagu pagu unu didu candu giogamu a pallavolo (ma tanti po mi spàssiai) e in custa vida (apu tentu bona sorti, mi ndi rendu contu a solu) seu stètiu aintru de un'ospidali, "ricoverau", cumenti naraus in bidda furriendi su fueddu de s'italianu (in maba manera, fortzis) feti po una dexina de diis, e po una cosa de pagu importu. Deu sciu, peròu, chi candu unu stait mabi no podit fai atru ca aguantai, apoderai, e circai de si lassai a is pabas su dannu, isperendi de ndi podi torrai a sa vida chi fadiat ainnantis, acoitu, est a nai in pagu tempus. E duncas, is storias a trassa de cussa chi s'est biviu Giovanni Bulla, aici mi parit, a su mancu, faint beni a su coru: mi praxit a pentzai chi potzant donai sa fortza a totus cussus cristianus (e cristianas, est craru) chi mancai immoi no staint beni, o chi mancai funt cumbatendi cun calincuna mobadia, e mancai tenint sa conca prena fintzas a cucuru de pentzamentus lègius, ca candu unu stati mabi (o no si intendit beni, chi ballit aguali) est facili a s'agatai cun s'umori sciusciau a terra, mi benit de ddi nai diaici.
Duncas, andaus a castiai unu pagheddeddu de numerus: Bulla cust'annu est stètiu bonu a ndi cassai seti gol in totus is bintises bessidas de su campionau e, a fai is contus, nci poneus pagu meda: is primus duus gol ddus at fatus a sa de trexi giorronada, est a nai s'otu de gennargiu de su duamilla e bintitres (duncas, apustis de is festas po su Nadali e po s'annu nou), in sa partida chi is de su Tèmpiu iant giogau contras a is de su Logusantu, cun su resultau finali de tres a zeru; apustis, in sa primu giorronada de sa lista de partidas de sa torrada, nd'at fatu atrus duus in domu de is de s'Ozierese, sa scuadra de Othieri, si cumprendit beni, chi si fiat giogada su cuindixi de su mesi de gennargiu. Un antru gol (su de cincu, a fai beni is contus) ddu at fatu a sa de binti giorronadas, e sèmpiri in domu allena, contras a is de su Sannori, chi funt stètias una de is scuadras chi ant fatu su campionau prus bonu, mancai fessint a su primu annu in una categoria tostada cumenti a sa Promotzioni; su primu gol in domu (est a nai a su campu Nino Manconi) Bulla ddu at agatau a sa de binticuatru giorronadas, in sa partida contras a is de su Buddusò (chi s'est serrada cun su resultau de cuatru a zeru po is caboniscus); in s'ùrtima giorronada, invecias, Bulla at agatau s'ùrtimu gol po custa stagioni (est craru), in su cuatru a tres pesau contras, torra, a is de su Logusantu, chi s'est giogada pròpriu su bintitres de su mesi de Abrili. Sa storia de Bulla, serraus sa chistioni diaici, si iat a depi serbiri po si nd'arregodai (e ballit po totus) chi apustis de is daboris e de is diis nieddas e iscuras, ndi iat a podi torrai puru sa luxi, sèmpiri chi seus bravus a nci crei.

E duncas, immoi chi apu spàciau is stròllichimins, podeus andai a castiai, impari, cumenti funt andadas is cosas in sa cursa po su primu postu de sa lista (e po ndi cassai sa sarvesa) in sa Lista A.
