novas 20 novembre \ 30924
E duncas, a cantu parit, nci seu (e nci seus, chi a sa truma nci aciungu bosatrus puru ca custu artìculus ddus seis ligendi) po custa cida puru, e cumenti dònnia giòbia, cumenti seus costumaus a fai de una bella parighedda de annus, a narai sa beridadi, ndi bessint aforas, in su giassu de su Diàriu Sportivu, is novas prus callentis (o prus friscas) chi nd'arribbant de is campus de càlciu, de is campus de giogu chi nci funt spratus in totu sa Sardìnnia, e innoi si giogant is partidas de is scuadras de is diletantis, a partiri de is de s'Ecellenza (po su chi pertocat is campionaus chi si giogant in Sardìnnia, est craru) e fintzas a arribbai a is de sa Segunda Categoria (e passendi, duncas, de su campionau de sa Promotzioni e de su campionau de sa Primu Categoria puru), chentza de si ndi scaresi, est craru, is scuadras sardas chi cust'annu megant a curri in su campionau de sa Sèrie D, e fintzas a arribbai a sa Sèrie C, chi est sa categoria prus manna, cussa de importu prus mannu (po ddu narai diaici puru), tra totus cussas chi sigheus, e chi pertocat, mescamente, is arrùbius – brau de sa Torres. E duncas, a cantu parit, iat a fai a narai custu puru, e sèmpiri chi su tialu de su calendàriu no est contendumì brullas (e deu no creu ca siat diaici frobanciu, e ddu megu a narai po arriri, a su mancu unu pagheddeddu, ca is dotoris narant ca su de arriri, su de tenni s'umori artu, fait beni a sa saludi), si seus lassaus giai a is pabas (custa cida, eia, fait a ddu narai a forti, fait a ddu tzerriai a forti, cumenti si iat a podi narai, puru) sa metadi de su mesi de donniasantu, est a narai is primus sexi diis, e immoi si nd'abarrat un antru tantu de si scroxai ainnantis de nci lompi (ainnantis de nci spundi, po manigiai unu fueddu chi apu sèmpiri intèndiu narai in bidda cosa mia, chi est Bidd'e Sorris, in su Campidanu de mesu, de candu seu unu pipiu. E si depu narai, puru, immoi chi nci seu, ca est unu fueddu chi m'est sèmpiri praxu meda) a su mesi de idas, chi est su mesi prus druci de totus (mi benit de ddu narai diaici), mancai feti poita est su mesi de su Nadali, chi est una de is festas prus mannas chi ddoi funt aintru de s'annu, cun totu su chi custu cumportat. Ma cumenti s'apu narau sa cida passada, in su mesi de donniasantu apa a circai de no si chistionai de su Nadali, nemmancu cun mesu fueddu (e sèmpiri chi nc'apa a arrannèsci, est craru) mancai in bidda nci siat genti chi est giai cuncodrendi is matas de su Nadali (cumenti si iat a podi furriai sa cosa, a trassa de cumenti si narat in italianu etotu), e no parit nemmancu berus, ca cumenti ndi sciusciant is apicajonis chi iant postu po sa festa de Halloween, intzandus s'acudint, e acoitu puru, cumenti chi no nci fessit su tempus, a cuncodrai is domus, e is logus innoi trabballant puru, cun is apicajonis po sa festa de Babbu Nadali, po ddu narai diaici puru (a trassa de poeta, prus ca de giornalista, fortzis). E duncas, eia, de su Nadali nd'eus a chistionai, mancai, cumenti nd'at a arribbai su de doxi mesis de s'annu (e duncas, eia, s'ùrtimu mesi de s'annu) e gei eus a acudi, cumenti si megàt sa bon'anima de mamma mia etotu, a chistionai de regalus, de cosa de papai e de totu su restu de is fainas chi si tocat a sighiri po is diis de festa. Ma po immoi, eia, ita si ddu naru deu, nc'est feti de trabballai, e de abarrai citius, ca po su chi mi pertocat, su mesi de donniasantu est sèmpiri bellu ca tostau, e mancai si potzat narai ca fintzas a immoi at fatu bastanti a bonu (a su mancu po mei, a su mancu po su chi mi pertocat), est a narai ca po immoi no mi funt capitaus arroris mannus, no mi intendu de podi abasciai sa guardia, cumenti si iat a podi narai, a trassa de cumenti si narat in italianu etotu. Ca chi calincuna cosa mi depit andai mabi (cumenti m'arrapitu, a solu a solu, de unu bellu pagheddu de annus, chi pròpriu si depu narai sa