Arregodus : is de s'Ozierese ant fatu una cursa toga meda ca pariànt giai giai una Ferrari
E duncas, a cantu parit nci dda eus fata, po cust'annu puru, a si lassai a is pabas (puru) su mesi de Lampadas, est a nai su de ses mesis de s'annu, e tocat a torrai gràtzias (cumenti seu costumau a fai, de su restu, e chi eis lìgiu a su mancu un artìculu de cussus chi nd'apu pesau fintzas a oi po is Novas de su Diàriu Sportivu, scieis beni de ita seu chistionendi), ca su tempus est sighendi a passai, puru, po custu duamilla e binticincu.
Eia, eis lìgiu beni, seus arribbaus a su de seti mesis, e custu bollit narai, mi parit craru puru, ca po sa metadi is fainas(ddi naru diaici, gioghendi a fai unu pagheddeddu, ma unu pagheddeddu feti, su poeta) funt bellas ca fatus; est a narai ca po sa metadi si seus giai scroxaus cust'annu puru. De calincuna cosa cumenti a dexi diis, de su restu, nd'est brintada puru s'istadi, e immoi no depeus (e no podeus) fai atru ca si gosai su tempus bellu, isperendi feti ca sa basca no si scallit, cumenti sucedit dònnia annu, e de su restu, mi megu a solu a solu, biveus in un'isula (custu est su chi contu a is personas chi atobiu e chi no sciint innoi abarrat sa Sardìnnia, in cali parti de su mundu s'agatat, po ddu narai mellus puru) chi abarrat prus acanta a s'Africa che a s'Italia (chi fadeus beni is contus, e a fai is contus nci poneus pagu, e si cumprendit); e in prus tocat a nc'aciungi (e mi dispraxit a ddu narai) ca is logus innoi nci funt matas est sèmpiri prus pagu (ca seus fadendi su desertu, in s'isula stimmada cosa nosta, a su mancu, a mei parrit de podi narai diaici), e duncas, si cumprendit, cun totu su fogu chi dònnia annu si papat fitas e fitas de s'isula (ddi nau diaici, isperendi ca si cumprendat su chi tèngiu in conca), seus arrischendi de dda acabbai a bivi in mesu a unu desertu, ca est cussu chi isperu chi NO sucedat, e no chistionu tanti po su chi mi pertocat, fadendi su contu ca, po sa metadi, sa vida mia est bella ca fata, fadendi su contu ca tèngiu corantacuatru annus, e duncas, eia, si iat a podi narai ca po unu bellu tanti su brodu cosa mia mi ddu seu coxinau e bufau puru, chi cumprendeis su chi si bollu narai, e chi mi permiteis de manigiai custus fueddus.
E duncas, eia, is pentzamentus lègius, e megu a chistionai de bivi in unu logu, in un'isola chi iat a podi essi sèmpiri prus aguali a unu desertu, no funt tanti po mei, ma po is piciocheddus e is piciocheddas chi, mancai, in dì de oi tenint dexi o cuindixi annus, e s'ant a depi scabulli de totus is dannus e is arroris chi ddis eus a lassai (e ddis seus lassendi), mescamente chi is cosas sighint a andai diaici, diaici mabi, si cumprendit.
E torru gràtzias a sa bona sorti ca scriu in unu giàssu chi sighit is partidas de bòcias de is diletantis, e duncas su trabballu miu est cussu de si torrai a contai ita totu sucedit, ita totu ndi benit aforas me is campus de càlciu, e no, custu est pagu ma seguru, cussu de sighiri cumenti andant is cosas po su chi pertocat s'ecologia.
E a sa fini, fortzis, est mellus diaici, mancai, peròu, su de trabballai po unu giàssu chi sighit totus is assòtzius de bòcia chi nci funt spratus in totu s'isula no bolit narai ca, intzandus, mi potzu tupai is ogus, e is origas, e pentzai ca no nci siant atras chistionis de importu. Antzis!
E chi eis lìgiu a su mancu un antru artìculu, de cussus chi ndi pesu in su sardu campidanesu (in su sardu chi si fueddat innoi in su Campidanu de mesu, duncas), sciesi, puru (e beni meda) ca mi praxit a mi strollicai, unu pagheddeddu, impari a bosatrus, ainnantis de mi ponni a ciaciarrai de partidas, de gol, de giogadoris, de resultaus e de totu su chi nd'arribbat de is campus de giogu. E duncas, eia, mi pigu su permissu de abarrai innoi a ciaciarrai, a arraxonai feti un antru pagheddeddu de is chistionis acapiadas a s'isula (cumenti apu fatu fintzas a immoi, de su restu, chistionendusì de sa basca chi fati, e chi at a fai in totus is cidas chi nd'ant a arribbai, e chistionendusì de is timorias chi tèngiu, eia, po s'isula cosa nosta).
