Primu Categoria: in sa Lista C ddoi funt duas scuadras a su primu postu, Fonne e Macumere; is de s'Oschirese e is de su Supramonte tenint feti duus puntus in mancu
E duncas, atacu a scriri custas rigas su megama de su binti de su mesi de donniasantu, mancai s'artìculu po oi siat giai bèssiu aforas, a is noioras, prus o mancu, cumenti sucedit dònnia giòbia, de su restu.
Ca ddu scieis ca is Novas de su Diàriu Sportivu, pesadas e duncas scritas in su sardu chi si fueddat, chi si chistionat innoi in su Campidanu de mesu, ndi bessint aforas a metadi de cida, chentza de ndi sartai una.
E duncas, eia, fadendi su contu ca su trabballu po oi ddu apu acabbau, mi ia a podi pigai unu pagheddeddu de pasiu. Ma a sa fini su tempus est fadendusì mau meda, chi cumprendeis su chi seu circhendi de si narai: su cielu est totu nieddu, e prenu de nuis (a cabori nieddu etotu, e si cumprendi) e de su chi narant is previsionis, de custu merì ndi torrat a arribbai su frius, sa primu passada de frius manna meda chi at a fai po custu atonzu, fadendi su contu ca si seus lassaus a is pabas, de una pariga de diis, cussa chi tzerriant (e deu puru apu incumentzau a dda tzerriai diaici) s'istadi de Santu Martinu, est a nai, duncas, is diis prus callentis, e prus bascosas de s'atonzu, diaici callentis e diaici bellas, e diaici bascosas, ca parit, giai giai, de essi torraus a s'istadi.
E invècias, sa dì de oi si nd'arregodat (a incumentzai de mei po primu) ca teneus un'antra bella fita de atonzu de si papai, e de si scroxai puru (chi si praxit de prus mancai diaici po cumenti sonat sa frasia), e in prus, teneus puru is tres mesis de s'ierru, ainnantis chi ndi torrit su beranu e apustis s'istadi e, torra, sa basca.
E duncas, eia, de su chi narant is previsionis, nd'ant a arribbai duas o tres diis de frius, de bentu forti e de acua: e tocat feti a isperai (cumenti fatzu dònnia, dònnia annu, de su restu) ca su tempus mau no fetzat tropus dannus, e po su chi pertocat s'acua, si sciit beni, ddu scieis beni cumenti andant is cosas innoi in Sardìnnia, eia, s'acua, megamu a si narai, serbit meda, e duncas, tocat a ddu lassai fai, cumenti faint in Bosa, a trassa de cumenti narat su dìciu (chi est unu de is prus famosus, tra totus is dìcius chi si intendint innoi in s'isula stimmada cosa nosta); e duncas, eia, candu proit tocat a ddu lassai proi, isperendi, dònnia segundu, ca su tempus mau no fetzat arroris.
E duncas, megamu a si narai, seu incumintzendi a scriri custas rigas de giòbia, mancai s'artìculu de oi ndi siat giai bèssiu custu mengianu; e intzandus ita abarru ancora a fai, innoi aranti de su tialu de computer?
Megamu a si narai, puru, ca aforas (aforas de s'aposentu innoi trabballu, po si cumprendi mellus puru) parit chi si ndi siat po sciusciai su cielu a terra, e is cosas ant a sighiri a andai sèmpiri peus, de ora in ora, e duncas, eia, mi megu a solu a solu, ita nci bessu a fai chi tanti est giai giai po incumentzai torra a proi? E duncas, eia, sighendi su dìciu chi narat ca "chini tenit su tempus po fai una cosa no iat a depi abertai a dda fai a s'incras" (e chi pròpriu si depu narai sa beridadi, est unu dìciu chi mi praxit meda meda, fortzis est unu de cussus chi mi praxint de prus). E sa cosa prus toga de is dìcius est ca su giogu bessit beni candu sighis cussu chi narant is dìcius etotu, candu fais su chi ti consillant; ca unu dìciu andat sighiu, puru, e no feti arremonau, chi cumprendeis su chi seu circhendi de si narai.