beridadi), podeis abarrai segurus de su fatu ca is cosas s'ant a atrotoxai pròpriu in custu mesi. E duncas, eia, po immoi est andendumì totu beni (fadendi su contu ca nemmancu po oi, e nemmancu po custa cida, seu ancora finiu a s'uspidali, cumenti mi megu a solu a solu po brullai, fadendi su contu, pruschetotu, ca custa vida benit a essi maca meda, e immoi mancai ses sanu cumenti a unu pisci, e prexau cumenti a sa dì de sa Pasca Manna, ma mancai is cosas iant a podi benni a essi meda peus de cras etotu), ma deu creu ca immoi nd'arribbit sa parti de su mesi prus tostada, e prus dilicada, ca sa coa est maba a scroxai, cumenti apu sèmpiri intèndiu narai, torra, in bidda mia etotu, e mescamente de is personas prus mannas e prus sàbias. E duncas, eia, mi intendu giai sa conca bella graitedda (po si imboddiai sa chistioni diaici), ma at a essi ca seu incumintzendi a ndi pesai s'artìculu de custa cida de su lunis (sighendi su dìciu, chi mi praxit meda, ma meda, e chi narat ca eia, chini tenit su tempus po fai una cosa no iat a depi abertai a s'incras po dda fai. E diaici megu a fai deu, mancai feti po custu artìculu), e su lunis est sa dì prus fadiosa po su trabballu cosa mia (e duncas, eia, est sa dì prus fadiosa, o giai, e si cumprendit beni, po totus is giornalistas sportivus chi sighint is partidas de bòcia, fadendi su contu, cumenti est craru, ca in su fini de cida si giogant is partidas, no feti cussas de càlciu, a narai sa beridadi, e su lunis, intzandus, tocat a scriri totu su chi sucedit), ca is cosas de si torrai a contai funt medas, est a narai, duncas, ca no ammancant de seguru. Ma chi arrannèsciu a scriri unu tantixeddu de rigas dònnia dònnia megama (cumenti seu fadendi oi, de su restu, e custa est una cosa chi ballit po mei, mescamente, ca depu fai custu trabballu), a partiri de su lunis, intzandus arribbu a su giòbia (chi est sa dì innoi s'artìculu de is novas, cussu chi ndi pesu in su sardu chi si fueddat in sa zona cosa mia, in sa bidda innoi m'agatu a bivi de calincuna cosa cumenti a corantacuatru annus) cun su coru unu pagheddeddu prus selenu, ca mabi no mi fait de seguru, chi arrannesceis a mi cumprendi. E intzandus, po fai is contus (ca a fai is contus nci poneus pagu meda) de su tempus chi est passendi, de su tempus chi est passau, e duncas, de is diis chi si seus lassaus a is pabas nd'eus giai chistionau, a su mancu po custa cida puru, e immoi no m'abarrat atru de fai ca si chistionai, unu pagheddeddu, de su tempus chi est fadendi e de su tempus chi at a fai, sighendi e duncas pighendi po bonas is previsionis chi ndi funt bessendi a pillu pròpriu in custas ùrtimas oras e chi pertocant, est craru, su tempus chi at a fai custa cida, est a narai fintzas a arribbai a su domìnigu chi nd'at a benni (chi nd'at a lompi, sèmpiri chi su Cielu at a bolli custu beni po nosu), e chi at a essi, 'tendei 'tendei (cumenti si megat sa bon'anima de mamma mia, candu intendiat una nova toga meda, o una cosa chi, mancai no sciiat. E innoi in Bidd'e Sorris, si narat 'tendei 'tendei candu unu tenit ispantus in su coru, ddi naru diaici, candu mancai intendit po sa primu borta una cosa chi no sciiat), su bintitres. E duncas, eia, a fai is contus nci poneus pagu meda, po su mesi de donniasantu teneus atrus duus dominigus de si bivi, fadendi su contu ca sa primu dì de su mesi de idas nd'at a arrui de lunis, ma de custu eus a tenni mellus s'ocasioni de ndi chistionai, mancai de sa cida chi at a benni etotu). E duncas, eia, torraus a chistionai (unu pagheddeddu feti, ca no seu innoi, custu est pagu ma seguru, po si fai perdi su tempus chi nemmancu teneis de nci fuiai, e mi parit craru puru) de su tempus chi est fadendi: me is diis passadas at fatu unu bellu callenti, mescamente a su megama, ca sabudu passau dda apu acabada fintzas a maigas crutzas (cumenti si narat, a su mancu in bidda mia); e is dotoris chi sighint is fainas chi