Is tattaresus de sa Lanteri e is de su Monti Alma a su primu postu de sa Lista D in su campionau de sa Primu Categoria; is de s'Atleticu de Bono, invècias, ndi cassant sa primu bincida de s'annu

In s'artìculu de custa cida, po su chi pertocat is Novas de su Diàriu Sportivu, andaus a castiai impari cumenti funt cuncodradas is cosas in su campionau de sa Primu Categoria, e mescamente in sa Lista D, cun is de sa Lanteri de Tattari e is de su Monti Alma chi s'agatant a su primu postu, cun doxi puntus apustis de cuatru giorronnadas fatas. E in prus, si contu puru sa storia toga meda de is de s'Atleticu de Bono, sighius de Giusepi Meloni, chi pròpriu custu domìnigu passau ant bintu sa primu partida de sa stagioni nova in domu de is de su Coghinas.


E duncas, a cantu parit, po custa cida puru nci seus! E duncas, eia, oi ca est giòbia, cumenti a dònnia giòbia, de su restu, ndi bessint aforas is novas de su Diàriu Sportivu, pesadas, e duncas scritas, in su sardu chi si fueddat innoi in su Campidanu de mesu. E atacu diaici, cun su ritornellu (diaici si iat a podi narai, diaici m'est bèniu de ddu tzerriai, furendindi, giai giai, su fueddu de s'italianu etotu) chi connosceis beni, sèmpiri chi eis lìgiu a su mancu unu de is artìculus chi ndi funt bèssius aforas, nareus, in custus ùrtimus doxi mesis. E duncas, eia, cumenti fia narendusì, po custa cida puru nci dda apu fata (ma sa cosa ballit po bosatrus puru, ca custus artìculus ddus ligeis) a arribbai a sa dì prus toga, a su mancu po su chi mi pertocat, de sa cida, fadendi su contu ca candu mi pongiu a scriri, candu mi pongiu a ndi pesai is artìculus in sardu, eia, benit a essi (giai giai sèmpiri, po no narai sempiri) unu bellu spàssiu, ca su de podi torrai a giogai cun sa lingua cosa mia mi parit unu regalu de sa bona sorti, su de podi trabballai, duncas, cun sa lingua (e megu a chistionai de su sardu campidanesu, gei s'at a cumprendi, deu creu) chi apu sèmpiri intèndiu, fintzas de candu fia unu pipieddu, unu notzenteddu (si iat a podi narai diaici puru, diaici fadeus unu pagheddeddu de gramatica, ca mabi no si fait de seguru); sa lingua chi manigiat sa bon'anima de mamma mia po mi chistionai, po mi imparai is cosas, e sa lingua chi apu manigiau po chistionai cun is amigus mius, fintzas de is tepus de is scolas elementaris, e cun ajaja e ajaju miu puru; e duncas, eia, si ddu podeis imaginai a solus puru, deu creu, podeis cumprendi a solus totu su spàssiu chi mi fatzu, e mescamente, totus is arregodus chi mi torrant in conca, mancai, candu m'agatu a manigiai unu fueddu chi intendia de piticheddu, o mancai unu fueddu chi no manigiammu de annus e annus. 