Is de su Tèmpiu ant serrau sa stagioni cun calincuna cosa cumenti a sessantatres puntus, chi ndi funt arribbaus gràtzias a binti partidas bintas e tres partidas chi si funt serradas cun su resultau in paridadi; is partidas chi is caboniscus ant pèrdiu funt stètias feti tres, e duas de custas ddas ant pèrdia contras a is de su Istintinu, chi funt stètius, unu pagheddu (cumenti si narat in italianu) sa bestia niedda de is caboniscus (e nau diaici fait unu pagheddu arriri, ca parit una lota tra animabis). A su segundu postu, cun cincuantacincu puntus (otu in mancu, a fai is contus nci poneus pagu, de is chi nd'ant cassau is de su Tèmpiu), agataus is arrùbius-brau de s'Usinese, sighius de Gianmario Rassu, una de is scuadras prus fortis, est a nai ca teniant una rosa de calidadi arta, cun una biga de giogadoris fortis (e po ddu cumprendi bastat a pentzai chi is de s'Usinese funt arrannèscius a binci sa Copa Italia po is scuadras de sa Promotzioni, chi s'est giogada sa primu dì de su mesi de Maju, in sa batalla contras a is de s'Arborea, cun su resultau de tres a duus e sa bìncida chi est arribbada pròpriu me is ùrtimus segundus de giogu). A su de tres postus ddoi funt is de su Istintinu, chi apu arremonau giai immoi, cun cincuantatres puntus: is piciocus sighius de Michelli Pulina, chi me is annus passaus est stètiu unu de is atacantis prus fortis chi ddoi fiant in totu s'isula, ant bintu dexesseti partidas (su pròpriu tanti de partidas bintas chi tenint is de s'Usinese) e nd'ant serrau cun su resultau in paridadi feti duas (contras a is cuatru serradas in paridadi de s'Usinese), ma is de su Istintinu, a sa fini de is giogus, ant pèrdiu seti partidas in totu (e no funt pagus po una scuadra chi ndi boliat, e ndi podiat, cassai su primu postu), duas in prus de is chi ant pèrdiu is de s'Usinese. Una bella stagioni po is biancus-asullus, no nc'est atru de nai, fadendi su contu, mescamente, chi po Pulina fiat sa primu cursa cun is pannus de allenadori apitzus, cumenti si narat. Sigheus a castiai impari sa lista, e duncas arribbaus a su de cuatru postus, cun is biancu-arrùbius de su Bonorva, chi nd'ant pesau calincuna cosa cumenti a corantanoi puntus, gràtzias a cuindixi partidas bintas e cuatru partidas innoi ant incasciau, ddi nau diaici, feti unu puntixeddu; is de su Bonorva ndi funt arrutus po seti bortas, pròpriu cumenti is de su Istintinu. Cun corantases puntus, a su de cincu postus in sa lista, agataus is de sa Macomerese, sa scuadrixedda (o mellus: una de is duas scuadrixeddas) chi s'agatat in Macumere: is biancus-asullus ant fatu festa manna po doxi bortas cust'annu, ma ant serrau sa partida cun su resultau in paridadi po dexi bortas de sighiu; cuatru, invecias, funt is bortas chi ndi funt arrutus a terra. A su de ses postus in sa lista, agataus is de su Sannori, sighius de Massimiliano Nieddu, chi funt stètias una de is scuadras prus tostadas de atobiai, ddi nau diaici, mancai fessint a su primu annu in su campionau de sa Promotzioni: is sannoresus ant serrau sa stagioni cun trintanoi puntus, cun dexi bìncidas, e noi puntus chi ndi funt arribbaus gràtzias a is nois partidas chi si funt serradas in paridadi. Is de sa Lanteri, invecias, funt una de is scuadras chi ant fatu una stagioni peus de su chi s'abertant e chi, fortzis, podiant fai: ant acutu a ndi cassai feti trintases puntus, cun dexi partidas bintas e ses puntus chi ndi funt arribbaus apustis de is ses partidas chi ant serrau in paridadi; is partidas chi ant pèrdiu, invecias, funt stètias dexi, e no funt pagus. Tra is atras cosas, is de sa Lanteri ant sciusciau s'acapiu, ddi nau diaici, cun s'allenadori chi ant tentu me is ùrtimus cincu-ses annus, cussu chi at portau sa scuadra a curri, de sa Primu Categoria, a sa Promotzioni, e seus chistionendi de Giulianu Robbi. A su postu cosa sua nd'est arribbau Luca Rusani, unu piciocu giòvunu ma chi est giai fadendi a biri cosas togas cumenti a allenadori. E duncas, a bortas tocat a fai su contu chi is cosas potzant andai mabi: ballit po su mundu de sa bòcia e, pruschetotu, po sa vida cosa nosta de dònnia dì. De sa chistioni