E duncas, eia, fadendi su contu ca de bessiri de domu immoi no tèngiu nesciuna gana (po crupa de su tempus mau, cumenti s'apu contau immubagora etotu), fadendi su contu, pruschetotu, ca tra un'oritedda at a scurigai puru e intzandus at a brintai su frius (ma su frius prus lègiu ddu at a fai cras, chi at a essi cenabara, e sabudu puru, cun is temperaduras chi ndi iant a podi cabai fintzas a cuatru-cincu gradus, e tittia mi benit de narai, cumenti si narat in Bidd'e Sorris etotu, chi est su logu innoi seu stètiu pàsciu e pesau de calincuna cosa cumenti a corantacincu annus), intzandus sa cosa mellus chi potzu fai (fadendi su contu ca no seu arrannèsciu nemmancu a fai su megameddu, ca tèngu sa conca prena de bideas ca mi parit una pista innoi si baddat) est cussa de mi cuncodrai unu pagheddeddu de trabballu po sa cida chi at a benni (e sèmpiri chi su Cielu at a bolli custu beni po mei, est craru), po su giòbia chi at a benni, e chi at a essi, tra is atras cosas, 'tendei 'tendei (sèmpiri po manigiai unu modu de narai ca si intendit fatu fatu in Bidd'e Sorris), s'ùrtimu po su mesi de donniasantu, a su mancu po custu duamilla e binticincu.
Poita, apustis, nd'at a brintai su mesi de Idas, su mesi de Nadali. E duncas, depu incumentzai a mi fai una parighedda de contus, e incumintzu a ddus fai impari a bosatrus: fadendi su contu ca is artìculus chi ndi pesu in sardu e chi ballint po is novas de su Diàriu Sportivu ndi bessint (cumenti scieis, cumenti s'apu giai narau) dònnia giòbia, chentza de ndi sartai nemmancu unu (mancai siat giòbia de festa), e fadendi su contu ca sa dì de Nadali cust'annu at a essi, eia, nemmancu a ddu fai aposta, de giòbia, intzandus mi cumbenit a tenni unu pagheddeddu (unu pagheddeddu feti, si cumprendit) de trabballu pesau ainnantis de s'ora, e custu po no dda acabbai sa dì de Nadali a passai totu su mengianu, e su megama puru, aranti de sa tialu de tastiera (cumenti tzerriaus sa machina de iscriri acapiada a su tialu de computer) e aranti de su schermu, in s'interis ca totus is atrus funt fadendi, cumenti est giustu puru, sa festa, e duncas, in s'interis chi is atrus funt papendi e bufendi; eia, mi cumbenit, duncas, a mi ponni a scriri unu pagheddeddu dònnia dì, chi nci dda fatzu, po no m'agatai a s'ùrtimu (me is ùrtimas oras, chi si praxit mellus cumenti sonat e chi s'agiudat mellus a cumprendi de ita seu chistionendi) cun totu su trabballu de fai, e de pesai. Ca candu unu depit fai is cosas totu curri curri, cumenti si iat a podi narai puru (e cumenti si narat, a su mancu innoi in Bidd'e Sorris), totu de pressi, intzandus est facili chi nd'arribit su nervosu puru, e intzandus est facili ca su trabballu nemmancu ndi bessat aforas beni, cumenti invècias iat a podi sucedi chi tenis sa possibbilidadi, s'ocasioni, de fai is cosas cun sa calma, cun su tempus chi serbit.
E duncas, s'apu contau giai totu po oi, po su chi pertocat is strollichiminis: s'apu contau de su tempus chi est fadendi (de su frius chi est arribendindi) e de su tempus chi sighit a passai, puru, ca funt is duas cosas chi scriu, dònnia dònnia cida (eia, a trassa de unu ritu, cumenti chi fessit unu ritu, po ddu narai mellus puru), ainnantis de mi ponni a chistionai de is legas de importu prus mannu po unu giàssu chi sighit (cumenti fadeus nosu de su Diàriu Sportivu) is resultaus de totus is partidas chi si giogant in Sardìnnia (po su chi pertocat su mundu de is diletantis), partendi de su campionau de s'Ecellenza e fintzas a nd'arribbai a su campionau de sa Segunda Categoria, passendi, duncas (mi parit bastanti craru puru), chentza de si ndi scaresci, chi si praxit de prus cumenti sonat, de is campionaus de sa Promotzioni e de sa Primu Categoria puru.
E duncas, po su chi pertocat is strollichiminis, po custa cida puru si iat a podi narai ca ddus apu spaciaus; de su restu s'apu promìtiu ca no s'apa a chistionai de su Nadali ainnantis chi nd'arribit su mesi de idas, mancai is bias de sa bidda cosa mia siant giai totus cuncodradas cun is apicajonis, cun is luxis chi seus costumaus a biri me is bias me is cidas ainnantis de su Nadali (ma abarrant apicadas, est craru, me is cidas apustis puru), e gei ndi teniànt de pressi, mi benit de narai diaici, ca parit ca giai giai no biiant s'ora de apicai is tialus de lampanas.