E duncas, eia, potzu narai de essi prexau, po nci dda essi fata a lompi a su giòbia po custa cida puru, fadendi su contu, pruschetotu, ca no podeus mai sciri ita tosu s'at regalai sa vida, e ballit, ddu scieis cumenti dda pentzu, siat po is cosas bonas ca po is cosas mabas. 
E po custa cida, duncas, chi pròpriu si depu narai sa beridadi, is cosas no mi funt andadas a trotu, antzis; e isperu, immoi chi nci seu, ca su pròpriu si potzat narai de bosatrus (e de bosatras, e nci iat a mancai atru) puru. E duncas, eia, ddu scieis cumenti seu costumau a ndi pesai is artìculus chi ndi bessint aforas po is novas: mancai deu no potza sciri de ita totu apa a andai a chistionai, ainnantis de mi ponni a scriri (est a narai ca is legas chi pigu in consideru po s'artìculu de is Novas ddas sceru in s'interis ca seu pesendindi su trabballu etotu), podeis abarrai segurus de su fatu ca, po primu cosa, s'apa a chistionai de su tempus chi est passendi, e de su tretu chi eus fatu, po custa cida puru, po custu mesi puru, aintru de s'annu. 
E po cumprendi cantu, e cumenti est passendi su tempus, no potzu fai atru ca m'apicai, puru, tra is atras cosas, no feti a su calendàriu (chi tèngiu sèmpiri apicigau asuta de is ogus, candu trabballu a su computer, ca gei ddu scieis cumenti andant is cosas) de is diis e de is mesis, ma puru, acapiendumì, mescamente, a su calendàriu chi pertocat is giorronadas de is campionaus de bòcia chi sigheus, (e chi sigu, deu impari a is collegas cosa mia etotu, e mi parit craru) pròpriu cun su Diàriu Sportivu, e megaus a chistionai, est craru, de is campionaus de s'Ecellenza, de sa Promotzioni, de sa Primu e de sa Segunda Categoria puru, chentza de si ndi scaresci, est craru, de su campionau de sa Sèrie D (ca no pertocat feti is scuadras sardas, ma peròu, ma puru is scuadras de is atras regionis de Italia puru) e de cussu de sa Sèrie C, chi est cussu innoi currint is de sa Torres; e de su restu, de cumenti funt andendi is cosas in domu de is tataresus si nd'apu chistionau giai me is cidas passadas, chi no megu a mi sballiai (e mi parit pròpriu de podi narai ca sa conca mi funtzionat ancora). 
E duncas, eia, megamu a s'arremonai de su tempus chi passat (chi fiat sa primu cosa chi su maistu si poniat a fai a is scolas elementaris: sa primu cosa chi scriestus in su fògliu, in su cuadernu, intzandus, fiat sa data e su logu innoi s'agatastus, est a narai su nomini de sa bidda. E no sciu chi po bosatrus, e chistionu mescamente cun is prus matucheddus de edadi chi funt ligendi custu artìculu, is cosas fessint agualis me is annus passaus puru): seus arribbaus giai a is ùrtimas diis po su chi pertocat su mesi de ladàmini puru, fadendi su contu ca in dì de oi (custu artìculu nd'at a bessiri aforas su bintitres, mancai deu sia atachendi a ddu scriri giai in su megama de su bintiduus, sighendi su dìciu chi narat ca "chini tenit su tempus po sighiri una faina, unu trabballu, no iat a depi abertai a s'incras po ddu fai") ammancant feti calincuna cosa cumenti a otu diis po acabbai de si scroxai su de dexi mesis de s'annu, su de dexi mesis po custu duamilla e binticincu puru. 
E mi parit ariseu, chi pròpriu mi pongiu a giogai cun is arregodus chi tèngiu in conca, sa primu dì de s'annu (eia, seu chistionendi de sa primu dì de su mesi de gennàrgiu); e custa cosa ca su tempus mi parit ca si nci bobit dda tèngiu, e mi dda portu avatu, cumenti si iat a podi narai, fintzas de candu seu unu notzenteddu, e ancora m'est abarrada, de su chi ndi potzu cumprendi, e megu a brullai (a brullai unu pagheddeddu feti, e si cumprendit). 

E duncas, eia, immoi andaus a biri ita totu at a sucedi, ita totu s'at regalai su Cielu me is ùrtimus diis de custu mesi etotu, e apustis no at a abarrai atru de fai ca si nci ghetai, a fundu 'e susu (pròpriu cumenti si narat innoi in Bidd'e Sorris etotu) me is chistionis acapiadas a su mesi de donniasantu, ca po mei est unu mesi (a su mancu, po su chi m'est sucèdiu in custus ùrtimus annus) ca benit a essi trabballosu meda, fadiosu meda, po manigiai atrus fueddus chi potzant cratzai mellus puru. Ma de sa cosa, mancai, si nd'apa a chistionai in s'artìculu chi nd'at a bessiri aforas (e sèmpiri chi su Cielu at a bolli custu beni po mei puru) giòbia chi at a benni, chi at a essi su trinta. E duncas, is campionaus chi sigheus cun su giàssu de su Diàriu Sportivu megant a andai ainnantis, e cumenti scieis giai (e chi no ddu scieis, deu seu pròpriu innoi po fai custu trabballu puru), nc'ant a essi partidas fintzas a su bintunu de su mesi de idas, chentza de si frimai nudda. 
E duncas, eia, po custa cida podeus andai a castiai cumenti funt cuncodradas is cosas po is campionaus chi si giogant innoi in s'isula stimada cosa nosta, partendi de is de s'Ecellenza, intzandus, ca in s'interis funt arribbaus a giogai sa de seti partidas (chi at a essi, po si cumprendi mellus puru, cussa chi ant a giogai custu fini de cida, chi at a essi s'ùrtimu fini de cida de su mesi de ladamini, fadendi su contu ca su chi nd'at a benni apustis at a essi su primu de su mesi de donniasantu; e custu po fai su contu, sèmpiri, de su tempus chi megat a passai); is scuadras de sa Promotzioni, invècias, custu fini de cida chi at a benni nd'ant a cabai in campu po giogai sa de otu giorronadas (eia, a fai is contus nci poneus pagu meda: is de sa Promotzioni tenint una giorronada fata, in prus, de is chi tenint fatas is scuadras chi currint in su campionau de s'Ecellenza). 
Is de sa Primu e de sa Segunda Categoria invècias, chi funt stètius is ùrtimus a torrai in campu po sa stagioni nova, custu fini de cida chi est arribendindi, acoitu e allestru cumenti chi fessit unu leporeddu in su sartu (chi mi permiteis de giogai unu pagheddeddu a fai su poeta, e no feti su giornalista sportivu), ant a cabai in campu po sa de cincu giorronadas. E duncas, immoi no s'abarrat atru de fai ca andai a biri ita totu nd'at a bessiri aforas, fadendi su contu ca is ispantus chi ndi funt bessius aforas, a su mancu fintzas a immoi, no funt stètius pagus, antzis. 
E duncas, eia, custu si ddu apu narau po fai su contu de su tempus chi passat, de su tempus chi, mancu mali, m'acudu a narai custu puru, est sighendi a nci passai po mei puru. 