E duncas, eia, si potzu narai, puru, immoi chi nci seu, ca mi sucedit fatu fatu de chistionai cun is personas (cun personas chi mancai, no ant mai intèndiu nemmancu su nomini de s'isula cosa nosta bella e stimmada, de s'isula innoi seu nàsciu, po ddu narai mellus puru, e innoi bivu, de corantacuatru annus) de sa stima, e de s'amori, e de sa passioni chi mi intendu in su coru (e in brenti puru) po sa Sardìnnia, e de su restu, mi megu a solu a solu, chi su Cielu m'at fatu nàsciri in pitzus a custa fita de terra (diaici m'est bèniu de dda tzerriai, gioghendi, mancai, torra!, a fai su poeta, prus ca su giornalista) mi parit totu de podi pentzai (e m'apa a sballiai, mancai, ma est diaici ca mi cuncodru sa cosa, in sa conca mia, chi cumprendeis su chi si bollu narai) ca nc'est unu motivu, a su mancu (si ddu torru a arrapiti), diaici mi praxit a pentzai, diaici mi benit beni de pentzai.
E duncas, nc'est de narai, puru, ca no seu mai arrannèsciu a mi spriogai (cumenti apu sèmpiri intèndiu narai innoi in Bidd'e Sorris, e su fueddu mi praxit meda, ma meda, po cumenti sonat, chi pròpriu si ddu depu narai) de s'isula innoi seu nàsciu, e custu bollit narai, mi parit bastanti craru, ca in totus custus annus no seu mai arrannèsciu a abarrai atesu de custu logu (de custa barchitedda de terra chi abarrat giai giai in mesu a su mari de su Mediterraneu) po prus de noranta diis de sighiu, e mi benit peròu totu de pentzai ca, eia, nci funt sardus ca pigant armis e bagàglius (cumenti si iat a podi narai a trassa de cumenti si narat in italianu etotu) e si ndi andant a bivi, e mescamente a trabballai, in calincuna atra parti de su mundu, o de s'Italia etotu (po no andai tropu atesu).
E de sa chistioni m'est capitau de nd'arraxonai de pagu cun Gennaru, chi est un amigu miu, chi tèngiu innoi in bidda, e chi stimu meda meda, chi pròpriu si ddu depu narai: e issu m'at contau, duncas, ca at sèmpiri trabballau a travessu, est a nai in giru, atesu de s'isula, fintzas de candu fiat unu piciocheddu, e fintzas de candu est dèpiu partiri (cumenti ant dèpiu fai in medas personas) po fai su sordau, est a narai, po fai s'annu de su militari (ca fintzas a una bella pariga de annus fait fiat obbrigu, e gei si ddu eis a arregodai mellus de mei puru); e duncas, est de candu tenit dexiotu annus (a fai is contus nci poneus pagu meda) ca Gennaru at incumentzau a girai s'Italia. E si cumprendit: a unu sardu at a benni sèmpiri su disìgiu de torrai in sa terra cosa sua, mancai po una cidixedda, mancai po cussas duas cidas de vacantzas in s'istadi (e in custu, si pigat sa nostalgia, sa gana manna, po manigiai unu fueddu chi apu apena agatau in su fueddariu, su male de su campanili, cumenti si iat a podi narai, puru, de su chi seu ligendi, sèmpiri in su fueddariu; e in custa nostalgia chi si pigat, seus giai giai agualis, mi benit de narai custu puru, a is personas chi lassant su Sud America, e pentzu mescamente a is brasilianus, e mescamente a is giogadoris brasilianus chi benit a giogai a bòcia innoi in Italia etotu); ma est berus puru chi nci funt personas (cumenti a mei etotu, de su restu) ca no funt bonus nemmancu a si imaginai atesu de cust'isula, e preferrint, mancai, su de abarrai poberas, e cun pagu trabballu, ma prexadas, po su chi fait, po su chi ballit su de podi abarrai innoi in su logu innoi ses nàsciu e crèsciu.