E po mei andat beni diaici, ita boleis chi si naru?
E duncas, si nd'arregodu feti ca, chi ndi pesu totu custu muntoni de contus, de contixeddus e mescamente de strollichiminis, ainnantis de mi ponni a arrexonai, impari a bosatrus etotu, apitzus de is novas de importu prus mannu chi nd'arribbant de is campus de càlciu innoi si giogant is partidas de is diletantis, ddu fatzu poita mancai diaici arrannèsciu a ndi cassai s'atentzioni, puru, de totus cussas personas chi no funt acapiadas a istrintu cun is fainas de is campionaus (e megu a pentzai, mescamente, a is femineddas) ma, mancai, tenint agradessu de podi ligi calincuna riga pesada in sardu, scrita in sardu, po ddu narai mellus, e duncas, cun custu artìculu, mancai, nc'at a essi calincunu chi at a podi fai unu pagheddeddu de esercìtziu, ca su riscu prus mannu chi seus bivendi in dì de oi (e megu a chistionai de totus is personas chi bivint apitzus de custa isula, impari a mei etotu) est cussu de si ndi scaresi sa lingua sarda, est a narai ca nc'est s'arriscu ca is chi dda sciint chistionai, e is chi dda sciint scriri, o ligi, bengiant a essi sèmpiri prus pagus, fintzas a torrai a nudda, chi cumprendeis su chi seu circhendi de si narai.
E est pròpriu po custu, de su restu, ca is de sa Regioni de sa Sardìnnia (is grandus dotoris chi tenint is crais in manu de su guvernu po su chi pertocat s'isula cosa nosta) ndi pesant, dònnia dònnia annu, e giai de unu bellu arrogu de tempus, su progetu Imprentas, chi est unu modu, bonu meda, po donai una manu de agiudu a ndi pesai unu bellu tanti de rigas, e duncas, eia, si cumprendit beni, de artìculus, chi siant scritus in sardu, e no feti in italianu. E isperu, diaderus, de essi arrannèsciu a mi fai a cumprendi beni, ma de sa cosa, si ddu incumintzu a narai, mancai nd'eus a chistionai mellus, e torra, me is artìculus chi nd'apa a pesai in su benidori, chi su Cielu at a bolli custu beni po mei (ca cumenti narant is bècius, est su Cielu chi cumandat e chi tenit is crais de su giogu, de su giogu chi est sa vida cosa nosta).
E duncas, apustis de s'essi contau totu custu, deu creu ca si potzat andai a castiai, po primu cosa, cumenti funt andendi is cosas in su campionau de sa Primu Categoria, e apustis (ma feti apustis), s'apa a chistionai, puru (e sèmpiri chi m'at a bastai su logu chi tèngiu po scriri s'artìculu de custa cida), cumenti s'apu promìtiu giòbia passau, de su restu, de cumenti funt andendi is cosas in su campionau de s'Ecellenza.
E duncas, deu ia a partiri, chi seis de acòrdiu cun mei, cun sa Lista C, ca in dì de oi (si ddu apu giai narau ca seu incumentzendi a dni pesai cust'articulu candu su tialu de calendàriu mi narat chi seus arribbaus a su binti de su mesi) est cussa, tra totus is cuatru listas chi pertocant su campionau de sa Primu Categoria, innoi ddoi est s'echilìbbriu prus mannu, ddu tzerriu diaici, a su mancu po su chi pertocat sa cursa po ndi cassai su primu postu e, duncas, si cumprendit, po ndi cassai sa bìncida de su campionau.
In dì de oi, candu is scuadras tenint giogadas calincuna cosa cumenti a otu partidas, ddoi funt tres scuadras a su primu postu, e seus chistionendi de is de su Fonne, sighius de un allenadori de esperièntzia manna cumenti est Giacumu Coinu, de is de su Macumere, sighius de un allenadori giòvuneddu cumenti a Romano Marchi (ca fintzas a una pariga de annus fait, fintzas a una pariga de stagionis fait giogat ancora, in campu, impari a is cumpàngius cosa sua), e de is de s'Oschirese (sa scuadra chi nd'ant pesau in Oschiri, gei si cumprendit, deu creu, ma diaici seus prus segurus de si cumprendi apari, cumenti si narat), ca funt sighius de Alfonso Sannio.