E duncas, s'ùrtima cosa chi m'amancat de fai, ainnantis de mi ponni a chistionai de resultaus, de partidas e de gol, est cussa de andai a castiai cumenti funt andendi is cosas po su chi pertocat su tempus: is diis funt bellas, est a narai ca nc'est ancora unu bellu callenti, fadendi su contu ca, de su chi apu potziu biri, de su chi seu bèniu a sciri, sa cida passada ddoi fiant una biga de personas sterrias a su Poetu (ma no feti a su Poetu, mi parit craru puru), in logu de mari, duncas (eia, in su logu de mari de is casteddaius), poita a sa fini at fatu una bella dì de basca, ca parestus de essi torraus agoa a su mesi de maju, o mellus puru, a su mesi de lampadas. Ca in Sardìnnia is cosas, po su chi pertocat is temperaduras, andant diaici, e no podeus narai, custu est pagu ma seguru, ca s'atonzu siat una stagioni lègia, antzis. Fatu fatu nci ghetat puru una bella passada de acua (po ddu narai a sa sorresa, po manigiai is fueddus chi apu sèmpiri intèndiu innoi in bidda, su modu de narai, duncas), mancai nci siant stètius logus innoi su tempus malu at fatu dannus puru, chi su Cielu s'agiudit. 
E duncas, eia, de su chi apu potziu cumprendi castiendi is previsionis de su tempus, at a fai basca fintzas a giòbia (e duncas, a oi), ma de cenabara is temperaduras, e seus chistionendi mescamente de is temperaduras mìnimas (po ndi furai su fueddu de s'italianu etotu), ndi iant a depi cabai, e de unu bellu tanti puru, a su mancu, de is chi s'ant scoviau is grandus dotoris chi ndi pesant is previsionis. 
E duncas, eia, si potzu narai ca tra cenabara e sabudu is temperaduras mìnimas nd'ant a cabai fintzas a dexi gradus (antzis, su sabudu a su mengianu, a su mengianeddu chitzi, po ddu narai mellus puru, nc'ant a essi calincuna cosa cumenti a noi gradus, e duncas, eia, s'at a intendi unu bellu frischetu puru, cumenti si iat a podi narai, torra, a trassa de is sorresus), e custu po crupa de su bentu, chi at a suai a forti meda (e s'at a tocai a s'acapiai de calincuna parti po no si nci bobai a travessu, e megu a ddu narai po brullai, e si cumprendit). 

E duncas, eia, custu po su chi pertocat su tempus chi est fadendi e chi at a fai: de seguru, e cun custa dda acabbu de mi strollicai e de si fai sa conca a acua (cumenti naràt sa bon'anima de mamma mia etotu), cun is temperaduras chi ddoi funt fait prexei, e meda puru, a cabai in campu (ballit po is giogadoris, est craru) ma, ballit aguali, fait prexei puru (e sa cosa ballit po is tifosus, intzandus) a andai a su campu a castiai is partidas. 
E duncas, eia, ispereus ca is cosas potzant sighiri diaici, chentza de tropus dannus, ca a bortas bastant una pariga de stìddius de acua (po ddu narai diaici...) po ghetai a pari totu su logu (cumenti si megàt, torra, sa bon'anima de mamma mia. E si ddu apu giai narau, de su restu, ca candu scriu is artìculus in sardu mi torrant a benni in conca totus is cosas chi naràt issa. In su Cielu siat). 
E sa cosa chi si bollu arregodai, immoi chi nci seu, est ca in sa noti tra su sabudu e su dominigu at a cambiai s'orariu puru, est a narai ca at a torrai s'ora solari, cumenti si iat a podi tzerriai, a trassa de cumenti si narat in italianu etotu, e duncas, eia, is partidas ant a incumentzai a is tres (e no prus a is cuatru), e custu bollit narai, puru, ca at a scurigai un'ora ainnantis de su chi est fadendu immoi; e custu bollit narai, po essi prus pretzisus puru, ca chi immoi est scurighendi a is sesi e mesu, prus o mancu, de domìnigu a su megama at a torrai a scurigai a is cincu e mesu, ca est una cosa unu pagheddeddu trista, eia, pagu allirga, po ddu narai mellus puru, a su mancu po mei, a su mancu po cumenti mi pigat sa cosa, ma a sa fini custu bollit narai, puru, ca tra una parigheddas de cidas, mancai, at a arribbai puru s'ora de allui torra su fogu, e mancai s'at a speddiai a abarrai aranti de sa forredda, de sa ziminera, in s'interis chi abertaus chi nd'arribbit s'ierru puru, e apustis, torra su beranu. 