E po su chi mi pertocat, diaici circu, mancai, de serrai su strollichimini innoi ndi seu arrutu, chentza, giai giai, de mi nd'acatai, apu sèmpiri scerau de abarrai mancai unu pagheteddu prus poburu (prus poburu, mancai, de calincunu amigu miu chi est andau a circai trabballu a Milano, o a Torinu puru), ma comentecasiat, bastanti prexau. Ca po su chi mi pertocat, no arrannèsciu nemmancu a pentzai, nemmancu a immaginai de bivi, de passai mesis e mesis in unu logu fridu (cumenti iant a podi essi is grandus citadis chi ddoi funt in su nord de s'Italia) o, ballit aguali, no nci dda fatzu nemmancu a imaginai de depi bivi in una de cussas citadis mannas, innoi ddoi est, mancai, una surra manna meda de machinas, e de incuinamentu. Eia, ddu apu cumprendiu: Londra no est su logu chi fait po mei (po nd'arremonai unu), e nemmancu Berlino (piticu su frius chi fait in s'ierru!); chentza de si chistionai de Barcellona, ca po su chi pertocat su tempus chi fait mi iat a praxi puru, mi iat a andai beni, ma chi pentzu a totu sa biga manna, su muntoni mannu de genti chi ddoi bivit mi brintat su frius (cumenti si megàt sa bon'anima de mamma mia etotu, chi mi benit sèmpiri in conca, e torru gràtzias a su Cielu po custu, candu scriu is artìculus in sardu, mescamente candu mi nd'arregodu, e duncas candu manigiu is fueddus chi mi naràt issa etotu. E custa cosa mi prenit su coru de prexu, chi pròpriu si ddu depu narai, chi pròpriu si depu narai sa beridadi, cumenti seu fadendi, de su restu).
E duncas, s'amori ca mi intendu in su coru po cust'isula, fortzis, no si podit ispiegai cun is fueddus, e deu creu ca sa pròpriu cosa potzat balli, chi no po totus is chi ligint cust'artìculu, po sa parti prus manna. E duncas, candu apu tentu s'ocasioni de nd'arraxonai impari a Gennaru (chi s'apu arremonau immubagora, eia, seu chistionendusì de s'amigu cosa mia) issu m'at narau ca est sèmpiri stètiu costumau a si intendi a domu in dònnia logu de s'Italia, mancai no fessit in s'isula, duncas; ca a issu, po si intendi a domu, ddi bastàt (e ddi bastat ancora, in dì de oi) a tenni unu trabballu, unu logu innoi bivi e, pruschetotu (e mi parit craru), sa famìllia cosa sua. E deu ddi apu arrespustu ca sciu giai ca chi mi stesiu tropu (est a narai, po tropu tempus de sighiu) de cust'isula, seu seguru ca mi ndi buscu unu puntori, unu puntori mannu; seu seguru ca nci perdu sa saludi, cumenti si iat a podi narai, puru, e immoi ca ddu sciu no potzu fai finta de nudda.
Candu seu abarrau po tres mesis atesu de custa isula, de custus logus, mi pariat ca mi podemu morri de su disprexei, de sa nostalgia, cumenti si narat, de unu segundu a s'atru.
E Gennaru, invècias, m'at contau (e candu is personas mi contant is istorias chi pertocant sa vida cosa insoru, est cumenti chi mi fetzant un arregalu de importu mannu meda, mescamente candu su chi mi contant ddis arribbat de su coru) ca sa pròpriu cosa ddi naràt sa mulleri: ma a sa fini Gennaru iat scerau, a is tempus, candu fiat coiau de una cuindixina de annus, de partiri concas a su Nord Italia po aciapai unu trabballu chi potessit essi prus bonu de su chi teniat innoi (e mescamente chistionaus de dinai, e gei si cumprendit, ca serbit cussu puru, po bivi in custu mundu macu e totu ghetau apari, cumenti mi benit de narai fatu fatu), e apustis de una pariga de annus, nemmancu a ddu fai aposta (ca sa vida parit una brulla, una brulla marigosa, ma peròu, a bortas), sa mulleri s'est intendia mabi, totu paris, est a narai de unu minudu a s'atru (ca is dannus e is arroris, mescamente is dannus e is arroris chi si benint a su coru, no si donant avisus ainnantis de nd'arribbai, e si cumprendit, berus est?), e ddi est morta, custu m'at contau, tra is manus.
E no nc'eis a crei (e cun custu dda acabbu puru de mi strollicai e de si fai sa conca a acua cun custas chistionis) ca su bisu prus mannu chi teniàt sa mulleri fiat, pròpriu, su de podi torrai in s'isula cosa sua. E ddu cumprendu beni, ita bolit narai. E sa fini de sa storia de Gennaru cali est stètia? Ca una pariga de annus apustis chi est morta sa mulleri, si nd'est torrau a trabballai in Sardìnnia. E m'at contau totu custu cun is ogus luxentis, chi cumprendeis su chi si bollu narai, e nc'est de crei ca deu puru tenia is ogus luxentis, in s'interis chi ddu ascurtamu.