pertocant su tempus (su tempus chi fait: est a narai, duncas, is temperaduras e is atras fainas), tzerriant custa diis (funt costumaus a tzerriai custas diis, chi si praxit de prus cumenti sonat) cussas chi faint parti de s'istadi de Santu Martinu, chi funt, duncas, is diis prus callentis, e prus bascosas, chi si capitat de bivi, ainnantis chi ndi lompat su frius e duncas, eia, sa parti prus frida de su mesi de donniasantu e de s'atonzu. E duncas, eia, spaciadas is diis de Santu Martinu, intzandus is temperaduras s'ant a abasciai, e meda puru: po su chi mi pertocat, seu scriendi custas rigas pròpriu candu est incumintzendi a ghetai una bella passada de acua, e custa cida at a proi (de su chi narant is previsionis, a su mancu) de su giòbia e po totu su fini de cida puru; e narant, giai, ca cenabara at a fai frius meda, fadendi su contu ca is temperaduras iant a podi essi tra is trexi gradus (po su chi pertocat sa massima, cumenti si iat a podi narai, puru) e is ses gradus chi ddoi ant a essi apustis chi s'at a cuai su sobi e, si cumprendit puru, no at a fai a narai chi nc'at a essi basca; e creu pròpriu chi nc'at a essi su tanti, puru, po allui su fogu, chi benit a essi, a su mancu po su chi mi pertocat, sa cosa prus toga, e prus drucis, de is mesis de s'ierru. Ma a sa fini, eus a biri, mellus, cumenti ant a andai is cosas, ma de su restu, de linna ndi tèngiu bastanti, a su mancu po cumbati su frius me in custus tres-cuatru mesis chi ammancant ainnantis chi ndi torrit, torra, su beranu; ca una de is cosas prus togas de custa vida benit a essi, pròpriu, su fatu ca is stagionis nd'arribint e si ndi andint, dònnia annu in manera aguali, chi cumprendeis su chi megu a si narai. Ca iat a podi essi una cosa ca si biveus chentza de nci pentzai, ma fadendi su contu ca deu apu studiau filosofia a s'universidadi, intzandus si iat a podi narai, puru, ca eia, mi ispantu po dònnia mesu tontesa, a trassa de cumenti faint is pipius pitichinninnius, chi est berus, tra is atras cosas, ca is ispantus funt sa cosa chi si fait incumentzai a si domandai cumenti andant, cumenti funtzionant is cosas in custu mundu; e duncas est de is ispantus, chi mi permiteis de serrai sa chistioni diaici, chi nd'est nàscia sa filosofia, cumenti narant is antigus. E deu mi spantu, e mi intendu allirgu, mancai feti a pentzai a su tanti de perfetzioni chi ddoi est in custu mundu, a sa cantidadi manna meda de perfetzionis chi pertocant sa vida cosa nosta in custu mundu, a partiri de sa nadura, mi parit craru, e fintzas a arribbai a totus is maghias chi pertocant su cropus cosa nosta etotu. E cun custu, po oi puru, dda acabbu de mi strollicai cun bosatrus. Ma chi ndi bogu aforas custus contus, custus contixeddus, dònnia dònnia cida, est feti (e si naru feti) po circai de ndi cassai s'atentzioni, puru, de totus cussas personas (e no funt pagus, e si cumprendit) ca, mancai no siant acapiadas a istrintu cun is fainas chi pertocant su mundu de su càlciu de is diletantis (e chi est sa chistioni, sa lega de importu prus mannu po su giàssu de su Diàriu Sportivu, e si cumprendit beni), tenitn prexei, mancai, de ligi calincuna riga scrita in sardu campidanesu, mancai feti po fai unu pagheddeddu de esercìtziu impari a mei etotu, fadendi su contu ca me in s'isula stimmada nosta, cussus chi sciint ligi (e scriri, e fueddai) su sardu benint a essi sèmpiri prus pagus, e custu est unu pecau mannu meda, e si cumprendit. E duncas, arribbaus chi seus, a custu puntu de sa storia (o de s'artìculu, chi si sonat mellus) deu creu ca podeus andai a castiai, impari, cumenti funt andadas is cosas po su chi pertocat is campionaus chi sigheus cun su giàssu de su Diàriu Sportivu, partendi, po custa cida puru, de is duas listas de sa Promotzioni. E duncas, eia, sa primu cosa chi si podit narai est ca in sa Lista B (e de sa cosa eus tentu s'ocasioni de nd'arraxonai impari pròpriu sa