E duncas, eia, mi parit mi parit de podi narai ca s'apu contau totu su chi tènia badda badda in conca, e duncas, chi seis de acòrdiu cun mei, e chi no si dispraxit tropu, podeus andai a castiai cumenti funt postas, cumenti funt cuncodradas (po ddu narai mellus puru) po incumentzai, is cosas me in sa Lista D de sa Primu Categoria, fadendi su contu ca sa cida passada no apu tentu prus su logu, e su tempus, po serrai sa lega, sa chistioni chi emu pigau. E duncas, a narai sa beridadi, su dannu benit a essi pagu meda, e custu bollit narai ca podeus sighiri, cun su trabballu, pròpriu de innoi si festus frimaus. 
E intzandus, a su primu postu de sa lista agataus duas scuadras: is de su Monti Alma e is tattaresus de sa Lanteri, chi tenint, e sa cosa ballit po totus e duus is assòtzius, calincuna cosa cumenti a doxi puntus apustis de cuatru partidas giogadas in totu. E custu bollit narai, po primu cosa, ca is duas scuadras ant bintu totu e cuatru is partidas chi ant giogau fintzas a immoi, e funt currendi a forti meda: ma si iat a podi arraxonai, unu pagheddeddu, chi seis de acòrdiu, apitzus de su tanti de gol chi nd'ant pesau fintzas a immoi, fadendi su contu ca totu e duas is scuadras nd'ant bodditu feti tres gol. Ma po su chi pertocat is gol chi nd'ant pesau, is de su Monti Alma nd'ant fatu calincuna cosa cumenti a su dòpiu (po ndi furai su fueddu de s'italianu etotu), est a narai, duncas, catodixi contras a seti. E chi boleus essi prus pretzisus puru (cumenti unu giornalista iat a depi fai, cumenti unu giornalista iat a depi essi, de su restu), si potzu narai, puru, ca is de su Monti Alma ant incumentzau sa stagioni noba (eia, seus chistionendi, est craru, de cussa de su duamilla e binticincu – duamilla e bintises) cun tres gol fatus a is de su Lauras, in sa primu giorronada, e in sa giorronada apustis, nd'ant fatu atrus tres a is de s'Atletico de Sorso; in sa de tres bessidas, invècias, is piciocus sighius de Ivanu Falchi funt stètius bonus a pesai cuatru gol in sa partida contras a is de su Badesi, e in s'ùrtima bessida (chi est, a sa fini, cussa chi s'est giogada custu fini de cida passau), contras a is de s'Ulumedu, is arrùbius-brau nd'ant pesau atrus cuatru gol. E duncas, si cumprendit beni cumenti is de su Monti Alma siant sa scuadra, a su mancu fintzas a oi, a su mancu po su chi pertocat sa Lista D, chi nd'ant pesau sa cantidadi prus manna de gol. 
Is de sa Lanteri, invècias, ant bintu sa primu partida, chi ant giogau contras a is de su FC Alghero (eia, una de is scuadras chi nd'ant pesau in s'Alighera) cun su resultau de tres a duus; in sa partida apustis (cussa chi balliàt po sa de duas giorronadas) is tattaresus funt arrannèscius a binci in domu de is de su Siligo, cun su resultau de unu a unu. Po sa partida chi balliat po sa de tres bessidas, invècias, e chi ant giogau in domu cosa insoru, contras a is de su San Paulu, is piciocus sighius (e allenaus, duncas) de Rusani funt arrannèscius a binci cun su resultau de duus a unu; invècias in sa partida chi ant giogau pròpriu custu domìnigu passau, is de sa Lanteri ant bintu, aforas de domu (est a narai, in domu de is de s'Itiri Cannedu) cun su resultau, torra, de unu a zeru. 