E candu chistionu cun calincunu, de s'amori chi podeus intendi po un'isula, po su logu innoi seus nàscius, mi benit fatu fatu de nc'aciungi ca, eia, chi no ses nàsciu in pitzus de un'isula, intzandus, fortzis (e naru fortzis) no podis cumprendi ita bollit narai. De sa cosa, de sa chistioni ia tentu modu de ndi chistionai puru cun unu piciocu chi fiat nàsciu in s'isula de Lampedusa (ca, si cumprendit, abarrat meda ma meda prus piticazza de sa Sardìnnia); e issu puru m'at contau ca, mancai apat bivu in giru po su mundu e po s'Italia, fintzas a lompi a Londra, eia, dònnia tanti depit torrai po fortza in s'isula innoi est nàsciu, ca sa gana de torrai a biri cussus logus est diaici manna ca est maba de amasedai. E deu ddu potzu cumprendi beni meda. Ma a sa fini, fait a narai custu puru, su mundu est prenu de sardus chi ant lassau s'isula po andai a trabballai in atrus logus: immoi chi nci pentzu, ia atobiau duus sardus (una picioca e su sposu) candu fia arrannèsciu a nci lompi, a nci spundi fintzas a Bergen, chi est una citadi in Norvegia; e mi nd'arregodu ca in su portu emus atobiau custus duus sardus chi trabballànt ingunis, po si narai, po si fai a cumprendi cumenti seus abbilis (e de seguru sa cosa no est incumentzada oi, ma andat ainnantis de annus e annus, e si cumprendi beni, berus est?) a si spaniai in totu su mundu (chi mi permiteis, cumenti isperu, de manigiai custu fueddu).
E duncas mi parit de podi narai ca, po custa cida puru, apu spàciau de mi strollicai, est a narai ca apu spaciau cun is strollichiminis chi mi ndi seu agatau in conca. E si torru a arrapiti (ca, mancai, nc'est calincunu chi est arribbau a ligi custus artìculus po sa primu borta, e mancai no arrannèscit a cumprendi cumenti andant is cosas, e de ita seu fueddendi) ca no sceru mai is legas chi apa a pigai me is artìculus chi ndi pesu in sardu, ma sigu su chi mi benit in conca in su momentu, e naraus, puru, ca est unu giogu chi mi praxit a fai fintzas a m'amachiai, e est unu giogu chi fatzu giai giai de una bella pariga de annus, e sighit a mi donai satisfatzionis mannas, cumenti si iat a podi narai.
E duncas, si potzu narai puru ca nci sticu custus strollichiminis (cumenti mi praxit e cumenti mi benit de ddus tzerriai) siat po no m'arrosci tropu (chi boleis ligi feti de bòcias, e si naru: feti!, intzandus podeis andai a castiai totus is artìculus chi ndi pesaus in italianu e chi ndi bessint aforas dònnia, dònnia dì, sèmpiri in su giàssu de su Diàriu Sportivu, e mi parit craru puru); desinò, chi scerais de ligi is artìculus in sardu, depeis fai su contu de nci podi atapai in calincunu contu, in calincunu contixeddu, cumenti su chi s'apu apena acabbau de si intregai.
E sa cosa no mi dispraxit, antzis, chi pigaus po bonu ca is de sa Regione de sa Sardìnnia, chi funt cussus, est craru, chi ndi pesant su bandu IMPRENTAS (chi est su bandu chi pertocat, est craru, is artìculus chi ndi pesu, chi scriu in sardu e chi ndi bessint aforas dònnia, dònnia giòbia, chentza de ndi sartai nemmancu unu), s'ant consillau de circai de manigiai sa cantidadi de fueddus prus manna chi arrannèsceues, e duncas, diaici seu fadendi: ca chi depessi abarrai innoi a scriri, e a si chistionai, feti (e tocat a ddu torrai a arrapiti: feti!) de partidas, de resultaus e de bòcias, intzandus emu a manigiai feti cussus binti-trinta fueddus, e sa cosa no mi sonat beni, chi pròpriu si ddu depu narai.