E duncas, eia, de sa redatzioni de su Diàriu Sportivu m'ant domandau de ndi pesai unu artìculu apitzus de is de s'Oschirese, chi funt fadendi una cursa toga meda, fadendi su contu (e a fai is contus nci poneus pagu meda, diaderus, cumenti mi praxit a narai, a arrapiti fatu fatu) ca apustis chi ant pèrdiu, chi ndi funt arrutus in domu de is de su Fonne (chi apu arremonau pròpriu immubagora), a sa primu giorronada (e si iat a podi narai, fintzas, is de s'Oschirese funt partius cun su pei trotu e no cun su pei deretu, cumenti narat su dìciu etotu, de su restu) funt arrannèscius a binci po cincu bortas, e po duas bortas nd'ant serrau sa partida cun su resultau siddau in paridadi. E duncas, cumenti eis a sciri giai (a su mancu chi eis lìgiu unu de is artìculus chi ndi bogaus aforas dònnia cida, tra cussus scritus in italianu), seus costumaus a ndi pesai is ciaciarradas cun is allenadoris de is scuadras, cun is allenadoris de is assòtzius, fadendi su contu, pruschetotu, ca no nc'est nesciunu chi podit sciri, mellus de un allenadori, cumenti funt andendi is cosas in una scuadra, fadendi su contu ca s'allenadori (e mi parit bastanti craru) sighit sa scuadra cosa sua, si iat a podi narai, dònnia cida, po duas-tres bortas a sa cida, po is allenamentus; e duncas, eia, s'allenadori sciit, mellus de totus is atrus, cumenti funt andendi is cosas.
Ma a sa fini mi depu arregodai (e sa cosa, deu creu, ballit po bosatrus puru) ca seus sèmpiri chistionendi de allenadoris (e de giogadoris, est craru) ca faint parti de su mundu de is diletantis; e custu bollit narai, po su prus, ca tenint totus (o giai totus) un antru trabballu de sighiri; est a narai, duncas, ca is diletantis no bivint gràtzias a su giogu de sa bòcia (cumenti invècias podint fai is giogadoris e is allenadoris chi faint parti de su mundu de is professioneris), e duncas, eia, tocat a fai su contu ca iant a podi tenni, mancai, calincunu strobbu cun su trabballu cosa insoru. Chi est, de su restu, cussu chi m'est sucèdiu cun Alfonso Sannio, chi at fatu de totu po agatai cincu minudus aintru de sa dì, po podi ciaciarrai de bòcias e de resultaus de is partidas impari a mei, ma fiat diaici ghetau a pari (ddi naru diaici) cun is fainas chi pertocant su trabballu cosa sua, ca m'at domandau su prexei de ddu iscusai, ca pròpriu no arrannèsciat a si ndi scabulli de totu su chi teniàt de fai, sciadau, e m'at consillau de circai de ndi pesai sa ciaciarrada (e duncas s'intervista, cumenti si iat a podi tzerriai, puru) cun unu giogadori de is de s'Oschirese etotu, ca a sa fini, m'at narau issu etotu, cussus chi ndi cabant in campu funt is piciocus, is giogadoris. E duncas est stètiu issu etotu chi m'at donau su numeru de telefunu de Nanni Spanu, unu de is giogadoris cun s'esperièntzia prus manna chi ddoi funt, in dì de oi, in sa rosa de is de s'Oschirese.
E s'acudu a si narai ca sa ciaciarrada chi nd'apu pesau cun Spanu m'est praxia meda, est a narai ca nd'eus bogau aforas legas de importu; e in prus, ddu apu cumprèndiu de sa boxi, de is fueddus chi at manigiau, a Spanu ddi at fatu prexei meda a podi chistionai cun mei de bòcias, de resultaus e de sa scuadra cosa sua; e diaderus, apustis chi ndi pesu ciaciarradas diaici bonas, diaici togas, mi benit totu de pentzai ca su trabballu miu siat unu de is prus bellus chi mi podiant capitai in custa vida, e de custu, e po custu, chi si cumprendit mellus mancai diaici, no potzu fai atru ca ndi torrai gràtzias a su Cielu.
Ma torraus a nosu e, duncas, a totu su chi m'at contau Spanu.