nd'apu ciaciarrau e arraxonau unu pagheddeddu impari a Andrea Usai, chi est unu de is giogadoris de esperièntzia prus manna chi ddoi funt in sa rosa de sa Lanteri. «Sa stagioni est nascia trota, cumenti si narat — m'at scoviau Usai — e si ndi seus acataus acoitu, fintzas de is primus diis de trabballu. Deu no creu meda a custas cosas, ma mi benit totu de chistionai e de pentzai de maba sorti. Po su chi mi pertocat seu arrannèsciu puru a partiri cun su pei giustu, cumenti si narat, ma poi is cosas si funt unu pagheddeddu trobeddadas: fai su contu chi fia de calincuna cosa cumenti a tres annus chi no mi ingollemu e no mi strupiammu e invecias nd'apu bodditu duus dannus in duas cidas; e po custu fatu seu dèpiu abarrai atesu de is campus de giogu po unu mesi interu. Andrea Cossu, invecias, chi est su portieri cosa nosta, at acabbau sa stagioni e po immoi no sciit nemmancu chi at a podi torrai a giogai, e candu custu at a podi sucedi. In sa partida contras a is de s'Oschirese, difatis, nd'at arregotu unu dannu mannu, unu cropu a su figau e fiat giai giai po nci abarrai; immoi stait beni ma is cosas ddi podiant andai peus meda de su chi est sucèdiu. Totus custus arroris chi si ndi funt protzius apitzus s'ant segau is cambas: est a nai, mellus, ca sa rosa cosa nosta no fiat diaici manna, a su mancu me is primus mesis, e candu incumentzant a ti mancai is giogadoris is cosas si trobeddant, e meda puru. Tocat a nai, puru, ca sa Lanteri est un assòtziu chi, a su mancu in custus ùrtimus cincu o ses annus, est circhendi de puntai totu apitzus de is giogadoris prus giòvunus chi tenit e chi nd'arribbant de is scuadras de is prus pitichinninnius, ddi nau diaici, e duncas, de chi nd'arribbant de sa pimpiniera. In sa rosa ddoi funt una biga, unu muntoni mannu de piciocheddus chi funt giai fortis, ma candu ti benint a mancai totus is giogadoris prus matucus, e duncas, cussus cun s'esperièntzia prus manna, is cosas si faint meda, ma meda prus tostadas, pruschetotu po cumenti arrannescis a abarrai in campu e po su modu de giogai. Deu creu chi su postu chi nd'eus cassau in sa lista dipendat pròpriu de custu motivu».
A is pabas de is tataresus de sa Lanteri, duncas, agataus is de su Portu Torres, cun trintacuatru puntus, chi ndi funt arribbaus gràtzias a noi partidas bintas e is seti puntus chi ndi funt arribbaus gràtzias a is partidas chi si funt serradas cun su resultau de paridadi. A su de noi postus in sa lista, agataus is de su Logusantu (issus puru ant scerau de ndi sciusciai s'acapiu cun s'allenadori chi teniànt in totus custus annus, e seus chistionendi de Pasquali Malu, e ant donau is crais de sa scuadra a Giorgiu Bagatti), cun trintaduus puntus in totu, chi ndi funt arribbaus gràtzias a otu partidas bintas e otu partidas chi si funt serradas cun su resultau in paridadi. A su de dexi postus in sa lista, cun trinta puntus, is de s'Oschirese de Oscheri, cun is arrùbius-scurus chi ant bintu noi partidas e nd'ant pèrdiu calincuna cosa cumenti a catodixi; is piciocus sighius de Gregoriu Sanna ant dèpiu abertai a giogai is ùrtimas duas partidas finalis, cussas chi tzerriaus, a sa moda de is ingresus, play-out, contras a is de su Coghinas, po ndi cassai sa sarvesa. E pròpriu is biancu-nieddus de su Coghinas, chi in sa rosa cosa insoru teniànt unu giogadori forti cumenti a Patrick Ferreira, chi ndi lòmpit de su Brasili (unu logu, una terrachi at biu nasci, ddi nau diaici, tantus campionis de su càlciu) e chi at agiudau sa scuadra cosa sua a binci calincuna cosa cumenti a ses partidas, cun seti puntus chi ndi funt arribbaus, invecias, de is partidas chi si funt serradas cun su resultau in paridadi. Me is ùrtimus tres postus de sa lista, invecias, agataus is de su Thiesi, is de su Buddusò e is de s'Ozierese: is primus funt arrannèscius a binci cincu partidas, ma nd'ant pèrdiu calincuna cosa cumenti a dexesseti; dexesseti funt is partidas chi ant pèrdiu is de su Buddusò puru, chi funt arrannèscius a ndi binci feti tres; tres, de su restu, funt is partidas chi ant bintu is de s'Ozierese etotu, chi ant pèrdiu po binti bortas apitzus de bintises bessidas.