Ma a su pròpriu tempus, mi depu arregodai, sèmpiri, ca s'artìculu bessit po unu giàssu chi sighit is fainas de su mundu de su càlciu de is diletantis sardus, e duncas, custu bollit narai, eia, ca po custa cida puru si depu chistionai unu pagheddeddu de partidas, de resultaus, de gol, e de puntus in sa lista.
E cumenti podeis biri a solus (agatais totus is artìculus chi ndi funt bèssius in custus ùrtimus cuatru-cincu annus in su giàssu etotu), me is mesis de s'istadi si cuncentraus (chi mi permiteis de manigiai custu fueddu) apitzus de is chistionis chi pertocant is scuadras chi ant bintu su campionau cosa insoru, partendi, duncas, de is scuadras de sa Promotzioni, passendi po is scuadras de sa Primu Categoria, e fintzas a arribbai, mi parit bastanti craru puru, a is otu scuadras chi nd'ant cassau sa bìncida de su campionau cosa insoru po su chi pertocat su mundu de sa Segunda Categoria.
E duncas, torrendi a nosu, e po si fai a cumprendi mellus innoi seus arribbaus cun su trabballu, cun is chistionis, si potzu narai ca custa est sa de tres cidas chi dedicaus a is scuadras de sa Primu Categoria, e duncas, a fai is contus nci poneus pagu meda, duas cidas fait apu tentu su modu, s'ocasioni, cumenti si iat a podi narai, puru, de si chistionai de is de su Cannonau Jerzu, sa scuadra sighida de Andrea Piccarreta, ca nd'ant cassau su primu postu in sa lista A; e sa cida passada, invècias, s'apu chistionau (unu pagheddeddu, po su chi apu acutu, mi parit craru) de is de su Samugheo, chi nd'ant cassau sa bìncida de su campionau po su chi pertocat sa Lista B. E immoi (immoi chi seus arribbaus a sa primu cida de su mesi de Treulas, cumenti megamu a si narai a s'incumintzu etotu de custu artìculu) mi tocat (e ddu fatzu cun prexei mannu meda, e si cumprendit!) a si chistionai de sa stagioni toga meda, de sa stagioni de oru chi funt arrannèscius a ndi pesai is de s'Ozierese (sa scuadra de Othieri, gei si cumprendit bastanti beni de su nomini de s'assòtziu, deu creu, ma a sa fini su chi circu de fai est su de benni a essi su prus pretzisu chi potzu, po su chi est possibbili) chi est stètia sighida de un allenadori bravu, e de esperièntzia, cumenti est Christian Mura.
E duncas, po incumentzai, si potzu narai ca is de s'Ozierese ndi funt artziaus torra in su campionau de sa Promotzioni apustis de duus annus de s'ùrtima borta, e custu bollit narai, mi parit craru puru (ma no potzu essi seguru ca siat bastanti craru po totus is chi ant a ligi cust'artìculu, ca mancai nci funt personas ca no funt acapiadas diaici a istrintu cun is chistionis chi pertocant su mundu de sa bòcia), chi ndi funt cabaus de categoria a sa fini de su campionau de su duamilla e bintiduus – duamilla e bintitres (e si ddu naru torra: no mi parit nemmancu berus de cumenti mi parit chi si nci bobit su tempus); e su giogu de su càlciu mi parit giai giai aguali a sa vida etotu: est a narai ca oi, mancai ses prangendi, e cras ses torra fadendi sa festa. Ca sa cosa de importu prus mannu, in su giogu de sa bòcia, me in su mundu de su sport in generali, ma in sa vida puru, e mi parit bastanti craru, est su de arrannèsci a ndi artziai torra sa conca apustis chi nd'arruis, apustis chi lìscias, apustis chi nc'atzapuas a terra (cumenti mi narànt sèmpiri candu fia unu pipieddu).
E si podit narai, duncas, ca su mundu de su sport est prenu, fintzas a cucuru (gràtzias a su Cielu, gràtzias a Deus, m'acudu a narai) de storias cumenti a cussa de s'Ozierese.
E duncas, eia, fadendi su contu ca is diletantis ndi cabant in campu po si spreviai, po su spàssiu chi ndi tenint de curri avatu de sa bòcia (e no ddu faint po incasciai una barca de dinai, cumenti invècias faint is giogadoris professioneris), intzandus podeus narai, puru, ca su càlciu benit a essi una iscola de vida, tra is atras cosas, po is piciocheddus: est a narai, duncas, e si cumprendit beni, deu creu, ca is piciocheddus, gràtzias a su giogu de sa bòcia (ma sa chistioni ballit, est craru, po totus is atrus sport puru chi nci funt de sighiri in custu mundu, e de seguru no funt pagus, mi parit de cumprendi e mi parit de podi narai), imparant, tra is atras centumila letzionis, a perdi e a binci cun rispetu po is aversàrius.