E immoi chi nci seu, m'est bèniu in conca (m'est movia sa gana, po manigiai atrus fueddus) de andai a castiai, impari a bosatrus, cali funt is giogadoris ca, seus chistionendi sèmpiri de sa Lista D, funt arrannèscius a ndi pesai sa cantidadi prus manna de gol, apustis de (feti) cuatru giorronadas de giogus. 
E duncas, po su chi pertocat su Monti Alma (ca s'apu giai arremonau) agataus Simoni Medas, chi est su giogadori chi at fatu prus gol de totus, e funt cuatru, a su mancu fintzas a immoi; a is pabas cosa sua, agataus Libonatti, de s'Itiri Cannedu, cun tres gol. E cun tres gol fatus agataus puru Frantziscu Ledda de is de su Malaspina; cun tres gol agataus, puru, un antru giogadori de su Monti Alma, e seus chistionendi de Fabio Oggiano, chi peròu, de is tres gol chi at fatu fintzas a oi, nd'at agatau unu gràtzias a unu tiru de is undixi metrus. E sigheus a castiai, a su mancu (immoi chi nci seus...) is giogadoris chi tenint tres gol fatus: Salvatori Pilo, chi giogat impari a is de su Sorso, e Elisi, unu giogadori de is de su Valledoria (sa scuadra chi nd'ant pesau in Codaruina), chi peròu, de is tres gol chi at fatu, nd'at cassau duus cun unu tiru de is undixi metrus. 
Ma torraus a castiai cumenti funt cuncodradas is cosas po su chi pertocat sa lista (e po custa cida no eis a podi narai ca no eus chistionau bastanti de resultaus, deu creu!): a is pabas de is primus duas scuadras, agataus is de su Valledoria (chi eus arremonau pròpriu immoi immoi, tra is atras cosas) cun seti puntus (ca funt, a fai is contus nci poneus pagu meda, cincu in mancu de is chi tenint is primus duas scuadras de sa lista). Cun seti puntus in buciaca, ddoi funt puru is de su Lauras e is de su Porto Torres, cun is de su Sorso chi tenint ses puntus allogaus a su callenti in buciaca; ma tocat a narai, puru, immoi chi nci seus, ca is de su Sorso funt partius, cust'annu, cun cuatru puntus in mancu de totus is atras scuadras, po unu trobeddu chi est sucèdiu cun unu giogadori, chi at giogau is partidas mancai no tenessit totus is paperis chi serbint, chi cumprendeis su chi si bollu narai, su chi seu circhendi de si narai. 

E duncas, eia, chentza de cussus cuatru puntus in mancu, is de su Sorso si iant a essi agataus a su segundu postu de sa lista, cun dexi puntus in totu. E cun custu potzu serrai, a coru selenu (e fiat ora, mi megu a solu a solu) sa lega chi ia obertu sa cida passada, e chi pertocat totus is cutrus listas de su campionau de sa Primu Categoria. 

E duncas, arribbaus chi seus a custu puntu de s'artìculu (a custu puntu de sa storia, si iat a podi narai puru diaici), deu creu ca nci siat su tanti po si contai una de is storias prus togas chi nd'arribbant de su mundu de sa Promotzioni, fadendi su contu ca est frisca frisca (o callenti callenti, chi si speddiat de prus puru, fadendi su contu chi est giai giai po ndi torrai su frius). 
E duncas, eia, cumenti s'apu arremonau una bella pariga de bortas (e ddu torru a fai oi puru, chi no si dispraxit, chi no si dispraxit tropu, fadendi su contu ca, cumenti narànt is latinus, su de torrai a arrapiti is cosas agiudat a ddas cumprendi mellus), su giogu de sa bòcia est togu (e benit sighiu de una truma manna de personas, de una biga manna de personas, po manigiai unu fueddu chi apu sèmpiri intendiu narai in bidda, e duncas, eia: po ddu narai a sa sorresa) poita no podis mai sciri cumenti ant a andai is cosas, ca nci funt partidas chi parint chi ndi bessant aforas de unu film, de una storia scrita de unu cristianu, de cantu benint a essi togas, e de cantus ispantus nci podint essi. 
E duncas, eia, no est de seguru sa primu borta (e no at a essi de seguru s'ùrtima, si iat a podi narai diaici etotu) ca una scuadra chi s'agatat me is partis prus bascias de sa lista, me is ùrtimus postus (fait a ddi nai diaici puru, e mi parit bastanti craru), arrannescit a binci contras a una scuadra chi mancai s'agatat a su primu, o a is primus postus, ballit aguali, de sa lista. E duncas, cun custa iscusa (ca po no est una iscusa, ma est sa beridadi) andu a si contai sa storia de is de s'Atleticu de Bono, chi pròpriu custu domìnigu passau ant giogau contras a is de su Coghinas, chi funt una de is scuadras prus fortis chi ddoi funt cust'annu in sa Lista B de su campionau de sa Promotzioni, e duncas, eia, is biancus-arrùbius funt arrannèscius a binci in domu allena, mancai nd'arribessint de ses partidas pèrdias, s'una avatu de s'atra, e mancai nc'apessint bogau, una pariga de cidas ainnantis, s'allenadori chi teniant, e seus chistionendi de Micheli Fogu, po donai is crais de sa scuadra a Giuseppi Meloni, unu de is atacantis prus fortis chi nci funt stètius in totus custus ùrtimus annus in Sardìnnia, fadendi su contu, comentecasiat, ca Meloni at tentu sa possibbilidadi, s'ocasioni de giogai aforas de s'isula puru, cun is de sa Spal, po arremonai una de is scuadras prus mannas innoi at giogau, cun is de su Savona, cun is de su Savoia, tanti po nd'arremonai una pariga feti, po no si ndi scaresci, comentecasiat, de totus is scuadras sardas chi ant tentu su prexu de ddu podi mandai in campu, partendi, duncas, de is de sa Nuorese, po passai a is de sa Macumerese, a is de su Santu Tiadoru, is de su Fertilia, is de s'Altzaghena e fintzas a arribbai a is de sa Torres, e custu, eia, sèmpiri po ndi arremonai una pariga, fadendi su contu ca Meloni est gioghendu cun is scuadras de is mannus (ddas tzerriaus diaici, e sèmpiri chi arrannèsceis a mi cumprendi) de calincuna cosa cumenti a binti annus, e no funt pagus. 