E apustis de essi nau totu custu, podeus andai a arraxonai, impari (chi est sa cosa chi mi praxit de prus a fai, ca mi praxit de m'ammachiai, cumenti si narat), apitzus de is cosas chi m'at contau, a sa fini de sa stagioni, pròpriu s'allenadori de su Tèmpiu, Giuseppi Cantara. E mi parit giustu puru, fadendi su contu chi is caboniscus funt stètius is prus fortis de totus. «Una de is cosas de importu prus mannu, una de is cosas, duncas, chi s'ant agiudau a binci custu campionau, est stètiu su tifu de is tifosus cosa nosta. No s'ant mai, e nau mai, fatu mancai s'afroddiu cosa insoru, cosa chi, po una scuadra de bòcia, est a trassa de sa benzina, ddi nau diaici». E a mei benit totu de pentzai, candu intendu is allenadoris chi mi scoviant custas cosas, chi su chi ballit po una scuadra de càlciu, o de calincun antru giogu, ballit po sa vida cosa nosta: candu stais mabi, candu depis stringi is dentis o sumportai calincuna cosa de lègiu (diaici mi torru a acapiai a sa chistioni chi apu pigau candu apu incumentzau cust'artìculu), is fueddus chi nd'arribbant de sa buca de is personas chi stimmas e ti stimmant funt una de is mexinas mellus chi si podint agatai in custu mundu, mellus, giai giai, e fortzis, de is mexinas chi ti donant is dotoris me is uspidalis e me is apotecarias. «Is tifosus cosa nosta — at sighiu a mi contai Giuseppi Cantara — s'ant sèmpiri sighiu, ballit, est craru, po totus is partidas chi eus giogau in domu cosa nosta e ballit, puru, po is partidas chi seus andaus a giogai in domu allena. Po s'ùrtima giorronada, e duncas po s'ùrtima partida chi eus fatu in domu, cussa de sa dì de sa festa manna po sa bìncida de su campionau, po si cumprendi, ddoi fiant calincuna cosa cumenti a milli personas, est a nai ca no ddoi fiat nemmancu una cadiredda sboida. E no funt pagus, fadendi su contu chi curreus in unu campionau piticu cumenti cussu de sa Promotzioni, e no, de seguru, in unu campionau de importu prus mannu cumenti podint essi cussus de s'Ecellenza o de sa Sèrie D. Custu assòtziu, de su restu, si ddu minescit — m'at nau Cantara —, poita seus chistionendi de una de is scuadras de importu prus mannu tra totus cussas chi s'agatant in Sardìnnia; su presidenti, impari a totus cussus chi ddu agiudant in sa faina, bolint torrai a portai su Tèmpiu a giogai me is campionaus prus mannus, e s'Ecellenza at a essi una categoria bona innoi fai a biri a totus cantu seus fortis. Est una cosa normali, deu creu, chi tra sa genti de sa citadi, tra totus is tifosus, ddoi siat totu custu afròddiu». Tra totus is cosas chi m'at contau Giuseppi Cantara (e cun custu mi torru a acapiai, torra, a sa chistioni de aguantai e de tenni passièntzia candu sa vida, o is partidas, andat beni aguali po sa lega nosta, no andant beni) nci nd'est una chi m'est abarrada prantada in conca cumenti chi fessit una pùncia, cumenti si narat: candu depis artziai sa conca apustis chi nd'arruis, candu depis torrai a partiri, a bortas is fueddus chi intendis, e chi nd'arribbant de sa buca de is atrus, e chi, a bortas, funt marigosus, ddi nau diaici, no t'agiudant de seguru, antzis, funt unu strobbu in prus. Po cussu, a bortas, tocat a s'arrangiai a solus, est a nai ca serbit a si nd'abarrai de una parti, po circai de si cuncentrai apitzus de is fainas chi teneus de aderetzai. Mi benit in conca una cantzoni puru (de is CCCP, chi si ddu depu nai) chi ascutamu candu fia unu piciocheddu e chi narat: "A bortas depis sparessi po unu pagheddeddu de tempus, e podis contai apitzus de tui etotu e basta". Ma torraus a is fueddus de Giusepi Cantara, chi cratzant mellus, deu creu: «Apustis de sa surra chi ndeus bodditu in sa partida contras a is de su Istintinu (chi si fiat giogada su