Is de s'Oschirese, me is cidas passadas, funt arrannèscius a binci contra a is ùrtimus de sa lista de su Patada, e cumenti mi praxit a narai fatu fatu, is partidas chi parint is prus facilis (fadendi su contu ca is de s'Oschirese s'agatant, cumenti s'apu giai narau, a is primus postus de sa lista) a sa fini benint a essi is prus dificilis. E custa est una cosa chi podit balli, puru, po totus is fainas chi sigheus in sa vida cosa nosta de dònnia dì (e custu de pigai cumenti a esèmpiu is chistionis chi nd'arribbant, mancai, de su mundu de sa bòcia, e circai de cumprendi chi podint balli po sa vida de dònnia dì est unu de is giogus chi mi praxit de prus a fai): candu ti parit ca ses bincendi, candu ti parit de essi bèniu a essi su prus forti de su mundu, intzandus sa vida ti pigat e t'atzapuat, ti pistat a terra, cumenti si iat a podi narai, e cumenti si narat, de su restu.
Ma torraus a is fueddus chi m'at regalau Spanu in sa ciaciarrada chi nd'eus pesau impari. «Sa partida chi eus giogau contras a is de su Patada, a sa fini, est stètia meda ma meda prus tostada de su chi si podestus abertai, chi cumprendeis su chi seu narendu. Is aversàrius cosa nosta, e megu a chistionai, est craru, de is biancu-birdis, ant giogau una partida de importu mannu, mancai s'agatint, in dì de oi, a s'ùrtimu postu de sa lista. Po bona sorti, seus arrannèscius a serrai su primu tempus cun su resultau de duus a zeru, e custu s'at donau una bella manu de agiudu, e si cumprendit. In su segundu tempus, invècias, eus abasciau su ritimu de su giogu cosa nosta, chi cumprendeis su chi seu circhendi de narai, pentzendi, mancai, ca sa partida fessit giai spaciada, giai acabbada, e invècias nci fiant de giogai, cumenti est bastanti craru, atrus corantacincu minudus. E diaici, nd'eus ingotu su gol de su duus a unu, ma po bona sorti seus arrannèscius a aguantai, a apoderai fintzas a su de noranta minudus. Po nosu cussus tres puntus, is tres puntus chi nd'eus cassau, chi seus stètius bonus a ndi cassai, fiant de importu mannu, e duncas no podeus ca essi prexaus meda, ma meda, po cumenti si funt andadas is cosas, fadendi su contu, mescamente, ca tenestus una bella pariga de giogadoris chi no ndi funt potzius cabai in campu poita funt ingotus, o strupiaus. Po su chi si pertocat, comentecasiat, fait a narai ca is cosas si funt andendi beni meda, fadendi su contu ca apustis de otu giorronadas fatas s'agataus a su primu postu de sa lista, cun dexesseti puntus in totu. E sa cosa ballit de prus puru chi pentzaus ca sa rosa est mudada meda de s'annu passau; est a narai, duncas, ca nci funt stètius unu bellu tanti de giogadoris, chi giogànt in s'Oschirese giai de unu bellu arrogu de tempus, chi ant decìdiu de andai a giogai cun atras scuadras: e chistionu, mescamente, de giogadoris fortis cumenti a Unali, Kozeli, Murgia, Mascia e Budroni; deu tèngiu un acapiu mannu meda cun issus e mi iat a fai prexei a ddus podi saludai innoi me is paginas de su Diàriu Sportivu. Si intendit ca no nci funt prus, cumenti si iat a podi narai, mescamente in su spolladroxu e no feti in campu duncas; ma tocat a narai, puru, ca is piciocus, is giogadoris chi ndi funt arribbaus cust'annu funt fadendi su tanti de trabballu chi s'abertastus, est a narai ca si funt donendi una bella manu de agiudu. Candu tenis unu bellu cantu de giogadoris nous, intzandus tocat a fai su contu ca iat a podi serbiri unu pagheddeddu de tempus in prus po agatai sa manera mellus de giogai totus impari, chi cumprendeis su chi seu narendusì. Ma fait a narai, puru, ca s'allenadori cosa nosta, Sannio, impari a is atras personas chi ddu agiudant po is allenamentus, funt fadendi de totu po fai giogai beni sa scuadra e, duncas, is giogadoris. Immoi stadeus beni meda e, est craru, si iat a praxi a abarrai a su primu postu, o comentecasiat me is primus postus de sa lista, fintzas a sa fini. Custu est su chi bisaus, su chi isperaus, ma apustis, tocat a biri ita totu sucedit in campu».