E duncas, acudu a si narai custu puru: Meloni po cust'annu iat decìdiu de giogai impari a is de s'Ovodda (chi currint sèmpiri in su campionau de sa Promotzioni, ma in sa Lista A) peròu poi at arriciu sa proposta de is de s'Atleticu de Bono, chi ddu ant circau, po primu cosa, po donai una manu de agiudu in atacu (chi cumprendeis su chi megu a si nara), ma sigumenti is de s'Atleticu de Bonu si funt agataus chentza de s'allenadori, apustis de nc'essi bogau (chi mi permiteis de manigiai custu fueddu, ca parit lègiu po un allenadori, ma no arrannèsciu a furriai in atru modu su fueddu ca, in italianu, sonat cumenti a "esonerato") a Michele Fogu (cumenti s'apu giai arremonau, de su restu), intzandus ant pentzau beni de fai sighiri sa scuadra de Meloni etotu. E duncas, si potzu contai custu puru, sa primu partida chi Meloni at giogau impari a is de s'Atleticu de Bono est stètia cussa in domu cosa insoru etotu, contras a is de su Bosa, cun sa partida chi s'est serrada cun su resultau de tres a duus po is allenus sighius de Tori Carboni, ma giai de cussa partida etotu, is tifosus ant potziu biri ca sa scuadra fiat circhendi de si ndi strantaxai, de strantaxai sa conca, a su mancu, cumenti si iat a podi narai, apustis de una biga de partidas chi iant pèrdiu, s'una avatu de s'atra. 
E duncas, in una de is partidas prus dificilis chi nci fiant de giogai cust'annu, in domu de is de su Coghinas (chi funt una de cussas scuadras ca iant a podi curri po circai de ndi cassai su primu postu de sa lista e, duncas, sa bìncida de su campionau, e ddu naraus po sa rosa toga meda chi funt arrannèscius a ndi pesai), is de s'Atleticu de Bono ant regalau (funt arrannèscius a regalai, chi si praxit de prus puru cumenti sonat sa cosa) a is tifosus cosa insoru unu de is prexus prus mannus de cust'annu. 
E duncas, cumenti s'arrapitu fatu fatu, chini mellus de s'allenadori, (chi, est craru, est cussu chi sighit sa scuadra cosa sua dònnia, dònnia dì po is allenamentus, e fintzas a arribbai a su fini de cida po su chi pertocat is partidas chi ballint po su campionau), podit sciri, e duncas si podit contai, cumenti funt andendi is cosas in domu cosa sua (po ddu narai diaici)? 

E duncas, eia, su chi apa a circai de fai, tra is atras cosas, est cussa de arraxonai, impari a bosatrus, e si cumprendit, apitzus de totus is chistionis chi mi contant is allenadoris in s'interis chi ddus intendu a su telefunu po ndi pesai is ciaciarradas (is intervistas, po manigiai unu fueddu chi nd'arribbat de s'italianu etotu), fadendi su contu ca unu de is giogus chi mi praxit a fai de prus (e sa cosa ballit feti, e si naru feti, po is artìculus chi ndi pesu in sardu e chi ndi bessint, duncas, po is novas de su Diàriu Sportivu), est cussu de cumprendi chi su chi mi contant is allenadoris apitzus de is scuadras de bòcia chi sighint, potzat balli, a trassa de consillu, mancai, po sa vida cosa nosta puru, po sa vida de dònnia dì chi si depeus bivi totus. 
Podeus tzerriai totus is bideas chi un allenadori tenit in conca, apitzus de su giogu de sa bòcia, e apitzus de is giogadoris cosa sua etotu, cumenti chi fatzant parti de cussa chi mi iat a praxi a tzerriai "filosofia de su giogu de sa bòcia", ca po medas cosas torrat paris cun is regulas, is consillus, is bideas chi sa genti tenit apitzus de sa vida etotu, chi arrannèsceis a cumprendi su chi seu circhendi de si narai.