dexanoi de su mesi de martzu, cun su resultau de duus a zeru po is allenus in camisedda bianca e asulla ndr), candu si seus torra atobiaus cun sa scuadra po su trabballu aintru de sa cida (cussus chi, furriendi su fueddu de s'italianu, estus a podi tzerriai "allenamentus") apu fatu is cumplimentus a totus is piciocus cosa mia; eus pèrdiu sa partida, pruschetotu, poita eus tentu maba sorti me is atzionis innoi eus pigau su gol, e no seus stètius fortunaus candu eus circau de atacai, ma nareus puru chi sa partida chi eus fatu no est stètia diaici lègia cumenti, invecias, unu iat a podi pentzai castiendi su resultau finali. Custas cosas andant postas in su contu, est a nai ca podit capitai a totu de nd'arrui in una giorronada trota. Po su restu, apu sèmpiri tentu una fidùcia manna apitzus de is piciocus cosa mia e apitzus a su chi podint e sciint fai. De su restu, eus sèmpiri trabballau cun sa conca giusta e cun sa gana bella chi serbit, cun totu s'afròddiu chi tenestus in su coru. S'est capitau, puru, de si depi tupai is origas, ddi nau diaici, po no intendi totus is cosas chi bobocàt sa genti; cussa de su Tèmpiu no est una pratza facili, cumenti si narat, ma sa rosa cosa mia est arrannèscia a abarrai unida, chi est sa cosa de importu prus mannu. No eus mai acabbau de curri avatu a su bisu cosa nosta».
E custus fueddus mi parint, diaderus de importu mannu po sa vida nosta de dònnia dì puru; mi parit, diaici mi praxit a dda pentzai, a su mancu, chi si potzant donai un arroghededdu de fortza in prus, de coràgiu, cumenti ddu tzerriaus, po totus cussus momentus innoi no scieus innoi si nci ghetai. Duncas, no mi abarrat atru de fai ca si contai cumenti est andada a finiri (antzis, cumenti est sighendi a andai ainnantis, po ddu nai mellus) sa storia, s'acapiu tra Giusepi Cantara e s'assòtziu de su Tèmpiu; candu un allenadori bincit unu campionau, e pruschetotu, candu arrannescit a ddu binci diaici beni cumenti ant fatu is caboniscus, est normali ca sigat a trabballai cun is piciocus cosa sua puru in sa stagioni apustis. E duncas, is de su Tèmpiu si funt acutus a agatai s'acòrdiu cun Cantara; custa, po essi prus crarus, est sa noba chi nd'at bogau aforas sa sociedadi me is cidas passadas: «Seu prexau meda de si podi nai — at scritu su presidenti de s'assòtziu, Antoniu Sechi, in unu comunicau fattu bessiri aforas pròpriu de sa sociedadi — chi eus a sighiri a trabballai cun Giusepi Cantara puru in sa stagioni de su duamilla e bintitres – duamilla e binticuatru, e duncas, in su campionau de s'Ecellenza. De su restu — at aciuntu Sechi — is dudas de parti nosta fiant pagus. S'annu passau, e de custa cosa ddi torraus gràtzias, mister Giusepi Cantara iat scerau de ndi cabai de categoria (fadendi su contu chi allenàt sa Nuorese, in su campionau de s'Ecellenza) pròpriu po circai de si donai una manu, e tocat a nai, puru, chi at fatu unu trabballu bonu meda, nc'est pagu de aciungi. S'allenadori, duncas, si minescit, e meda puru, de podi sighiri a curri cun nosu, e sa pròpriu cosa ballit, puru, po totus cussus chi ddu ant agiudau cust'annu, est a nai, su vice-allenadori e totus is atras personas chi ant sighiu is fainas de sa scuadra, passendi de s'allenadori de is portieris e de su dotori chi at seghiu su trabballu atleticu. De seguru, is resultaus chi seus stètius bonus a ndi cassai nd'arribbant gràtzias a is sacrìficius chi is piciocus e s'allenadori, impari a is atrus chi ddu ant agiudau, ant fatu cust'annu; si funt cumportaus beni meda e immoi eus a circai de fai su pròpriu po s'annu chi at a benni puru».

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna - IMPRENTAS 2022-2023. LR 22/2018

In questo articolo
Argomenti:
Stagione:
2022/2023