Is de s'Oschirese, fintzas a immoi, ndi funt arrutus feti una borta (cumenti s'apu giai arremonau) in sa partida chi ant giogau contras a is de su Fonne, in sa primu bessida de su campionau nou. «Eus pigau su gol a s'ùrtimu minudu de giogu, e po crupa nosta etotu; no si seus fatus agatai bastanti scidus, e duncas is aversàrius nd'ant aprofitau acoitu meda. Mi dispraxit meda, ma meda, po cumenti funt andadas is cosas, poita cun unu stìddiu de atentzioni in prus, sa dì nd'estus potziu cassai unu puntixeddu, ca iat a essi bàlliu cumenti a s'oru. Seus chistionendi, comentecasiat, de una de is scuadras prus fortis chi nci funt in sa Lista C, e sa partida est stètia toga meda, po su prexu e su spàssiu de is tifosus chi funt bènius a su campu a dda castiai e a fai su tifu. Is de su Fonne, custu est pagu ma seguru, si dda ant a giogai fintzas a s'ùrtimu segundu e ant a essi tra cussas scuadras chi ant a curri po ndi cassai s'artziada de categoria. Contras a is de su Macumere, invècias, nd'eus bodditu unu gol ca fortzis no nci fiat nemmancu, est a narai ca sa bòcia est andada a sbati apitzus de sa linna de sa traversa, cumenti si iat a podi narai, e apustis nd'est torra arruta in campu, e po s'arbìtru, intzandus, nci fiat su tanti po donai su gol, su puntu, a is aversàrius cosa nosta, ma segundu mei sa bòcia no est brintada in porta, est a narai ca no est andada ainnantis de sa linea de sa porta. Ma comentecasiat, est stètia, nd'est bessida aforas una partida toga meda, chi is duas scuadras ant giogau cun su corteddu tra is dentis, cumenti si narat e cumenti si iat a podi narai, e duncas deu creu ca su resultau in paridadi siat cussu prus giustu po su chi s'est biu in campu sa dì. Candu t'agatas a giogai aforas de domu, de su restu, sa cosa de importu prus mannu est cussa de no perdi, e a nosu is cosas si funt andadas beni meda, fadendi su contu ca nd'eus ingotu unu gol. Contas a is de su Fonne puru eus giogau una partida toga meda, e s'ùnica cosa chi s'est andada a trota pertocat cussu sbàlliu chi eus fatu, desinò a cust'ora festus ancora cun su zeru a sa boxi partida pèrdias, chi mi permiteis de manigiai custus fueddus e de ddu narai, mancai, diaici etotu».
Apustis, Spanu m'at fatu a cumprendi ca is de s'Oschirese tenint una biga de trabballu, ancora, de fai po cust'annu; est a narai ca iant a podi mellorai ancora, dì po dì, cumenti iant a depi fai, de su restu, totus is ominis in custa terra (ma in sa truma nci ghetaus, nci poneus puru is femineddas, e nci iat a mancai atru): su de si cumportai mellus de cumenti si seus cumportaus sa dì ainanntis, su de circai de fai mellus is cosas chi si pertocant, is fainas chi sigheus.
«Po su chi pertocat sa difesa, podeus andai mellus, custu est pagu ma seguru – s'est acutu a mi scoviai Spanu – e chistionu deu ca seu pròpriu unu difensori; ma de calincuna cida seus trabballendi, aintru de is allenamentus etotu, chi potzu manigiai custus fueddus, e chi mi cumprendeis po su chi si bollu narai, po circai de no ndi buscai prus gol scimprus, cumenti si iat a podi narai; e seu chistionendi de cussus gol ca nd'arribbant po crupa nosta etotu, prus ca po sa bravura (o sa bravesa, chi si praxit de prus diaici, cumenti mi consillat de manigiai su fueddariu ndr), po sa fortza de is aversàrius chi s'agataus aranti. E deu no potzu fai atru ca sighiri a pentzai a is cosas mias, po su chi pertocat su campu de giogu, est craru, cun su coru prenu de isperas bonas: no potzu fai atru ca isperai ca is cosas si potzant andai sèmpiri mellus, e de su restu, cumenti si narat, candu trabballas beni, intzandus nd'arribbant puru is resultaus, mi parit bastanti craru. Apitzus de sa isfida chi depeus giogai contras a is de su Thiniscole, e chi in dì de oi s'agatant me is ùrtimus postus de sa lista, me is partis prus bàscias de sa lista, intzandus si potzu narai ca fadendi su contu de is giogadoris chi faint parti de sa rosa cosa insoru, mi ia apa a essi abertau de ddus agatai in una positzioni prus bona in sa lista etotu, ma custu no bollit narai, ma peròu, ca po nodu no at a essi una partida tostada, e dificili meda, de giogai. E sa cosa ballit, aguali aguali, po sa partida chi eus a depi giogai sa cida apustis, sa cida avatu, candu s'at a tocai andai a giogai in domu de is de sa Dorgalese. In custas duas partidas, deu creu, eus a cumprendi cantu balleus, e eus a cumprendi cali campionau, cali stagioni s'abertat».