E no est sa primu borta, chi pròpriu si depu narai sa beridadi, chi ndi pesu, chi fatzu custu giogu, e si potzu narai, puru, ca fintzas a oi m'est bèssiu sèmpiri beni meda, e immoi iat a tocai a cumprendi chi sa cosa m'at a bessiri beni po custa cida puru, chi est su chi mi auguru, chi pròpriu si depu narai sa beridadi. 
E duncas, eia, atacaus a ligi, impari, ita totu m'at contau Giusepi Meloni. 
A narai sa beridadi, candu ddu apu intèndiu a su telefunu, cumenti fatzu dònnia dònnia borta, de su restu, cun totus is allenadoris chi intendu, ddi apu domandau su permissu de ddu strobai po cincu minudus (fadendi su contu, mescamente, ca fiat a su mengianu chitzi, a is noioras), e ddi apu preguntau, puru, chi fessit de acòrdiu cun mei de ciciarrai de bòcias e de resultaus. E issu m'at fatu una batuta, e m'at narau: e de ita boliast chistionai, desinò, de feminas? E deu mi seu spacau de s'arrisu (po si ddu narai a sa sorresa), e ddi apu narau ca a is noioras de su mengianu no podestus chistionai de feminas, ca fait dannu meda a su coru e a sa conca. E totus e duus, intzandus, si seus spacaus de s'arrisu, e si potzu narai, po incumentzai, ca custa cosa de podi trabballai cun su prexu in su coru, benit a essi una de is fortunas prus mannas ca un omini (ma sa cosa, est craru, ballit puru po is femineddas) podit tenni in sa vida cosa sua. 