cida passada etotu, o po ddu narai mellus puru, in s'artìculu chi nd'apu pesau e chi nd'est bèssiu aforas sa cida passada) is de s'Alighera funt sighendi a curri a trassa de macus, chi mi permiteis de manigiai custu fueddu e chi si cumprendit de ita seu chistionendi; e duncas, eia, is grogus-arrùbius, sighius de Mauru Gioricu, pròpriu custu domìnigu passau funt arrannèscius a binci sa partida chi ant giogau, in domu cosa insoru etotu, contras a is de s'Atleticu de Bono, sighius, giai de una bella pariga de cidas, a narai sa beridadi, giai de una bella pariga de giorronadas (po ddu narai mellus puru) de Giuseppe Meloni, chi apu intèndiu po ndi pesai una ciaciarrada pròpriu me is diis ainnantis. E duncas, eia, is de s'Atleticu de Bono ant bèndiu sa peddi cosa insoru a pretziu caru meda (cumenti si iat a podi narai, a trassa de cumenti si narat in italianu etotu); est a nai chi funt arrannèscius a si dda gherrai, mancai tenessint aranti sa scuadra prus forti de su campionau (e megu a chistionai de is de s'Alighera, mi parit bastanti craru, berus est?); ma is biancus-arrùbius ant giogau una partida de importu mannu, una de is partidas mellus chi funt arrannèscius a ndi pesai in custu ùrtimu mesi, iat a fai a narai custu puru, fadendi su contu chi nd'ant cassau su gol de su vantàgiu a su de tres minudus de giogu, de su primus tempus, est a narai, duncas, a fai beni is contus, apustis de centu e otanta segundus de candu s'arbitru at fatu incumentzai sa partida; e duncas, eia, si iat a podi narai ca ant aciapau su gol acoitu meda, allestru meda. Is de s'Alighera ant torrau a aparixai is cosas, est a narai ca nd'ant cassau su gol de s'unu a unu feti a su segundu minudu de su segundu tempus, e seus chistionendi, po si fai cumprendi mellus sa chistioni, de una scuadra ca nd'at pesau calincuna cosa cumenti a coranta gol me in custas primas undixi bessidas de sa stagioni de su duamilla e binticincu – duamilla e bintises, e no funt pagus (a fai su contu, iat a benni calincuna cosa cumenti a prus de tres gol a partida); e pròpriu po custu podeus narai ca is de s'Atleticu de Bono ant giogau una partida toga meda, de importu mannu, chi pentzaus chi ant aguantau, ant apoderau cun su vantàgiu in buciaca po calincuna cosa cumenti a corantacincu minudus. E duncas, una borta chi is de s'Alighera nd'ant cassau su puntu de s'unu a unu, ant dèpiu abertai fintzas a su de setantacincu minudus (eia, candu mancant feti cuindixi minudus po acabbai sa partida) po ndi cassai su gol chi est bàlliu po sa bìncida. E custu, diaderus, po si fai a cumprendi de cantu funt stètius fortis is primus de sa classi, e de cantu funt stètius fortis is aversàrius chi si funt agataus aranti custu domìnigu passau. Immoi, su sentidu de is tifosus e de totus cussus chi funt sighendi is giogus de sa Lista B de su campionau de sa Promotzioni, est ca is de s'Alighera ant a acabbai sa stagioni cun su primu postu in buciaca, custu est pagu ma seguru, mancai si potzat narai, puru, ca a sa fini, su giogu de su càlciu est togu e diaici spassiosu poita no podis mai sciri cumenti ant a andai is cosas, ma de su chi ndi podeus cumprendi in dì de oi, e fadendi su contu de sa rosa toga meda, e forti, chi nd'ant pesau is grogus-arrùbius, no parit chi nci siat calincunu chi ddus potzat strobbai in sa cursa chi funt fadendi. Is de s'Alighera, duncas (a fai is contus nci poneus pagu meda), ant bintu, giai, contras a is de su Bosa, contras a is de su Coghinas, contras a is de sa Macumerese, tra is atras cosas cun su resultau tundu tundu de ses a unu; ant bintu puru is partidas chi ant giogau contras a is de s'Ozierese, in domu de is de su Tuttavista (chi s'agatant a s'ùrtimu postu de sa lista) e in domu de su Istintinu (ma cun su resultau de unu a zeru); apustis ant bintu contras a su Thiesi, cun su resultau de ses a zeru, e apustis funt arrannèscius a binci contras a is de su Santu