E duncas, eia, si iat a podi narai (cumenti naraus de su restu, a partiri de is dirigentis de is assòtzius etotu) ca su sport, e duncas su giogu de sa bòcia, tenit una funtzioni sociali (chi mi permiteis de manigiai custus fueddus, a trassa de cumenti si fait in italianu etotu), est a narai, duncas, ca eia, su mundu de sa bòcia est unu logu (ddi naru diaici) sanu e seguru innoi is piciocus podint passai una bella pariga de oras, dònnia dònnia cida; e deu creu ca siat mellus, mellus meda su de giogai a càlciu, prus ca si nd'abarrai a totu dì prantaus (eia, a tipu matas, cumenti si iat a podi narai) aranti de sa televisioni; o mancai, est mellus meda, puru, de si nd'abarrai, a totu dì, de su megianu a su merì (e apu fatu sa rima puru, e immoi chi mi nc'est bessida dda lassu puru, andat beni?), sètzius a su bar, o in pratza de cresia, a imbutigliai su sobi (cumenti apu intèndiu narai una dì de un omini de Bidd'e Sorris etotu, e is fueddus chi at manigiau, ddu cumprendeis a solus puru, deu creu, mi funt abarraus prantaus in conca, cumenti podeis immaginai).
E duncas, si potzu narai, puru, e cun custu dda acabbu de mi strollicai e de si fai sa conca a acua, ca mancai seus chistionendi de giogadoris, de allenadoris e, duncas, de scuadras de diletantis, su de binci su campionau (o su de ndi cassai sa sarvesa, ballit aguali, a sa fini) praxit a totus, e duncas, sa cosa chi podeus fai (sèmpiri chi boleus fai beni su trabballu cosa nosta, chi est cussu de su giornalista, e mi parit craru puru) est cussa de donai totu su logu chi si minescint a is scuadras chi nd'ant cassau su primu postu de sa lista cosa insoru. E diaici megu a fai, e diaici apa a fai po custa cida puru.
E duncas, po incumentzai, deu creu ca sa cosa mellus chi si potzat fai siat cussa de andai a castiai unu pagheddeddu de numerus, ca s'agiudant (e no pagu, antzis!) a cumprendi, po primu cosa, cumenti funt andadas is cosas me in sa stagioni, e chistionaus, est craru, de is de s'Ozierese, chi su campionau ddu ant bintu, ma megaus a chistionai, puru, de is scuadras chi ant acabbau sa cursa cosa insoru a su segundu e a su de tres postus in sa lista puru, e custu s'agiudat a cumprendi (s'agiudat a incumentzai a cumprendi, po ddu narai mellus puru) cantu funt stètius fortis, e bravus, is piciocus sighius de Christian Mura.
E duncas, is grogus – brau nd'ant cassau calincuna cosa cumenti a binticincu partidas bintas, apitzus de trinta bessidas; e custu bollit narai, duncas, ca po su restu ant serrau po tres bortas sa partida cun su resultau in paridadi, e ant pèrdiu feti duas partidas: sa primu est stètia cussa chi s'est giogada (a fai is contus nci poneus pagu meda, de su restu) su cincu de su mesi de Gennàrgiu, de s'annu nou (est a nai de su duamilla e binticincu, intzandus) in domu de is de su Botidda, cun su resultau finali de duus a unu, e sa segunda (e ùrtima, po su chi pertocat sa stagioni de su duamilla e binticuatru – duamilla e binticincu), in sa primu bessida de is partidas de sa torrada (cumenti seus costumaus a ddas tzerriai), e duncas, in domu de is de su Thiesi (chi eus arremonai torra tra pagu puru, e si cumprendit, fadendi su contu ca sa scuadra sighida de Gianmariu Rassu at serrau sa stagioni pròpriu a is pabas de is de s'Ozierese, chi si cumprendit su chi si bollu narai, e deu creu ca si cumprendat), cun su resultau, grai meda (marigosu meda de nci inguti, cumenti si iat a podi narai, e cumenti seu narendu, gioghendi unu pagheddeddu a fai su poeta puru) de cuatru a duus.