E immoi si potzu narai, puru, ca is de s'Oschirese ndi funt torraus agoa de sa partida in domu de is de sa Montalbo de Thiniscole cun unu puntixeddu in buciaca, cun sa partida chi s'est serrada cun su resultau de unu a unu. Castiendi cumenti funt postas is cosas in sa lista, apustis de sa de noi partidas de sa lista de s'andada, is de s'Oschirese s'agatant a su segundu postu, cun dexiotu puntus in totu allogaus a su callenti, impari a is de su Supramonte etotu, e cun duus puntus in mancu (dexiotu contras a binti) de is chi tenint is de su Fonne e is de su Macumere etotu, chi s'agatant, mi parit bastanti craru (ma no si podit mai sciri chi eis cumprèndiu totu su chi si megu a narai o chi si seis pèrdius calincuna cosa), a su primu postu de sa lista.
«Is cosas si funt andendi bastanti beni, est craru, e no nc'est nesciunu bisòngiu de si cuai; peròu no podeus essi prexaus a su centu po centu, e si cumprendit; podeus donai, e fai, calincuna cosa de prus, custu est pagu ma seguru, fadendi su contu de totus is gol chi ndi seus buschendi, e chi funt tropus, mi parit craru e no nci iat a essi nudda de atru de nc'aciungi a su chi s'apu narau immubagora. Ma nc'est de narai, puru, a bolli essi santzerus, ca is giogadoris chi teneus ingotus, o strupiaus, est a narai, duncas, ca totus is giogadoris ca no ndi podint cabai in campu funt po nosu unu arrori, unu dannu mannu; est a narai ca, cun totu cussa biga de giogadoris strupiaus chi teneus aintru de sa rosa cosa nosta, sa scuadra no podit giogai beni cumenti, invècias, iat a podi fai cun totus is giogadoris abbilis po ndi cabai in campu, chi cumprendeis su chi seu circhendi de si narai, est craru. E sa chistioni ballit po mei puru, e no feti po is cumpàngius cosa mia; is chi funt cabendi in campu, is chi funt gioghendi is partidas in custas ùrtimas cidas, ma peròu, e tocat a ddu narai a forti, a bortas calincunu de bosatrus no cumprendat allu po cibudda, cumenti narat su dìciu etotu, funt fadendi beni meda, est a narai ca funt fadendi unu trabballu bonu, e no nc'est nemus chi potzat murrungiai, deu creu, po cumenti si funt cumportendi, po cumenti funt gioghendi. E sa positzioni chi teneus in dì de oi in sa lista, de su restu, chistionat craru, chistionat mellus de mei etotu; e duncas, su fatu ca in dì de oi s'agataus a su segundu postu de sa lista, cun feti duus puntixeddus in mancu de is chi tenint is primus duas scuadras de sa lista, e megu a chistionai, est craru, sèmpiri de is de su Fonne e de is de su Macumere, intzandus ballit prus de totus is fueddus chi ndi ia a podi bogai aforas de sa buca cosa mia. Ballint prus is resultaus, duncas, de is fueddus, mi parit craru. Ma si potzu narai, puru, ca sciu beni meda cantu potzu donai deu, po su chi pertocat su campu e is partidas chi giogaus, est craru; e sa pròpriu cosa iat a podi balli po is cumpàngius cosa mia: deu sciu beni cantu funt fortis, e ddu sciint issus puru, mi parit craru. Deu isperu, feti, ca totu su trabballu chi seus fadendi, totu su sudori chi ndi seus boghendi aforas me is allenamentus chi ndi pesaus aintru de sa cida, si potzant permiti de ndi cassai su primu postu de sa lista, a sa fini de custa stagioni etotu».
E immoi eus a biri, cumenti si narat, ita totu nd'at a bessiri aforas de sa lista de partidas chi nc'ant a essi de giogai in custu fini de cida chi est arribendindi, acoitu e allestru cumenti unu leporeddu chi si scapat a curri in mesu in mesu a su sartu (chi mi permiteis de giogai, mancai feti unu pagheddeddu, a fai su poeta, prus ca su giornalista sportivu).