Giorgiu de Peifugas, contras a is tattaresus de su Li Punti, contras a is de su Ilarzi, in domu allena, e in s'ùrtima bessida, cumenti s'apu giai arremonau, de su restu, in domu de is de s'Atletico Bono. E immoi si dda ant a depi biri contras a is de su Logusantu, in domu allena: e eus a biri chi is piciocus sighius de Madeddu ant a arrannèsci a ponni is bastonis tra is arrodas (cumenti si iat a podi narai, a trassa de cumenti si narat in italianu etotu) de is primus de sa classi, fadendi su contu, peròu, ca is de su Logusantu ant bintu (funt arrannèscius a binci, chi si praxit de prus cumenti sonat) s'ùrtima partida chi ant giogau, in domu de is de su Bosa. Tra is duas scuadras, est a narai, tra is de s'Alighera e is de su Logusantu, ddoi est, in dì de oi, una forada (ddi naru diaici, isperendi ca su fueddu si andit beni, est a narai, isperendi ca si cumprendat su chi seu circhendi de si narai) de calincuna cosa cumenti a cuindixi puntus, chi no funt pagus, e si cumprendit. E immoi, acudu a si narai custu puru, giai chi nci seu, ammancant ses giorronadas po serrai sa lista de partidas chi ballint po s'andada, fadendi su contu ca sa de dexesseti partidas s'at a giogai, po su chi pertocat sa Lista B, su ses de su mesi de gennàrgiu, chi at a essi sa dì de sa Befana, e duncas, eia, sa dì chi at a serrai totus is festas (e chistionaus de is festas de su Nadali, po incumentzai, e de is festas po s'annu nou puru; e parit una brulla custu de chistionai de is festas chi acabbant candu no funt ancora nemmancu incumentzadas). A is pabas de is de s'Alighera, fait a narai custu puru ainnantis de serrai custa lega chi apu pigau, ddoi funt is de s'Usinese, is de su Bonorva e is de sa Macumerese: e duncas, eia, is de s'Usinese ant pèrdiu s'ùrtima partida, chi s'est giogada sabudu passau, pròpriu contras a is biancus-asullus, e immoi s'agatant cun calincuna cosa cumenti a noi puntus in mancu de is chi tenint is primus de sa classi de s'Alighera; giorronada trota, fait a ddi narai diaici, deu creu, po is de su Bonorva puru, chi ndi funt arrutus in domu de is de s'Ozierese, e tenint calincuna cosa cumenti a dexi puntus in mancu. E po custu chi podeus narai ca, a su mancu de su chi ndi podeus cumprendi in dì de oi castiendi totus is numerus (e arraxonendi, unu pagheddeddu, apitzus de is resultaus), ca is de s'Alighera a sa fini nd'ant a cassai sa bìncida de su campionau, chi totu at a andai cumenti depit, est a narai, chi a is de s'Alighera no ddis acabat un arrori, cumenti si iat a podi narai, e cumenti si narat, de su restu. E immoi chi s'apu contau, unu pagheddeddu, cumenti funt cuncodrasas is cosas po su chi pertocat sa Lista B, intzandus podeus anadai a castiai cumenti funt postas, cumenti funt cuncodradas is cosas po su chi pertocat sa Lista A, e seus chistionendi, sèmpiri, de su campionau de sa Promotzioni, si cumprendit, berus est? Custu bollit narai, duncas, ca sa cida chi at a benni (incumintzu a si ddu narai) mancai eus a andai a castiai cumenti funt andendi is cosas me in su campionau de s'Ecellenza, chi est cussu de importu prus mannu tra totus cussus chi si giogant in Sardìnnia. Ma torraus a nosu, circhendi duncas de no perdi s'arrastu chi seus sighendi. Is cosas in sa Lista A, e chistionaus mescamente de sa cursa po ndi cassai su primu postu, funt unu pagheddu prus echilìbbradas, a su mancu chi pentzaus a cumenti funt andendi is cosas in sa Lista B. In sa Lista A, duncas, in dì de oi, est a narai apustis de undixi giorronadas fatas (est a narai: undixi partidas giai giogadas), a su primu postu agataus tres scuadras (e no feti una cumenti in sa Lista B), fadendi su contu, pruschetotu, ca in s'ùrtima bessida is de su Guspini ndi funt arrutus (est a narai chi nd'ant cassau una bella surra, chi si praxit, mancai, de prus po cumenti sonat) in domu de is de sa Villacidrese, chi funt arrannèscius a binci cun su resultau, togu