E duncas, torrendi a nosu, Giusepi Meloni at incumentzau a mi contai, po primu cosa, cumenti ddis funt andadas, a issu e, si cumprendit, a totus is cumpangius cosa sua, is cosas in sa partida chi ant bintu, chi funt arrannèscius a binci contras a is de su Coghinas. «Cussa de domìnigu passau est stètia una partida tostada meda po nosu – m'at contau Giusepi Meloni – pròpriu cumenti pentzastus ca podessint andai is cosas. Po su chi si pertocat, eus circau de si cuncodrai po sa partida, giai a partiri de totus is allenamentus chi nd'eus pesau aintru de sa cida, in sa manera mellus chi eus potziu, circhendi de trabballai apitzus de is pinnicas, fintzas de is pinnicas prus pitichinninnias; ca de su restu, chi bolis binci contras a una scuadra forti, cumenti est cussa de su Coghinas, intzandus ti depis ponni in conca ca no podis sballiai nudda. E duncas eus circau de cumprendi cali podessint essi is modus po fai su gol, circhendi de cumprendi cumenti si ndi scabulli, ballit aguali, de is atacus de is aversàrius cosa nosta. Est craru, ndi seus cabaus in campu po giogai contras a is piciocus sighius de Paulu Congiu cun totu s'umilesa chi seus arrannescius a si ponni in su coru e in sa conca; is aversàrius cosa nosta, de su restu, funt fortis meda, e de seguru no fiant abertendi a nosu po ddu cumprendi. Eus circau de no fai is giogadas chi in dì de oi no s'ant a bessiri mai, chi cumprendeis su chi si bollu narai; in italianu nc'est unu dìciu chi narat ca iat a tocai a no fai is passus prus longus de sa gamba etotu. Eus circau, duncas, de giogai cun su corteddu tra is dentis, cumenti si narat, cun sa conca lìmpia e sbuida de totus cussus pentzamentus chi no serbint. Pròpriu s'atza chi eus tentu, fintzas de su primu minudu de sa partida, s'at agiudau, duncas, a abarrai aintru de sa partida mancai is aversàrius cosa nosta fessint bincendi, giai, po unu a zeru. Apustis, seus stètius bonus a si fai balli me in cussas duas-tres ocasionis chi eus tentu po ndi cassai su gol». 
Sa cosa de importu prus mannu, deu creu, ca si podeus allogai, in conca, e chi iat a podi balli po su chi pertocat sa vida cosa nosta, sa vida de dònnia dì, est sa parti chi pertocat s'umilesa, ca si iat a depi acumpangiai in dònnia segundu, in dònnia faina, a su mancu a parri miu, est craru. 
E in prus, mi parrit ca su de no circai de fai su chi no seus bonus a fai (chi mi permiteis custu giogu de fueddus chi mi nd'est bessiu aforas) est una letzioni de importu mannu meda; ca su de circai de fai una cosa chi ancora no ti bessit beni, est su modu mellus po si strupiai cun is manus cosa nosta etotu, chi sigheis, chi arrannèsceis a sighiri su chi seu circhendi de si narai. 
E duncas, torrendi a su chi m'at contau, chi m'at scoviau Giusepi Meloni, apitzus, est craru, de sa partida chi is de su Atleticu de Bono ant giogau contras a is de su Coghinas si iat a podi narai, puru, ca fortzis (e deu naru fortzis, fadendi su contu ca seu "feti" unu giornalista, e non un allenadori) su resultau prus futu iat a essi stètiu cussu de paridadi. E difatis, Giusepi Meloni puru s'est acutu a mi narai, apitzus de sa chistioni: «Depu ammìtiri ca, po su chi ant fatu a biri in campu is de su Coghinas, po cumenti ant giogau, po cumenti si dda funt gherrada, is aversàrius cosa nosta si minesciant, custu est pagu ma seguru, de ndi ingolli unu puntixeddu, poita is ominis sighius de Congiu s'ant donau de fai, cumenti si iat a podi narai, e meda puru; s'ant fatu sudai sa camisedda, cumenti si iat a podi narai a trassa de s'italianu etotu. Nosu peròu seus stètius bravus, e bonus a si ndi scabulli: est a narai, duncas, ca seus arrannèscius a no ndi buscai su segundu gol puru, chi mi permiteis de manigiai custu fueddu, e chi cumprendeis, est craru, su chi seu circhendi de si narai. A narai sa beridadi, nci funt stètias a su mancu una pariga de ocasionis innoi eus arriscau, e meda puru, de pigai su gol; is de su Coghinas s'ant trobeddau sa giorronada po beni, ma cun determinu e cun su cumbincimentu in su chi podeus fai, in su chi scieus fai, nci dda eus fata. E de su restu, a s'acabbu de su primu tempus de sa partida, candu festus, duncas, aintru de is spolladroxus, ainnantis de torrai a incumentzai cun su segundu tempus, a is piciocus cosa mia ddis apu narau ca chi festus arrannèscius a no ndi ingolli atrus gol, fortzis estus potziu binci sa partida, ca una ocasioni po nci spundi sa bòcia a is pabas de su portieri de is aversàrius iat a essi arribbada. E diaici, intzandus, funt andadas is cosas. Apustis chi nd'eus cassau su gol chi est balliu po s'unu a unu, is de su Coghinas si nci funt ghetaus in atacu, chi cumprendeis su chi si bollu narai, e mi parit giustu puru, fadendi su contu ca issus puru, pròpriu cumenti a nosu, ndi boliant cassai is tres puntus prenus. E invecias in campu is cosas funt andadas beni meda po nosu, e immoi podeus fai festa, ma una festa pichinninnia meda, po sa primu bìncida in custu campionau po is de su Bono, ma tocat a si nd'arregodai, puru, ca po immoi no eus fatu pròpriu nudda ancora, e nci iat a mancai atru puru. Eus bintu chentza de si ddu abertai, chi mi cumprendeis: su de ndi cassai is tres puntus in domu de una scuadra forti e toga cumenti is de su Coghinas s'at prenu su coru de prexu, e s'ispantu no benit a essi pagu, e si cumprendit. Fait beni a su coru, a sa conca de is piciocus, ca candu bincis, candu is cosas ti andant beni, pròpriu cumenti sucedit in sa vida etotu, intzandus is diis, e is allenamentus, po su chi si pertocat prus acanta, benint a essi prus drucis. Ca a bortas bastat pagu diaderus po torrai a si strantaxai: e immoi no podeus fai atru ca sighiri a curri in custu arrastu etotu, circhendi de donai, de ndi bogai aforas totu su chi teneus. E po su chi mi pertocat, chi pròpriu si ddu depu scoviai, seu giai pentzendi a sa partida de custu fini de cida chi est arribendindi, est a narai sa partida contras a is de su Tuttavista de Garteddì; chi no arrannèsceus a binci contras de issus puru, duncas, chi arribbant a sa isfida cun nemmancu unu puntixeddu in buciaca, e s'ùrtimu postu in sa lista, intzandus sa bincida chi nd'eus cassau in domu de is de su Coghinas iat a balli meda, ma meda prus pagu de su chi pentzaus in dì de oi. E seu seguru ca sa partida chi depeus giogai immoi, custu domìnigu, contras a is de su Garteddì at a essi meda, ma meda prus tostada, prus dificili, de sa partida chi eus giogau sa cida passada». 

E duncas, eus a biri cumenti ant a andai is cosas. 
Deu, po custa cida, dda serru innoi, ma chi su Cielu at a bolli custu beni po mei, intzandus s'eus torrai a ligi tra seti diis, est a narai, giòbia chi at a benni, chi at a essi s'ùrtimu de su mesi de ladàmini. E in s'interis, si imprassu a forti meda.






Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna. IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018 art. 22