Is de s'Ozierese, acudu a si narai custu puru, funt stètius is chi nd'ant pesau sa cantidadi prus manna de gol, a fai totus is contus benint a essi calincuna cosa cumenti a norantunu, e nd'ant bodditu, nd'ant incasciau (chi si praxit de prus cumenti sonat, mancai diaici) feti (e funt pagus diaderus, no megaus a brullai o a ddu narai tanti po si pigai in giru) sexi gol. E duncas, immoi chi nci seu, immoi chi nci seus, si potzu narai puru ca, eia, is de s'Ozierese in domu cosa insoru ant bintu trexi partidas, e po feti duas bortas ant serrau sa partida cun su resultau siddau in paridadi, e is bìncidas in domu allena funt stètias doxi. E custu si fait a cumprendi, mellus, sa stagioni de oru chi funt arrannèscius a ndi sforrai.
Po su chi pertocat is de su Thiesi, invècias, m'acudu a si narai ca tra totus is atras cuindixi scuadras chi curriant impari a is de s'Ozierese in sa Lista C, funt stètius is ùnicus a arrannèsci a abarrai apicigaus a is carronis de is de s'Ozierese giai giai, si iat a podi narai diaici, fintzas a s'ùrtimu segundu de su campionau, fadendi su contu ca is nieddus – birdis ant bintu bintitres partidas (eia, funt duas in mancu de su chi funt arrannèscius a fai is de s'Ozierese), nd'ant serrau cuatru cun su resultau siddau in paridadi (eia, est a narai una in prus de is de s'Ozierese) e, a sa fini, ant pèrdiu po tres bortas (contras a is duas de is de s'Ozierese).
E po cumprendi mellus sa diferèntzia chi nc'est stètia tra is duas scuadras, si potzu narai ca s'atacu de su Thiesi est arrannèsciu, est stètiu bonu a ndi pesai calincuna cosa cumenti a otanta gol in totu (e custu in trinta bessidas, mi parit bastanti craru), ca funt, peròu, giai undixi in mancu de is chi nd'ant pesau is de s'Ozierese; e po su chi pertocat sa difesa puru, si potzu narai ca is de su Thiesi ant dèpiu incasciai calincuna cosa cumenti a bintotu gol, chi funt doxi in prus de is chi nd'ant ingotu is de s'Ozierese. E po si fai cumprendi mellus ancora de ita seus chistionendi (e seus chistionendi, est craru, de sa stagioni de importu mannu meda chi nd'ant pesau is de s'Ozierese, si ddu arregodais, berus est?) si potzu narai ca is de su Patada, ca po cust'annu puru funt stètius sighius de un allenadori giòvunu, ma bravu meda, chi est Bobo Baralla, ant serrai sa stagioni a su de tres postus in sa lista, eia, ma cun corantases puntus in busciaca, chi funt, a contus fatus, trintaduus in mancu de is chi tenint is de s'Ozierese, e de seguru no funt pagus, e gei si cumprendit.
E duncas, sa cosa chi podeus fai immoi est su de andai a arraxonai (impari, si cumprendit, ma sèmpiri chi ndi teneis gana) apitzus de totus is fueddus chi m'at regalau Christian Mura candu ddu apu intèndiu, a su telefunu, est craru, apustis chi iant bintu su campionau. E duncas, apu intèndiu a Mura una pariga de diis (una pariga de oras, fortzis est prus pretzisu puru) apustis de sa partida chi ant giogau in domu de sa Bittese, sa scuadra de Bitzi (si cumprendit?), ca cust'annu ant trabballau impari a un allenadori bravu cumenti Pietru Canu.
E duncas, is de s'Ozierese funt arrannèscius a binci po tres a duus, mancai is de sa Bittese nc'apant provau fintzas a sa fini, diaderus fintzas a s'ùrtimu minudu de giogu, a ndi cassai su tres a tres (eia, sa partida, e si cumprendit, s'est serrada cun su resultau de duus a tres po is allenus, e duncas, po is grogus – brau; ma a sa fini, chi puru essint pèrdiu sa partida, no fiat sucèdiu nudda, fadendi su contu ca is de su Thiesi, invècias, ndi funt arrutus in sa partida contras a is de sa Sanverese, in domu allena, e est pròpriu po custu, duncas, ca is nieddus-birdis ant serrau sa stagioni cun cincu puntus in mancu de is chi tenint is de s'Ozierese).