meda e tundu tundu, de tres a zeru. E duncas, eia, is de su Guspini ant pèrdiu sa segunda partida, a su mancu fintzas a oi, e megaus a chistionai feti de su campionau, apustis de essi pèrdiu cussa chi iant giogau in domu de is de s'Arborea, in sa bessida de su dexennoi de su mesi de ladàmini (est a narai, duncas, unu mesi fait, prus o mancu, ca a fai is contus nci poneus pagu meda). E immoi is de su Guspini tenint in buciaca calincuna cosa cumenti a binticincu puntus, chi funt su pròpriu tanti de puntus, de su restu, chi tenint allogaus a su callenti (ddi naru diaici) is de su Castiadas e is de su Terraba. Is de su Castiadas e is de su Terraba, tra is atras cosas (e mancu a ddu fai aposta, cumenti si iat a podi narai) si funt agataus is unus contras a is atrus pròpriu in sa partida chi s'est giogada custu domìnigu passau, partida chi, m'acudu a si ddu narai, s'est serrada cun su resultau de duus a duus. E duncas, eia, in sa Lista A is giogus po ndi cassai sa bìncida de su campionau funt obertus, e allutus, po totu su chi custu cumportat po su spàssiu de is tifosus. Chi podeus narai ca in sa Lista B su spassiu prus mannu pertocat is tifosus de s'Alighera, e si cumprendit beni, chi feti arrexonaus apitzus de totu su chi s'apu scritu fintzas a immoi, me in sa Lista A, invècias, ddoi est un echilìbbriu prus mannu puru. Tra is storias prus togas chi si nd'arribbant de sa Lista A, ddoi est, custu est pagu ma seguru, cussa chi pertocat is de s'Atleticu de Casteddu, sighius torra, de cust'annu, de un allenadori giòvuneddu, ma forti e bravu meda, cumenti est Carlo Saba. E duncas, po incumentzai, si potzu incumentzai a narai ca is de s'Atleticu ant bintu, in totu, fintzas a immoi, fintzas a custu puntu de sa stagioni, tres partidas, e duas partidas ddas ant bintas me in custas ùrtimas duas bessidas; est a narai, duncas, eia, si cumprendit bastanti beni, ca funt arrannèscius a binci duas partidas de sighiu, s'una avatu de s'atra. In s'ùrtima bessida (cussa chi s'st giogada pròpriu custu domìnigu passau) is de s'Atleticu ant bintu contras a is de su Cus, po su derby (cumenti si iat a podi narai, a trassa de s'ingresu etotu; e cun derby tzerriaus sa partida chi si giogat tra duas scuadras de sa pròpriu bidda, de sa pròpriu citadi, o de sa pròpria zona o regioni puru, po furriai sa cosa de s'ingresu a su sardu, diaici fadeus puru unu pagheddeddu de gramatica, chi mabi no fait de seguru) chi pertocat sa citadi de Casteddu. E duncas, is de s'Atleticu nd'ant cassau sa bìncida de sa partida gràtzias a su resultau, togu meda, de duus a zeru, e deu, nemmancu a ddu fai aposta (cumenti si iat a podi narai) ia tentu s'ocasioni, sa possibbilidadi, e duncas, su prexei (e nci iat a mancai atru puru, ca po mei su de podi ciaciarrai cun sa genti, e cun is allenadoris chi intendu po su trabballu cosa mia, est unu prexei mannu) de intendi, a su telefunu (e duncas, de nci chistionai unu pagheddeddu), a Carletu Saba apustis ca sa scuadra cosa sua (est a narai, s'Atleticu, e ddu torru a arrapiti mancai, a bortas, calincunu de bosatrus si siat pèrdiu) iat bintu in domu de is campidanesus de s'Uda, in sa bessida de s'otu de su mesi de donniasantu etotu, cun su resultau de unu a zeru. Una bìncida de importu mannu, no feti po su chi pertocat sa lista (is de s'Atleticu e is de s'Uda, in dì de oi, est a narai, apustis de undixi partidas giogadas, tenint allogaus in buciaca su pròpriu tanti de puntus, est a narai, undixi), ma po su chi pertocat s'afròddiu; chi est berus, cumenti est berus (e m'eis a iscusai su giogu de fueddus chi mi nd'est bèssiu aforas, giai giai chentza de mi nd'acatai), chi s'afròddiu, e duncas s'umori, e duncas, eia, sa conca, est una de is cosas de importu prus mannu in su giogu de su càlciu; ca candu bìncis, e candu ses prexau apustis de essi bintu una partida, intzandus is cambas currint prus a forti puru. E duncas, eia, si