E immoi chi nci seu, cumenti si iat a podi narai, andaus a castiai cali funt is partidas de importu prus mannu chi s'ant a giogai in s'ùrtimu fini de cida, a su mancu po su chi pertocat sa Lista C de su campionau de sa Primu Categoria, po incumentzai diaici.
E duncas, is de s'Abbasanta si dda ant a depi biri, in domu cosa insoru etotu, contras a is de sa San Marcu de Crabas: at a essi una partida de importu mannu meda po su chi pertocat sa cursa concas a sa sarvesa; chi est berus, mescamente, ca is allenus (e seus chistionendi de is crabaresus, si cumprendit, berus est?) tenint allogaus feti otu puntus, e otu puntus funt cussus chi tenint allogaus, in buciaca, puru is de su Silanus e is de sa Bittese (sa scuadra de Bitzi, e gei s'at a cumprendi, mi megu a solu a solu, mancai no potzu essi seguru, e duncas po custu ca circu de essi pretzisu prus ca potzu, me is cosas chi scriu, me is artìculus chi ndi pesu; pretzisu cumenti iat a depi essi unu giornalista chi bolit fai beni su trabballu cosa sua, e mi parit bastanti craru puru); is de s'Abbasanta, invècias (e a fai su contu nci poneus pagu meda, cumenti mi praxit a s'arrapiti fatu fatu), staint unu pagheddu mellus de is de sa San Marcu, poita in dì de oi tenint doxi puntus, chi ndi funt arribbaus gràtzias a tres partidas chi funt arrannèscius a binci, e invècias funt sèmpiir tres is partidas ca is de s'Abbasanta ant serrau cun su resultau siddau in paridadi, e po serrai sa chistioni, si potzu narai ca, eia, funt tres is partidas chi is de s'Abbasanta ant pèrdiu, a su mancu fintzas a oi, a su mancu in custas primus noi bessidas de sa stagioni de su duamilla e binticincu – duamilla e bintises. Si potzu narai, puru, immoi chi nci seu, ca is de sa San Marcu de Crabas ant pèrdiu s'ùrtima partida chi ant giogau, in domu cosa insoru etotu, contras a is allenus de su Supramonte (ca eus giai arremonau, fadendi su contu ca, eia, cumenti s'eis arregodai beni a solus, tenint su pròpriu tanti de puntus de is de s'Oschirese etotu); is de s'Abbasanta, invècias, nd'arribbant a sa isfida de custu domìnigu cun su cuatru a duus scutu a faci de is de sa Lulese, in s'ùrtima bessida, cussa chi s'est giogada sa cida passada, mi parit craru. Is primus de sa lista de su Fonne, invècias, ant a depi arriciri sa visita (cumenti si narat) de is de sa Fanum de Orosei, chi in dì de oi s'agatant a su de tres postus in sa lista, e duncas nc'est su tanti po narai ca, eia, iat a podi essi, diaderus, una partida toga meda. Is de sa Fanum Orosei, de su restu, ant bintu s'ùrtma partida chi ant giogau, in domu cosa insoru etotu, contras a is de su Silanos, cun su resultau de tres a unu. De is de s'Oschirese si nd'apu giai chistionau: ant a depi andai a giogai in domu de is de sa Dorgalese, ca in dì de oi tenint trexi puntixeddus allogaus a su callenti, in buciaca, e chi ballint, duncas, po su de cincu postus in sa lista. Po is de su Macumere, invècias, nc'at a essi de giogai (e de circai de binci, mi parit bastanti craru) sa partida contras a is de sa Bittese, in domu allena, e si potzu narai, puru, ca is de sa Bittese ant pèrdiu, cun su resultau de tres a duus, sa partida chi ant giogau in domu de is de sa Sanverese. Is de su Macumere, invècias, nd'ant cassau sa bìncida de sa partida chi ant giogau, in domu cosa insoru, a su Scalarba, contras a is de su Botidda, cun su resulta tundu tundu, e togu meda, de tres a zeru. E serru totus is chistionis po custa cida puru, andendi a s'arremonai sa partida ca is de su Supramonte ant a depi giogai, in domu cosa insoru, contras a is de su Patada, cun is biancu-birdis (e seu chistionendi de is de su Patada, gei si cumprendit, berus est?) ca in sa bessida de sa cida passada nd'ant buscau una bella surra, cumenti si iat a podi narai, de is de sa Dorgalese etotu, ca funt arrannèscius a binci cun su resultau de cuatru a zeru.
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna. IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018 art. 22