E duncas, chini mellus de Mura si podit contai cumenti funt andadas is cosas in domu de is de s'Ozierese? E deu creu ca sa cosa mellus chi potzu fai siat cussa de si intregai totus is fueddus chi mi seu agatau in conca a sa fini de sa ciaciarrada, e no si fatzu perdi atru tempu, mancai, ca mi parit de si nd'essi furau totu su tempus chi mancai nemmancu teneis, tra strollichiminis e totu sa surra de contixeddus chi nc'apu stichiu in s'artìculu, a su mancu fintzas a immoi. «Po su chi pertocat s'ùrtima partida chi eus giogau, in domu de is de sa Bittese, potzu feti narai ca in su primu tempus sa scuadra cosa mia at giogau beni meda, arrannèscendi, de su restu, a ndi cassai tres gol, e no funt pagus; antzis, si podit narai, chentza de timi de narai su chi no est, chentza de timi de si sballiai, ca estus potziu fai calincunu atru gol in prus puru, a su mancu, po su chi seus arrannèscius a fai a biri in campu, fadendi su contu ca seus arribbaus in s'area de rigori de is aversàrius a su mancu po atras duas bortas. In su segundu tempus, est berus custu puru, si seus fatus pigai unu pagheddeddu de is pentzamentus, est a narai ca eus tentu calincuna timoria, e si cumprendit beni, fadendi su contu ca festus giai giai po binci su campionau, cun totu chi custu pertocat po is sentidus. Sa scuadra, duncas, at tentu calincunu strobbu in prus de is chi eus agatau me is primus corantacincu minudus de giogu, ma a sa fini eus riscau pagu e nudda, chi mi cumprendeis po su chi si megu a narai».
E pròpriu gràtzias a custus ùrtimus tres puntus, is de s'Ozierese funt arrannèscius a binci su campionau.
«Chi pròpriu ti depu narai sa beridadi – m'at scoviau Christian Mura – m'abertamu de ndi cassai unu resultau diaici bonu, poita innoi in Ozieri ant fatu unu trabballu mannu meda, e megu a chistionai, est craru, de is dirigentis, ca funt stètius bonus, e bravus meda, a cuncodrai una bella rosa, prena fintzas a cucuru de giogadoris fortis. E in prus, in custus ùrtimus duus-tres mesis de giogus, funt arribbaus puru atrus giogadoris nous a si donai una bella manu de agiudu, e custu poita, candu festus a metadi de sa stagioni, eus dèpiu fai is contus, ddi naru diaici, cun una biga de giogadoris chi si funt strupiaus, e mabi puru; ma cun is piciocus nous, ddus tzerriu diaici, chi ant scerau de giogai cun nosu, e cumenti funt torraus in campu, cumenti ndi funt sanaus, intzandus, una parighedda de cussus giogadoris chi si fiant strupiaus, intzandus mi seu agatau a guidai una Ferrari, chi mi cumprendeis po su chi megu a si narai. Seus chistionendi, de su restu, de una rosa de giogadoris chi podiant fai unu campionau de importu puru in categorias meda ma meda prus mannas de sa Primu; sa diferèntzia tra nosu e is atras scuadras fiat manna, e candu ndi seus cabaus in campu seus stètius sèmpiri bonus a cumandai su giogu, cumenti si iat a podi narai, de su primu minudu fintzas a s'ùrtimu. E sa cosa ballit siat po is partidas chi eus giogau in domu, e siat po is partidas chi eus giogau in domu allena. Is de su Thiesi, est berus custu puru, ant fatu de totu po si strobbai, po si ponni is bastonis me is arrodas, cumenti si iat a podi narai a trassa de cumenti si narat in italianu etotu, ma comentecasiat, cumenti eus cumprèndiu de essi fortis, de essi is prus fortis, intzandus eus incumentzau a curri prus a forti puru de su chi festus fadendi, de su chi estus fatu, mancai, in sa primu parti de sa stagioni. Tocat a narai, peròu, e m'acudu a si ddu narai acoitu, ca eus potziu contai apitzus de una sociedadi, de una truma de dirigentis chi no s'ant mai fatu mancai nudda, e una bidda intera chi s'at sèmpiri sighiu, cun una biga manna de genti chi at fatu su tifu po nosu, cumenti si narat, siat me is partidas in domu ca me is partidas chi eus giogau aforas de Othieri, mancai fessint logus chi s'agatànt atesu meda. Innoi a Othieri, de su restu, e sa cosa ballit siat po is tifosus ma, ancora de prus, po is dirigentis, fadendi su contu ca fiat de calincuna cosa cumenti a trintases annus ca no arrannèsciant a ndi cassai su primu postu de sa lista in unu campionau. Custu assòtziu, chi est unu de cussus chi tenit sa storia prus manna a is pabas, si minescit, e ddu naru po diaderus, de curri in una categoria de importu prus mannu de su chi est sa Primu».
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna. IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018 art. 22