potzu feti narai, po incumentzai, po si intregai sa ciaciarrada chi nd'apu pesau cun Carletu Saba, ca issu at sighiu is fainas de is de s'Uda in custus ùrtimus tres-cuatru annus, ma a sa fini de sa stagioni passada (cun is de s'Uda chi si funt sarvaus, chi nd'ant aciapau sa sarvesa feti me in s'ùrtima partida de is play-out) s'acapiu chi teniant si nd'est sciuciau, ddi naraus diaici; est a narai ca, cumenti sucedit fatu fatu, e cumenti sucedit candu, mancai, un allenadori est trabballendi impari a una scuadra de una bella parigas de stagionis de sighiu, is bias de s'assòtziu biancu-birdi e de s'allenadori si funt dividias; e si iat a podi narai, puru (e custa est una de is cosas de importu prus mannu, po cumprendi de ita seus chistionendi), ca Carlu Saba e is dirigentis de s'Uda no si funt lassaus beni, cumenti si iat a podi narai. E in custu, is storias chi nd'arribbant de su mundu de sa bòcia (mancai, de su mundu de sa bòcia de is diletantis) funt giai giai agualis a is storias de amori chi nascint in sa vida cosa nosta, in sa vida de dònnia d' (po ddu narai diaici), chi est berus ca is personas si ponint in pari, e apustis, mancai, capitat puru chi scuncodrint s'acapiu chi teniant; e abortas, si lassant in maba manera puru, cumenti si iat a podi narai. Ca est cussu, mi parit de cumprendi, chi est sucèdiu, de su restu, tra Saba e is de s'Uda. E pròpriu po custu motivu, cumenti m'at contau Saba etotu, ca sa bìncida chi nd'ant cassau in domu de is de s'Uda at tentu unu sapori meda, ma meda prus druci de s'atra bìncida chi is de s'Atleticu de Casteddu ndi iant cassau su bintises de su mesi de ladamini, in domu de is de s'Ovodda (chi s'agatant, acudu a si narai custu puru, immoi chi nci seu, a s'ùrtimu postu de sa lista). Ma immoi dda acabbu de mi strollicai (e de si fai sa conca a acua cun totu custa passada, cun totu custa biga de fueddus e de contixeddus), e andu a si contai, passu passu (cuementi si iat a podi narai, e cumenti si narat de su restu), ita totu m'at contau Carletu Saba. «Podeus narai ca sa partida chi eus giogau contras a is de s'Uda, sa cida passada, est stètia echilìbbrada meda, e podeus narai, puru, ca chi si fessit serrada cun su resultau in paridadi no iat a essi stètiu unu spantu, o un arrori, o una bregungia, po ddu narai mellus puru. Is duas scuadras ant giogau beni meda e ant fatu a biri, in campu, cantu ballint; peròu nosu nd'eus cassau su gol chi s'at portau a incasciai is tres puntus, chi mi permiteis de ddu narai diaici, a su de norantacuatru minudus, est a narai candu sa partida, o mellus puru, su tempus regulamentari fiat bellu ca spaciau, de calincuna cosa cumenti a cuatru minudus. Is de s'Uta, fait a narai custu puru, immoi chi nci seu, me is ùrtimus dexi minudus de sa partida ant abasciu su rìtimu, chi cumprendeis su chi seu circhendi de si narai; est a narai ca ant incumentzau a curri prus abellu de su chi, mancai, iant fatu in su restu de sa partida; invècias nosu, ca podeus fai su contu apitzus de una biga de giogadoris giòvuneddus po su chi pertocat s'edadi, stadestus mellus, custu est pagu ma seguru, est a narai, duncas, ca is cambas si girànt prus a forti. E duncas, potzu narai puru ca bincendi sa partida no nd'eus furau pròpriu nudda, e custu po essi crarus». Po Carletu Saba, duncas, su prexu, e s'afroddiu chi nd'at tentu, est stètiu mannu meda, e immoi andaus a cumprendi su poita, mancai de sa chistioni si nd'apu giai arremonau immubagora etotu. «Tra mei e is dirigentis de s'Uda funt sucedias cosas chi faint pagu prexei, nc'est pagu de arriri, cumenti si iat a podi narai, ca m'ant fatu cresci, aintru de su coru, aintru de sa conca, sa gana de mi fai balli, in campu, si cumprendit. Sa storia est custa: cincu annus fait apu lassau is de s'Atleticu de Casteddu, candu curriant, e deu cun issus, in su campionau de sa Promotzioni: deu a s'epoca tenia trintotu annus fatus e nd'arribbammu de duus campionaus bintus, s'unu avatu de s'atru, in su campionau de sa Segunda Categoria e apustis in su campionau de sa Primu Categoria; apustis chi s'est studau, ddi naru diaici, cussu dannu mannu chi est stètiu su Covid, emu decìdiu, intzandus, de m'acapiai cun is de s'Uda, est a narai, ca apu decìdiu de sighiri sa scuadra cosa insoru, mancai a s'epoca s'agatessint a giogai in su campionau de sa de Tres Categorias. E si cumprendit beni: po calincunu, antzis, po medas, sa bidea chi apu tentu iat a podi essi stètia a trassa de unu machimi, fadendi su contu, in prus, ca deu cun is de s'Atleticu stadia beni meda, est a narai, ca fia fadendi unu trabballu bonu meda e no tenia pròpriu nudda de ddis murrungiai. Seus chistionendi, e chistionu de s'assòtziu de s'Atleticu, est craru, de una scuadra chi is dirigentis nd'ant pesau in sa manera mellus chi ant potziu; is dirigentis nd'arribbant de annus e annus passaus in su mundu de sa bòcia, e duncas sciint beni cumenti andant is cosas, e totu su chi nc'est de fai. Tenia sa possibbilidadi de trabballai, sa possibbilidadi de sighiri una scuadra, una rosa toga e forti meda, cun giogadoris cumenti Picciau e Giorgiu Piras, po nd'arremonai feti duus, ma apu scerau diaici etotu de mi nci fuiai, a fundu 'e susu, in custa aventura, dda tzerriu diaici, e seu chistionendi, est craru, de s'aventura impari a is de s'Uda. E duncas, cumenti sucedit fatu fatu meda, candu un allenadori si ndi andat, est a narai, candu un allenadori lassat sa scuadra innoi at trabballau po annus e annus, intzandus nci funt puru is giogadoris, mancai is giogadoris chi tenint s'acapiu prus mannu, prus forti, cun s'allenadori etotu, chi ddu sighint, chi scerant de ddu sighiri, po ddu narai mellus puru. E duncas, eia, de s'Atleticu funt bènius cun mei, a s'Uda, Nicola Atzeni, Amorati, Picciau, Luca Suella, Piroddi e Piras, po arremonai is giogadoris de importu prus mannu. E impari a issus, e megu a chistionai de is giogadoris chi apu arremonau immubagora, est craru, m'ant sighiu puru is personas chi mi donànt una manu a sighiri sa scuadra po is allenamentus e po totu is atras fainas, e seu chistionendi, mescamente, de dotor Carlo Pilleri e de Robertu Lai. Podeus narai, duncas, ca in custus ùrtimus annus s'Uda at tentu su coru, su coru de sa rosa, su coru de sa scuadra, chi nd'arribbàt deretu deretu de s'Atleticu de Casteddu. E tocat a narai, puru, fait a narai, ca is de s'Atleticu de Casteddu no ant mai murrungiau, no ant mai narau nemmancu mesu bah, mancai sa metadi de sa rosa essit lassau sa scuadra. Amorati, po nd'arremonai una, nd'est cabau a giogai in su campionau de sa de Tres Categoria a metadi de annu, e seus chistionendi de unu giogadori, de un atacanti ca a s'epoca teniat binticincu annus. Candu deu apu decìdiu de mi ndi andai de s'Uda, medas giogadoris chi ndi fiant arribbaus impari a mei in sa scuadra bolliant fai is bagaglius e saludai a totus, cumenti si iat a podi narai, ma is dirigentis de s'Uda ant fatu de totu po no ddus fai andai a giogai in un'antra scuadra. E deu ddis apu consillau de no fai budrellu, mancai meda de issus teniant sa bidea de torrai a giogai po is de s'Atleticu de Casteddu. E ita apu fatu deu de mali? Mi ddu seu domandendi in dì de oi puru: apu portau sa scuadra de s'Uda de sa de Tres Categorias a curri in su campionau de sa Promotzioni, e ita m'est abarrau me is manus? Nudda, fadendi su contu ca is dirigenti no m'ant narau nemmancu unu mesu gràtzias, cumenti si iat a podi narai. E si cumprendit ca su de essi arrannèscius a binci sa partida contras de issus, me is ùrtimus minudus chi ddoi fiant de giogai, est stètia una cosa toga meda po su chi mi pertocat, unu bellu prexu, po ddu narai diaici puru, e ddu cumprendeis a solus puru, deu creu».
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna. IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018 art. 22
